Sayt test holatida ishlamoqda!
09 Yanvar, 2025   |   9 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:49
Peshin
12:35
Asr
15:31
Shom
17:15
Xufton
18:34
Bismillah
09 Yanvar, 2025, 9 Rajab, 1446

“Jannat rayhonlari”ni pulga sotganlar

14.02.2018   5885   5 min.
“Jannat rayhonlari”ni pulga sotganlar

“Darhaqiqat, sizlar (farzandlar) jannat rayhonlarisiz”

(Umar ibn Abdulaziz rivoyati). 

Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Aqro’ ibn Horis Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni ko‘rib qoldi. U zot (nevarasi) Hasan yoki Husaynni o‘payotgan edilar. Aqro’ “Mening o‘n nafar farzandim bor ulardan birortasini o‘pmaganman”, dedi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Kim rahm qilmasa, rahm qilinmaydi”, dedilar”.

Alloh taolo ato etgan ne’matlarning ichida biri borki, u bo‘lmasa, insonning, xossatan, bolajon o‘zbek xalqining uyida quvonch bo‘lmaydi. U – farzand ne’matidir. Ana shu ne’mat xalq ifodasida “Bolali uy bozor – bolasiz uy mozor”, deb ta’riflanadi.

Biroq Alloh taolo ushbu ne’matni hammaga ham ato qilavermaydi. Ba’zilarni ko‘p yillar kutdirib ko‘z yoshlarini qonga aylantirib, ana undan keyin beradi. Ba’zilarni esa butkul “tirnoq”qa zor qilib qo‘yadi. Boshqalari esa shunday buyuk ne’matning qadriga yetmaydi.

Kuni kecha daryo.uz saytida uch nafar ayol 20 kunlik chaqaloqni sotmoqchi bo‘layotganda qo‘lga olingani haqida xabar berildi. Undan bir oz oldin turli saytlarda yangi tug‘ilgan chaqalog‘ini sotmoqchi bo‘lgan ota-ona qamalgani, 24 yoshli ona 4 yoshli, 23 yoshli ona 3 yoshli qizchasini, yana bir eri tashlab ketgan 30 yoshli ayol bir necha oylik chaqalog‘ini “boqa olmayman” deb sotmoqchi bo‘lgani va 16 yoshli o‘zi hali go‘dak bo‘lgan ona ham o‘z farzandini sotishga uringan vaqtda qo‘lga olingani haqida xabar berilgan edi.

Aslida odam savdosi hamma zamonlarda eng o‘tkir muammolardan biri bo‘lib kelgan. Biroq bu illat bizning o‘zi yemay bolasiga yedirgan, o‘zi kiymay bolasiga kiydirgan bolajon xalqimizda hech qachon bo‘lmagan. Aksincha, xalqimiz og‘ir davrlarda ham boshqa millatlarning 400 mingdan ortiq farzandini bag‘riga olib, mehrini berib katta qilgan. Hozir esa ba’zilarga o‘zi dunyoga keltirgan farzandi ham ortiqchalik qilayotganga o‘xshaydi. Nima xalqimiz o‘sha vaqtlarda Alloh taoloning “Roziq” – “Rizq beruvchi” sifatiga ishongan-u, biz moddiyatga shu qadar berilib ketganimizdan ishonmay qo‘ydikmi?

Alloh taolo An’om surasining 151-oyatida: “Keling, Rabbingiz sizlarga harom qilgan narsalarni tilovat qilib beraman: “Unga hech narsani shirk keltirmang! Ota-onangizga yaxshilik qiling. Ochlikdan qo‘rqib, bolalaringizni o‘ldirmang. Biz sizlarni ham, ularni ham rizqlantirurmiz... Fahsh – buzuq ishlarning oshkorasiga ham, maxfiysiga ham yaqinlashmang... “Ushbularni sizga amr qildikki, shoyad aql yuritsangiz”,  deb ayt”, deya marhamat qiladi.

Darhaqiqat, johiliyat davrida odamlar farzandlarini “boqa olmayman” deb o‘ldirib yuborar edi. Endi esa ma’rifat-madaniyat cho‘qqisiga chiqqan davrga kelib o‘sha bahona bilan sotishga o‘tib olishdimi?! Axir Alloh taolo “ularni ham rizqini O‘zimiz beramiz” demoqda-ku! Bu hodisalar odamlarimizning asl milliyligidan naqadar uzoqlashgani va ularning diniy savodi ustida hali ko‘p mehnat qilishimiz kerakligidan dalolat beradi.

Buning yana bir sababi esa o‘ylamasdan zinoga qo‘l urib, homilador bo‘lib qolishdir. So‘ng ular bu sharmandalikni berkitish uchun farzandini yo ko‘chaga tashlab ketish yoki sotib yuborib, undan qutulishgacha yetib boradi. Alloh taolo yuqoridagi oyatda “Fahsh – buzuq ishlarning oshkorasiga ham, maxfiysiga ham yaqinlashmang”, deb ularning yomon oqibatidan ogohlantirmoqda.

Nomusini boy bergan ayolning jamiyatda hech qanday qadr qiymati qolmagani kabi farzandini sotgan ayolning ham  bag‘rida bir o‘pirilish bo‘ladi va uni u keyin yuzta erga tegib chiqsa ham, mingta bola tug‘sa ham to‘ldira olmaydi – bag‘ri bo‘m-bo‘sh bo‘lib turaveradi.

Fiqhiy kitoblarning “Savdo-sotiq” bobida shunday masala keladi: “Hur – ozod insonni sotish qat’iyan mumkin emas. Chunki inson sotiladigan narsa emas. Ozod insonning ustidan egalik qilishga hech kimning haqqi yo‘q. Zero, Alloh taolo Isro surasining 70-oyatida: “Batahqiq, Biz bani odamni azizu mukarram qilib qo‘ydik”, deb marhamat qiladi. Biror kishi shunday savdo qilsa ham, uning savdosi botil bo‘ladi”, deb aytiladi.

Islom dini hur odamning savdosini biror holatni mustasno qilmasdan mutlaqo harom qilgan. Zero, Alloh taolo azizu mukarram qilib qo‘ygan insonni xor qilishga hech kimning haqqi yo‘q. Bu ishlar esa gunohi azimdir. Har bir ish uchun ertaga javob beriladi. U kunda esa “Kim rahm qilmagan bo‘lsa, rahm qilinmaydi”. Alloh taolodan ularga tavfiq berishini so‘raymiz.

O‘MI matbuot xizmati

 

 

 

 

 

Maqolalar
Boshqa maqolalar

"Li iylafi quraysh" surasi

8.01.2025   3167   2 min.

"Li iylafi quraysh" surasi, Quraysh qabilasiga berilgan ne’matlarga urg‘u beradi. 

Bu suraning nozil bo‘lishi sababini o‘rganganda, Allohdan yanada qo‘rqish hissi paydo bo‘ladi. Bu sura hayotdagi muhim muammolardan biri - ne’matga odatlanib, uni qadrsizlantirish haqidadir.
Alloh qurayshliklarni ikki mavsum - qish va yozdagi savdo safarlari orqali tirikchiliklarining yaxshi ketishiga odatlanib qolganliklari, lekin ular bu ne’matlarning haqiqiy Egasini tan olib, shukr qilmaganlarini aytadi.

Johiliyat davrida Quraysh qabilasi faqirlik va ocharchilikda yashagan, hayotlari juda nochor va qiyin bo‘lgan. Hattoki, qashshoqlik kuchayganida, ba’zilar o‘z oilasini olib, “xubo” deb atalgan joyga borishar va o‘sha yerda ochlikdan hammasi halok bo‘lguniga qadar qolishardi. Bu odat johiliyat davrida “i’tifar” deb nomlanar edi. 
Makkaning katta tojirlaridan bo‘lgan Hoshim ibn Abdumanofga bir kuni Bani Mahzum qabilasining barcha a’zolari juda qattiq ochlikda qolib, halok bo‘lish arafasida ekani haqidagi xabar yetadi. U Allohning bayti Ka’baning xizmatida turgan odamlarning shunday qashshoqlik va o‘ta johilona ahvolda ekanliklaridan o‘kindi va qattiq g‘azablandi.

Shu sababdan Hoshim ibn Abdumanof bu yomon odatni o‘zgartirishga qaror qildi va quyidagilarni amalga oshirdi:
– Sizlar Allohning baytini xizmatida bo‘laturib butun arablarga o‘zingizni sharmanda qiladigan yomon odatlarni joriy qilgansizlar, dedi va bir qabilani bir nechta urug‘larga bo‘lib tashladi. Har bir urug‘dagi boy kishilardan o‘z qarindoshlari bilan mol-mulkini teng bo‘lishishni talab qildi. Shunday qilib, kambag‘al ham boy bilan teng bo‘ldi.
Shundan keyin u Quraysh qabilasiga tijorat usullarini o‘rgatdi va ularni yilda ikki marta tijorat safariga chiqish yo‘llarini belgilab berdi. Yozda meva-sabzavotlar savdosi uchun Shomga, qishda esa, qishloq xo‘jaligi mahsulotlari savdosi uchun Yamanga safarlarini tashkil qildi.

Shunday qilib, Shom va Yamanning barakasi Makkaga olib kelindi va qurayshliklarning iqtisodiy holati yaxshilandi. Shu bilan birga, “i’tifar” odati ham yo‘q bo‘ldi. Biroq, vaqt o‘tishi bilan Quraysh qabilasi Allohning bu ne’matlariga shukr qilish o‘rniga, ularga odatlanib qoldi va ne’matni qadrlamay qo‘ydi. Ne’matga noshukurlik qilish – bu unga odatlanib, uni ne’mat deb bilmaslikdir.
Quraysh qabilasi Alloh tomonidan tushirilgan ne’matlarga odatlanib, uni qadrsizlantirgani uchun Alloh ularga bu surani tushirdi: "Mana shu Bayt (Ka’ba)ning Parvardigoriga (shukrona uchun) ibodat qilsinlar. Zero, U ularni ochlikdan (qutqarib) to‘ydirdi va xavfu xatardan omon qildi".

Homidjon domla ISHMATBЕKOV