Abdulloh saxovatli, qalbi yumshoq kishi edi. Uni Ahmad ismli kambag‘al qo‘shnisi bor edi. Bir kuni Ahmad ko‘p molga muhtoj bo‘lib qoldi. Lekin... Unga ko‘mak beradigan kishi topilmadi. Oxiri oqibat uyini sotishga qaror qildi.
Xaridorlardan biri Ahmadga:
- Qancha deyapsiz?
- Ming dinor.
- Ming... Atrofda bunday uylar besh yuz dinor turadi-ku? Narxini oshirib yubormadingizmi? Insof qiling.
-To‘g‘ri aytasiz birodar. Lekin bu uyning qo‘shnisi saxovatli, yaxshi inson. Ismi Abdulloh. Kasal bo‘lsam ko‘rgani chiqadi. Hol ahvol so‘raydi. Xursand bo‘lsam sevinadi. Xafa bo‘lsam hamdard bo‘ladi. Shu hovlida yashayotganimdan beri bir og‘iz yomon gapini eshitmaganman. Xaridor Ahmadning gaplarini eshitgach: “Kimning Abdulloh kabi qo‘shnisi bo‘lsa, uyini sotmasligi kerak”- dedi.
Abdulloh qo‘shnisi va xaridor o‘rtasida bo‘lib o‘tgan gaplarni eshitib xafa bo‘ldi. Chunki qo‘shnisi pulga ehtiyoj sezib qolganini undan yashirgandi. Abdulloh darhol Ahmadning oldiga borib, ey aziz qo‘shnim! Sizga qancha pul kerak bo‘lsa mana oling, deya bir xalta hamyonni chiqardi. Uyingizni sotmang. Men sizga qo‘shni bo‘lib qolishni xohlayman.
Bu voqea xalq orasida tarqalib, zarbul masalga aylandi. (Voqea qahramoni bo‘lgan mehribon qo‘shni Abdulloh – mashhur Abdulloh ibn Muborak rahmatullohi alayh edi).
Yana bir ibratli voqea.
Bir kishi do‘stidan uyida sichqon ko‘payib ketganini aytib, undan qanday xalos bo‘lish mumkin deb so‘rabdi.
- Shuni ham bilmaysanmi? Mushuk boqib qo‘y. Olam guliston! Hammasidan bir kunda qutilasan, qo‘yasan.
- Men ham avvaliga shunday deb o‘ylagandim. Qarasam meni uyimdagi sichqonlar qo‘shnimning uyiga o‘tib ketar ekan. Sichqonlar qo‘shnimga ozor berganidan ko‘ra, o‘zimning uyimda yurgani ma’qul.
Xulosa shuki, yoshi katta insonlar o‘z farzandlariga shu kabi tarbiyaviy ahamiyatga ega ibratli voqealarni aytib, ularning murg‘ak qalbida qo‘ni-qo‘shnilarga nisbatan go‘zal muomalani shakllantirishi lozim. Zero, bizning ham qilayotgan ishlarimiz kelgusi avlodga ibrat maktabi bo‘lib qolsin.
O‘MI Andijon viloyati vakilligi matbuot kotibi
Iskandarbek Zokirov
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Alloh taoloning bu dunyoda joriy qilgan qonunlari bor. Biz o‘z mantig‘imizdan kelib chiqib «Alloh taolo kofirlarni halok qilib yuborsa edi», deymizu, ammo eng biluvchi zot Allohning hikmatlarini anglamaymiz. Oddiy bir misol, kofirlar darhol halok bo‘lganida biz ham bu dunyoda yo‘q bo‘lar edik, chunki bizning ham 14-15 asr oldingi bobolarimiz, tabiiyki, musulmon bo‘lishmagan. Kofirlar yo‘q bo‘lib ketmasligida bizning qosir aqlimizga ma’lum bo‘lgan quyidagi hikmatlar bor:
لَا يُسْأَلُ عَمَّا يَفْعَلُ وَهُمْ يُسْأَلُونَ
U qilgan narsasidan so‘ralmas. Holbuki, ular so‘ralurlar (Anbiyo surasi, 23-oyat).
(U) istagan narsasini amalga oshirguvchidir (Buruj surasi, 16-oyat).
Musulmon bo‘lishlari uchun ularga imkoniyat beradi.
وَمِنۡهُم مَّن یَسۡتَمِعُ إِلَیۡكَۖ
«Ulardan sizga quloq tutadiganlari ham bor» (An’om surasi, 25 oyat).
أَوَلَم نُعَمِّركُم مَّا يَتَذَكَّرُ فِيهِ مَن تَذَكَّرَ وَجَاءَكُمُ النَّذِيرُۖ
Axir Biz sizlarga eslatma oladigan kishi eslatma olgudek uzun umr bermaganmidik?! (Fotir surasi, 37-oyat).
مَنْ كَانَ يُرِيدُ الْعَاجِلَةَ عَجَّلْنَا لَهُ فِيهَا مَا نَشَاءُ لِمَنْ نُرِيدُ ثُمَّ جَعَلْنَا لَهُ جَهَنَّمَ يَصْلاهَا مَذْمُوماً مَدْحُوراً * وَمَنْ أَرَادَ الآخِرَةَ وَسَعَى لَهَا سَعْيَهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَئِكَ كَانَ سَعْيُهُمْ مَشْكُوراً * كُلاً نُمِدُّ هَؤُلاءِ وَهَؤُلاءِ مِنْ عَطَاءِ رَبِّكَ وَمَا كَانَ عَطَاءُ رَبِّكَ مَحْظُوراً
(Ey Muhammad alayhissalotu vassalom, bu dunyoda odamlarning) barchalariga — mana bu (mo‘min)larga ham, anavi (kofir)larga ham Parvardigoringizning ne’matidan ato eturmiz. Parvardigoringizning ne’mati (hech kimdan) man’ qilinmas (Isro surasi, 18-20).
قال شداد بن أوس رضي الله عنه : ( إن الدنيا عرض حاضر ، يأكل منها البر والفاجر ، والآخرة وعد صادق ، يحكم فيها ملك قاهر ، ولكل بنون ؛ فكونوا من أبناء الآخرة ، ولا تكونوامن أبناء الدنيا ) صفة الصفوة (1) 709
Shaddod ibn Avs roziyallohu anhu anhu aytadilar: «Bu dunyo naqd mahsulotdir: yaxshi ham, yomon ham undan ulushini yeyaveradi. Oxirat esa rost va’dadir: unda o‘z hukmini o‘tkazuvchi Podshoh hukm qiladi. Ikkovining ham o‘z farzandlari (muxlislari) bor. Sizlar oxirat farzandi bo‘ling, dunyo farzandlari bo‘lmang. (Sifatus sofva kitobi, 1, 709)
وَلا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لأَنْفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُوا إِثْمًا وَلَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ )
Kufr yo‘lini tutgan kimsalar ularga bergan muhlatimizni zinhor o‘zlari uchun yaxshilik deb hisoblamasinlar!Balki Biz ularga faqat gunohlarini ziyoda qilishlari uchungina muhlat beramiz. Ular uchun xor qilguvchi azob bordir» (Oli Imron surasi, 178-oyat).
فَلا تَعْجَلْ عَلَيْهِمْ إِنَّمَا نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا
"Bas, siz ular ustida shoshqaloqlik qilmang (ya’ni, nega azobga giriftor bo‘la qolmayaptilar, deb hayron bo‘lmang)! Hech shak-shubhasiz, Biz ularning (qolgan oy, kunlarini ham, qilayotgan gunohlarini ham) aniq hisob-kitob qilib tururmiz" (Maryam surasi, 85-oyat).
روى البخاري (4686) ومسلم (2583) عَنْ أَبِي مُوسَى قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ يُمْلِي لِلظَّالِمِ فَإِذَا أَخَذَهُ لَمْ يُفْلِتْهُ ثُمَّ قَرَأَوَكَذَلِكَ أَخْذُ رَبِّكَ إِذَا أَخَذَ الْقُرَى وَهِيَ ظَالِمَةٌ إِنَّ أَخْذَهُ أَلِيمٌ شَدِيدٌ.
Abu Muso roziyallohu anhu rivoyat qilinadi: Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: Albatta, Alloh taolo zolimga qo‘yib beradi. Uni ushlagach siraqo‘yib yubormas, dedilar va (quyidagi oyatni) o‘qidilar:«Parvardigoringiz (ahli-egalari) zolim bo‘lgan shaharlarni ushlaganida, mana shunday ushlar. Uning ushlashi-azobi alamli va qattiqdir» (Hud surasi, 102-oyat).
لا يَغُرَّنَّكَ تَقَلُّبُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي الْبِلادِ . مَتَاعٌ قَلِيلٌ ثُمَّ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمِهَادُ
Sizni kofirlarning shaharlarda kezishlari (ya’ni, ularning har joyda kerilib yurishlari) aldab qo‘ymasin! (Bu yelib-yugurish, g‘olibona kezishlar)ozgina matodir. So‘ngra joylari jahannam bo‘lgay!Naqadar yomon joy u! (Oli Imron surasi, 196-197).
Kim Mening eslatmamdan yuz o‘girsa, bas, albatta uning uchun tang — baxtsiz hayot bo‘lur va Biz uni Qiyomat Kunida ko‘r holda tiriltirurmiz» (Toha surasi, 124-oyat).
في أثر ذكره الإمام أحمد في الزهد: “أن موسى قال يا رب هلا سويت بين عبادك؟ قال إني أحببت أن أشكر
Imom Ahmad «Zuhd» kitobida zikr qilgan xabarda keladi: Muso alayhissalom: «Ey Robbim, nega bandalaring orasini (iymon va kufrda) bir xil qilib qo‘ymaysan», dedi. Alloh unga: “(Iymonlilari kofirlariga qarab) Menga shukr qilishlarini istadim» degan ekan.
Alloh taolo aytadi: “Albatta Biz, to sizlarning orangizdagi (Bizning yo‘limizda molu-jonlari bilan) jihod qilguvchi va (yaxshi-yomon kunlarda) sabr qilguvchi zotlarni bilgunimizcha, hamda sizlarning holi-xabarlaringizni tekshirib — yuzaga chiqargunimizcha, sizlarni imtihon qilurmiz» (Muhammad surasi, 31-oyat).
Albatta, bular qosir aqlimizga kelgan hikmatlar. Allohning huzurida, albatta, juda ko‘p hikmatlar bordir.
Abdulbosit Abdulvohid,
Hadis ilmi maktabi talabasi.