1-savol: Arab tilini yaxshi bilgan kishi Qur’ondan o‘zicha hukm chiqarsa bo‘ladimi?
Javob: Yo‘q. Qur’on va hadisga ma’no berish va undan hukm chiqarish uchun kishi bir qancha ilmlarni bilishi shart. Jumladan, birinchi navbatda arab grammatikasini (nahv, sarf), Qur’on va hadis ilmini, undagi oyatlarning nozil bo‘lish sabablarini bilmog‘i, nosix-mansuh, mutlaq va muqayyad, om va xos kabi oyatlarni ajrata olishi lozim. Payg‘ambarimiz (sollallohu alayhi va sallam): “Kim Qur’onni o‘zicha tafsir qilsa, do‘zaxdan o‘ziga joy tayyorlasin”, deganlar.
2-savol: Namoz hali farz bo‘lmagan bola Qur’oni karimni tahoratsiz ushlasa bo‘ladimi?
Javob: Ba’zi ulamolar, yosh bolalar Qur’oni karimni tahoratsiz ushlasa bo‘ladi, deyishgan. Shunday bo‘lsada ular Qur’oni karimni hurmatlash, e’zozlash ruhida voyaga yetishlari uchun ularga Qur’on odoblarini, uni tahoratsiz ushlab bo‘lmasligini, shuning uchun tahorat bilan ushlashlari lozimligini o‘rgatish zarur.
3-savol: Bugunda juda ko‘plab gazeta va jurnallarda Qur’oni karim oyatlari, hadisi sharif yoki Allohning go‘zal ismlari, shuningdek, har xil rivoyat va ibratli hikoyalar yozilgan. Albatta, bu ishlar yoshlarimizning diniy bilimlari oshishiga xizmat qiladi. Lekin ayrim kimsalar bu sahifalarni nopok joylarga tashlashyapti. O‘sha qog‘ozlarni o‘qib bo‘lgandan so‘ng, nima qilish kerak?
Javob: Juda o‘rinli savol. Haqiqatdan ham bugungi kunda ko‘plab gazeta va jurnallarda Qur’oni karim oyatlari, hadisi sharif va umuman dinimizga doir maqolalar chop etilishi oldingiga nisbatan sezilarli darajada ko‘paydi. Bunday gazeta, jurnal va qog‘ozlar o‘qib bo‘lingach, ularni saqlab qo‘yish yoki odamlar bosmaydigan yerga ko‘mish lozim bo‘ladi. Ammo zinhor ko‘chaga uloqtirish yoki u bilan biror narsani o‘rash yo undan dasturxon o‘rnida foydalanish mumkin emas. Aks holda, ilohiy kalimalarga nisbatan hurmatsizlik qilingan bo‘ladi.
4-savol: Qur’on oyatlaridan o‘qib dam solish mumkinmi?
Javob: Ha. Alloh taoloning kalomi jismoniy va ma’naviy illatlarga shifo bo‘lishligiga shubha yo‘q. Bunga ahli sunna valjamoa aqidasi ittifoqdir. Alloh taolo marhamat qiladi:
“(Biz) Qur’ondan mo‘minlar uchun shifo va rahmat bo‘lgan (oyat)larni nozil qilurmiz. (Lekin bu oyatlar) zolim (kofir)larga faqat ziyonni orttirur” (Isro).
Payg‘ambarimiz (sollallohu alayhi va sallam) aytadilar: “Alloh kitobining fotihasida (Fotiha surasida) har bir dardga shifo bor!” (Imom Dorimiy va Bayhaqiy rivoyatlari).
Sahobai kiromlar hatto chayon chaqqanga ham Qur’on o‘qib dam solganlari sahih hadislarda vorid bo‘lgan. Dam solish uchun Qur’onni to‘liq o‘qib chiqish shart emas. Bilgan oyatlarini o‘qib, ixlos bilan dam solsa bo‘ladi, xudo xohlasa, shifo beradi.
5-savol: Qur’on o‘qish odoblarini o‘rganmoqchi edim. Iltimos, yordam bering?
Javob: Qur’on o‘quvchi qori bularga rioya etishi lozim:
Qorining odob-axloqi, fe’lu atvori va siyratu shamoili yuksak darajada, boshqalarga o‘rnak bo‘lishi kerak.
Abdulloh ibn Mas’ud (roziyallohu anhu) aytar edilar: “Qorilar qandaydir xususiyatlari bilan boshqalardan ajralib turishlari kerak. Masalan, tunda odamlar uxlaganida, u Qur’on tilovati bilan bedor, kunduzi odamlar ovqatlanganida, u ro‘zador, odamlar o‘yin-kulgi bilan mashg‘ul bo‘lganida, u g‘amgin, odamlar behuda gaplar gapirishganida, u sukutda bo‘lishi kerak”.
Qori o‘qiganiga amal qilib, harom va makruhlardan taqvo qilishi kerak.
Qorilar Qur’on tilovatini tirikchilik manbaiga aylantirib olmasliklari lozim.
6-savol: Qur’oni karimni xatm qilishda nimalarga e’tibor berish lozim?
Javob: Qur’oni karimni xatm qilishda eng muhimi, to‘g‘ri tajvid bilan o‘qilishiga e’tibor berish kerak. Birovga xatm qildirganida ham uning Qur’onni to‘g‘ri o‘qishini bilish kerak.
Qur’on tilovati mutlaqo xolis bo‘lishi kerak. Pul ta’masida yoki boshqa dunyoviy istaklar bilan tilovat qilinsa, tilovatga savob berilmaydi (Ibn Humom, Ibn Obidin, Imom Barkaviy).
Qur’onni xatm qilish uch kun yoki undan ziyoda kunlarda amalga oshiriladi. Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam): “Kimki Qur’onni uch kundan kam muddatda o‘qisa, hech narsa tushunmaydi”, deganlar.
Xatmi Qur’on vaqtida ahlini chaqirib, hammalari birgalikda duo qilsa, inshoalloh, ijobat bo‘ladi (“Fatovoyi Qozixon”).
7-savol: Hurmatli Muftiy hazratlari! Qur’oni karim oyatlarining soni kitoblarda har xil aytilgan. Ba’zilarida 6666 ga deyilsa, boshqalarida undan kam adad ko‘rsatilgan. Oyatlarning soni qancha?
Javob: Qur’on oyatlari soni haqida ko‘p rivoyatlar kelgan. Ko‘faliklar Ali ibn Abu Tolib (roziyallohu anhu) rivoyatiga suyanilib 6236 oyat, deyishgan. Abdulloh ibn Mas’ud (roziyallohu anhu) Qur’on 6218 oyat desa, Ibn Abbos (roziyallohu anhu) 6216 oyat deydi. Ismoil ibn Ja’far Madaniyga ko‘ra 6214 oyat, yana 6212, 6204 va 6226 oyatdan iborat deganlar ham bor.
Bu degani Qur’on oyatlari ko‘p yoki kam degani emas, balki ba’zi ulamolar Qur’onning oyatlarini bir-biriga qo‘shib, ikki oyatni bitta deb (ma’nosidan kelib chiqib) hisoblaganlari uchun ularning soni turlicha hisob qilingan.
O‘MI Matbuot xizmati
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Assalomu alaykum va rahmatullohi va barakatuhu
Bugun siz azizlarga so‘zlab beradigan hikoyam Makka shahrida bundan bir necha yuz yillar oldin sodir bo‘lgan hayotiy voqea haqidadir. Bu voqea bilan Saudiyada nashr etiladigan gazetalardan birida tanishganman.
Umra ibodatini ado etish uchun Makka shahriga borganimda gazetadagi “Nima uchun nuringni ortingda qoldirding?” degan maqolaga ko‘zim tushdi. Bu qiziqarli sarlavha meni o‘ziga jalb qildi. Bu nima degani ekan deb qiziqdim. Hikoyani o‘qib, uning mazmunini angladim.
Qadim zamonda o‘ta badavlat odam yashagan ekan. U paytlar qullik davri edi. Bu boyning ham barcha shaxsiy ishlarida unga xizmat qiladigan quli bor edi.
Bomdod namoziga azon aytilganda, xizmatkor tahorat uchun suv tayyorlar va xo‘jayinini uyg‘otardi. Tahoratga yordamlashib bo‘lgach, miltillab yonadigan fonusi bilan yo‘lini yoritib masjidga olib borardi. Bu davrlarda hali elektr tok, chiroqlar yo‘q, yo‘llar zimiston, chang, ko‘chalarda tosh va chuqurlar ko‘p edi.
Shu zaylda qul 20 yildan ortiq xo‘jayiniga xizmat qildi. Kunlarning birida odatdagidek bomdod namoziga ketishayotganida boy yurishdan to‘xtab, joyida biroz jim turib qoldi-da, keyin: “Gaplarimni eshit ey Said”, dedi. Qulning ismi Said edi.
Boy: “Ey Said, men vasiyatnomamda vafot etganimdan keyin merosxo‘rlarim seni ozod qilishlarini yozdim. Bu senga 20 yildan beri menga qilgan sodiq xizmatlaring uchun mukofot bo‘ladi”, deb aytdi.
Lekin bu gapdan Said xursand bo‘lmadi, xo‘jayiniga tashakkur ham izhor etmadi, hatto bir og‘iz so‘z ham aytmadi.
Ertasi kuni yana odatdagidek masjid tomon fonusni yoqib yo‘lga tushishdi. Ammo bu safar har gal xo‘jayinning yo‘llarini yoritib ketadigan xizmatchi orqa tomonga o‘tib olgandi. Xo‘jayin nega bunday qilayotganini tushunmay: “Nega orqamdan ketayapsan? Said senga nima bo‘ldi? Nega oldinda yo‘lni yoritib ketmayapsan?” deb so‘radi.
Bu gaplarni eshitib boy odam qattiq ta’sirlandi. Unga: “Ey Said shu daqiqadan e’tiboran sen ozodsan”, dedi. Said uning bu taklifini rad etib: “Men sizning itoatkor xizmatkoringizman”, dedi.
Ushbu qissadan qanday ibrat olinadi. Ko‘pchilik o‘z nurini oldida emas, balki ortida qoldiradi. Bu nima degani? Ayrimlar: “Boy bo‘lsam falon-falon ishlarni qilaman”, “Vafot etsam kambag‘allarga to‘plagan boyliklarimni tarqatishadi”, “10 yildan keyin falon ishlarni qilaman” deyishadi. Nega o‘sha ishlarni hayotlik vaqtingizda, imkoningiz borida qilmaysiz? Nega nuringizni ortingizda qoldirasiz, oldingizda emas. Nega yaxshiliklar qilishni uzoq yillarga suramiz. Imkon borida darhol yaxshilik qilish haqida o‘ylamaymiz? Biror yaxshilik qilishni imkoningiz bormi, uni hozir qiling, shunda nuringiz oldinda bo‘ladi. Nuringizni aslo orqada qoldirmang!
Davron NURMUHAMMAD