2019 yil 5 iyul, muborak juma kuni Surxondaryo viloyati Boysun tumanidagi Omonxona qishlog‘ida yangi “Shayx Shamsiddin” nomidagi masjidi ochildi. Qishloq aholisining sevinchi cheksiz. Tillari-yu dillari shukronada, duoda. Avvallari masjid uchun 12 km uzoqlikdagi tuman markaziga borishiga to‘g‘ri kelar, marosimlar, to‘y-ma’rakalarda qiyinchilikka duch kelinar edi. Ko‘p yillik armonlar bugun barham topdi. Endi ularning o‘z masjidlari, imom-xatiblari bor.
O‘zbekiston musulmonlari idorasi raisi o‘rinbosari Ibrohim domla Inomov hudud aholisini yangi ro‘yxatdan o‘tgan masjid bilan muborakbod etdilar. Muftiy hazratlarining ezgu tilaklari, duoi xayrlarini yetkazdilar.
Yurtimizda olib borilayotgan islohotlarning tub mohiyati avvalo insonlarni rozi qilish, ularning og‘irini yengil qilishdir. Aslida XX asr boshlarida qurilgan, biroq o‘tgan davr mobaynida turli sabablar bilan yopib qo‘yilgan ushbu masjidni ochish uchun bir qancha jonkuyar ixlos egalari ko‘p ter to‘kdilar. Barcha zaruriy hujjatlarni tayyorladilar. Masjid binosi hashar yo‘li bilan qayta ta’mirlanib, yangi tahoratxona qurildi. So‘nggi yillarda diniy-ma’rifiy soxada olib borilayotgan islohotlar samarasining yana bir isboti o‘laroq masjid ochilib, qishloq ahli, ayniqsa, nuroniy keksalarning shodligiga sabab bo‘lmoqda. Zero masjidlardan Alloh taoloning rahmat nurlari taralib turadi. Ibodat, ma’rifat, birodarlik maskani bo‘lib, musulmonlar e’tiqodini mustahkamlashga, axloqining go‘zallashishiga, yomonliklardan uzoqda bo‘lishiga sabab bo‘ladi.
Ibrohim domla Inomov masjidda birinchi juma namozini ado etib berdilar. Allohning baytida toat-ibodatlar, solih amallar, Qur’oni karim tilovati Qiyomat qadar davom etishini tiladilar. Shuningdek, tashkiliy ishlarda faollik ko‘rsatgan pok niyatli kishilar haqqiga duolar qildilar.
Shu bilan O‘zbekistondagi masjidlar soni 2060 taga yetdi. Eslatib o‘tamiz, shu yilning o‘zida Toshkent shahrida “Shayx Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf”, “Fayzullaxo‘ja o‘g‘li Murodhoji”, Termiz shahrida “Hakim Termiziy” nomidagi yangi masjidlar ochilgani edi.
O‘zbekiston musulmonlari idorasi Masjidlar bo‘limi
Bu mavzuda salaflarimizdan kelgan bir qancha ta’sirli rivoyatlar bor. Quyida ularning ayrimlarini keltiraman:
1. Shaqiq Balxiy rahimahulloh aytadi:
"Men xushu’ni Isroil ibn Yunusdan o‘rgandim. Biz uning atrofida edik, u o‘ng tomonida kim bor, chap tomonida kim borligini bilmasdi — oxirat haqida tafakkur qilardi".
2. Yusuf ibn Asbat rahimahulloh aytadi:
"Sufyon ibn Uyayna rahimahulloh menga xufton namozidan so‘ng: "Tahorat idishini (obdasta) bergin", dedi. Unga berdim. U o‘ng qo‘li bilan olib, chap qo‘lini o‘ng qo‘lining ustiga qo‘ydi va tafakkurga cho‘mdi. Men uxlab qoldim, so‘ng saharda turdim — qarasam, idish hali ham qo‘lida. "Tong otdi", dedim. U esa bunday dedi: "Sen idishni bergan paytingdan buyon shu holda oxirat haqida tafakkur qildim".
3. Abdulloh ibn Muborak rahimahullohdan rivoyat:
U Suhayl ibn Adiyni sukunatda, tafakkurda ko‘rib:
"Qaysi nuqtaga yetding?" deb so‘radi.
U: "Sirot ko‘prigidaman", deb javob berdi.
4. Muhammad ibn Vase’ rahimahullohdan rivoyat:
Basralik bir kishi Abu Zarr vafotidan keyin uning xotini Ummu Zarrga borib, uning ibodatini so‘radi. U bunday dedi: "Abu Zarr kun bo‘yi uyning bir chetida tafakkur qilib o‘tirardi".
5. Ummu Dardo (Abu Dardoning xotini) aytadi:
"Abu Dardo roziyallohu anhuning eng afzal ibodati — tafakkur va ibrat olish edi".
6. Sirriy Saqatiy rahimahulloh aytadi:
"Har kuni burnimga qarayman — yuzim qorayganmi, deb. Tanish joyda o‘lishni yoqtirmayman — yer meni qabul qilmay qo‘ysa, sharmanda bo‘lishdan qo‘rqaman".
7. Abu Shurayh rahimahulloh haqida:
Bir kuni u yurib ketayotgan edi, to‘xtab, ko‘ylagini boshiga tashlab, yig‘lashga tushdi.
Uni ko‘rib: "Nima uchun yig‘layapsan?" deb so‘rashdi.
U bunday javob berdi: "O‘tgan umrimni, kam amalimni, yaqinlashgan ajalimni tafakkur qildim".
8. Umar ibn Xattob roziyallohu anhu bir kuni yig‘ladi. Sababini so‘rashdi. U bunday dedi: "Dunyo va uning shahvatlari haqida o‘yladim. Ular tugamay turib, achchiq alam bilan almashadi. Agar buning o‘zida ibrat bo‘lmasa ham, aqlli kishi uchun unda pand nasihat bor. Endi o‘z holingizga qarang, ahli oilangiz, yaxshi ko‘rgan kishilaringiz bilan bugun jam bo‘lib turibsiz, ertagachi? Ertaga esa, albatta ulardan ajralish bor".
9. Dovud Toiy rahimahullohning holati:
U to‘lin oy kechasi uyning tomiga chiqdi. Osmonga qarab Osmon va yerning yaratilishi haqida tafakkurga cho‘mdi va yig‘lay boshladi. Shunchalik qattiq ta’sirlandiki, tomdan qo‘shnisining hovlisiga yiqilib tushganini sezmay qoldi. Qo‘shni uni o‘g‘ri deb o‘ylab, qilichiga yopishdi. Ammo kelib qarasa — Dovud ekan. "Qanday qilib tomdan tushib ketding?" - deb so‘radi. Dovud: "Qanday yiqilganimni sezganim yo‘q", deb javob berdi.
10. Sufyon Savriy rahimahulloh haqida:
U do‘stlari bilan o‘tirgan edi, chiroq o‘chib qoldi. Hamma yoqni zulmat qopladi. Keyin chiroqni yoqishdi. Qarasalar, Sufyonning ko‘zlaridan oqayotgan yoshi yuzi yuvyapti. Undan: "Senga nima bo‘ldi, nega yig‘layapsan?" deb so‘rashdi.
U: "Shu onda qabr zulmatini esladim…", deb javob berdi.
Xulosa:
Salafi solihlar har bir holatda tafakkur qilganlar — taom yeganda, yurganda, yotganda, hatto suv idishini ushlab turgan paytda ham oxiratni eslab yig‘lardilar. Ular uchun tafakkur — ibodatning qalbi edi.
Homidjon qori ISHMATBЕKOV