Imom Abu Hafsi Kabir
Bismillahir roxmanir roxiym.
Abu Hafs Ahmad ibn Hafs ibn Zibarqon ibn Abdulloh ibn Bahr al-Kabir al-Ijliy al-Buxoriy al-Faqih al-Hanafiy hijriy 150 (milodiy 767) yili Buxoroning Fagsodara mahallasida tavallud topib hijriy 217 (milodiy 832) yilning muharram oyida shu yerda vafot etganlar .
Qur’oni karimni yodlab hadis va fiqh ilmlarini o‘rganib ilmlari mukammal bo‘lishi uchun Bog‘dodga borib hanafiy mazhabining asoschisi mujtahid Abu Hanifa No‘mon ibn Sobit - Imom A’zam (699-767) rohimahullohning taniqli shogirdi Imom Muxammad ibn Hasan ash-Shayboniy (vaf. m.804) rohimahullohga shogird tushgan.
Hazrat Abu Hafsi Kabir Bog‘doddan Buxoroga qaytib fiqh va hadis ilmini shu darajada rivojlantirdilarkim ularning shogirdlari yuz ming kishidan ko‘proq edi. Hazrat Abu Hafs Kabir rohimahulloh kelganlarida Buxoroda otashparastlar hali ko‘p bo‘lgan va bu zot sharofatlaridan Buxorodagi otashparastlar ham islom dinini qabul qilgan. Buxoroi Sharif shu zot barakotlari sababli Qubbatul Islom (islom dining markazi) deb ataldi. Imom Al-Buxoriydek zot shu kishidan ta’lim olganlar. Katta shogirdlari va ilmlarining merosxo‘ri buyuk olim Abu Hafsi Kabirning o‘g‘illari Abdulloh ibn Ahmad rohimahulloh (hijriy 264, m. 877 yilda vafot etgan) bo‘lib, u kishini Abu Hafsi Sag‘ir deb atashgan. Yana bir katta shogirdlari Abdulloh Supadmuniy rohimahulloh bo‘lib u kishining qabrlari ham Abu Hafs Kabir hazratlarining yonida joylashgan.
“Fatovoi Abu Hafsi Kabir”, “Kitob ul Imon”, “Al-Ahvo’ val ixtilof” (Havoyi gaplar va kelishmovchiliklar), “Ar-Raddu alal Lafziya” (Yuzaki qarovchilarga raddiya) va boshqa asarlarida Abu Hafs Kabir rohimahullohning ko‘plab fatvolari keltirilgan.
Buxorodagi ilk madrasani ham shu zot ochganlar. U kishi va shogirdlarining harakatlari bilan o‘sha davrda bir nechta masjid va madrasalar ochilgan.
X asr tarixchisi Muhammad Narshaxiyning “Buxoro tarixi” kitobida: “Imom Abu Hafs Kabir o‘z davrining faqihlaridan biridir, zohid va ham olim bo‘lgan”, - deyiladi. Abdulkarim as-Sam’oniyning aytishicha, Abu Hafs Kabir ko‘pgina faqihlarni tarbiyalab, kamolga yetishtirgan.
Abu Hafs Kabirning sharofatlaridan Buxoroda fiqh shu darajada rivojlanadiki, Buxoro faqihlari islom olamining asosiy shahri Bag‘dod faqixlaridan ustun bo‘lganlar. Narshaxiyning ta’kidlashicha, odamlar Bag‘doddan qaytgan paytlarida Imom Abu Hafs al-Kabir al-Buxoriydan biror masalani so‘rash uchun ham kelardilar. Imom Abu Hafs al-Kabir ulardan ajablanib so‘rardi: “Nima uchun Iroq olimlaridan so‘ramadingiz?” Unga javoban: “Ulardan so‘radik, lekin ular javob berolmadilar, Iroq olimlari “Buxoroga borib, Imom Abu Hafs al-Kabir yo o‘g‘illari Abu Hafs as-Sag‘irdan so‘ranglar, deb aytishdi”.
Abu Hafs Kabir uyi yaqinidagi yangi darvozaga kiraverishda o‘ng tomonda Qurayshiylar masjidi joylashgan bo‘lgan. Mazkur masjidni Quraysh qabilasiga mansub payg‘ambarzodalardan Muqotil ibn Sulaymon al-Qurayshiy qurgan. Bu masjidda Arabistondan Abu Hafs Kabir rohimahullohdan ta’lim olish uchun kelgan tolibi ilmlar istiqomat qilishgan va o‘qishgan.
Ziyoratgoh xalqimizning Buxoro shahridagi eng serqatnov va gavjum ziyoratgohlaridan biri sifatida e’zozlanadi, buxoroliklar mazkur mozorda dafn qilinishni o‘zlariga faxr deb bilishadi.
Kamoliddin Niyozov
Mir Arab madrasasi mudarrisi
Savol: Mahallamizdagi qabristonda mevali daraxtlar bor. Ularning mevalari pishgan paytda, ko‘pchilik qatori biz ham kirib yeb turamiz. Ba’zilar bu ish joiz emas deb qolishdi. Shunga dinimizda nima deyilgan?
Javob: Bismillahir Rohmanir Rohiym. Bu haqida Burhoniddin ibn Moza rohimahulloh shunday zikr qilganlar: "Qabristondagi daraxtlarning hukmi ikkiga bo‘linadi:
1. Ular yer qabristonga aylantirilishidan oldin ekilgan bo‘lishi mumkin;
2. Ular yer qabristonga aylantirilganidan keyin ekilgan bo‘lishi mumkin. Agar daraxtlar yer qabriston qilinishidan oldin ekilgan bo‘lsa, ekkan odamning mulki bo‘ladi. Shuning uchun, daraxtlarning egasi tirik bo‘lsa, uning roziligi bilan yoki undan sotib olib, keyin iste’mol qilish joiz bo‘ladi. Agar daraxtlarning egasi ulardan odamlar yeyishlarini muboh qilgan (ruxsat bergan) bo‘lsa, u holda so‘ramasdan yeyish ham joiz bo‘ladi. Ammo egasining niyati ma’lum bo‘lmasa yoki egasi vafot etgan bo‘lsa va nima maqsadda ekkani noma’lum bo‘lsa, u holda ulardan yeyish joiz bo‘lmaydi. Agar daraxtlar yer qabristonga aylantirilganidan keyin ekilgan bo‘lsa, ushbu holatda ham, ular egasining mulki hisoblanadi.
Shunga ko‘ra, bunda ham egasining niyatiga bog‘liq bo‘ladi. Agar egasi ma’lum bo‘lmasa yoki uning niyati ma’lum bo‘lmasa, u holda ular qabristonning mulki bo‘lgani uchun, ularni sotib, pulini qabristonning ehtiyojlari va ta’miri uchun ishlatiladi” (“Muhiyt”).
Demak, qabristondagi mevalarni yeyish yoki boshqa ekinlarni olish, ularni ekkan egasining niyatiga bog‘liq bo‘lar ekan. Agar boshqalar yeyishlari yoki foydalanishlari uchun ekkan bo‘lsa, ulardan yeyish joiz bo‘ladi. Ammo o‘zi uchun ekkan bo‘lsa, yoki niyati ma’lum bo‘lmasa, yoki kim ekkani ma’lum bo‘lmasa, u holda ularni pulga sotib olib yeyish yoki foydalanish joiz bo‘ladi xolos.
Shu o‘rinda shuni ham ta’kidlash joizki, ba’zilar qabristondagi mevali daraxtlarning tomiri mayyitning qoni va najosatidan ozuqa olgani uchun, ularni yeyish makruh degan da’volarni qilishadi. Bunga javoban ulamolar ushbu da’vo o‘rinsiz hisoblanadi. Chunki daraxtlarning ildizlari garchi najosatdan ozuqa olsa ham, istihola (bir narsani butunlay boshqa narsaga aylanishi) yo‘li bilan boshqa moddaga aylanadi va ularning mevalarini yeyish hech bir makruhliksiz joiz va halol bo‘ladi deganlar ("Ahkomul-janoiz"). Ammo shunday bo‘lsada, qabristonlarga mevali daraxtlarni ekmaslik tavsiya qilinadi. Zero, ularning tomirlari qabrlarni o‘pirilishiga olib kelishi mumkin. Vallohu a’lam.
O‘zbekiston musulmonlari idorasi
Fatvo markazi.