Sayt test holatida ishlamoqda!
16 Iyun, 2025   |   20 Zulhijja, 1446

Toshkent shahri
Tong
03:04
Quyosh
04:49
Peshin
12:29
Asr
17:39
Shom
20:01
Xufton
21:40
Bismillah
16 Iyun, 2025, 20 Zulhijja, 1446

Taqvo najot yo‘li

30.11.2017   7500   7 min.
Taqvo najot yo‘li

Muoz ibn Jabal (roziyallohu anhu)dan rivoyat qilinadi: “ Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam) Qayerda bo‘lsang ham Allohga taqvo qil. Gunohning ortidan, uni o‘chiradigan yaxshilik qilgin. Insonlarga go‘zal xulq bilan muomala qil”, dedilar (Imom Termiziy rivoyati).

Hadisi sharifda “taqvo” deb tarjima qilingan so‘zdan lug‘atda himoya, to‘siq degan ma’nolar tushuniladi. Shariat istilohida banda bilan u qo‘rqadigan azobning o‘rtasidagi himoyalovchi to‘siq taqvodir.

Payg‘ambarimiz (sollallohu alayhi va sallam) mazkur hadisni aytishlariga Abu Zar va Muoz ibn Jabal (roziyallohu anhumo)lar sabab bo‘lishgan. Muoz (roziyallohu anhu) Yamanga ketayotganida Nabiy (sollallohu alayhi va sallam): “Ey Muoz, Allohga taqvo qilgin. Odamlar bilan go‘zal muomalada bo‘lgin. Gunoh ish qilib qo‘ysang, ortidan yaxshilik qilgin”, dedilar. Muoz: “Yo Rasululloh, “La ilaha illalloh” yaxshilikmi”, deb so‘radi. Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam): “U yaxshiliklarning eng buyugidir”, dedilar” (Ibn Abdulbir tamhidda keltirgan). Abu Zar (roziyallohu anhu): “Yo rasululloh meni jannatga yaqin qilib, do‘zaxdan saqlanishimga sabab bo‘ladigan amalni o‘rgating”, dedi. Nabiy (sollallohu alayhi va sallam): “Gunoh qilib qo‘ysang, ortidan yaxshilik qilgin. Chunki bitta yaxshilikning o‘nta misli bor”, dedilar. U: “Yo Rasululloh “La ilaha illlalloh”, yaxshilikmi”, deb so‘radi. Nabiy (alayhissalom): “U yaxshiliklarning go‘zalidir”, dedilar (Imom Ahmad rivoyati).

Inson Alloh taoloning yerdagi xalifasi. Alloh taolo bandalarni yaratib, ularga hisobsiz ne’matlar ato qildi. Bashariyatga yaxshilik va saodat yo‘llarini ko‘rsatish uchun, ularning orasidan payg‘ambarlar chiqardi. Alloh taolo bandalarni O‘ziga ibodat qilish va buyruqlariga bo‘ysunishga buyurdi. Odamlarning bir-birlariga yordam berishlari, mehr-oqibatli bo‘lishlari va o‘zaro yaxshiliklar qilishlari saodatga erishishning muhim omillaridan ekanini bayon qildi. Bu yo‘lda Allohga taqvo qilishning o‘rni beqiyosdir.

Taqvo najot yo‘li. Mazkur hadisda Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam) taqvo banda uchun saodat eshigi va Alloh taoloning roziligi kaliti ekanini bayon qildilar. Taqvo barcha yaxshiliklarni jamlaydi va insoni yomonliklardan himoya qiladi. Mo‘minlar taqvo bilan abdaiy najot topadilar va Alloh taoloning yordamiga erishadilar. Qur’oni karimda bunday marhamat qilinadi: “Zotan, Alloh taqvoli bo‘lganlar va ezgu ish qiluvchilar bilan (hamisha) birgadir” (Nahl, 128). Boshqa oyatda Alloh taolo taqvoli bandalarga go‘zal rizq berishni va qiyinchilik, mashaqqatlardan xalos qilishni va’da qildi: “Kimki Allohga taqvo qilsa, U unga (tashvishlardan) chiqish yo‘lini (paydo) qilur. Yana, uni o‘zi o‘ylamagan joydan rizqlantirur” (Taloq, 2-3). Banda taqvo qilsa yomonlarning hiyla-nayranrlarining zararidan xalos bo‘ladi. Alloh taolo bunday marhamat qiladi: “Agar sizlarga yaxshilik yetsa, bu ularni xafa qiladi. Bordi-yu, sizlarga yomonlik yetsa, bundan ular xursand bo‘ladilar. Agar sabr bilan taqvoda bo‘lsangiz, ularning makrlari sizlarga hech qanday zarar yetkazmaydi. Albatta, Alloh ularning qilmishlarini ihota qiluvchi zotdir” (Oli Imron, 120).

Banda taqvo qilib dunyo va oxiratda g‘alaba qiladi va Alloh taoloning cheksiz in’omlari va darajalariga ega bo‘ladi. Qur’oni karimda bunday marhamat qilinadi: “Albatta, taqvodorlar (jannatdagi) bog‘larda va daryolar uzradirlar. (Ular) qudratli podshohning (Allohning) huzuridagi sadoqat maqomida bo‘lurlar” (Qamar, 54-55).

Taqvo so‘zidan Islom dinidagi aqida, ibodat, muomala va xulq kabi amallar tushuniladi. Qur’oni karimda bunday marhamat qilinadi: “Yuzlaringizni Mashriq va Mag‘rib tomonlariga burishingiz (ibodat qilishingiz-ning o‘zi to‘la) yaxshilik emas, balki Allohga, oxirat kuniga, farishtalarga, kitoblarga, payg‘ambarlarga imon keltirgan, o‘zi yaxshi ko‘rgan molidan qarindoshlariga, yetimlarga, miskinlarga, yo‘lovchiga, tilanchilarga va qullarni ozod qilish yo‘lida beradigan, namozni to‘kis ado etib, zakotni to‘lab yuradigan kishi va kelishilgan ahdlariga vafo qiluvchilar, shuningdek, og‘ir-yengil kunlarda va jang paytida sabr qiluvchilar yaxshilik (ahli)dir. Aynan o‘shalar (imonlarida) sodiqdirlar va aynan o‘shalar taqvodordirlar” (Baqara, 177).     

Taqvo aytiladigan so‘z yoki hujjatsiz talab qilinadigan da’vo emas. Balki, u Allohga itoat etish va gunohlarni tark qilishga undovchi solih amaldir.  Ulamolar: “Alloh taologa itoat etib, osiy bo‘lmaslik, Uni yodga olib, unutmaslik va Rabbiga shukr qilib, ko‘rnamaklik qilmaslik taqvodir”, deyishadi. Mo‘minlar mazkur ma’noda amal qilishlari va siyrat-u suratda taqvo bilan ziynatlanishlari lozim. Alloh taolo bunday marhamat qiladi: “Ey, imon keltirganlar! Allohdan chinakam qo‘rquv bilan qo‘rqingiz va musulmon bo‘lmay dunyodan o‘tmangiz!” (Oli Imron, 102).

Banda shubhali narsalardan saqlanib, mukammal taqvoga erishadi. Shubhadan saqlanish insonni poklaydi. Harom narsalarni bajarib qo‘yishdan qo‘rqib, muboh ishlardan saqlanish ham shuning jumlasidan hisoblanadi. Nabiy (sollallohu alayhi va sallam): “Banda zararli narsadan qo‘rqib, zararli narsalardan tiyilmaguncha taqvodor bo‘lolmaydi”, deganlar (Imom Termiziy rivoyati). Hasan Basriy (rahmatullohi alayh) aytadi: “Inson haromdan xavf qilib, halolni tark qilmaguncha taqvoga erisholmaydi”.

Gunohlarga tavba qilish taqvodorlarning xulqidir. Gohida inson unutadi yoki g‘aflat qoladi. Natijada, nafsi g‘olib kelib yoki shayton vasavasasi sabab gunoh qilib qo‘yadi. Shu onda tavba qilish va Alloh taologa istig‘for aytish taqvodorlik belgisidir. Alloh taolo taqvolik bandalarni bunday sifatlaydi: “Ular biror fahsh ish qilib qo‘ysalar yoki o‘zlariga zulm qilib qo‘ysalar, (darhol) Allohni eslab, istig‘for aytadilar. Vaholanki, gunohlarni faqat Allohgina mag‘firat etar. Yana, ular bila turib, qilmishlarida davom etmaydigan kishilardir” (Oli Imron, 135). Boshqa oyatda bunday marhamat qilinadi: “Taqvo qilganlarga shaytondan (biror) musibat yetsa, (darhol Allohni) eslaydilar. Bas, o‘shanda ular (haqni) ko‘ruvchidirlar” (A’rof, 201). Taqvolik banda tavba va istig‘fordan keyin, yaxshilik qilish va solih amallarni bajarishga shoshiladi. Alloh taoloning va’dasi bilan yaxshiliklar yomonliklarni o‘chiradi. Qur’oni karimda bunday marhamat qilinadi: “Albatta, savobli ishlar gunohlarni ketkazadi. Bu yod etuvchilar uchun yodnomadir” (Hud, 114).

Go‘zal xulq mo‘minning ziynati. Inson chiroyli xulq bilan oliy darajalarga yetadi. Payg‘ambarimiz (sollallohu alayhi va sallam) barcha bilan go‘zal muomalada bo‘lishga buyurib: “Imkoning boricha xulqingni go‘zal qilgin”, deganlar (Imom Hokim rivoyati). Inson Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam)ning go‘zal xulqlariga ergashib, chiroyli odobni  o‘rganadi. Qur’oni karimda bunday marhamat qilinadi: “(Ey imon keltirganlar!) Sizlar uchun – Alloh va oxirat kunidan umidvor bo‘lgan hamda Allohni ko‘p yod qilgan kishilar uchun Allohning payg‘ambarida go‘zal namuna bordir” (Ahzob, 21). Alloh taolo boshqa oyati karimda Payg‘ambarimiz (sollallohu alayhi va sallam)ni bunday sifatlagan: “Albatta, Siz buyuk xulq uzradirsiz” (Qalam, 4).

Qarindoshlik aloqalarini mustahkamlash, xato qilgan odamni kechirish, insonlarga mehr-muhabbatli va oqibatli bo‘lish, ularga ochiq yuz, halimlik, tavozelik va kamtarlik bilan muomala qilish go‘zal axloqning ko‘rinishlaridir.

Manbalar asosida Yunusobod tumanidagi

"Yunusobod" jome masjidi imom-xatibi

Abdulg‘ani TOSHPO‘LATOV tayyorladi

Maqolalar
Boshqa maqolalar
Maqolalar

Moshina haydovchining 66 ta ODOBI (4-qism)

16.06.2025   620   8 min.
Moshina haydovchining 66 ta ODOBI (4-qism)

MOSHINA HAYDOVCHINING 66 ta ODOBI

ni

ULUG‘ USTOZ ULAMOLARIMIZ bayon qilib berganlar:

     (4-qism)

MOSHINA HAYDOVCHINING  66 ta ODOBI

(bularning aksi

mo‘min-musulmon insonga

mutlaqo to‘g‘ri kelmaydi!!!)

 

  1. Moshinaga minishda yaxshi niyat bilan eng avvalo «Auuzu billohi minashshaytonir rajim!», «Bismillohir rahmonir rahim!» deb, o‘ng qo‘l bilan eshikni ochib, o‘ng oyog‘ini oldin bosib chiqishlik.
  2. Moshinaga chiqayotib, salom berishlik.
  3. Moshinaga minganda, qisqagina tilovat qilib, o‘tganlarning haqlariga duo qilib, belgilangan duolarini o‘qishlik.
  4. Moshinada o‘zini xuddi birovning uyida yoki jamoatchilik joyida o‘tirgandek tutishlik.
  5. Moshinani ichki va tashqi tomonlarini doim toza, ozoda va pokiza tutishlik.
  6. Moshinaning texnik talablarini buzmasdan, ularga so‘zsiz va to‘liq rioya etishlik.
  7. Moshinani har doim barcha joylari sozlangan va minishga yaroqli holda haydamoqlik.
  8. Yo‘lga chiqishdan oldin ulug‘lar (OTA-ONA, ustoz, rahbar, o‘zidan yoshi katta, ulug‘ inson, tabarruk odamlar)ning duolarini olib chiqishlik.
  9. O‘zi yaxshi ko‘rganni o‘zgalarga ham ravo ko‘rishlik.
  10. Bir-biriga nisbatan rahmdillik, mehr-oqibat, hurmat va bag‘rikenglik bilan muomala qilishlik.
  11. Odamlar bilan muomalada hayo, uyatni unutmaslik.
  12. Nafaqat insonlar bilan, balki hayvon, parranda, hasharotlar hatto o‘simliklar bilan ham chiroyli xulq-odob bilan muomala qilishlik.
  13. O‘zidan kattalarni doim hurmat qilishlik.
  14. O‘zidan kichiklarni doim izzat qilishlik.
  15. Hargiz va hargiz boshqalarga noqulaylik tug‘dirmaslik.
  16. Hech kimga hech qayerda va hech narsaga jahl qilmaslik!
  17. Atrofdagilar bilan doim shirinsuxan bo‘lishlik!
  18. Yo‘l asnosida atrofdagilarga biror savol bilan murojaat qilganda, javob bergan odamga minnatdorchilik izhor etishlik.
  19. Moshina haydovchisi til, qo‘l, oyoq va boshqa harakatlar orqali ham boshqalarga ozor berishi dinimiz ko‘rsatmalariga aslo to‘g‘ri kelmaydigan amal. Chunki bunday ishlar muborak oyati-karimalar va hadisi-shariflarda qattiq qoralangan.
  20. Yo‘l harakat qoidalari va yo‘lda yurish odoblariga to‘liq va din-diyonat bilan rioya qilishlik.
  21. Moshina bilan ham kechayu-kunduz OTA-ONANING xizmatlarini og‘rinmasdan, mehr bilan bajarib, ULARNING bebaho, beqiyos va betakror duolarini olishlik.
  22. Ulug‘lar (OTA-ONA, ustoz, rahbar, o‘zidan yoshi katta, ulug‘ inson, tabarruk odamlar) ning hurmatlarini joyiga qo‘yishlik.
  23. Ulug‘lar (OTA-ONA, ustoz, rahbar, o‘zidan yoshi katta, ulug‘ inson, tabarruk odamlar) ga nisbatan beodoblik qilmaslik.
  24. Ulug‘lar (OTA-ONA, ustoz, rahbar, o‘zidan yoshi katta, ulug‘ inson, tabarruk odamlar) oldilaridan imkon qadar kesib o‘tmaslik. Mabodo shunga majbur bo‘lib qolgan holda, uzr aytib, kechirim so‘rashlik.
  25. Ulug‘lar (OTA-ONA, ustoz, rahbar, o‘zidan yoshi katta, ulug‘ inson, tabarruk odamlar)  ning imkon qadar oldilariga tushib yurmaslik. Mabodo shunga majbur bo‘lib qolgan holda, uzr aytib, kechirim so‘rashlik.
  26. O‘z aka-uka, opa-singillariga moshina bilan ham mehribonlik qilib, doim xizmat-yumushlarini beminnat ado etishlik.
  27. Qavm-qarindoshlar bilan yaxshi munosabatda bo‘lib, issiq-sovuq kunlarida moshina bilan ham beminnat xizmat qilishlik.
  28. Qo‘ni-qo‘shnilar bilan chiroyli muomala qilib, issiq-sovuq kunlarida ham, ular ehtiyoj sezganlarida ham moshina bilan ham beminnat xizmat qilishlik.
  29. Inson zotini manfaati ko‘zlab o‘rnatilgan tartib-qoidalarga insof bilan, din-diyonat bilan rioya etishlik.
  30. Inson zotini manfaati ko‘zlab qo‘yilgan yo‘l belgi (znak)lar talablarini hamda svetofor ishoralarini buzmaslik.
  31. Og‘ir bo‘lib, bosiqlik va sabr bilan yurishlik.
  32. Sira ham shoshilmaslik, zero shoshilish – shaytondandir.
  33. Juda sekin ham harakatlanmaslik.
  34. Kasalxona, qabriston, masjid, maktab va shu kabi joylarda imkon qadar signal chalmaslik.
  35. Kasalxona, qabriston, masjid, maktab va shu kabi joylarda video-ovoz chiqarish uskunalarini ovozini keskin pasaytirishlik.
  36. Agar mutlaqo o‘chirib qo‘yilsa, yanada ulug‘roq bo‘ladi.
  37. Har qanday katta-kichik yo‘ldagi har qanday qabristonning ham yonidan o‘tganda, tezlikni sezilarli darajada pasaytirishlik.
  38. Kasalxona, qabriston, masjid, maktab va shu kabi joylarda imkon qadar sekinroq harakatlanishlik.
  39. Har qanday katta-kichik yo‘ldagi qabristonning yonidan o‘tganda, o‘tganlarimizning haqlariga duo qilishlik.
  40. Har qanday katta-kichik yo‘ldagi har qanday kasalxonaning yonidan o‘tganda, barcha bemorlarning haqlariga duo qilishlik.
  41. Quloqchin (naushnik) ishlatmaslik.
  42. Imkon qadar telefon bilan gaplashmaslik.
  43. Harakat davomida oynadan boshqa haydovchilar va yo‘lovchilar bilan gaplashmaslik.
  44. Avtomoshina oynasidan turli narsalarni tashlab yubormaslik.
  45. Bo‘lar-bo‘lmasga signal chalmaslik.
  46. Moshinadagi (video, ovoz chiqarish) uskunalarini ovozini baland qo‘yish bilan o‘zgalarga ozor bermaslik.
  47. Ko‘pchilik harakatlanayotgan joyda yurganda jamoatchilik odoblariga rioya qilish lozim.
  48. Ehtiyojmandlarga tez-tez xayr-ehson, sadaqa qilib turishlik.
  49. Uyda, ko‘chada va barcha jamoat joylarida biror narsa umidvor bo‘lib, so‘rab kelgan insonni quruq qaytarmaslik.
  50. Ko‘pchilik harakatlanayotgan joylar ham xuddi majlislar kabidir. Ularda ham majlislar odoblariga rioya qilgan kabi odob-axloq me’yorlariga rioya etish lozim bo‘ladi.
  51. Yo‘l harakati asnosida ham Yong‘in xavfsizligi, Tez tibbiy yordam va shu kabi tashkilotlarning moshinalariga imkon qadar yo‘lni tezroq bo‘shatib qo‘yish lozim.
  52. Moshina haydovchisi shovqin-suron, baqir-chaqir qilmasligi ham odobdandir. Zero baqir-chaqir, shovqin-suron qilishlik musulmon kishilarga mutlaqo yarashmaydi.
  53. Haqiqiy mo‘min-musulmon kishi qachon, kimning oldida va qayerda bo‘lishidan qat’i nazar, o‘zini yuksak odob doirasida tutadi.
  54. Kechki paytda boshqa haydovchilarning hamda piyodalarning ko‘zlarini qamashtiradigan darajada yoritgichlarni yoqib yurmaslik.
  55. Yo‘lda sarson bo‘lib, qiynalib turganlarga imkon qadar ko‘maklashib, yordam berishlik – haqiqiy mo‘min-musulmon kishining eng savobli ishlaridan hisoblanadi. Janobi Payg‘ambarimiz Rasululloh sallallohu alayhi vasallam marhamat qildilar: “Kim bir musulmonga bu dunyoda yordam bersa, Alloh Oxiratda unga yordam qiladi”.
  56. Borayotgan manzilga bir oz yetmasdan 10-20 metr oldin to‘xtashlik.
  57. Borayotgan manzilda mabodo odamlar to‘plangan joy bo‘lsa, undan kamida 20-30 metr oldin to‘xtashlik.
  58. Borgan manzilga moshinani o‘sha joyning eshigi, darvozasi, kirib-chiqish joyiga ro‘para qo‘ymaslik hamda atrofdagi odamlar va boshqa moshinalarga ham har tomonlama xalaqit bermaydigan darajada qilib qo‘yishlik.
  59. Kishi bilan xayrlashganda odamning oldida eshikni qattiq yopmaslik. Imkoni bo‘lsa, bir oz yurgandan keyin yopishlik.
  60. Uyga kelganda kelganini bildirish uchun yoki eshik, darvozani ochishlari uchun moshina signali bilan yoki o‘z ovozi bilan boshqalarga ozor bermaslik.
  61. Avtoulovni duch kelgan joyda qoldirmasdan, boshqalarga zarar bermaydigan joyni tanlash lozim.
  62. Turli jamoat joylari (kasalxona, bozor, maktab, masjid, savdo markazlari, avtoturargoh va hokazo)da moshinani juda katta diqqat va nihoyatda jiddiy e’tibor bilan, moshinalarga ham, odamlarga ham mutlaqo ozor yetkazmaydigan holda qilib qo‘yishlik.
  63. Hatto o‘z uyining, o‘z ishxonasining oldiga ham qo‘shnilar, yo‘lovchilarga aslo ozor bermaydigan qilib qo‘yishlik.
  64. Biror joyga mehmonga borganda ham yoki biron yumush bilan to‘xtaganda ham moshinani qo‘shnilar, yo‘lovchilarga aslo ozor bermaydigan, birovlarni yo‘lini to‘sib qo‘ymaydigan qilib qo‘yishlik.
  65. Manziliga yetib borganidan keyin, Xudoga shukr qilib, moshinaga ham minnatdorchilik izhor etiladi.
  66. O‘zidagi mavjud ulovga doim shukr qilishlik.

 

Mehribon Parvardigorimiz

o‘zlarimizni ham,

farzand-zurriyotlarimizni ham

O‘zi buyurgan,

Janobi Payg‘ambarimiz sallallohu alayhi vasallam tavsiya etgan,

o‘tmishda o‘tganlarimizning ruhlari shod bo‘ladigan,

xalqimiz xursand bo‘ladigan,

ota-onalarimiz rozi bo‘ladigan

yo‘llardan yurishimizni nasib etsin!

 

                                                                                        Ibrohimjon domla Inomov

 

 

Ibratli hikoyalar