Sayt test holatida ishlamoqda!
24 Yanvar, 2025   |   24 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:19
Quyosh
07:41
Peshin
12:40
Asr
15:48
Shom
17:32
Xufton
18:49
Bismillah
24 Yanvar, 2025, 24 Rajab, 1446

Zamondosh siymolar: Mavlono Zulfiqor Ahmad Naqshbandiy

6.07.2018   6685   6 min.
Zamondosh siymolar:  Mavlono Zulfiqor Ahmad Naqshbandiy

 

Mavlono Zulfiqor Ahmad Naqshbandiy hafizahulloh davrimizdagi tasavvufning eng nufuzli shayxlari sirasiga kiradi. U 1953 yil 1 aprelda Hindistonning shimoli-g‘arbidagi Panjob viloyatining Jhang hududida dunyoga kelgan. Otasining ismi Allohdeta edi. Otasi Qur’onni yod olgan hofiz zot bo‘lgan. Akasi ustoz Ahmad Ali esa yosh Zulfiqor Ahmadni tarbiyalashga muhim hissa qo‘shgan.

Zulfiqor Ahmad Naqshbandiy 1967 yil o‘rta maktabni, 1971 yil Panjob unversititetini bitirgan. 1976 yili injenerlik sohasining menejmentlik ixtisosligida ta’limni davom ettirgan. Shuningdek, hazrat asosiy ixtisoslikdan tashqari, sport turlaridan suzish, gimnastika, kriket va futbol bo‘yicha mutaxassislikni ham egallagan. Dunyoviy ta’lim bilan birga diniy ta’limga ham e’tibor bergan, hofizi Qur’on bo‘lgan. Hadisga oid bilimni esa “Jomiya Rehmaniya Jahaniya ManDi” (tasavvuf maktabi) va Miltandagi “Jamiya ulumiya” ta’lim muassasalarida olgan.

Injenerlik ixtisosligini bitirgach, Pokistonning eng nufuzli sanoat korxonasida injener bo‘lib ishlagan. Asta-sekin malaka oshirib borib, bosh injener lavozimiga ko‘tarilgan. Qirq yoshida shu lavozimdan bo‘shab, diniy ilmini puxtalishni maqsad qilgan. 1983 yilda hazrati Xoja G‘ulom Habib rahmatullohi alayh tarafidan halfalik maqomini olgan.

Shayx Zulfiqor Ahmad Naqshbandiy hazrat Hoji Muhammad Abdulmalik Siddiqiyning qiziga uylangan. Ulardan ikki o‘g‘il dunyoga kelgan. Ular: Mavlono pir Habibulloh Naqshbandiy va Mavlono Sayfulloh Naqshbandiy. Zulfiqor Ahmad Naqshbandiyning nutq va ma’ruzalari dil tortar bo‘lib, tarbiyani isloh qilishga yo‘g‘rilgan. Ularni odamlar ko‘zda yosh bilan tinglaydi, gunohlaridan tavba qiladi.

Hayotida sunnatga ergashadi. Hozirgacha u 70 ta mamlakatni borib ko‘rgan. Singapur, Tayland, Saudiya Arabistoni, Hindiston, Misr, Nepal, Amerikaning juda ko‘p shtatlari, Rossiyaning juda ko‘p shaharlariga, Turkiya, Italiyaga safar qilganlar. 1992 va 1998 yillarda esa O‘zbekistonga tashrif buyurgan. Bu safarlari haqida “Lahur se ta xake Buxoro o Samarqand” degan kitob yozgan. Urdudan tashqari, arab va ingliz tillarida bemalol ma’ruza qiladi.

Ko‘plab ixlosmand kishilar ul zotning xalqasiga mansub. Ularning ko‘pi Hindistonda istiqomat qiladi.

Yuz mingdan ortiq kishi Zulfiqor Ahmad Naqshbandiyning ma’ruzalarini tinglab,  kitoblarini o‘qib o‘zgargan. Uning qalamiga mansub juda ko‘p diniy asarlar chop etilgan. Ularga, “Ishqi Ilohiy”. “Ishqi Rasul ssollallohu alayhi vasallam”, “Tasavvuf-o suluk”, “Hayo aor pakdamaniy”, “Xutbaate faqir”, “Ilme naafe” kabi kitoblar mansubdir.

Shayx Zulfiqor Ahmad Naqshbandiy hazratlari hozirda Lohur shahrida istiqomat qiladi. Madinai munavvarada ham uyi bor.

Shayx Zulfiqor Ahmad Naqshbandiy asarlaridan:

DARAXTDA YASHIRIN SIRLAR

Inson daraxt emaski bir joyda tik turaversa, tosh emaski yotaversa. Inson ashraful maxluqot – jonzotlarning eng ulug‘i. U har doim Allohning zikri bilan mashg‘ul bo‘lishi kerak! Yashashdan maqsad Alloh taologa bandalik qilishdir. Hayotdan maqsad Alloh taoloning yodi. Inson jismi tegirmonga o‘xshaydi. Tegirmon bug‘doy tortib tursa foydasi tegadi. Yopiq tegirmon foydasizdir. Xuddi shunday inson jismi solih amallarni bajo keltirib tursa foydalidir. Aks holda jism foydasiz buyum kabi bo‘lib qoladi.

Koinotdagi jismlar bizga suzayotgandek ko‘rinadi. Osmondagi sayyoralar va yulduzlarga qarang. Harakatlanayotgani ko‘rinib turibdi. Bunda inson uchun bir sassiz payg‘om bor: Ey inson! Sen ham o‘z hayotingda harakatlanuvchiga aylanishing kerak!

Qul zehniyatli odamlarda juda keng vaqt bor bo‘ladi. Vaqtining aksar qismi bo‘sh o‘tadi. Ozod bandalar mehnati ko‘pligi sabab vaqti tig‘izdir.

Atrofimizga yaxshilab boqsak bizni o‘rab olgan tabiat bizga dars berayotgandek: Ey inson! Sen dunyoda faqat bir maqsad uzra yaratilding! Agar shunga munosib hayot kechirsang muvaffaqiyat qozonasan.

Daraxtning yerdan unib-o‘sish siri

Biz uchun daraxtda ko‘p foydalar mavjud. Unda ajoyib va g‘aroyib narsalar yashirin. Masalan, e’tibor bergandirsiz, daraxt doimo tuproq ostidan unib chiqadi. Tillo va kumush idishlarda o‘smaydi. Bundan maqsad nima? Maqsad shuki: Ey inson, agar sen muvaffaqiyatli bir hayot kechirmoq istasang atrofingdagi muhit va jamiyatdagi odamlar bilan aralashib yashashing kerak bo‘ladi. O‘rmonlarga, g‘orlarga berkinib taraqqiy topaman desang, istagan narsang u yerlardan topilmaydi.

Urug‘ning tuproq ostiga ko‘milishi hikmati

Tuproq ostiga ko‘milgan tomir daraxt bo‘lib o‘sadi. Qanday qilib daraxtga aylandi? Tomir o‘zini mahv etib, urug‘ o‘zini tuproqqa qorishtirgach Alloh taolo uni daraxtga aylantiradi. So‘ngra daraxt meva bog‘laydi. Bir urug‘dan minglab urug‘lar olinadi. Xuddi shunday, inson ham “men”likni mahv aylasa, o‘zidagi kibr, manmanlikni sindirsa Alloh taolo minglab balki yuz minglab insonlarning haqiqiy inson bo‘lishiga sabab bo‘ladigan maqomni unga ato etadi.

Urug‘ning o‘zini qurbon qilishida insoniyat uchun bir payg‘om bor. Bir urug‘ o‘zini qurbon etib daraxtga aylanadi va insonlarga hamda jonivorlarga soya beradi. Xuddi shunday, qaysi inson o‘z nafsini qurbon etsa va nafsining bo‘yniga shariat yuganini ilsa, Alloh taolo uni qad ko‘targan daraxt kabi qilib qo‘yadi. U boshqa insonlar uchun soyador daraxtga aylanadi. O‘zi yolg‘iz bo‘lsa ham minglab insonlarga soyabon bo‘ladi. (Xutaboti Faqiyr. 16-jild. Abdulvohid Ibrohim domla tarjimasi.)

 

Toshkent shahar “Hazrati Ali” jome masjidi imom noibi
Abdulqayyum G‘ofurov tayyorladi
.

Maqolalar
Boshqa maqolalar

“Ya Haliymu ya Aliym, ya Aliyyu ya Aziym” duosining fazilati

15.01.2025   3963   3 min.
“Ya Haliymu ya Aliym, ya Aliyyu ya Aziym” duosining fazilati

Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.

Mutorrif ibn Mus’ab aytadilar: “Men xalifa Mansurning huzuriga kirsam, u g‘amgin va xafa holatda ekan. Ayrim yaqin insonlaridan judo bo‘lgani sabab, hatto so‘zlashmay qo‘ygan ekan. U menga: “Ey Mutorrif! Men musibatga duchor bo‘ldim. Bu baloni Allohdan boshqa hech kim bartaraf qila olmas. Alloh bu musibatni daf qilishini so‘rashim uchun biron duo bormi? Men uni o‘qib yurardim”, dedi.

Men: “Ey mo‘minlarning amiri! Muhammad ibn Sobit menga Amr ibn Sobit al-Basriydan rivoyat qilib gapirib bergan. “Basralik bir kishining qulog‘iga pashsha kirib ketib, quloq pardasigacha yetib bordi. U og‘riqdan qiynalib, kechasiyu kunduzi uxlolmay qoldi. Shunda Hasanning yaqinlaridan bir kishi: “Sahoba Alo ibn Hazramiyning duolarini o‘qigin, chunki Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning sahobalari ushbu duoni sahroda va dengizda so‘rab duo qilganlarida, Alloh taolo ularni mashaqqatdan xalos qilgan”, deb aytgan edi, u kishi: “Alloh rahm qilsin, u qanaqa duo?” dedi. Shunda men u kishiga quyidagi rivoyatni aytib berdim:

“Alo ibn Hazramiyni Bahraynga yuborildi. U kishi sahroni yurib borarkan, juda qattiq chanqoq va suvsizlikdan o‘lar holatga keldi. Shunda u zot ulovdan tushdi va  ikki rakat namoz o‘qidi. So‘ngra: “Ya Haliymu, ya Aliym, ya Aliyyu, ya Aziym, isqinaa” (Ey Halim, ey Biluvchi, ey Oliy va ey Buyuk Zot, bizni suv bilan sug‘or, tashnaligimizni qondir) deb duo qilgandi, birdan qushning qanotiga o‘xshab ketadigan bulutlar paydo bo‘lib, gumburlay boshladi. So‘ngra yomg‘ir yog‘a boshladi, biz idish va meshkoblarimizni to‘ldirib oldik. Yo‘limizda davom etib, dengiz qirg‘ogidagi kichik ko‘rfazga yetib keldik. U yerda hech qimirlashni iloji yo‘q edi. Suzib ketishimiz uchun kemalarimiz ham yo‘q edi. U kishi ikki rakat namoz o‘qib: “Ya Haliymu ya Aliym, ya Aliyyu ya Aziym, ajiznaa” (Ey Halim, ey Biluvchi, ey Oliy va ey Buyuk Zot, bizni bu yerdan o‘tkazib yubor), deb aytdilar. So‘ngra otning tizginidan ushlab: “Allohning ismini aytib bu yerdan kechib o‘tinglar”, dedilar.

Abu Hurayra roziyallohu anhu: “Biz suvning ustidan yurib o‘tdik. Allohga qasamki, bizni na oyoqlarimiz, na mahsilarimiz va na oyoq kiyimlarimiz ho‘l bo‘lgan edi. O‘sha paytda qo‘shin to‘rt ming otliqdan iborat  edi”, deb aytdilar.

(Ibn Abu Dunyo, Lalkaiy va Ibn Abu Shayba musanniflarida ba’zi qisqartirish va qo‘shimchalar bilan rivoyat qilishgan).

Haligi qulog‘iga pashsha kirib ketgan kishi ham ushbu duoni o‘qigan edi, qulog‘idan pashsha chiqib, o‘z holiga keldi.

Xalifa Mansur ham qiblaga qarab, ushbu duo bilan so‘ray boshladi. Biroz fursat o‘tib, menga yuzlandi va: “Ey Mutorrif, Alloh mendagi g‘amni aritdi”,  deb ovqat keltirishlarini amr qildi va meni ham taklif etdi, birga o‘tirib tanovvul qildik.

“Yoqimsiz narsalarni bartaraf qilish va balo ofatdan qutulishda duoning ahamiyati” nomli kitobdan.

Biz ham hayotda qandaydir muammo va to‘siqlarga duch kelib: “Ya Haliymu ya Aliym, ya Aliyyu ya Aziym”, deb aytib, o‘sha muammoni ko‘tarishini Allohdan astoydil va chin ixlos bilan so‘rasak, insha Alloh U Zotning yordami bilan muammolardan xalos bo‘lamiz.