Sayt test holatida ishlamoqda!
31 Yanvar, 2025   |   1 Sha`bon, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:14
Quyosh
07:35
Peshin
12:41
Asr
15:56
Shom
17:41
Xufton
18:57
Bismillah
31 Yanvar, 2025, 1 Sha`bon, 1446

02.03.2018 y. Firibgarlik – og‘ir jinoyat

26.02.2018   5495   7 min.
02.03.2018 y. Firibgarlik – og‘ir jinoyat

بسم الله الرحمن الرحيم

FIRIBGARLIK – OG‘IR JINOYAT

Muhtaram birodarlar! Keyingi vaqtlarda jamiyatimizda o‘zgalarning molini nohaq yo‘llar bilan o‘zlashtirish, xususan firibgarlik jinoyati tez-tez sodir bo‘lib turmoqda. Ajdodlari dinu diyonat, axloqu odob, or-nomus, halolu poklikka odatlangan o‘zbek xalqining avlodlaridan mazkur jinoyatga qo‘l urayotganlarning uchrashi achinarli holdir. Holbuki, dinimizda birovning molini aldov, firibgarlik, chuv tushirish yo‘li bilan o‘zlashtirishdan qattiq qaytarilgan. Qur’oni karimda bu haqda shunday bayon etilgan: 

وَلَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ وَتُدْلُوا بِهَا إِلَى الْحُكَّامِ لِتَأْكُلُوا فَرِيقًا مِنْ أَمْوَالِ النَّاسِ بِالْإِثْمِ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ

 (سورة البقرة/188)

ya’ni: “Mol (va boylik)laringizni o‘rtalaringizda botil (yo‘llar) bilan yemangiz! Shuningdek, bila turib, odamlarning haqlaridan bir qismini gunoh yo‘li bilan yeyish (o‘zlashtirish) maqsadida uni hokimlarga havola etmangiz!” (Baqara surasi, 188-oyat).

 Firibgarlik jinoyati molni botil yo‘l bilan yeyishning bir ko‘rinishi bo‘lib, bunday yo‘l bilan topilgan mol otashi do‘zaxning bir bo‘lagi hisoblanadi.  Bu haqda Payg‘ambarimiz )s.a.v.( quyidagicha marhamat qiladilar:

عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا زَوْجِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَنْ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنَّهُ سَمِعَ خُصُومَةً بِبَابِ حُجْرَتِهِ فَخَرَجَ إِلَيْهِمْ فَقَالَ:"إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ وَإِنَّهُ يَأْتِيْنِي الخَصْمُ فَلَعَلَّ بَعْضُكُمْ أَنْ يَكُونَ أَبْلَغَ مِنْ بَعْضٍ فَأَحْسِبُ أَنَّهُ صَادِقٌ فَأَقْضِي لَهُ بِذَلِكَ فَمَنْ قَضَيْتُ لَهُ بِحَقِّ مُسْلِمٍ فَإِنَّمَا هِيَ قِطْعَةٌ مِنَ النَّارِ فَلْيَأْخُذْهَا أَوْ لِيَتْرُكْهَا"

(رواه الامام البخاري)

ya’ni: Payg‘ambar (s.a.v.)ning ayollari bo‘lmish Ummu Salama (r.a.) rivoyat qilib aytadilar, Rasululloh s.a.v. hujralarining oldida janjal ovozini eshitib, tashqariga chiqdilar va dedilar: “Men ham bir insonman. Mening huzurimga haq talashib, da’vo bilan kelib turasizlar. Balki biringiz boshqangizdan so‘zga chechanroq bo‘lib chiqarsiz va men uni rost gapiryapti, deb shunga qarab hukm chiqaraman. Lekin bilib qo‘yingki, men kimga biror musulmonning haqqini olib bergan bo‘lsam, o‘sha narsa do‘zaxning bir cho‘g‘idir. Xohlagan uni olsin, xohlamagan olmasin” (Imom Buxoriy rivoyati).

         Muhtaram jamoat! Sir emaski, keyingi vaqtlarda ba’zi kishilar odamlardan qarzga yoki sherikchilikka, deb pul olib, oxir-oqibat uni qaytarmay o‘rtada nizo chiqishi, yaqin kishilar bir-biri bilan yuz ko‘rmas bo‘lib ketishi holatlari kuzatilmoqda. Albatta, zarurat uchun qarz olish yoki sherikchilik bilan shug‘ullanish joiz. Biroq, olgan qarzni paysalga solmay qaytarish, sherikchilikda esa xiyonat qilmaslik lozim. Aks holda boshlangan ishlar ortga ketib, kasodga uchrashi tayin. Payg‘ambarimiz (s.a.v.) shunday marhamat qilganlar:

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ عَنْ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: "مَنْ أَخَذَ أَمْوَالَ النَّاسِ يُرِيدُ أَدَاءَهَا أَدَّى اللَّهُ عَنْهُ وَمَنْ أَخَذَها يُرِيدُ إِتْلَافَهَا أَتْلَفَهُ اللَّهُ"

(رواه الامام البخاري)

ya’ni: Abu Hurayra (r.a.)dan rivoyat qilinadi, Payg‘ambar (s.a.v.) dedilar: “Kim odamlarning molini qaytarib berish maqsadida olsa, Alloh taolo unga yordamchi bo‘ladi. Kim odamlarning moliga talofat yetkazish (chuv tushirish) uchun olsa, Alloh taolo uning o‘zigi talofat yetkazadi” (Imom Buxoriy rivoyati).

Ayniqsa, savdo-sotiq vaqtida haridorga firib berish, masalan, aybli molni aybini yashirib sotish yoki soxta molni asl mol, deb sotish eng og‘ir gunohdir. Quyidagi hadislar bunga ochiq dalil bo‘ladi:

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَرَّ عَلَى صُبْرَةِ طَعَامٍ فَأَدْخَلَ يَدَهُ فِيهَا فَنَالَتْ أَصَابِعُهُ بَلَلًا فَقَالَ: "مَا هَذَا يَا صَاحِبَ الطَّعَامِ" قَالَ أَصَابَتْهُ السَّمَاءُ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ: "أَفَلَا جَعَلْتَهُ فَوْقَ الطَّعَامِ كَيْ يَرَاهُ النَّاسُ مَنْ غَشَّ فَلَيْسَ مِنِّي"

(رواه الامام مسلم)

ya’ni: Rasululloh (s.a.v.) don sotayotgan odamning yonidan o‘tib qolibdilar. Uning doni orasiga qo‘l tiqib ko‘rsalar, namlanib qolgan ekan. “Bu nima?!” deb so‘radilar. Sotuvchi: “Ey Rasululloh! Unga yomg‘ir tegibdi”, dedi. Shunda  Rasululloh (s.a.v.): “Uni ustiga qo‘ymaysanmi, odamlar ko‘rar edi” dedilar va “Kimki aldasa, mendan emas!” dedilar (Imom Muslim rivoyati).

Hadisdagi “g‘ash” lug‘atda “aldamoq, firib bermoq, soxtalashtirmoq” ma’nolarida keladi. Demak, umumiy ma’noda aldov, firibgarlik, biror narsani soxtalashtirishlik musulmonning ishi emas ekan. Yana bir hadisda Payg‘ambarimiz (s.a.v.) shunday deganlar:

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ عَنْ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: "لاَ تُصِرُّوا الْإِبِلَ وَالْغَنَمَ فَمَنْ اِبْتَاعَهَا فَهُوَ بِخَيْرِ النَّظَرَيْنِ بَعْدَ أَنْ يَحْلِبَهَا  إِنْ شَاءَ أَمْسَكَهَا وَإِنْ شَاءَ رَدَّهَا وَصَاعًا مِنْ تَمْرٍ"

(متفق عليه)

ya’ni: Abu Hurayra (r.a.) rivoyat qiladilar, Rasululloh (s.a.v.) dedilar: Tuya va sovliqlaringizni (sersut qilib ko‘rsatish maqsadida) ataylab sog‘may qo‘ymangizlar! Kimki (bilmay) shunday hayvonni sotib olgan bo‘lsa, uning ixtiyorida ikki yo‘l bordir, biri - uni o‘zida olib qolmoqlik, ikkinchisi - uni egasiga qaytarib bermoqlikdur. Agar qaytarib beradirgan bo‘lsa (bir-ikki kun soqqani uchun) bir so’ xurmo qo‘shib bersin! (Imom Buxoriy va Imom Muslim rivoyati). Demak, sog‘in sigir va qo‘ylarni sotishda hadisda bayon etilganidek, firibgarlik usullarini qo‘llash ham joiz emas. Bizning hanafiy mazhabimizda bordi-yu molni qaytarib beriladigan bo‘lsa, unga xurmo qo‘shib berilmaydi, deyilgan.

Muhtaram jamoat! Mav’izaning hanafiy mazhabimizdagi fiqhiy masalalar qismida musofirning namozi haqida suhbatlashamiz.

Bir kishi uch kecha-kunduzlik masofani niyat qilib safarga chiqsa, musofir hisoblanadi. Qasd qilgan joyiga borgandan keyin o‘ziga qaraydi, agar 15 kun yoki undan ortiq vaqt turish rejasi bo‘lsa, muqim kishi hukmida bo‘ladi. Ammo 15 kundan oz muddatda qaytish rejasi bo‘lsa yoki qachon qaytishi noma’lum bo‘lsa, musofir hukmida qoladi.

 Shariatimizda musofirga tegishli alohida masalalar mavjud bo‘lib, ularning ba’zilari bilan tanishib o‘tamiz:  

  • musofir to‘rt rakatli farz namozlarni ikki rakat “qasr” qilib o‘qiydi. Agar to‘rt rakat qilib o‘qisa, gunohkor bo‘ladi;
  • musofir muqimga to‘rt rakatli namozda iqtido qilsa, to‘rt rakatni to‘liq qilib o‘qiydi, ammo muqim musofirga iqtido qilsa, musofir qasr qilib ikki rakat o‘qiydi, muqim esa turib, qolgan ikki rakatini qo‘shib, to‘rt rakat qilib namozni tugatadi. Musofir kishi imom bo‘lganda, iqtido qilguvchilarga musofirligini bildirishi kerak bo‘ladi.
  • musofir kishi musofirlikdagi qazo bo‘lgan namozlarini qasr qilib, muqimlikdagi qazolarini esa to‘liq to‘rt rakat qilib o‘qiydi;
  • musofir mahsi yoki etikka uch kecha-yu kunduz mas'h tortishi mumkin;
  • musofir kishi Juma namozini imkoniyat topsa o‘qiydi, aks holda, o‘rniga peshin namozini o‘qiydi.

         Alloh taolo barchamizni haromdan hazar qilib, halollik bilan umrguzaronlik qilishimizga muvaffaq aylasin! Omin!

 

Juma mav'izalari
Boshqa maqolalar
Maqolalar

Xotima

31.01.2025   153   5 min.
Xotima

Bismillahir Rohmanir Rohiym

 -67وَإِنِّي الدَّهْرَ أَدْعُو كُنْهَ وُسْعِي لِمَنْ بِالْخَيْرِ يَوْمًا قَدْ دَعَا لِي

Ma’nolar tarjimasi: Men umrim bo‘yi toqatim yetgancha men uchun biror kun ezgu duo qilgan kishining haqqiga duo qilaman.


Nazmiy bayoni:

Men doimo duoda yetgancha kuchim,
Ezgu duo qilganga meni biror kun.

 

Lug‘atlar izohi:

وَإِنِّي – oltita nasb qiluvchi harflardan biri, ta’kidlash ma’nosida keladi. اِنَّ ga yopishib turgan mutakallim ي uning ismi, jumla xabaridir.

الدَّهْرَ – lug‘atda “zamon”, “asr” va “uzun umr” ma’nolarini anglatadi. Bu yerda Nozim o‘zining umri muddatini iroda qilgan. Zarflikka ko‘ra nasb bo‘lib turibdi.

أَدْعُو – noqis muzori’ fe’li. Bu fe’lda faqatgina و ning zammasini sukun qilish qoidasi bor xolos.

كُنْهَ – maf’ul. Bu kalima lug‘atda biror narsaning aslini, g‘oyasini va miqdorini anglatish uchun ishlatiladi.

وُسْعِي – mutakallim ي ga izofa qilingan. Bu kalima lug‘atda “toqat” ma’nosiga to‘g‘ri keladi.

لِ – jor harfi اِلَى ma’nosida kelgan.

مَنْ – jor majrur اَدْعُو fe’liga mutaalliq. Bu kalima turli ma’nolarda qo‘llaniladi:

1. Ismi shart. Masalan, مَنْ يَعْمَلْ

2. Ismi istifhom. Masalan, مَنْ أَتَى

3. Ismi mavsula. Masalan, (Haj surasi, 18-oyat);

4. Nakrai mavsufa. Bunga ushbu matnda kelgan مَنْ misol bo‘ladi.

بِ – maf’ulun bihga qo‘shilib kelgan zoida jor harfi.

الْخَيْرِ – jor majrur دَعَاfe’liga mutaalliq.

يَوْمًا – zarflikka ko‘ra nasb bo‘lib turibdi. Bu kalima ikki xil ma’noda ishlatiladi:

1. Tong otgandan quyosh botguncha bo‘lgan vaqt;

2. Mutlaq vaqt.

Bu o‘rinda ikkinchi ma’noda ishlatilgan.

قَدْ – “tahqiqiya” ma’nosida kelgan.

دَعَا – moziy fe’li, foili مَنْ ga qaytadigan yashirin هُوَ dir.

لِي – jor majrur دَعَا fe’liga mutaalliq.

 

Matn sharhi:

O‘shiy rahmatullohi alayh “men umrim davomida, xususan, ushbu ishimning so‘ngida menga biror marta bo‘lsin, ezgu duo qilgan barcha do‘stlarim haqlariga doimo duo qilib yurishni o‘zimning burchim deb bilaman”, – deya o‘quvchilarining haqlariga duo qilib so‘zlarini yakunlagan.

Alloh taolo O‘shiy bobomizga va to‘g‘ri e’tiqodni yetkazish yo‘lida xizmat qilib o‘tgan barcha ulamolarga mo‘l-ko‘l mukofotlar ato qilib, yotgan joylarini jannat bog‘laridan qilgan bo‘lsin. Bizlarni hidoyatda sobitqadam qilib, go‘zal oqibatga erishish baxtiga muvaffaq qilsin!

Mana shu o‘rinda sharhimiz poyoniga yetdi. So‘ngi so‘z o‘rnida kitobni O‘shiy bobomizning uslublariga ergashib nazm bilan yakunlash ma’qul ko‘rildi:

Amal poyoniga yetganda alhol,
Shukr-la duoga o‘tamiz darhol:
“Robbimiz Sengadir hamdu sanolar,
Rahmatlari cheksiz Oliy Zul jalol”.

 

Bo‘lsin salavotu salom barkamol,
Hoshimiy Nabiyga sohibi jamol.
U zotning sunnatin tutgan jamoa,
Havzi kavsaridan bo‘lgaylar xushhol.


E’tiqod musaffo bo‘lsa qay bir hol,
Sunnat, jamoadan ayrilmoq muhol[1].
Musaffo e’tiqod da’vosi bilan,
Ixtilof-la o‘tgan qancha ahli zol[2].

 

Amal e’tiqod-la bo‘lsa ittisol,[3]
Jonlanar, tashnaga yetgandek zilol.
Yoki tun qo‘ynida yulduzlar aro,
Zulmatni yoritgan to‘lin oy misol.

Sharhimiz cho‘zilib ketdi, ehtimol,
Ammo bari zarur, olmangiz malol.
“Muqiyn”[4] lar safida bo‘lolgan banda,
Dunyo oxiratda ko‘rmagay zavol.

Allohdan yolvorib so‘raymiz shu hol:
O‘shiy bobomizni rahmatingga ol,
Qilgan duolarin ijobat etib,
Oxiratda bergin saodat navol![5]

Qodir Zotga duo qilganda alhol,
Uning quliga ham so‘rangiz iqbol.
Sizlarga saodat tilarman mudom,
Toki mavjud ekan bu tanda majol!

Olamlar Robbisiga hamdu sanolar, Payg‘ambarimiz Muhammad Mustafoga hamda u zotning ahli oilalariyu sahobai kiromlariga salavot va salomlar bo‘lsin!

Keyingi mavzu:
“Bad’ul amoliy” matni va nazmiy bayoni.

 


[1] Muhol “ilojsiz” ma’nosini anglatadi.
[2] Ahli zol “adashganlar” ma’nosini anglatadi.
[3] Ittisol “birlashish” ma’nosini anglatadi.
[4] An’om surasining 75-oyatiga ishora. “Muqiyn” deganda ishongan narsasini dalillari bilan o‘rgangan kishi tushuniladi.
[5] Navol “in’om” ma’nosini anglatadi.

Maqolalar