“Hidoyat (to‘g‘ri yo‘l) o‘rniga zalolatni (noto‘g‘ri yo‘lni) sotib olganlar o‘shalardir, (lekin ularga) bu savdolari foyda qilmadi va (ular) hidoyat yo‘liga yuruvchi ham bo‘lmadilar. Ular bamisoli bir olov yoqqan (yo‘lovchi) kimsadirki, olov uning atrofini yoritganida, Alloh (bexosdan olov) nurini ketkazib, ularni zulmatlar ichra (hech narsani) ko‘rolmaydigan holda qoldirgan” (Baqara surasi, 16-17 – oyatlar).
“Alloh yo‘lida mollarini ehson qiluvchilar (savobining) misoli go‘yo bir donga o‘x-shaydiki, u har bir boshog‘ida yuztadan doni bo‘lgan yettita boshoqni undirib chiqaradi. Alloh xohlagan kishilarga (savobini) yanada ko‘paytirib beradi. Alloh (karami) keng va bilimdon zotdir” (Baqara surasi, 261 – oyatlar).
“Uning misoli go‘yo bir itdirki, unga hamla qilsang ham (tilini osiltirib) hansiraydi, o‘z holiga qo‘ysang ham hansirayveradi” (A’rof surasi, 176-oyat).
“Haqiqatan, dunyo hayotining misoli xuddi Biz osmondan tushirgan suv (yomg‘ir) bo‘lib, odamzot va hayvonot yeydigan narsalardan iborat yer giyohlari u bilan aralashib, to yer yasanib va ziynatlangach, yer egalari o‘zlarini unga qodir deb bilgan bir paytda, yerga tunda yoki kunduzi Bizning amrimiz kelib, uni kechagi kuni obod bo‘lmagandek (yig‘ib olingan) hosilga aylantirib qo‘yganimizga o‘xshaydi” (Yunus surasi, 24-oyat).
“(Ey Muhammad! Odamlarga) dunyo hayoti misolini keltiring. (U) xuddi bir suv kabidirki, Biz uni osmondan yog‘dirgach, (bahorda) u sababli yer o‘simliklari (bir-biriga) aralashib (qalinlashib) ketur, so‘ngra (kuzda) shamollar uchirib ketadigan xashakka aylanib qolur” (Kahf surasi, 45-oyat).
“Bilingizki, bu dunyo hayoti faqat o‘yin, ermak, ziynat, o‘zaro faxrlanish va mol-dunyo hamda farzandlarni ko‘paytirishdan iboratdir. (U) bamisoli bir yomg‘irki, uning (sababidan unib chiqqan) giyoh kofirlarni taajjubga solur. So‘ngra u qurigach, uni sarg‘aygan holda ko‘rasiz. So‘ngra u o‘tin bo‘lib qolur” (Hadid surasi, 20-oyat).
“Ikkala guruh (kofir va mo‘min)larning misoli xuddi ko‘r bilan kar va ko‘ruvchi bilan eshituvchilar kabidir. Ikkisi misolda barobar bo‘ladimi?! Eslab ko‘rmaysizlarmi?!” (Hud surasi, 24-oyat).
“(Alloh) osmondan suv (yomg‘ir) yog‘dirganida jilg‘alar miqdori bilan oqib, (bu) sel o‘z ustida ko‘piklarni ham ko‘tarib kelur. (Odamlar) zeb-ziynat yoki asbob-uskuna (yasash) uchun yoqadigan (olov)lardan ham shunga o‘xshash (chiqindi paydo) bo‘lur. Alloh haq bilan botilni (mana shunday misol bilan) bayon qilur. Bas, ko‘pik o‘z-o‘zidan yo‘q bo‘lib ketur. Odamlarga foydali bo‘lgan narsa esa Yerda qolur. Alloh misollarni mana shunday bayon qilur” (Ra’d surasi, 17-oyat).
“Parvardigorlariga kofir bo‘lganlarning amallari bamisoli bo‘ronli kunda qattiq shamol uchirib ketgan kuldir – ular qilgan amallaridan biror (yaxshi) narsaga ega bo‘la olmaydilar. Bu o‘ta gumrohlikdir” (Ibrohim surasi, 18-oyat).
“(U so‘z) xuddi bir yaxshi daraxtga o‘xshaydiki, uning ildizi (yer ostiga) o‘rnashgan, shoxi esa osmondadir. Parvardigorining izni bilan (u) mudom meva berur” (Ibrohim surasi, 24-oyat).
“Yomon so‘zning (ya’ni kufr so‘zining) misoli esa yer yuzasidan (ildizi) uzilib qolgan, bir joyda qarori yo‘q nopok daraxtga o‘xshar” (Ibrohim surasi, 25-oyat).
10. Allohdan o‘zgani do‘st tutganlarning misoli:
“Allohdan o‘zgalarni do‘st tutgan kimsalarning misoli xuddi in qurib olgan o‘rgimchakka o‘xshaydi. Zotan, inlarning eng nimjoni, albatta, o‘rgimchak inidir, agar bilsalar” (Ankabut surasi, 41-oyat).
“Ushbu misollarni Biz odamlar (ibrat olishlari) uchun ayturmiz. (Lekin) ularni faqat olimlargina anglagaylar” (Ankabut surasi, 43-oyat).
“Biz ushbu Qur’onda odamlar uchun turli misollarni keltirdik. Shoyad eslatma olsalar” (Zumar surasi, 27-oyat).
«Yana dillarida maraz (munofiqlik) bo‘lgan kimsalar va kofirlar: “Bu misol bilan Alloh nima demoqchi?” degaylar. Alloh o‘zi xohlagan kimsalarni mana shunday yo‘ldan ozdirib qo‘yar va O‘zi xohlagan kishilarni hidoyat qilur» (Muddassir surasi, 31-oyat).
Davron NURMUHAMMAD
O‘tgan solih zotlar jamoat bilan namoz o‘qiyolmay qolsalar, bir-birlariga ta’ziya izhor qilishar ekan. Shunday zotlardan biri Hotamul Asom aytadi: “Men jamoatga ulgurmay qoldim, shunda menga Abu Is'hoq Buxoriyning bir o‘zi ta’ziya bildirdi. Agarda o‘g‘lim o‘lib qolsa minglab odamlar ta’ziya izhor qilishadi. Buning sababi odamlar nazdida din musibati dunyo musibatlaridan ko‘ra arzimas sanalganidandir”.
Bugungi kunda oramizda qanchalab odamlar jamoat namozlarini o‘tkazib yuboradilar, jiddiy e’tibor qaratmaydilar. Ba’zida ish, g‘am-tashvishlarning ko‘pligini bahona qilamiz, to‘g‘rimi?! Yana ko‘plar tuni bilan uxlamasdan, bomdod namoziga yaqin uxlab qolishlari ham bor gap.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning “Zimistonda masjidlar sari odim tashlovchilarga qiyomat kunidagi tamomiy nurning xushxabarini beringlar”[1] deganlarini nahot eshitmagansiz?!
Shayton sizning ustingizdan g‘alabaga erishib, namozda xotirjamligingizni ketkazishiga imkon bermang!
Omir ibn Abdulloh o‘lim to‘shagida yotganlarida azon ovozini eshitib: “Meni qo‘limdan tutinglar”, dedilar. Omir ibn Abdullohga “Axir siz betobsiz-ku”, deyishganida: “Allohning chaqirig‘ini eshitib turib, unga rioya qilmaymanmi”, dedilar. Keyin u kishini qo‘lidan ushlab turg‘izishdi. Masjidda imom bilan shom namozining bir rakatini o‘qidilar va jon taslim qildilar.
Yana bir misol: Sufyon ibn Uyayna azon aytilishidan ilgari namozga borishga ishtiyoqmand bo‘lganlar va doim: “Namozga azon aytilmagunicha masjidga kelib turmaydigan yomon qul bo‘lma. Chunki yomon qul chaqirmaguningcha kelmaydi”, der edilar.
Oisha roziyallohu anho onamiz aytadilar: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bilan suhbatlashib o‘tirardik, u zot ham biz bilan gaplashib o‘tirardilar. Bordi-yu, namoz vaqti kirib qolsa, bir-birimizni tanimaganday bo‘lib olardik”[2].
Shukrki, oramizda masjidda birinchi safga joylashish uchun g‘ayrat qiluvchilar ko‘payib bormoqda. Nabiy alayhissalom: “Agarda odamlar azonda va birinchi safda nimalar borligini bilishsa edi, unga erishish uchun qur’a tashlashdan boshqa chora bo‘lmasa, albatta, qur’a tashlagan bo‘lardilar”, deganlar.
Said ibn Musayyab aytadi: “Men ellik yildan beri biror marta birinchi takbirni o‘tkazib yubormaganman. Ellik yildan buyon namozda birorta kishining boshining orqasiga qaragan emasman”.
Hasson Shamsiy Poshoning
“Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar” nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.
[1] Imom Termiziy va Imom Abu Dovud rivoyati.
[2] Mursal hadis. Iroqiyning “Ihyo”ga yozgan taxrijiga qarang (1, 205).