Sabr – insonga dunyo va din ishlarida to‘g‘ri yo‘l tutishda yordam beradigan fazilat. Inson zoti yaralibdiki, o‘zining barcha maqsadlarini sabr asosida ro‘yobga chiqaradi. Agar u sabrsizlik bilan ish tutsa xech qachon maqsadga erisha olmaydi. Har qanday ishda ham shoshqaloqlik zarar keltiradi. Saxl Ibn Sa’d roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. “Nabiy sollallohu alayhi vassallam: “Shoshilmaslik Allohdandir, shoshqaloqlik shaytondardir”, dedilar (Termiziy va Bayxakiy rivoyat qilgan).
Shuning uchun ham mo‘min-musulmon banda hech bir ishda shoshilmasligi lozim.
Sabr – ulug‘lik va kamolot belgisidir. Alloh taolo o‘z ismlaridan birini “As-sobur” deb atagani xam bejiz emas. Alloh taolo gunoh qilgan bandasini darhol jazolamaydi, unga berilajak azobni orqaga suradi. A’rof surasida bunday marhamat qilinadi: “Albatta Rabbingiz osmonlaru yerni olti kunda yaratgan” (54-oyat).
Alloh taolo istasa olamni bir zumda yaratar edi. Ammo bandalarga ibrat bo‘lishi uchun uni olti kunda yaratgan. Shuningdek, Alloh taolo Quroni karimni ham bir yo‘la nozil qilsa bo‘lar edi. Ammo bandalarga oson bo‘lishi uchun yigirma uch yilda nozil etdi. Shariat ahkomlarini ham o‘sha muddatda joriy qildi. Ojiz bandalar bu dunyo ishlarini amalga oshirishda qanchalik mashaqqat va og‘irlik hosil bo‘lmasin, mustahkam iroda va sabr-toqat ko‘rsatishi lozim. Imom Buxoriy rivoyat qilgan bir hadisda: “Kimki sabr qilishni xohlasa, Alloh unga sabr beradi. Hech bir kishiga sabrdan ko‘ra yaxshiroq ne’mat berilmagan.” deyiladi. Inson hayoti davomida bir imtihondan chiqib, ikkinchi imtihondan chiqib, uchinchi imtihonga to‘qnash kelaveradi va bu narsa bir-biriga ulanib ketgan sinovlardan iborat .
Bugungi kunda ko‘p gunoh va jinoyatlar kelib chiqishiga nazar tashlasak, sabrsizligimiz evaziga sodir bo‘layotganini ko‘ramiz. Insonlarning yoshi-qari hammasi sabrni unutib qo‘ydik, desak mubolag‘a bo‘lmaydi. Allohu taolo shuncha sohib qudrat egasi bo‘lsa ham biz bandalarga har bir narsada ibrat olishimiz uchun aqlimizni sabrga undagan. Xato kamchilliklarning bari sabrsizligimiz oqibatida sodir bo‘layapti. U hayot ufqida ketma-ket paydo bo‘luvchi bulutlardan qo‘rqmaydigan, balki bir kunmas, bir kun o‘ziga ham omad kulib boqishidan umidini uzmasligi lozim. Bunday natijani sabr bardosh, xotirjamlik va ishonch bilan kutish esa ayni hikmatdir. Shuning uchun din bandadan xar doim sabr qilishni talab etadi.
Abduxalil ABDUNAZAROV,
Qiziriq tuman bosh imom-xatibi
O‘MI Matbuot xizmati
Agar dinimiz ta’limotlarini diqqat bilan o‘rganilsa, tilanchilik, birovning qo‘liga qarash mutloq qoralanadi. Tilanchi bo‘lgandan ko‘ra ko‘chada o‘tin terib sotishga chorlanadi.
Keling, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning, sahobalar va ulamolarimizning dangasalikdan, tanbal va boqimanda bo‘lishdan qaytargan so‘zlarini o‘rganaylik va ulardan kerakli xulosalar chiqaraylik.
Bu xususda hadisi sharifda bunday deyiladi: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning huzuriga bir kishi kelib tilanchilik qilishga ruxsat so‘radi.
Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam undan so‘radilar: “Uyingda biron narsang bormi?”.
“Ha, bor, kunduzi ostimizga solib, kechasi ustimizga yopadigan bir eski mato va suv ichadigan idish, xolos”, dedi kishi.
“Ikkovini keltir”, dedilar. U kishi aytgan narsalarini olib keldi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam uni qo‘lga olib bunday dedilar: “Bularni kim sotib oladi?”.
Sahobalardan biri: “Men ularni bir dirhamga olaman”, dedi.
“Kim buning ustiga ziyoda qiladi?”, dedilar.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam. Boshqa sahoba: “Men ularni ikki dirhamga olaman”, dedi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ikki dirhamni boyagi kishiga berib: “Bir dirhamga taom sotib olib, ahli ayolingga olib bor va qolgan bir dirhamga bolta sotib ol-da, menga olib kel”, dedilar.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning amrlarini bajarib, huzurlariga bolta sotib olib keldi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam muborak qo‘llari bilan unga sop yasadilar va boltani uning qo‘liga berdilarda: “Endi borib, o‘tin yig‘ib, uni sot”, dedilar.
Ansoriy o‘tin yig‘ib, uni sotib, o‘n besh dirhamga ega bo‘ldi va Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning huzurlariga keldi.
Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam dedilar: “Bu mablag‘ning bir qismiga taom xarid qil, bir qismiga kiyim-kechak sotib ol!”.
So‘ngra aytdilar: “Bunday qilishing senga yarashadi. Tilanchilik qilishing qiyomat kuni yuzingga dog‘ bo‘lib tushadi”.
Inson hunaridan hurmat ko‘radi, Dunyoda ne eksa, shuni o‘radi.
Jobir ibn Abdulloh roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Kim o‘ziga tilanchilik eshigini ochsa, Alloh unga faqirlik eshigini ochib qo‘yadi. Kim o‘zini undan tiysa, Alloh ham uni saqlaydi. Kim behojat bo‘lishni so‘rasa, Alloh uni behojat qiladi. Sizlarning biringiz arqon olib, vodiydan o‘tin terib bozorga keltirib, bir mudd xurmoga sotsa, o‘sha ishi odamlar beradigan yoki bermaydigan sadaqani so‘rashidan yaxshidir” (Imom Bayhaqiy rivoyati).
“Halol kasb-hunar – qut-baraka keltirar” kitobidan