Biz ushbu maqolada Islom olamidagi mashhur qorilardan, misrlik Shayx Abdulbosit Abdussamad rahimahulloh haqlarida ko‘pchilikka ma’lum bo‘lmagan ma’lumotlarni taqdim etishga harakat qilamiz.
Qorilar ustozi, dovudiy ovoz sohibi Shayx Abdulbosit Muhammad Abdussamad 1927 yilda Misr janubidagi Qino viloyatiga qarashli Armant tumanidagi Muro’aza qishlog‘ida dunyoga keldi. Bobosi Abdussamad ham, otasi Muhammad Abdussamad ham Qur’on hofizi va tajvid bilimdoni sifatida tanilishgan edi. Akalari Mahmud bilan Abdulhamid ham hofiz bo‘lishgan.
Shayx Abdulbositning ko‘zga ko‘ringan ishlaridan biri o‘zi tug‘ilib o‘sgan Sharqiy Muro’aza qishlog‘ida masjid qurdirganidir. Ushbu masjid Abdulbosit Abdussamad nomi bilan atalib, 1971 yilda ochilgan. Ochilish marosimiga Misr vaqf ishlari vaziri, Azhar Shayxi, Shayx Abdulbositning o‘zi va boshqa ko‘plab mehmonlar tashrif buyurishgan, Jum’a namozi to‘g‘ridan to‘g‘ri efirga uzatilgan.
Shayx Abdulbosit qori 1972 yilda o‘z qishlog‘ida “Qur’oni Karimni yodlatish jamiyati” tashkil etilishida ham katta hissa qo‘shgan. Ushbu jamiyat bugungi kungacha o‘z faoliyatini davom ettirib kelmoqda. Shayxning farzandlari ushbu markazga tez-tez tashrif buyurib, o‘z hadyalarini va yordamlarini taqdim etib turishadi.
Shayx Abdulbosit qori doim o‘z qishlog‘ida ta’limni rivojlantirishga katta e’tibor berardi. Chunki o‘sha paytlarda u yerda mudarrislar kam edi. Shuning uchun o‘z hisobidan ikki ming bir yuz kvadrat metr joyni sotib olib, o‘sha yerga madrasa qurdirdi.
U kishi mas’ul rahbarlar e’tiborini oldingi Qino, hozirgi Luqsor viloyatini obod etib, xalqning yashash sharoitini yaxshilashga qaratishga undagan edi.
Giza mintaqasining Doqqi tumanidagi Abdulaziym Roshid nomli ko‘chada joylashgan Shayx Abdulbosit qorining uyida har xafta majlis bo‘lib, majlisga tashrif buyurgan turli viloyat mutasaddilari bilan uchrashuvlar bo‘lar, mazkur viloyatlar ahlining manfaatlarini ko‘zlab foydali kelishuvlar amalga oshirilardi. Gizadagi ko‘chalardan biriga Abdulbosit Abdussamadning nomi berilgan.
Har yili 30 noyabr kuni Homidiyya Shozaliyya masjidida Abdulbosit qorini xotirlab tadbir o‘tkaziladi. Ushbu tadbirga Shayxning barcha farzandlari, ixlosmandlari tashrif buyurishadi. Shuningdek ushbu tadbirga mamlakatning ko‘zga ko‘ringan shaxslari, islomiy davlatlardan va boshqa mamlakatlardan mehmonlar kelishadi. Azharning shayxlari, Vaqf ishlari vazirligi mas’ullari ham bu tadbirning qadrli mehmonlari bo‘lishadi. Tadbirda turli o‘lkalardan kelgan qorilar o‘rtasida Qur’on musobaqasi ham tashkil etiladi. Shu bilan birga Shayx Abdulbosit qorining nodir qiroatlari ham yig‘ilgan mehmonlarga qo‘yib beriladi. Bu majlis radio va televideniya orqali to‘g‘ridan to‘g‘ri uzatiladi.
Shayxning eng go‘zal safarlaridan biri Pokistonga bo‘lgan safardir. O‘shanda u kishi uchun maxsus poyezd qatnovi yo‘lga qo‘yilib, Qur’on tilovati uchun Pokistonning turli shahar va qishloqlariga olib borib turgan edi.
Shayx Abdulbosit Fransiyada ham Qur’on o‘qidilar. Fransiyadagi kelishilgan protokolga ko‘ra, Shayx Abdulbosit kostyum kiyishlari kerak edi. Kostyumni kiydilaru biroz o‘tib, o‘zlarida noqulaylik, siqilishni his qildilar. Chiday olmay, yechib tashladilar va o‘zlarining azhariy to‘nlarini kiyib oldilar.
Shayx Abdulbosit Damashqqa borib, Umaviy jome’ masjidida qiroat qilganlaridan so‘ng “Safiyrul Qur’an” (“Qur’on elchisi”) laqabini oldilar. U kishi shuningdek ko‘plab islomiy davlatlarga va Afrika qit’asining shimolidagi bir qator mamlakatlarga safar qildilar.
Shularning orasida Janubiy Afrika Respublikasiga qilingan safar o‘ziga xos o‘rin tutadi. Sababi o‘sha davlatda Shayx Abdulbosit qori bilan bir voqea sodir bo‘lgan. O‘sha davlatning bir shahridan ikkinchi shahriga borish uchun aeroportga borganida, mehmonxonada pasporti qolib ketgani esiga tushadi. Ammo Shayx mehmonxonaning nomini ham, manzilini ham eslolmadi. Alloh taologa ishini topshirdi, O‘ziga tavakkul qildi. Shu payt aeroportga bir notanish mashina kelib to‘xtadi. Ichidan bir yigit tushib, Shayxning oldiga yugurib kela boshladi. Qo‘lida Shayxning pasporti. Kelib, pasportni o‘z egasiga uzatar ekan: “Marhamat, oling, ey Shayx” dedi. Mana shu voqea Janubiy Afrika Respublikasining Yoxannesburg shahrida yuz bergan edi. Shayx u shahardan Durban shahriga ketayotgan edi. Abdulbosit qori Durbanga yetib borgan ilk qori hisoblanadi. Shunday qilib u kishi o‘sha davlatda bir oy davomida Qur’oni karim tilovati bilan mashg‘ul bo‘ldi.
“Qur’oni karim tilovati bo‘yicha elchi” ko‘pgina podshohlar va prezidentlarning aziz mehmoni bo‘ldi. Ba’zi podshohlar esa u kishining mehmoni bo‘lishdi. Shayx Indoneziya, Malayziya va Hindistonga uch marta, Pokistonga olti marta tashrif buyurdi. Shuningdek, Uganda, Senegal, Ispaniya, Buyuk Britaniya va Singapur kabi davlatlarga ham safar qildi. Ushbu mamlakatlarning rahbarlari, mas’ullari va xalqi ulug‘ qorini katta e’zoz bilan kutib oldilar.
Shayx Abdulbosit Marokash qiroli Muhammad Beshinchi bilan qalin do‘st edi. Qirol Misrga tashrif buyurganda, Shayx Abdulbosit bilan Sayyida Zaynab jome’ masjidida Bomdod namozidan so‘ng ko‘rishib, uning tilovatini ixlos bilan tingladi. Tilovatdan so‘ng qirol Shayxni o‘z yurti – Marokashda doimiy yashashga taklif etib, u uchun barcha sharoitlarni qilib berishini aytdi. Shayx Abdulbosit qirolning bu taklifini chiroyli uslubda, yumshoqlik bilan rad etdi va imkon bo‘lganda Marokashni ziyorat qilishga va’da berdi.
Ulug‘ qorining qo‘llarida ko‘plab insonlar Islom dinini qabul qildilar. Shayx Abdulbosit qorining sababidan sodir bo‘lgan eng go‘zal xotiralardan biri Uganda davlatida bo‘lgan voqeadir. Mamlakat poytaxti Kampala shahrida Shayx Abdulbosit Qur’oni karimni tilovat qilgandan so‘ng, 92 kishi Islomni qabul qilgan.
Abdulbosit Abdussamad katta e’zozga, ikromga, podshohlarning iltifotiga sazovor bo‘lgan kam sonli qorilardan biri hisoblanadi. U ko‘plab orden va medallar bilan taqdirlangan. Jumladan, Senegal, Marokash va ko‘pgina islomiy va arab davlatlarining mukofotlari bilan taqdirlangan.
Abdulbosit qorining Qur’oni Karimni to‘liq holda tartil bilan qilgan tilovati Misr, Saudiya Arabistoni va Marokash davlatlari radiolarida efirga uzatilgan. Shuningdek, Mustafo Ismoil, Mahmud Xalil Husariy va Mahmud Ali Bannoning tilovatlari bilan birgalikda Abdulbosit qori tomonidan Mus'hafning tajvid bilan o‘qilgan tilovati ham Islomiy ishlar oliy majlisida kassetalarga yozilishi tasdiqlandi.
1965 yilning 7 sentyabrida Malayziya qiroli tomonidan Kuala Lumpur shahrida Osiyodagi eng katta masjid ochildi. Masjidning ochilish marosimida Shayx Abdulbosit qori tilovat qildilar. Ushbu marosimda Malayziya hukumati rahbarlari, a’zolari va to‘rt million malayziyalik aholi tashrif buyurdi. Tilovatdan so‘ng mamlakat qiroli Shayx Abdulbositga “Malayziya oltin ordeni”ni topshirdi.
Abdulbosit Abdussamad bundan tashqari yana ko‘p davlatlarning orden va medallari bilan ham taqdirlangan. Jumladan, Pokistonda “Ulamolar” ordeni bilan, Marokashda “Fikriy tenglik” ordeni bilan, Indoneziyada “Loyiq bo‘lgani uchun” ordeni bilan, Suriya ordeni bilan, Iroq, Tunis, Livan, Somali, Senegalning bir qancha medallari bilan taqdirlanganlar. Shuningdek, Misrning sobiq prezidenti Muhammad Husniy Muborak 1987 yilda “Da’vatchilar kuni” manosabati bilan Shayx Abdulbosit qoriga Qur’onga qilgan xizmatlarini taqdirlab mukofot topshirgan.
“Sa’iyd” madaniy markaz mudiri Abdulmun’im Abdulaziym Abdulbosit qorining eng yaqin do‘stlaridan biri edi. U do‘sti haqidagi xotiralarini bunday hikoya qiladi: “Shayx Abdulbosit o‘zining qori do‘stlarini juda hurmat qilardi. Biror marta ularga nisbatan yomonlik qilmagan. U yoqtirib tinglaydigan ovozlar Shayx Mustafo Ismoil va Shayx Muhammad Rif’atning tilovatlari edi. O‘z davrining ulug‘ qorilari bilan ko‘p davlatlarga safar qilgan. Shayx Mahmud Xalil Husariyni juda qadrlar edi. U yangi ovozlarni tarbiya qilib, yuzaga olib chiqar edi. Ana shunday ovozlardan biri Shayx Ahmad Ruzayqiydir”.
Shayx Abdulbosit Abdussamad qandli diabet xastaligi bilan og‘rigan edi. Jigari ham risoladagiday ishlamas edi. Ko‘p yillar bu ikki jiddiy xastalikka bardosh berishiga to‘g‘ri keldi. Uning kasali zo‘rayganiga qaramasdan tilovatni to‘xtatmas edi. U shu holida muxlislarning iltimosiga ko‘ra turli davlatlarga borib, Allohning Kalomini tilovat qilib berardi. Kasali zo‘rayib, nihoyat uni Gizadagi doktor Badron shifoxonasiga olib borishdi. U yerdagi shifokorlar zudlik bilan Londonga borib, muolajani o‘sha yerda davom ettirish kerakligini aytishdi. Abdulbosit qorining o‘g‘illari ham otalarini Londonga olib borish tarafdori edilar. Shayx Abdulbosit o‘g‘li Toriq bilan birga Londonga yetib borib, u yerdagi shifoxonalardan birida bir xafta davolandi. Ammo umri poyoniga yetayotganini bilgandek, o‘g‘li Toriqqa o‘zini Misrga qaytarib olib ketishini aytdi.
“Islom olamining bulbuli”, “Oltin tomoq” sohibi, “Qur’oni karim tilovati bo‘yicha elchi” Shayx Abdulbosit Abdussamad Misrga qaytgandan so‘ng 1988 yilning 30 noyabr kuni 61 yoshida vafot etdi. Uning vafoti haqidagi xabar yashin tezligida butun dunyoga tarqalib, millionlab musulmonlarning qalbini larzaga keltirdi. Uning janozasi mamlakat miqyosidagi janozaga aylanib ketdi. Janozaga turli mamlakatlarning Misrdagi elchilari, ko‘plab islomiy va arab davlatlari rahbarlari, Misr hukumati vakillari hamda Misrning ko‘p sonli xalqi tashrif buyurdi.
Shundan beri har yili 30 noyabr kuni Shayx Abdulbosit qorini eslash, xotirlash kuniga aylandi.
Alloh taolo bu qori bandasini rahmatiga olgan bo‘lsin! Islomga, Qur’oni Karimga va mo‘min-musulmonlarga qilgan xizmatlarini O‘zi munosib taqdirlasin! Zurriyodlarimizdan u kishiga o‘xshagan Qur’on xodimlarini ko‘plab chiqarsin, omin!
Internet ma’lumotlari asosida
Nozimjon Iminjonov tayyorladi
Kibr, o‘zini boshqalardan yuqori deb hisoblash, ulardan ustun qo‘yish, o‘zini boshqalarga nisbatan yuksak ko‘rish va ularga nisbatan mag‘rurlik qilishdir. Bu, ko‘pincha odamlarning boshqa kishilarni pastga urish, ular bilan adolatli munosabatda bo‘lmaslik va o‘zini juda katta ko‘rsatish kabi xulq-atvorlarni o‘z ichiga oladi.
Saodat kaliti hushyorlik va fahmu farosatdadir. Badbaxtlik manbasi kibr va g‘aflatdadir.
Banda uchun Alloh taoloning ne’matlari ichida iymon va ma’rifatdan ulug‘i yo‘qdir. Unga erishish uchun bag‘rikenglik va qalb ko‘zi o‘tkirligidan boshqa vasila yo‘qdir.
Kufr va ma’siyatdan kattaroq balo va ofat yo‘qdir. Mazkur ikki narsaga chaqirishda qalb ko‘rligi va jaholat zulmatidan boshqa narsa yo‘qdir.
Ziyrak kishilar Alloh taolo ularni hidoyatini iroda qilgan va qalblarini Islomga keng qilib qo‘yganlardir.
Mutakabbirlar Alloh taolo ularni zalolatini iroda qilgan va qalblarini xuddi osmonga chiqayotgandagi kabi tor va tang qilib qo‘yganlardir. Mutakabbir o‘z hidoyatiga kafil bo‘lishi uchun qalb ko‘zi ochilmagan kishidir.
Alloh taolo: “Mo‘minlardan ixtiyoriy ehson qiluvchilarini va zo‘rg‘a topib-tutuvchilarini istehzo ila masxaralaydiganlarni Alloh “masxara” qiladi va ular uchun alamli azob (bor)dir” (Tavba surasi, 79-oyat), deb aytgan.
Yana: “Ey mo‘minlar! (Sizlardan) biror millat (boshqa) bir millatni masxara qilmasin! Ehtimolki, (masxara qilingan millat) ulardan yaxshiroq bo‘lsa. Yana (sizlardan) ayollar ham (boshqa) ayollarni (masxara qilmasin)! Ehtimolki, (masxara qilingan ayollar) ulardan yaxshiroq bo‘lsa. O‘zlaringizni (bir-birlaringizni) laqablar bilan atamangiz!” (Hujurot surasi, 11-oyat);
“(Kishilar ortidan) g‘iybat qiluvchi, (oldida) masxara qiluvchi har bir kimsaning holiga voy!” (Humaza surasi, 1-oyat).
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Bir-birlaringizga hasad qilmanglar va savdoda soxtalik bilan kelishib, narxlarni oshirmanglar. Bir-birlaringizga g‘azab qilmanglar hamda orqa o‘girib, munosabatlarni buzmanglar. Ba’zilaringiz ayrimlaringiz savdosi ustiga savdo qilmasin. Allohning bandalari, birodar bo‘linglar. Musulmon musulmonning birodaridir. Unga zulm ham qilmaydi, xo‘rlamaydi ham, past ham sanamaydi. Taqvo bu yerda”, deb, uch bora qalblariga ishora qildilar. “Musulmon birodarini past sanagan kishi yomon ekaniga dalolat qiladi. Har bir musulmonning boshqa musulmonga qoni, moli va obro‘sini (suiiste’mol) qilishi haromdir”, dedilar (Imom Muslim rivoyati).
Imom Navaviy rahimahulloh: “Tadabbur qilgan kishiga bundan-da foydasi ko‘p, manfaati ulug‘ va yaxshiroq hadis bo‘lmasa kerak”, dedilar.
Ibn Mas’ud roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Qalbida zarra miqdoricha kibri bor kishi jannatga kirmaydi”, dedilar. Shunda bir kishi: "Yo Rasululloh, kishi chiroyli kiyim va chiroyli poyabzal kiyadi (bu ham kibr bo‘ladimi?)" deganida, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Albatta, Alloh chiroylidir. Chiroylini yaxshi ko‘radi. Kibr esa haqni buzish va kishilarga past nazar bilan qarash”, dedilar (Imom Muslim rivoyati).
Biz «yuz o‘girma» deb tarjima qilgan ma’no oyatda «tuso’’ir» deb kelgan. Bu ma’no, aslida, tuyada uchraydigan bir kasallikka nisbatan ishlatilar ekan. O‘sha kasallikka mubtalo bo‘lgan tuya doimo boshini pastdan-yuqoriga harakatlantirib, yonboshga siltab turar ekan. Mutakabbirlik bilan burnini jiyirib, yuzini odamlardan o‘giradigan kishilar ana o‘sha kasal tuyaga o‘xshatilmoqda.
«Odamlardan takabbur-la yuz o‘girma».
Ha, musulmon kishi uchun odamlarni kamsitish, ularni past sanash juda yomon illat. Hatto yurish-turishda ham kibru havodan, takabburlikdan saqlanish kerak.
«…va yer yuzida kibr-havo ila yurma».
Bu juda yomon narsa. Boshqalarga kibr og‘ir botadi. Eng muhimi: «Albatta, Alloh, xech bir mutakabbir va maqtanchoqni sevmas».
Abdulloh ibn Umar roziyallohu anhudan naql qilingan rivoyatda: «Kimning qalbida zarracha mutakabbirlik bo‘lsa, Alloh uni do‘zaxga yuztuban tashlaydi», deyilgan.
Shuningdek, ibn Abu Laylo rivoyat qilgan xadisda: «Kim kiyimini ko‘z-ko‘z qilib, maqtanchoqlik ila sudrab yursa, Alloh taolo unga nazar solmaydi», deyilgan.
Rasulullloh sollallohu alayhi vasallam aytdilar: “Ilm o‘rganing, ilm uchun sakinat va viqorni ham o‘rganing. Va sizlarga ilm o‘rgatayotganlarga tavoze’ bilan o‘zingizni past tuting!” (Imom Tabaroniy “al-Avsat”da rivoyat qilgan).
Muallimga kibr qilish, uni mensimaslik tuban xulq hamda nifoq alomatlaridan hisoblanadi. Imom Tabaroniy “Al-Kabir”da rivoyat qilgan hadisi sharifda bunday deyiladi: “Uch toifa inson borki, ularni faqat munofiqgina xorlaydi: Islomda mo‘ysafid bo‘lgan qariya, ilm sohibi va odil rahbar”.
Ustoz va muallimga o‘zni past tutib, hokisor bo‘lish najot eshigi, ilm tahsil qilishning asosiy omillaridan biri hisoblanadi. Dinimiz shunga buyuradi, shunga o‘rgatadi. Bu ustozlarning shogirdlari ustidagi haqlaridandir.
Imom Navaviy rahimahulloh aytadilar: “O‘quvchi muallimiga itoatkor va royish bo‘lishi, uning so‘ziga quloq solib, o‘z ishlarida u bilan maslahatlashib turishi va oqil bemor samimiy va mohir tabib so‘zini qabul qilganidek u ham o‘z muallimining so‘zini qabul qilmog‘i lozim. Shuningdek, muallimiga ehtirom ko‘zi bilan boqishi, uning o‘z ishida komil iqtidor va malaka sohibi ekanligi va boshqa ustozlardan ustunligiga ishonishi lozim. Ana shunda undan manfaat olishi oson bo‘ladi”.
Olimlarimiz aytadilarki, talaba o‘z ustozining kamoli ahliyat va iqtidor sohibi ekanligiga, o‘z ishining mohir mutaxassisi ekanligiga e’tiqod qilib, ishonishi kerak. U haqda faqat yaxshi fikrda bo‘lishi lozim. Agarchi, ustozidan diyonatga ochiq-oydin ters keladigan xatti-harakatni ko‘rib qolsa ham uni faqat yaxshilikka yo‘yib, yaxshi gumonda bo‘lishi kerak. Aks holda uning barakasidan mahrum bo‘ladi.
Ibn Sinoning ustozi Kushyorning huzuriga bir kishi osmon ilmini o‘rganish maqsadida kelibdi. 2-3 oy o‘tsa hamki, ustozi ilm berishni boshlamaganidan so‘ng aytibdi:
– Hazrat, endi menga javob bersangiz. Uch oy bo‘ldi hamki dars bermadingiz. Vaqtingiz yo‘q shekilli…
Shunda ustoz:
– Men senga bajonidil dars berardim-u, lekin sen huzurimga kelganingdagi “bu ilmdan mening uncha-muncha xabarim bor”, degan kibr-havoying hali ham ketmadi. Men bir idishga qachonki u bo‘sh bo‘lsagina suv quyaman. Afsus, sening kallang havo bilan to‘lib qolgan ekan, – deb javob qilibdi.
Imom Qurtubiy rahimahulloh dedilarki: "Agar mutakabbir kishini ko‘rsang bilginki, uning namozi kam yoki undan butunlay mahrum bo‘lgan. Chunki kibr bilan ko‘p sajda qilish birga jamlanmaydi".
Rivoyat qilishlaricha: Bir kishinikiga mehmon kelib qoldi. Uyda mehmonga qo‘yadigan hech vaqo yo‘q edi. U bir litr qatiq olib kelib, besh litr suv qo‘shib, tuz va muz solib, ayron tayyorladi. Bir litr qatiq besh litr suvni qabul qilib, totli ichimlikka aylandi. Agar o‘sha qatiqqa bir tomchi benzin tushib ketganida uni ichib bo‘lmas edi.
Xuddi shuningdek, salgina takabburlik ham amalni buzib yuboradi. Mutakabbir kimsa Allohdan to‘siladi, xaloyiq tomonidan nafratga uchraydi. Alloh taolo bu haqda «Chunki ularga yolg‘iz Allohdan boshqa iloh yo‘q deyilgan vaqtda kibr-havo qilgan edilar», degan (Soffot surasi, 35 oyat).
Horisa ibn Vahb roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: "Javvaz ham, ja’zariy ham jannatga kirmaydi", dedilar.
* «Javvaz – muomalasi qo‘pol odam».
* Ja’zariy – mutakabbir, qilmagan ishi bilan faxrlanuvchi.
Ba’zi bir kishilar ibodat miqyosidagi ma’naviy va moddiy amallarni qilib, (haj, umra va masjid yoki yo‘l qurib) kibrlanib, maqtanib boshqa kishilarni bunday ishlarni amalga oshirmaganlikda ayblab, o‘zlarini ulardan yuqori olishadi. Aslida ana shu ishlar xalqni puliga bajarilgan bo‘ladi. Bunday kimsalar aslida eng razil va pastkashlardir.
Alloh taolo aytadi: “Boshqalar esa gunohlarini e’tirof qildilar…”. (Tavba surasi 102-oyat) Alloh taolo bizdan ma’sumlikni talab qilmadi. Aksincha, gunoh sodir bo‘lganida tavba va siniqlikni istadi.
Odam alayhissalom gunoh qilganida e’tirof qilib gunohiga istig‘for aytdi. Alloh uning tavbasini qabul qildi.
Iblis esa gunoh qilganida mutakabbirlik qildi, tavba qilmadi. Alloh undan yuz o‘girdi.
Kim gunoh qilib qo‘yib so‘ngra tavba qilsa qiyomatda Odam alayhissalom bilan tavba qiluvchilar karvonida bo‘ladi.
Kim gunoh qilib so‘ngra tavba qilmasdan mutakabbirlik qilsa Iblisning karvonida bo‘ladi.
Ortidan kibrni ergashtiruvchi bittagina gunoh, ortidan siniqlik, pushaymonlik va tavbani ergashtiruvchi mingta gunohdan og‘irroqdir.
Alloh taolo gunoh qilganida pushaymon bo‘lib tavba qiluvchilarga muhabbati o‘laroq O‘zini G‘ofur deya nomladi.
Bandalarini O‘z muhabbatiga targ‘ib qilish uchun O‘zini Vadud deya nomladi.
Sizni sindirib sizdagi ujbni ketkazadigan bitta gunoh, qalbingizni mag‘rurlanish va ujbga to‘ldiradigan toatdan yaxshidir, qaysidir ma’noda!
Ja’farxon SUFIYEV,
TII talabasi,
To‘raqo‘rg‘on tuman “Is'hoqxon to‘ra” jome masjidi imom-xatibi.