Har bir jinoyat – Alloh taologa qarshi isyondir. Har bir jinoyat Qur’oni karimga, sunnatga, shariatga xilofdir, munkar ishdir. Shuning uchun Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam har bir munkarga qarshi kurashga chaqirganlar.
Abu Sa’id Xudriy roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisi sharifda Nabiy sollallohu alayhi vasallam shunday deganlar: «Qaysi biringiz bir munkar ishni ko‘rsa, qo‘li bilan qaytarsin. Bunga qodir bo‘lmasa, tili bilan qaytarsin. Bunga ham qodir bo‘lmasa, dili bilan qaytarsin. Mana shu eng o‘aif iymondir».
Munkar ish – dinimizda, shariatimizda inkor qilingan, qaytarilgan har qanday yomon ishdir. Mo‘min-musulmon odam o‘z jamiyatida sodir bo‘layotgan munkar ishni ko‘rib-bilib turgan bo‘lsa, loqaydlik qilishi mumkin emas. Mo‘min odam avvalo bu munkarni bevosita o‘zi, qo‘li bilan qaytaradi. Kichik bir munkar ishni har kim ham to‘xtatishi kerak, ammo jinoyatning ko‘lami keng bo‘lsa, unga qarshi jamiyat miqyosida, davlat miqyosida kurashish kerak bo‘lsa, bu ish mutasaddilar, mas’ullarning zimmasida bo‘ladi. Davlatimiz rahbarining jinoyatchilikka qarshi kurashni kuchaytirish borasida sa’y-harakatlari hadisi sharifning aynan shu qismiga oiddir.
Ammo barcha mas’uliyatni rahbarlarga yuklab qo‘yib, qo‘l qovushtirib o‘tirilmaydi. Munkarni qo‘li bilan qaytara olmagan odam uni tili bilan qaytarishi lozim. Munkarni til bilan qaytarish aynan har birimizning burchimizdir, har bir imkoni bor mo‘min-musulmon uchun vojib amal. Mo‘min odam munkarni qo‘li bilan qaytara olmasa, uni amru ma’ruf, nahyi munkar yo‘li bilan qaytaradi, munkar ishning yomonligini bayon qiladi, uni qilmaslikka chaqiradi.
Ushbu hadisdan kelib chiqadigan hikmatlarning naqadar muhimligi bugungi kunda yanada yaqqol sezilmoqda. Zero, munkar ish qilayotgan odamni bu yo‘ldan qaytarmaslik har qanday jamiyatni, bora-bora butun insoniyatni halokatga olib borishi muqarrar.
Jinoyatning sabablaridan biri – qilayotgan ishining jinoyat ekanini, munkar ekanini, gunoh ekanini bilmaslikdir. Avvalo ana shu sababni yo‘qotish kerak, jaholatga qarshi kurashish kerak. Bir ishning gunoh ekanini bilgan mo‘min odam albatta undan qaytadi. Jinoyatning qaysi bir turini olib qaramang, shariatimizga xilof bo‘lib chiqadi. Odam o‘ldirish, o‘g‘rilik, zinokorlik, poraxo‘rlik, sudxo‘rlik – bularning barchasi insonni iymonidan ayiradigan, shariat harom qilgan gunohlardir. Shunday ekan, odamlarga buning gunohligini tushuntirishimiz lozim. Buni kim tushuntiradi? Avvalo ota-ona tushuntiradi. Tarbiya uydan, oiladan boshlanadi. Keyin bola bog‘chaga borsa, tarbiyachi tushuntirishi, maktabga borganda o‘qituvchisi tushuntirishi kerak. To bola ulg‘ayib, mustaqil hayotga qadam qo‘ygunicha unga ota-onasi, qarindosh-urug‘lari, mahalla-ko‘y, o‘qituvchilari, murabbiylari ustozlik qilishi lozim. Islomda azaldan shunday bo‘lgan. Har bir inson atrofidagilarni munkar ishdan qaytargan, hech kim o‘zini bu mas’uliyatdan xoli deb bilmagan. Shuning uchun musulmon xalqlar butun dunyoga iymonda, ixlosda, ilm-ma’rifatda, odob-axloqda namuna bo‘lgan.
Davlatimizning bugungi talabi barchaga o‘rnak bo‘lgan ana shu an’anamizni tiklash, yoshlar ongiga odob-axloqimizni, milliy qadriyatlarimizni, urf-odatlarimizni singdirishdir.
Jondor tuman “Raboto‘g‘lon” jome’
masjidi imom xatibi Allamurod Rahmonov
O‘MI Matbuot xizmati
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ فِي قَوْلِهِ عَزَّ وَجَلَّ: }رَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَا فِي نُفُوسِكُمْ إِنْ تَكُونُوا صَالِحِينَ{ قَالَ: تَكُونُ البَادِرَةُ مِنَ الوَلَدِ إِلَى الوَالِدِ. وَقَالَ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ: }إِنْ تَكُونُوا صَالِحِينَ{ قَالَ: أَنْ تَكُونَ النِّيَّةُ صَادِقَةً، }فَإِنَّهُ كَانَ لِلأَوَّابِينَ غَفُورًا{ لِلبَادِرَةِ الِّتِي بَدَرَتْ مِنْهُ».
Sa’id ibn Jubayrdan rivoyat qilinadi:
«U zot azza va jallaning: «Alloh ichingizdagi narsani biluvchi. Agar solih bo‘lsangiz», – degan qavli haqida «Boladan ota-onaga bo‘ladigan muomala alomati» – degan.
Alloh azza va jalla: «Agar solih bo‘lsangiz» (ya’ni, agar niyat sodiq bo‘lsa) «Albatta, U zot tavba qiluvchilar uchun mag‘firatlidir», degan. Bu undan sodir bo‘lgan alomat haqida».
Sharh: Ya’ni, bu rivoyatda aytilyaptiki, Alloh taolo bolaning ota-onasiga bo‘lgan his-tuyg‘usini biladi. Yuzida tabassum bilan boqayapti-yu, ichi g‘ijinib turgan bo‘lsa, uni ham biladi. O‘zicha, odamlarning ko‘zida «ota-onasini hurmat qilar ekan» – deb aytsinlar deya, egilib, qandaydir bir xushomadlarni qilayapti, lekin ichida: «Qani tezroq ketsaydi, men ishimga tezroq borsaydim» – deb turgan holat bo‘lsa, Alloh taolo uni ham biladi.
Bu yerda ham ota-onaning haqqi nihoyatda ulug‘ligi, farzand ota-onasiga bo‘lgan munosabatda sirti boshqa, ichi boshqa bo‘lmasligi kerakligi ta’kidlanyapti. Butun qiladigan ehtiromini, yaxshiligini, hurmatini sidqidildan, astoydil qilishi kerak, ichi bilan tashi har xil bo‘lmasligi kerak.
عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ فِي الرَّجُلِ يَحْلِفُ لاَ يُكَلِّمُ أَبَاهُ أَوْ أَخَاهُ شَهْرَيْنِ، قَالَ: يَدْخُلُ عَلَيْهِ وَيَلْطُفُهُ وَلاَ يُكَلِّمُهُ.
A’mash Ibrohimdan rivoyat qiladi:
«Otasi yoki akasiga «ikki oy gapirmayman» – deb qasam ichgan kishi haqida: «oldiga kiradi, lutf ko‘rsatadi va gapirmaydi», – dedi».
Sharh: Bir kishi otasi yoki akasiga «ikki oy gapirmayman» – deb qasam ichib qo‘yibdi. Qasamiga amal qilay desa, zimmasida otasiga yoki akasiga yaxshilik qilish, hurmat qilish vazifasi bor. Gapiraveray desa, qasam ichib qo‘ygan. Xullas, bu kishi ikki o‘t orasida, og‘ir ahvolda qolibdi.
Unga bu noqulay vaziyatdan chiqish uchun shunday yo‘l tutish maslahat berilibdi: «Otangning, akangning oldilariga kirib, hurmatlarini joyiga qo‘yasan, xizmatlarini qilaverasan, lutf ko‘rsatasan va hokazo. Biroq, muddat tugaguncha gapirmaysan».
Demak, qasamga ham rioya qilinadi, otaga yoki akaga ham munosib muomalada bo‘linadi.
عَنْ سَلاَمٍ عَنِ الْحَسَنِ، قَالَ: سَأَلَهُ رَجُلٌ: آمُرُ وَالِدَايَّ وَأَنْهَاهُمَا؟ قَالَ: إِنْ كَرِهَا ذَلِكَ فَلاَ.
Salom Hasandan rivoyat qiladi:
«Bir kishi undan:
«Ota-onamga amru ma’ruf, nahyu munkar qilsam, bo‘ladimi?» – deb so‘radi.
«Agar yoqtirmasalar, bo‘lmaydi», – dedi».
Sharh: Demak, ota-ona farzandining nasihatlarini yoqtirmay, «Biz uni ko‘tarib katta qilgan edik, endi bo‘lsa bizga aql o‘rgatyapti» – degan noto‘g‘ri tushunchada bo‘lsa, farzand o‘zini ehtiyot qilib, indamay qo‘ysa, bo‘laverar ekan.
«Yaxshilik va silai rahm» kitobi 1-juz.