Hakim at-Termiziyning “Navodirul usul” kitobida shunday keltiriladi: “Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Madinaga kirib kelgan kunlari, undagi barcha narsalarni nurlantirib yubordilar. Vafot etgan kunlari undagi barcha narsalar zulmat ichra qoldi”. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam olamlarni yorituvchi nur edilar.
“Ey payg‘ambar, darhaqiqat, Biz Sizni (qiyomatda barcha ummatlarga) guvoh bo‘luvchi, (jannat haqida) xushxabar beruvchi, va (do‘zax azobidan) ogohlantiruvchi etib yubordik. Allohning izni bilan Unga (diniga) da’vat qiluvchi, va (yo‘l ko‘rsatuvchi) nurli chiroq qilib ham” (Ahzob surasi 45-46-oyatlar).
Ul zoti bobarakotning nurlari ila butun olam yorishdi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bir ko‘chadan o‘tsalar, ul zotdan muattar hid taralar edi. Shu ko‘chadan keyin yurgan odam, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shu makondan o‘tganlarini bilar edi. Ul zot o‘ta pokiza, hushbo‘y edilar. Alloh taolo o‘z habibini nasl-nasab va qarindoshchilik jihatidan pok saqlagan edi. Shuningdek, Nubuvvat musaffoligi ila tabarruk qilishidan oldin, ul zotni bolalik, o‘smirlik va o‘rta yoshlarga yetgan davrlarida ham gunoh ma’siyatlardan munazzah etgan edi. Ul zotning haybatlari, viqorlari, ulug‘vorliklari va pokliklari qalblar va dillarni egallagan edi.
Zaynab binti Jahsh roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga mahobat (ulug‘vorlik) berilgan edi”.
Abu Mas’uddan rivoyat qilinadi: “Bir kishi Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning oldilariga kelib, gapirdi. (Ul zotning mahobatlari oldida gapira olmay) qo‘rquvdan qaltiray boshladi. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “O‘zingni bos! Men podshoh emasman, men Qadidni (go‘shtni quritilgan tilimchasi) yeydigan ayolning bolasiman”, – dedilar.
Hind ibn Abu Hola Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning vasflarida shanday dedi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ulug‘vor va mahobatli edilar. Yuzlari to‘lin oy kabi nur sochar edi”.
Abdulloh ibn Amr ibn Os roziyallohu anhu: “Men uchun hech kim Rasululloh sollallohu alayhi vasallamchalik mahbub emas edi. Hech kim ko‘z o‘ngimda u zotdek ulug‘vor emas edi. U zotni o‘ta ulug‘laganimdan, u zotga ko‘zim to‘yib qaray olmas edim”, – dedilar.
Bir kishi Makkaga tuyasini sotish uchun olib keldi. Uning tuyasini Abu Jahl sotib oldi, lekin pulini bermay cho‘zib yurdi. Qurayshning ulug‘lari yig‘iladigan majlis oldiga borib: “Ey Quraysh jamoasi, men musofir kishiman, Abul Hakam haqqimni bermay meni ko‘p qiynayapti. Orangizda menga yordam beradigan biror kishi bormi?” – dedi. O‘sha vaqtda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Ka’bani bir tarafida ibodat bilan mashg‘ul edilar. Majlis ahli: “Anavi o‘tirgan kishini ko‘rayapsanmi, uni oldiga bor, ichimizda faqat o‘sha kishigina senga yordam bera oladi”, – deb, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni ko‘rsatdilar. Bu bilan ular Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni mas'hara qilishni qasd qilgan edilar.Chunki Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bilan Abu Jahl o‘rtasidagi adovatni bilar edilar. Haligi kishi Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning oldilariga kelib: “Ey Allohning bandasi, Abul Hakam ibn Hishom menga zo‘rlik qilib, haqqimni bermayapti. Men g‘arib kishiman, anavi o‘tirgan qavmdan menga yordam berishlarini so‘rasam, ular menga faqat sen yordam bera olishingni aytdilar. Undan meni haqqimni olib ber, Alloh senga rahm qilsin”, – dedi. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Qani uning oldiga yurchi”, – deb u bilan birga Abu Jahlning uyiga qarab ketdilar. Buni kuzatib turgan Quraysh jamoasi oralaridan bir kishiga: “Ularning ketlaridan borib nima qilishlarini kuzatgin”, – dedilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam tuya egasi bilan Abu Jahlning uyiga borib, uning eshigini qoqdilar. Ichkaridan Abu Jahlning: “Kim bu?” – degan ovozi eshitildi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Men Muhammadman, bu yoqqa chiq”, – dedilar. Abu Jahl ichkaridan qo‘rqib ketganidan rangi oqargan holda chiqib keldi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Bu kishining haqqini qaytarib ber”, – dedilar. Abu Jahl: “Ha, albatta, hoziroq uning haqqini qaytaraman”, – dedi-da, ichkariga kirib, uning haqqini olib chiqdi va tuya egasiga to‘la-to‘kis qaytarib berdi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam kishi o‘z haqqini to‘liq olgach, qaytdilar. Haligi kishi Quraysh yig‘iladigan majlisga borib: “Alloh uni yaxshilik ila mukofotlasin! Allohga qasamki, u haqqimni to‘liq undirib berdi”, – dedi. Qurayshliklar Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bilan Abu Jahl o‘rtasida bo‘lib o‘tgan voqeani bilib kelish uchun yuborgan kishi ham uning ortidan yetib keldi va ko‘rganlarini so‘zlab berdi.
Abu Nu’aym, Bayhaqiy, Is'hoq ibn Yasordan rivoyat qiladilar: Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Rukona ibn Abdu Yazidga: “Islomni qabul qil”, – dedilar. Rukona: “Agar sen aytayotgan narsa haq ekanini bilganimda edi, uni qabul qilgan bo‘lardim”, – dedi. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Nima deysan, agar seni kurashda yengsam, men aytgan narsani haq deb bilasanmi?” – dedilar (Rukona Qurayshliklar orasida eng baquvvati va pahlavoni edi). Rukona: “Ha”, – dedi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam o‘rinlaridan turib, (uni ko‘z ochib yumguncha) yerga ag‘dardilar. Shunda Rukona: “Yana bir bor, ey Muhammad”, – deb aytdi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam uni qayta ushlab, shu tobda yerga qulatdilar. Bu holatni ko‘rgan Rukona: “Bu sehrdir, men bunday sehrga o‘xshashini hech ham ko‘rmaganman. Allohga qasamki, sen yelkamni yerga qo‘ygan vaqtingda, hech narsa qila olmay qoldim”, – deb ketadi.
Avazxo‘ja BAXROMOV,
“Xolmuhammad ota” jome masjidi
imom-xatibi
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Bu kashfiyotlarga sabab bo‘lgan shart-sharoitlar uchta asosiy banddan iborat:
1. Yevropa mamlakatlari Sharq bilan savdo-sotiq qilishda duch kelgan qiyinchiliklar.
2. Pul metali sifatida oltin tanqisligi.
Yevropaning iqtisodiy taraqqiyoti tobora ko‘proq pul talab qilar edi. Bu taraqqiyotning asosiy yo‘nalishi tovar xo‘jaligining, savdo-sotiqning o‘sishi edi. Buyuk geografik kashfiyotlarga sabab bo‘lgan yana bir muhim omil ham shunga bog‘liq: Yevropada shakllanib borayotgan kuchli absolyutist (mutlaq) monarxiyalarga dabdabali saroylar, yollangan armiyani ta’minlash uchun ulkan mablag‘lar kerak bo‘layotgan edi. Ana shu davlatlar yirik dengiz ekspeditsiyalarini tashkil etishi mumkin edi. Bundan tashqari, yakka shaxslarning bu qadar xarajatlarga imkoni yo‘q edi. Shuning uchun bu kashfiyotlarda feodal tarqoq mamlakatlar emas, aynan markazlashgan davlatlar (Ispaniya, Portugaliya, Angliya) asosiy o‘rin tutgani tasodif emas. Biroq, bunday ekspeditsiyalar uchun savdogarlar ham mablag‘ ajratar edi. Shuningdek, katolik cherkovi ham qo‘shimcha yerlar, katta daromadlar va yangi qavmlarga ega bo‘lish istagida bunday istilolarga «oq fotiha» berar edi.
Bunday davr uchun muqarrar bo‘lgan feodal mulklarning parchalanish jarayoni Yevropa mamlakatlarida har qanday yo‘l bilan uzoq qit’alarda boylik va yerlarni qo‘lga kiritishga intiluvchi ko‘plab avantyuristlarning paydo bo‘lishiga olib keldi. Bular qaramlik va qashshoqlikdan qutulishni orzu qilib yurgan zodagonlar va dehqonlar edi.
3. Fan-texnikaning, ayniqsa kemasozlik va dengiz navigatsiyasining rivojlanishi. XV asrda yangicha tuzilishga ega bo‘lgan kemalar – karavellalar paydo bo‘ldi. Uning to‘shi (kil, pushtak) bor bo‘lib, yelkanlar bilan shunday jihozlangan ediki, yonboshdan esgan shamolda ham yura olara edi. Shuningdek, o‘sha davrga kelib kompasdan tashqari astrolyabiyalar, ya’ni kenglikni aniqlovchi asboblar hamda anchagina ishonchli xaritalar – portolanlar ham paydo bo‘lgan.
Buyuk geografik kashfiyotlar oxir-oqibatda mustamlaka tizimining vujudga kelishiga olib keldi. Agar XVI asrda Yevropada kapitalizm rivojlana boshlagan bo‘lsa, agar Yerovpa iqtisodiy jihatdan boshqa qit’alarning xalqlaridan o‘zib ketgan bo‘lsa, bunga mustamlakalarning talon-taroj qilinishi va ayovsiz ekspluatatsiya qilinishi ham sabab bo‘lgan.
Mustamlakalar darhol kapitalistik usullar bilan ekspluatatsiya qilina boshlamagan, ular darhol xom ashyo manbaiga va yangi bozorlarga aylanmagan. Avval ular obdon talon-taroj qilingan, birlamchi kapital (sarmoya) to‘plash manbai bo‘lib xizmat qilgan. Ispaniya va Portugaliya mustamlakalarni feodal usullar bilan ekspluatatsiya qilgan birinchi mustamlakachi davlatlar bo‘lishgan.
Bu yerlarda zodagonlarga odatdagi qishloq xo‘jalik mahsulotlari emas, balki oltin, kumush yoki hech bo‘lmaganda Yevropada qimmat baholarga sotish mumkin bo‘lgan anvoyi mevalar kerak edi. Ular hindularni oltin va kumush konlarda ishlashga majburlashar, bo‘ysunmaganlarni butun-butun qishloqlari bilan yo‘q qilib yuborishar edi. Guvohlarning aytishicha, konlar atrofida chirib yotgan yuzlab murdalarning badbo‘y hidi anqib yotar edi. Shakarqamish va qahva plantatsiyalarida ham yerlik aholi ana shunday usullarda ekspluatatsiya qilinar edi.
Yerlik aholi bunday og‘ir mehnatga bardosh bera olmay, yoppasiga qirilib bitar edi. Ispanlar Espanola (Gaiti) orolida ilk bor paydo bo‘lgan paytda u yerda millionga yaqin aholi yashar edi, biroq XVI asrning o‘rtalariga kelib ular bitta qo‘ymay qirib tashlandi. Ispanlarning o‘zi ham XVI asrning birinchi yarmida amerikalik hindularni qirib tashladik, deb hisoblashar edi.
Biroq, ispanlar ishchi kuchini yo‘q qilib, o‘z mustamlakasining xo‘jalik asosiga putur yetkazishdi. Yetishmayotgan ishchi kuchini to‘ldirish maqsadida Amerikaga afrikalik qoratanlilarni olib kelishga to‘g‘ri keldi. Shunday qilib, mustamlakalar paydo bo‘lishi bilan quldorlik qayta tiklandi.
Ispanlar tomonidan Amerika yerlarining mustamlaka qilinishi konlarga, shakarqamish va tamaki plantatsiyalariga haydab kelingan son-sanoqsiz yerlik aholini majburlab ishlatish yo‘li bilan, bo‘ysunmaganlarni ommaviy qirg‘in qilish yo‘li bilan amalga oshirildi (Yamayka orolida XVI asrning birinchi yarmida 50 mingdan ortiq yerlik aholi halok bo‘lgan, Peru va Chilida esa XVI asrning ikkinchi yarmida hindularning soni besh baravar kamayib ketgan), oqibatda bir necha o‘n yildan so‘ng ishchi kuchi keskin kamayib ketdi. Mustamlakachilar Afrikadan qullar olib kela boshlashdi. Jismonan chidamliroq bo‘lgan qoratanlik afrikaliklar ispan mustamlakalaridagi asosiy ishchi kuchiga aylandi.
Qul savdosi serdaromad ish chiqib qoldi: Afrikada qabila boshliqlarini ichirib, suv tekin taqinchoqlar bilan aldab, qullarni juda arzonga sotib olish va Amerikada ularni 20-30 baravar qimmatga sotish mumkin edi. Ba’zan qullar umuman sotib olinmas, balki ularni kuch ishlatib, tutib olib, kemaga yuklashar va Amerikaga olib ketishar edi. Ispan mustamlakalariga har yili 6-8 ming qoratanli qullar olib kelinar edi. (Manba: allbest.ru).
(Bu ishlarning barchasi Yevropa uyg‘onishining gumanizm – insonparvarlik shiori ostida amalga oshirilganmi?)
Yevropada dinga bo‘lgan munosabatda ham keyinroq o‘zgarish yuz berdi. Bir guruh dinsiz bo‘lib ketdi. Bir guruh dinni cherkovga qamab olib, bu har kimsaning o‘z ishi deyish bilan kifoyalandi. Ammo Darvinning asl shogirdlari dinni Karl Marks boshchiligida xalq uchun afyun deb e’lon qildilar va uni batamom yo‘q qilib yuborishga bel bog‘ladilar. Karl Marksning xayolini Lenin va uning safdoshlari Rossiyada va unga qaram bo‘lgan diyorlarda hayotga tatbiq qildilar. Lenin tuzgan davlat dunyo tarixida kufrni o‘ziga shior qilib olgan birinchi davlat bo‘ldi. Ular dunyoning o‘zlariga qaram bo‘lgan barcha yurtlarida «ilmiy ateizm» asosida dinga va dindorlarga qarshi qatag‘on o‘tkazdilar. Son-sanoqsiz ibodatxonalar yer bilan yakson qilindi. Diniy xodimlar va ulamolar qatl qilindi, qamaldi va surgun qilindi. Diniy kitoblar va dinga bog‘liq madaniyat durdonalarni olovga yoqildi. Ilmiy ateizm ta’limotlari dunyodagi yagona to‘g‘ri e’tiqod sifatida barchaga majburiy ravishda talqin qilindi.
«Olam va odam, din va ilm» kitobi asosida tayyorlandi