Sayt test holatida ishlamoqda!
04 Iyul, 2025   |   9 Muharram, 1447

Toshkent shahri
Tong
03:11
Quyosh
04:55
Peshin
12:33
Asr
17:42
Shom
20:04
Xufton
21:40
Bismillah
04 Iyul, 2025, 9 Muharram, 1447

Qur’on zabt etgan qalblar: Kufalik yigit Qur’on tinglayapti

09.03.2018   11528   3 min.
Qur’on zabt etgan qalblar: Kufalik yigit Qur’on tinglayapti

Habib Ajamiy aytadi: “Namoz o‘qish uchun Kufadagi masjidga kirdim. Qarasam, ozg‘in yigit o‘tirgan ekan. Ko‘rinishidan ko‘p ibodat qilgani bilinib turardi. Mendan nimadir so‘rasa degan umid bilan “Nima istaysiz?” dedim. U: “Solih Marriyning o‘n oyat qiroat qilib berishini, o‘sha qiroatni tinglashni istayman. Bir marta uning tilovatini eshitganman” dedi. Basraga borib, Solihni so‘radim. Topib, bo‘lgan gapni unga aytdim. U iltimosni yerda qoldirmay, darhol Kufaga keldi. O‘sha masjidga kirib, qiroat qilishga kirishdi.

فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءلُونَ


“Bas, qachonki surga puflanganda, u kunda oralarida na nasab qolur va na bir-birlarini surishtirurlar”. (Ya’ni, qiyomatdan darak berguvchi surga puflangan paytda har kim o‘zi bilan ovora bo‘lib, odamlar orasida naslu nasab aloqalari qolmas. Balki hamma otasi, onasi, aka-ukasi, bola-chaqasidan qochadigan bo‘lib qoladi.)

فَمَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ


“Kimning mezonlari og‘ir kelsa, bas, ana o‘shalar, o‘zlari najot topguvchilardir”.

وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُوْلَئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ


“Kimning mezoni yengil kelsa, bas, ana o‘shalar, o‘zlariga ziyon qilibdilar. Jahannamda abadiy qolguvchi bo‘libdilar”.

تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ


“Yuzlarini olov kuydirur. Ular unda badbashara holda bo‘lurlar”.

أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَكُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ


“Sizlarga oyatlarim tilovat qilingan emasmidi?! Bas, siz ularni yolg‘onga chiqargan emasmidingiz?!” (Shunda ular o‘z ayblariga iqror bo‘ladilar.)

قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْماً ضَالِّينَ


“Ular: “Ey Robbimiz, badbaxtligimiz o‘zimizdan ustun kelib, zalolatga ketgan qavm bo‘lgan ekanmiz.

رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ


Ey Robbimiz, bizni bu (do‘zax)dan chiqargin, agar yana (eski holimizga) qaytsak, bas, albatta, zolimlardan bo‘lurmiz”, derlar”.

قَالَ اخْسَؤُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ


“U zot: “U(yer)da xor bo‘lib qolavering va Menga gapirmang!” (Mu’minun surasi, 101-108-oyatlar) oyatlarini tilovat qildi. Shu joyga yetganda, yigit qattiq iztirobga, hayajonga berildi. Hayajoni kuchayib, o‘zini tutolmay yerga yiqildi-yu, joni uzildi.
Yigitning hovlisi Masjid eshigining ro‘parasida edi. Shu payt bir keksa ayol qo‘lida taom bilan kelib qoldi. U ayol yigitning onasi ekan. O‘g‘lining yotganini ko‘rib, “O‘g‘limga nima bo‘ldi?” deb so‘radi. Solih Marriy onaxonga bo‘lgan voqeani aytib berdi. Ayol undan: “Ehtimol, sen Solih Marriy bo‘lsang kerak?!” deb so‘radi. Solih “Ha, shunday” dedi. Shunda ayol: “O‘g‘limning orzusini amalga oshirganingdek, Alloh sening orzuingni ro‘yobga chiqarsin! O‘g‘lim doim Alloh azza va jalladan seni so‘rardi” dedi.
Voqeani hikoya qilayotgan Habib Ajamiy aytadi: “Yigitni janozaga tayyorlagan, tobutini ko‘targan, dafn qilingunicha ishtirok etganlar orasida men ham bor edim. Alloh taolo uni rahmatiga olsin!”


Abu Is'hoq Sa’labiyning “Qotla-l-Qur’an” nomli asaridan

Nozimjon Iminjonov tarjimasi

O‘MI Matbuot xizmati

Qur'oni karim
Boshqa maqolalar
Yangiliklar

“Safarga ketdilar...”

04.07.2025   1515   2 min.
“Safarga ketdilar...”

Ayoli vafot etganidan keyin eri juda mayus bo‘lib qoldi. Bir kuni uning yaqin do‘sti uni koyidi:

– Haliyam uylanmadingmi?

– Yo‘q, – dedi u.

– Nega, nahotki boshqa ayollar ichida senga yoqadigani bo‘lmasa?

– Rahmatli ayolimga o‘xshagani topilmasa kerak...

– Qo‘ysang-chi, ayollarning bari bir-biriga o‘xshaydi-ku!..

– Men zohirini aytmayapman. Ichki olamini, botinini aytyapman.

Yigit hayron bo‘lib qarab turgan do‘stiga hayotida bo‘lgan birgina voqeani gapirib berdi:

“Bir kuni ayolim jahlimni chiqardi. Qattiq urishdim va uni ota uyiga haydadim. Jimgina ketdi. Oradan bir necha kun o‘tgach, qilgan ishimdan pushaymon bo‘ldim. Aslida ayb o‘zimdan o‘tganini angladim. Ming andisha bilan qaynotamnikiga bordim. Eshik oldida biroz turib qoldim. So‘ng eshikni taqillatdim. Ayolim ochdi va meni hayratda qoldirib, xuddi oramizda hech gap o‘tmaganday, baland ovozda:

– Assalomu alaykum dadajonisi, safaringiz yaxshi o‘tdimi? – deya tabassum bilan ko‘zini qisib qo‘ydi. Unga bir nimalar demoqchi bo‘lgan edim, u meni qattiq bag‘riga bosib, bunday dedi:

– Gapirmang, ota-onamga sizni “safarga ketdilar”, dedim...

Ana shunday fahmli, oqila edi ayolim. Shuning uchun ham unga hech birini o‘xshatolmay, uylanolmay yuribman, do‘stim”.

Ha, azizlar! Alloh taolo erkakni ayol uchun, ayolni erkak uchun ne’mat qilib bergan. To‘g‘ri, ba’zilar bir-birlarining kamchiliklaridan shikoyat qilib qolishadi. Ammo hech kim benuqson emas. Mukammal ayolni ham, erkakni ham axtarmang bu dunyoda. Hikoyada kelganidek, ba’zida er uchun bir jufti halol butun dunyodagi ayollardan afzal bo‘lishi mumkin. Shunday ekan, ahli ayolimizni qadrlaylik. Zero, u ham kimningdir farzandi, bolalarimizning onasi. Eng muhimi, Allohning bizga bergan omonatidir.

Akbarshoh RASULOV

O'zbekiston yangiliklari