Keling ey ro‘zadorlar birga iftotr etaylik,

Behuda so‘zni tashlab shirin guftor etaylik.

O‘ltirib dasturxon atrofida yoronlar,

Shukroni ne’mat aylab, qullik izhor etaylik.

Ro‘zani amr etibdur Islomga Haq Taolo,

Ado etib bu farzni talab diydor etaylik.

Sabr ila bu kechirgan ochlik va tashnalikdan,

Ibrat olib muhtojlar ko‘nglin shukkor etaylik.

Mohi sharif kelganda jurmu xatodin o‘zni,

Saqlab qilib ibodat, tavvob sayyor etaylik.

Ro‘za bilan barobar, nafs yo‘lini berkitib,

Gunoh loyiga botmay elni hushyor etaylik.

Ro‘zaning ajrini xos Tangri o‘zi berarmish,

Damni g‘animat aylib, toatni yor etaylik.

Bir kechani bu oyda pinhon etibdir Subhon,

Istab ani yoronlar o‘zni bedor etaylik.

Fazilati bu kechaning qadri ming oyga tengdir,

Muborak xislatini xo‘p e’tibor etaylik.

Allohning izni birla farishtalar tusharlar,

Alar bilan barobar tasbeh takror etaylik.

Tong otguncha turarlar duo qilib bizlarni

Xushnudni ham qatorda sohib asror etaylik.

Toshkent, 1978 yil

Xushnud domlani arab alifbosidagi ushbu she’rlarini  krill alifbosiga Zarifa Mahkam qizi o‘girdi. (Alloh o‘tganlarniO‘z rahmatiga olgan bo‘lsin)