Siz azizlarga o‘zim guvohi bo‘lgan bir voqeani so‘zlab bermoqni niyat qildim. Ushbu voqeadan har bir narsa niyatga bog‘liq ekanini anglasangiz ajab emas. Zero, maqsad ham shu – ibrat o‘laroq sizga bayon etish.
O‘zbekiston musulmonlari idorasining Farg‘ona viloyati vakilligi binosi Yormozor shaharchasidagi “Ummul Quro” jome masjidi hududida joylashgan edi. Ushbu jomega 80 yoshni qoralab qo‘ygan Abdullo ismli otaxon besh mahal namozga azon chaqiradilar. Ba’zan keksalik yoki boshqa sabab bilan azon vaqti biroz o‘tib qolib, boshqa odam azon chaqirsa, xafa bo‘lar va o‘zlarini koyir edilar. Shunda bizga qarab: “Bolam, axir men azon aytib, omonatni Egasiga topshirishni niyat qilganman-da”, der edilar.
Qahraton qish. Ko‘cha juda sovuq. Bunday sovuqda masofa bosib masjidga kelish – qari inson tugul, navqiron yigitga ham biroz mashaqqat tug‘diradi. Ana shunday sovuqda ham azon aytish uchun kechikmay tag‘in deb Abdulloh ota jomega kirib keldilar. O‘sha tun kamina vakillikda navbatchi edim. Otaxon mikrofonlarni sozlab azon chaqira boshladilar: “Allohu akbar, Allohu akbar. Allohu akbar, Allohu akbar. Ashhadu an laa ilaaha illallooh”. Azon chaqirig‘iga quloq solib turganim bois, kalimalarni birin-ketin takrorlab azon eshitayotgan edim. Oradan bir necha soniya o‘tsa hamki, “Ashhaduan laa ilaha illalloh”dan so‘ng hech qanday ovoz eshitilmay qoldi. Balki ovoz kuchaytirgich bilan bog‘liq muammo chiqib qolgandir, deb masjid xonaqosi tomon oshiqdim. Ne ko‘z bilan ko‘rayki, muazzin otaxonimiz, qiblaga yuzlanib, azon chaqirayotib, “Ashhadu an laa ilaaha illallooh (Kibriyosi, buyukligi va hech kimning ibodatiga muhtoj bo‘lmagani holda ibodat qilishga loyiq Zot Uning O‘zi ekaniga guvohlik beraman. U Zotning o‘xshashi, tengi yo‘qdir) deb, tahoratli holda, O‘zining baytida omonatni topshirgan edilar... Ko‘zlarimdan tirqirab yosh chiqib ketdi. Va beixtiyor otaxonning: “Bolam, axir men azon aytib, omonatni Egasiga topshirishni niyat qilganman-da” degan so‘zlari xayolimdan o‘tdi. Alloh barchamizga ana shunday go‘zal xotimani nasib qilsin, omin!
Buyuk Rabbimiz Abdulloh otaga jannati Firdavslardan joy bersin, omin!
Ilhomjon TOIROV
Farg‘ona viloyati vakilligi xodimi
O‘MI Matbuot xizmati
Rivoyat qilinishicha, bir kuni sahroda bir otliq kishi ketib borardi. Cho‘lda sarson bo‘lib, adashib chanqoqdan tinkasi qurigan bir kishini uchratdi. Bu odam otliqdan suv so‘radi, otliq unga suv berdi. Yo‘lovchi biroz o‘ziga kelgach otliqdan uni o‘zi bilan olib ketishini iltimos qildi. Otliq rozi bo‘ldi va yo‘lovchini otiga minishiga izn berdi.
Ammo, yo‘lovchi ko‘p toliqqani uchun otga o‘zi mingasha olmadi va: "Men chavandoz emasman, oddiy dehqonman, shuning uchun otga minishga o‘rganmaganman. Iloji bo‘lsa menga otga minishimga yordamlashib yuborsangiz", deb iltimos qildi.
Otliq otdan tushib, unga yordam berdi. Biroq, yo‘lovchi otga mingach, mohir chavandoz kabi otni choptirib qochib qoldi.
Shunda otliq o‘zini aldanganini angladi va qochayotgan o‘g‘rining ortidan qichqirib: "Menga qilgan bu ishingni hech kimga aytma, iltimos! Yo‘qsa, odamlar bir-birlariga muruvvat qilmay qo‘yadilar", dedi.
Homidjon domla ISHMATBЕKOV