Ramazon oyi ancha yaqinlashib qoldi. Bu oyning ulug‘ligini hamma biladi. Bu oyda qilinadigan amallarning savobi boshqa oylarnikiga qaraganda ko‘paytirib berilishini ham barchamiz yaxshi bilamiz. Naqadar barakotli oy ekani hech kimga sir emas. Xo‘sh, mana shunday ulug‘ oyni qanday o‘tkazmoqchisiz?
Qisqa muddatli oy
Ramazon oyi 30 kun yoki 29 kundan iborat. Yilga qiyoslaganda juda oz. Shu bir oyni toat, poklik, zikr, tilovat bilan o‘takaza olmaymizmi? Allohning izni va yordami bilan o‘tkaza olamiz. Bu muborak oyning har bir soniyasini g‘animat bilaylik! Bir soniyamiz ham zikrsiz o‘tmasin! Zero, ro‘zador odam zokir hisoblanadi.
Savoblar ko‘paytirib beriladigan oy
Bu oyda har bir solih amalning savobi ko‘paytirib beriladi. Buning uchun o‘sha amallar riyodan xoli bo‘lishi kerak. Naflga farzning, farzga boshqa oylardagi yetmishta farzning savobi berilishi aytilgan. Shu bois hamma o‘zini ibodatga, sadaqaga, ehsonga uradi. Ko‘p savob ishlab olishga intiladi. Keliing, bu oyda dangasalikni yig‘ishtirib, yengini shimarib, belni mahkam bog‘lab, ibodatni, solih amallarni ko‘proq qilib olishga urinaylik! Hadislardan birida: «Odam bolasining hamma amali (savobi) ko‘paytirib berilur. Bir yaxshilikka uning o‘n mislidan to yetti yuz barobarigacha. Alloh azza va jalla: «Magar ro‘za Men uchundir. Uning mukofotini Men berurman. U (Odam bolasi) shahvati va taomini Men uchun tark qilur», dedi» deyilgan.
Ha, ro‘zaning savobi ulug‘. Boshqa ibodatlarning savobi, mukofoti, darajasi haqida hadislarda aytilgan. Masalan, namozni jamoat bilan o‘qisa 27 daraja ko‘p savob, hajga borganda odamlar bilan talashib-tortishmasa, gunoh qilmasa, onasidan tug‘ilgandek pok bo‘lib qaytadi. Ammo ro‘zaning savobi qanchaligini, mukofoti naqadar ulkanligini Alloh taolodan boshqa hech kim bilmaydi.
Boshqa ishlarni kamaytiring!
G‘animat oyda ko‘proq solih amal qilib qolish uchun boshqa ishlarni biroz kamaytiraylik! Ulfatlar bilan gaplashish, telefonlarni kavlash, internetdan foydalanish, ijtimoiy tarmoqlarda soatlab o‘tirish, turli suhbatlar bilan vaqt o‘tkazish, televizor ko‘rish, ko‘chalarni kezish, istirohat bog‘lariga borish, ko‘ngilochar maskanlarga tashrif buyurish va boshqa shu kabilarni ozaytirib, toatga kirishaylik! Vaqtlarimizni behuda sovurmaylik! Zero, bu oy tezda o‘tib ketadi. Keyin afsus qilib qolmaylik!
Hadisi sharifda shunday rivoyat kelgan: “Farishta Jabroil alayhissalom: “Ey Muhammad sallollohu alayhi vasallam, Ramazon oyi kirib, gunohlardan pok bo‘lmagan kishi xor bo‘lsin” –dedi.”Va men :”Omin”- dedim”.
Insoniy aloqalar
Bu oyda ota-onalarimiz, qarindoshlarimiz, qo‘shnilarimiz va boshqa dindoshlarimizga ko‘proq e’tibor beraylik!
Ota-onamizning xizmatlarini qilib, duolarini olishga bu oyda ko‘proq intilaylik! Iftorlik, saharliklariga sharoitlarni yaxshilab beraylik! Otamizning barcha namozlarga, tarovehga masjidga borishlari uchun qulaylik qilib beraylik! O‘zimiz birga borib, birga qaytaylik!
Qarindoshlik aloqalarini mustahkamlash – silai rahmni bu oyda kuchaytiraylik! Qarindoshlarning orasida nochorlari, yetimlari bo‘lishi mumkin. Ularning sharoitini yaxshilashga, muammo va g‘amlarsiz, insonlarga muhtoj bo‘lmay ro‘za tutishlariga imkon qilib beraylik! Bu ishda ko‘p savoblarga erishamiz. Ya’ni sadaqaning savobi, silai rahmning savobi va Ramazonning barakasi sababli ulkan ajrlarga sazovor bo‘lamiz.
Bizning zimmamizda qo‘shnilarimizning haqlari ham bor.
Agar qo‘shnimiz qarindosh, musulmon bo‘lsa, zimmamizda uchta haqqi bo‘ladi. Musulmonlik, qarindoshlik va qo‘shnilik haqqi. Bizning yaxshiliklarimizga qarindosh qo‘shnilar ko‘proq haqli bo‘ladi.
Keyingi o‘rinda qarindosh bo‘lmagan musulmon qo‘shnimiz turadi. Ularning haqqi musulmonlik va qo‘shnilikdan iborat. Ularga yordam berish ham ko‘p savobga erishishimizga sabab bo‘ladi.
Oxirgisi esa musulmon bo‘lmagan qo‘shnimizdir. Ularning bizning ustimizda qo‘shnilik haqqi bo‘ladi. Bu ulug‘ oyda barcha qo‘shnilarimizga yaxshilik qilsak, ham bu oyning barakasidan savobimiz ko‘payadi, ham bir insonning qalbiga xursandchilik kiritganimiz sababli ajrimiz nihoyatda ortadi.
Musulmon odam dindoshlariga nisbatan mehribon bo‘lishi kerak. Ramazon oyida bu hukm yanada ta’kidliroq bo‘ladi. Shirin gapirish, muloyim bo‘lish, qo‘pollik qilmaslik, janjallashmaslik lozim bo‘ladi.
Muborak hadisi sharifda bunday deyiladi: “Ro‘za to‘siqdir. Qachonki sizlardan birortangiz ro‘zador bo‘lsa, yolg‘on so‘z gapirmasin, haqorat so‘zlarni aytmasin. Agar biror kishi u bilan urishsa yoki so‘kishsa, “men ro‘zadorman, men ro‘zadorman”, desin”.
Ya’ni, “men ro‘zadorman” deyishi bilan kishi “Men tilimni saqlashga Allohga va’da berganman, qanday qilib senga javob qaytaraman”, degan bo‘ladi.
Qur’on o‘qiylik!
Bu oy Qur’oni Karim nozil qilingan oydir. Alloh taolo bu haqida shunday marhamat qilgan:
شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِيَ أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ
“Ramazon oyiki, unda odamlarga hidoyat hamda hidoyatu furqondan iborat ochiq bayonotlar bo‘lib, Qur’on tushirilgandir” (Baqara surasi, 185-oyat)
Qur’oni Karimni Qur’on nozil bo‘lgan Ramazon oyida ko‘proq o‘qilmasa, yana qachon ko‘proq o‘qiladi?! Unutmaylik, Qur’ondan o‘qilgan bitta harfga bitta hasana beriladi.
Abdulloh ibn Mas’ud roziyallohu anhu rivoyat qilishlaricha, Rasululloh sollallohu alayhi va sallam shunday deganlar: “Kim Allohning Kalomidan bitta harf o‘qisa, unga bitta savob yoziladi. O‘sha savob o‘n barobar ko‘paytiriladi. Men “alif lom mimni” bitta harf demayman. “Alif” bir harf, “lom” bir harf, “mim” bir harfdir” (Termiziy, Bayhaqiy, Tabaroniy rivoyat qilgan. Hadis sanadi sahih).
Qur’onning har bir harfi uchun beriladigan bu hasanalar Ramazon oyi sharofati bilan bundan ham ko‘paytirib beriladi.
Bu oyda Qur’onni eng kamida bir marta xatm qilishga urinaylik! Zero, Ramazonda Qur’onni xatm qilish sunnat amaldir!
Nafaqa va ehsonlar
Bu oyda oilamizga nafaqani keng qilib, iftorlik va saharliklariga yaxshi sharoit qilib berish va shu bilan birga atrofimizdagi bevalar, yetimlar, faqirlar va shu kabilardan moddiy ko‘magimizni ayamaylik! Agar molimiz nisobga yetib, zakot berishimiz farz bo‘lgan bo‘lsa, uni ham shu oyda ado etaylik! Insonning qalbini shodlikka to‘ldirish ulkan savobli amal. Endi bu ish Ramazonda qilinsa, uning savobini hisoblab bo‘ladimi?!
Ilm o‘rganaylik!
Ma’lumki, ilm o‘rganish har bir musulmonga farzdir. Har bir inson o‘ziga farz etilgan ilmni doim o‘rganib borishi va o‘zidagi ilmsizlik doirasini kamaytirishga harakat qilmog‘i lozim. Endi bu farz sanalgan ilm olish Ramazonda bo‘lsa, savobi, barakasi nihoyatda ko‘p bo‘ladi.
Xo‘sh, ilm o‘rganish uchun bu oyda qaysi kitoblarni o‘qiymiz?
Bu oyda avvalo Qur’oni Karim o‘qiymiz, keyin ro‘zaning hukmlariga oid kitobni qo‘lga olamiz. Tutayotgan ro‘zamizga doir hukmlarni yaxshi bilib olishga intilamiz. Chunki, biz ro‘zamizning mukammal, nuqsonlardan xoli bo‘lishini istaymiz. Ro‘zaga oid kitobni o‘qib bo‘lsak, keyin aqida, hadis, fiqh, ijtimoiy odoblar kabi mavzulardagi kitoblarni o‘qishni yo‘lga qo‘yamiz.
Farzandlarga Ramazonning ulug‘ligini anglatish
Farzandlarimizga go‘zal tarbiya berish dinimiz talabidir. Ana shu tarbiyaning bir qismi ularda dinimiz shiorlariga nisbatan hurmat, uni e’zozlash ruhiyatini shakllantirishdir. Bu oyning ibodatlariga ko‘p savob berilishi, muruvvat oyi, sabr oyi ekanini, Qur’on shu oyda nozil etilganini ularga tushuntirib borishimiz lozim.
Sabr oyida sabrni o‘rganamiz
Ro‘za tutgan inson sabr qilishni o‘rganadi. Kun issiq, iftorgacha vaqt uzoq bo‘lishiga qaramay, ro‘zador og‘zini ochmaydi, iftor vaqti kirgunicha sabr qiladi. Shuningdek, ro‘za tutuvchi odam gunohlardan ham tiyilib yuradi. Natijada, sabrni ham, gunohlardan tiyilishni ham o‘rganadi, faqirlarning ochligini ham his etadi. Ramazonda faqirlarga yordam berishni, gunohlardan saqlanishni yaxshi o‘rganib olgan kishi, Allohning marhamati bilan, bu ishlarini Ramazondan keyin ham davom ettiradi.
Taqvo oyi
Ro‘zani farz qilinishidan ko‘zlangan asosiy maqsad taqvodorlikni o‘rganishdir. Alloh taolo Qur’oni Karimda shunday degan:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ
“Ey iymon keltirganlar! Sizlardan avvalgilarga farz qilganidek, sizlarga ham ro‘za farz qilindi. Shoyadki taqvodor bo‘lsangiz” (Baqara surasi, 183-oyat).
Alloh taoloning “shoyadki” degani “albatta” deganidir!
Taqvo – Alloh taoloning buyurganini qilish va qaytarganidan qaytishdir.
Odamlar ko‘rmay turgan paytlarda ham ro‘zasini ochmay yurgan ro‘zador bu oyda yaxshigina taqvo malakasiga ega bo‘ladi. Inson shu holatini butun yil davomida saqlab qolishga urinishi kerak. Zero, insonning boshqalardan mukarramroq etadigan o‘lchov – taqvodir!
Alloh taolo barchamizni ixlos bilan ro‘za tutib, kechalari bedor bo‘lib, gunohlari kechiriladigan va taqvo malakasiga ega bo‘ladigan bandalaridan qilsin, omin!
Nozimjon Iminjonov
2. Mag‘ribdagi Sijilmosaning Banu Midror davlati
By davlat hijriy 140–297 (milodiy 757–909) yillar orasida hukm surgan. Banu Midror davlatining odamlari xavorijlarning safariyya toifasidan bo‘lishgan. Ular abbosiylar bilan murosasozlik qilishgan va ichki ishlari va shjoratlarida o‘zlariga xon, o‘zlariga bek bo‘lib olganlar. Ularni fotimiylardan bo‘lgan ubaydiylar davlati yo‘q qilgan. Bu voqea hijriy 297 yilda sodir bo‘lgan.
Bu davlatning eng mashhur hokimlari:
1. Iyso ibn Yazid Asvad. Bu shaxs davlatga muassis bo‘lgan. Hijriy 140–155 (milodiy 757–772) yillar.
2. Abul Qosim Samku. Hijriy 155–168 (milodiy 772–784) yillar.
3. Al-Yasa’ ibn Abul Qosim. Hijriy 174–208 (milodiy 790–823) yillar.
4. Maymun ibn Midror. Hijriy 224–263 (milodiy 839–877) yillar.
3. O‘rta Mag‘ribdagi rustamiylar davlati
(hijriy 160–29; milodiy 776–908)
Ular iboziy xavorijlardan bir firqadir. Bu davlatga Abdurrahmon ibn Rustam asos solgan. U barbarlarni tugatgandan so‘ng o‘z davlatini qurdi. So‘ng Tohart nomli shaharni qurib, uni o‘ziga poytaxt qilib oldi. Bu davlatni ubaydiylar toifasi yiqitdi va hijriy 296 (milodiy 908) yilda o‘ziga qo‘shib oldi.
Mazkur davlatning kuzga kuringan xukmdorlari:
1. Abdurrahmon ibn Rustam. Hijriy 160–168 (milodiy 776–784) yillar.
2. Abdulvahhob ibn Abdurrahmon. Hijriy 167–208 (milodiy 784–823) yillar.
3. Aflah ibn Abdulvahhob. Hijriy 208–258 (milodiy 823–872) yillar.
4. Abul Yakzon Muhammad ibn Aflah. Hijriy 260–281 (milodiy 874–894) yillar.
4. Marokashdagi idrisiylar davlati
(hijriy 172–375; milodiy 788–985)
Abbosiylar Fax jangida alaviylar oilasiga katta zarar yetkazganlaridan so‘ng, hijriy 169 (milodiy 785) yilda Idris ibn Abdulloh ibn Hasan ibn Hasan ibn Aliy ibn Abu Tolib va uning ukasi Yahyolar qochib ketishdi. Yahyo Daylam yurtlarida qo‘zg‘alon ko‘tardi, so‘ng ar-Rashid uni yo‘q qildi. Lekin Idris Mag‘ribning eng uzoq yurtiga qochib bordi. U yerda barbarlar uni qo‘llab-quvvatlashdi. Idris Marokashda o‘zining amirligiga asos soldi, uning shavkati kuchaydi. Undan keyin o‘g‘li Idris davlatni qo‘lga oldi. U mazkur davlatning eng ko‘zga ko‘ringan hukmdori, haqiqiy asoschisi hisoblanadi. Yahyo ibn Idris ibn Umarning davrida Idris Fa’s shahrini ko‘rgan. Mag‘rib yurtlarining barchasida bu davlatning nufuzi ortgan.
Idrisiylar davlati tarixdagi birinchi shiy’a davlati hisoblanadi. Idrisiylarga Islom tamaddunini Mag‘ribga olib kelgan birinchi shaxslar sifatida qaraladi. Ularni fotimiy-ubaydiylar yo‘q qilgan.
Idrisiylar davlatining ko‘zga ko‘ringan hukmdorlari:
1. Idris ibn Abdulloh ibn Hasan. Hijriy 172–177 (milodiy 788–793) yillar.
2. Idris ibn Idris. Hijriy 177–213 (milodiy 793–828) yillar.
3. Muhammad ibn Idris ibn Idris. Hijriy 213–221 (milodiy 828–836) yillar.
4. Yahyo ibn Idris ibn Umar. Hijriy 292–310 (milodiy 905–922) yillar.
5. Tunis – Qayruvondagi ag‘labiylar davlati
(hijriy 184–296; milodiy 800–908)
Rashid ibn Ibrohim ibn Ag‘lab barbarlarga odob berish, ularni idrisiylarga, Misr va Shomga qarshi hujum qilishdan to‘sib turish uchun hijriy 184 yilda Afrikaga voliy etib tayinlandi. U ishlarni tartibga soldi, qo‘zg‘alonlarni bostirdi. O‘zining hukmronligi uchun Qayruvonni markaz qilib tanladi va o‘z mintaqasini abbosiylar davlatidan ajratib, mustaqil davlat qilib oldi. Abbosiylar davlati ularni o‘z holiga tashlab qo‘ydi. Ushbu davlatning nufuzi Tunis va Liviyaga tarqaldi.
Tashqi fathlar
Ziyodatulloh ibn Ibrohim o‘sha vaqtda hijriy 212, milodiy 827 yilda Siqilliya orolini fath qilishga imkon topdi.
Musulmonlar Muoviya ibn Abu Sufyon roziyallohu anhuning davridan buyon Siqilliyaga yurishlar qilib kelar, lekin u yerda sobit qolmagan edilar. Faqat ag‘labiylar davrida u yerda turib hukm yuritish imkoniga ega bo‘ldilar. Siqilliya orolini fath qilishda Asad ibn Furot qozi ul-quzot (bosh qozi) o‘laroq ishtirok etdi. Islomning hukmronligi bu orolda hijriy 483 (milodiy 1090) yilgacha davom etdi.
Ag‘labiylar O‘rta yer dengizidagi orollarga doimiy ravishda hujumlar uyushtirib turdilar. Ular hijriy 256 (milodiy 870) yilda Maltani fath qildilar. Shuningdek, Italiyaning janubiy taraflariga va Fransiyaga ham g‘azotlar uyushtirib, muvaffaqiyat qozondilar. Fransiyaning sohillariga ega chiqishdi va Italiyaning bir qancha shaharlarini – Brindizi, Napoli, Kalyarini, Taranto va Barini fath qildilar.
Ubaydiylar davlati hijriy 296 (milodiy 908) yilda ag‘labiylar davlatini ham tugatdi.
Ag‘labiylar davlatining mashhur hokimlari:
1. Ibrohim ibn Ag‘lab ibn Solim. Hijriy 184–196 (milodiy 800–811) yillar.
2. Ziyodatulloh ibn Ibrohim. Hijriy 201–223 (milodiy 816–838) yillar.
3. Ibrohim ibn Ahmad. Hijriy 261–289 (milodiy 875–902) yillar.
Keyingi mavzu:
Ikkinchi Abbosiylar asri;
Turklarning ustunligi;
Zanjiylar qo‘zg‘aloni;
Qarmatiylar harakati.