Keyingi yillarda ayrim xorijiy yurtlarda buzg‘unchi kimsalar o‘rtasida masjidlarni portlatish, ibodat qilayotgan odamlarni o‘qqa tutish yoki ularning ustiga buldozer bilan bostirib borish holatlari kuzatilayotgani mo‘min-musulmonlarning nafratini qo‘zg‘amoqda. Ayniqsa, masjidning ichida odamlar namoz o‘qib turgan paytda namozxonlarni o‘qqa tutish, masjidga zarar yetkazish hamda uni buzish, insonlar umriga xavf tug‘dirish insoniylikka mutlaqo to‘g‘ri kelmaydigan ish.
Masjid – Alloh taologa ibodat qilinadigan pokiza maskan. Asri saodatdan beri masjidlar Islom dinining o‘ziga xos ma’rifiy markazlari sifatida insoniyat hayotida muhim o‘rin tutadi.
Masjid – insonlarning Alloh taologa toat-ibodat qiladigan tabarruk joyi bo‘lgani bois “Baytulloh” – “Allohning uyi” deyiladi. Shuning uchun masjidga biror zarar yetkazish Alloh taoloning uyiga zarar yetkazish bilan barobardir. Demak, bu Alloh taologa qarshi borish deganidir. Haq taologa qarshi boruvchilarning holi nima kechishi hammaga ayon.
Abu Sa’id Xudriy roziyallohu anhudan rivoyat qilingan qudsiy hadisda Alloh taolo aytadi: “Yerimdagi uylarim masjidlardir. Undagi Mening ziyoratchilarim masjidlarni obod qiluvchilardir” (Abu Nuaym rivoyati, zaif hadis).
Masjidni obod qilish deganda, Alloh taologa xolis ibodat qilish, amru ma’ruf, nahyi munkar qilish kabi amallar tushuniladi. Bular masjidlarni ma’naviy obod qilish sanalsa, ozoda va bus-butun saqlash zohiriy obod qilishdir. Masjidlarning qadrini pasaytiruvchi har qanday ish yoki xatti-harakat makruh.
Xalqaro inson huquqlari me’yorlarida ham insonning din va e’tiqod erkinligiga daxl qilish, hayotiga xavf solish taqiqlanadi. Islom dinida hatto boshqa din vakillarining ibodatxonalariga zarar yetkazish, ularni buzish yoki ibodat qiluvchilarning hayotini xavf ostida qoldirish mumkin emasligi aytilgan.
Qur’oni karimda:
“Ular nohaqdan, faqatgina «Robbimiz Alloh» deganlari uchun o‘z diyorlaridan chiqarilgandirlar. Agar Alloh odamlarning ba’zilarini ba’zilari bilan daf qilib turmasa, uzlatgohlar, kanisalar, havralar va Allohning nomi ko‘plab zikr qilinadigan masjidlar vayron qilingan bo‘lur edi. Albatta, Alloh O‘ziga yordam berganlarga yordam berur. Albatta, Alloh kuchli va g‘olibdir.”
Ushbu oyati karimada boshqa dindagi kishilarning ibodatxonalari ham mo‘min-musulmonlarning masjidlari qatorida zikr etilishi diqqatga sazovordir. Dinimiz ko‘rsatmasiga amal qilgan musulmonlar hech qachon boshqa diniy ibodatxonalarga tajovuz qilmaydi. Shuningdek, boshqa dinlarda ham o‘zga dinlarga ibodat qiluvchilarning ibodatiga xalaqit qilish katta gunoh ekani ta’kidlangan. Barcha dinlarda diniy shiorlarga, ibodatxonalarga, shuningdek, masjidlarga tajovuz qilish ulkan jinoyat sanalgan hamda bunday ishdan qattiq qaytarilgan.
Jahonning ayrim hududlarida mo‘min-musulmonlarning eng nozik his tuyg‘ulariga zarba berish orqali qarama-qarshiliklar keltirib chiqarishga xatti-harakatlar bo‘lmoqda. Mana shunday vaziyatda mo‘min kishi keskinlik bilan qaror qilish o‘rniga, obdon o‘ylab keyin bir xulosaga kelish kerak. Hazrati Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi va sallam: “Mo‘min kishi ziyrak, hushyor va oqil bo‘ladi”, degan hadislari mohiyatini chuqur tushunish lozim (Imom Daylamiy rivoyati, zaif hadis).
Shu o‘rinda Islom tarixidagi Fil voqeasini bir esga olaylik... Abraha boshchiligidagi fil egalaridan Ka’batullohni Alloh taolo qanday himoya qilgan bo‘lsa, bugungi kunda ham ibodat qilish joylari, masjidlarni ham shunday himoya qiladi.
Alloh taolo musibatlarga uchragan mo‘min-musulmonlarga sabru jamiyl bersin, musibatlarining o‘rnini go‘zal mukofotlar bilan to‘ldirsin!
O‘zbekiston musulmonlari idorasi
Ayoli vafot etganidan keyin eri juda mayus bo‘lib qoldi. Bir kuni uning yaqin do‘sti uni koyidi:
– Haliyam uylanmadingmi?
– Yo‘q, – dedi u.
– Nega, nahotki boshqa ayollar ichida senga yoqadigani bo‘lmasa?
– Rahmatli ayolimga o‘xshagani topilmasa kerak...
– Qo‘ysang-chi, ayollarning bari bir-biriga o‘xshaydi-ku!..
– Men zohirini aytmayapman. Ichki olamini, botinini aytyapman.
Yigit hayron bo‘lib qarab turgan do‘stiga hayotida bo‘lgan birgina voqeani gapirib berdi:
“Bir kuni ayolim jahlimni chiqardi. Qattiq urishdim va uni ota uyiga haydadim. Jimgina ketdi. Oradan bir necha kun o‘tgach, qilgan ishimdan pushaymon bo‘ldim. Aslida ayb o‘zimdan o‘tganini angladim. Ming andisha bilan qaynotamnikiga bordim. Eshik oldida biroz turib qoldim. So‘ng eshikni taqillatdim. Ayolim ochdi va meni hayratda qoldirib, xuddi oramizda hech gap o‘tmaganday, baland ovozda:
– Assalomu alaykum dadajonisi, safaringiz yaxshi o‘tdimi? – deya tabassum bilan ko‘zini qisib qo‘ydi. Unga bir nimalar demoqchi bo‘lgan edim, u meni qattiq bag‘riga bosib, bunday dedi:
– Gapirmang, ota-onamga sizni “safarga ketdilar”, dedim...
Ana shunday fahmli, oqila edi ayolim. Shuning uchun ham unga hech birini o‘xshatolmay, uylanolmay yuribman, do‘stim”.
Ha, azizlar! Alloh taolo erkakni ayol uchun, ayolni erkak uchun ne’mat qilib bergan. To‘g‘ri, ba’zilar bir-birlarining kamchiliklaridan shikoyat qilib qolishadi. Ammo hech kim benuqson emas. Mukammal ayolni ham, erkakni ham axtarmang bu dunyoda. Hikoyada kelganidek, ba’zida er uchun bir jufti halol butun dunyodagi ayollardan afzal bo‘lishi mumkin. Shunday ekan, ahli ayolimizni qadrlaylik. Zero, u ham kimningdir farzandi, bolalarimizning onasi. Eng muhimi, Allohning bizga bergan omonatidir.
Akbarshoh RASULOV