Bu imomning to‘liq ismlari Ubaydulloh ibn Masu’ud Sodrush shari’a al-Asg‘or ibn Mas’ud ibn Tojush shari’a Mahmud ibn Jamoluddin Ubaydulloh al-Mahbubiy al-Buxoriydir.
“Sodrush shari’a al-Asg‘or” “kichik sodrush shari’a” deganidir. U kishining katta bobolarining ham laqabi Sodrush shari’a bo‘lganligi nasablaridan ko‘rinib turibdi. Shuning uchun katta bobo “Sodrush shari’a al-Akbar” – “Katta Sodrush shari’a”, nabira esa “Sodrush shari’a al-Asg‘or” – “Kichik Sodrush shari’a” deb atalgan. Ba’zi manbalarda ikkovlarini “Sodrush shari’a birinchi” va “Sodrush shari’a ikkinchi” deb ham farqlangan.
Ammo Sodrush sh’ari’a laqabi asosan Ubaydulloh ibn Mas’udga nisbatan al-Buxoriy rohmatullohi alayhga nisbatan ishlatilgan. Imom Sodrush shari’a Ubaydulloh ibn Mas’ud Buxoro shahrida, ota-bobolaridan boshlab barcha avlodlari ilm va fiqh ulamolari bo‘lib kelayotgan oilada tug‘ilib voyaga yatganlar. Qachon tug‘ilganliklari manbalarda zikr qilinmagan. Olimning yashab o‘tgan davri mo‘g‘ullar istilosiga to‘g‘ri keladi. Shuning uchun yoshligidayoq oila a’zolari bilan Kirmon hududiga qochib ketishga majbur bo‘lganlar. Lekin shunga qaramay ilm olishda bardavom bo‘lganlar. Asosiy ilmni bobolari Mahmud ibn Sodrush shari’adan o‘zlashtirganlar.
U zotning imom Abu Hanifa rohmatullohi alayhiga yetib boradigan sanadlari bor bo‘lib, u quyidagicha:
Ubaydulloh ibn Mas’ud zamonasining ko‘zga ko‘ringa allomalaridan bo‘lib, ayniqsa, Usulul fiqh, Furuul fiqh, Xilof, Jadal, Hadis, Nahv, Lug‘at, Adabiyot, Ilmi kalom, Mantiq kabi ilmlarda peshqadam bo‘lganlar. Ulamolar u kishi haqida juda ko‘p ijobiy fikr bildirganlar. Shu jumladan alloma Taftazoniy u kishi haqida “U muhaqqiq imom, mudaqqiq tahrirchi, hidoya va diroya olimi, aqliy va naqliy ilmlar mezonini to‘g‘rilovchi, usul va furu ilmlar musahhihi shariat va islom peshvosidir. Alloh Jannatda u zotning darajasini yuksak qilsin”, deganlar.
U kishining bir qancha ta’lifotlari bo‘lib, ulardan eng mashhuri, ko‘plab madrasalarda darslik sifatida o‘qitiladigan “Muxtasarul Viqoya”dir. Bu kitob fiqh ilmida murojaat qilinadigan asosiy to‘rt matn kitobning biri, o‘z bobolarining qalamiga mansub: “Viqoyatur rivoya fi masailil hidoya” kitobining qisqartmasidir. Bobolarining aynan shu kitobiga u kishi sharh ham yozgan bo‘lib , uning nomi “Sharhul Viqoya”dir. Bu kitobdan hozirgi kunda ham ahli ilmlar keng ko‘lamda foydalanadi. Sodrush shari’aning “At-Tanqih”, “At-Tavzih”, “Al-Vishoh”, “Ta’dilul ulum”, “Muqoddimotul arbaa”, “Ash-Shurut val-Mahozir” kabi boshqa kitoblari ham bor.
Imom hijriy 747 yili Buxoroda vafot etadilar. U zotning ikki bobolaridan boshqa barcha qarindosh urug‘lari Buxoroda dafn qilingan. Ikki bobolari Kirmonda vafot etib o‘sha yerga dafn etilgan. Alloh ulardan rozi bo‘lsin.
Ro‘zimuhammad To‘xtasinov
Imom Buxoriy nomidagi Toshkent islom instituti 4-kurs talabasi
O‘MI Matbuot xizmati
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Hazrati Muoviyaning davrlarida ikki odam janjallashib qoldi. Janjal asnosida biri boshqasining tishini urib sindirdi. U singan tishini olib, Muoviya roziyallohu anhuning huzurlariga bordi va: «Tishning qasosi tish bo‘ladi, shuning uchun qasos olib bering», dedi.
Hazrati Muoviya: «To‘g‘ri, sening haqqing bor, lekin nima foyda? Sening tishing-ku sinib bo‘ldi. Unikini ham sindiraylikmi? Uning o‘rniga tishingning xunini ol, xun evaziga murosa qil», dedilar.
U kishi: «Men aynan o‘sha tishini sindirib qasos olaman», dedi. Muoviya roziyallohu anhu unga yana qayta tushuntirdilar. Lekin u ko‘nmadi. Hazrati Muoviya keyin: «Undoq bo‘lsa yur, uning ham tishini sindiramiz», dedilar.
Yo‘lda mashhur sahoba Abu Dardo roziyallohu anhu o‘tirgan edilar. U zot shunday dedilar: «Birodar! Qara, sen-ku qasos olyapsan. Lekin bu gapni ham eshitib ket. Men Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning: «Kim birovga aziyat yetkazsa va aziyat yetgan kimsa uni kechirib yuborsa, Alloh taolo uni afvga eng ko‘p muhtoj bo‘ladigan kunda (ya’ni oxiratda) afv qiladi», deganlarini eshitganman».
Boyagina g‘azabga minib, xun haqi olishga hech rozi bo‘lmay turgan odam ushbu hadisni eshitgach: «Siz bu hadisni Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan eshitganmisiz?» deb so‘radi. Abu Dardo roziyallohu anhu: «Ha, eshitganman, mening mana shu quloqlarim eshitgan», dedilar.
«Nasihatlar guldastasi» kitobidan