Afsuski, yoshroq erkak vafot etsa, kelinni go‘daklari bilan otasinikiga haydab yuborish hollari ham uchraydi. Oila boshlig‘i vafot etgach, uning hovlisiga aka-ukalari ko‘z tikib, qazo qilgan odamning xotini voyaga yetmagan bolalarini –marhumning merosxo‘rlarini, merosga eng haqli insonlarni olib, ota hovlisiga qaytib borishga majbur bo‘lyapti.
Faroiz ilmiga ko‘ra, marhumdan qolgan mol-mulk darhol merosxo‘rlar o‘rtasida taqsim qilinishi kerak. Bu qonunni o‘zicha tasarruf qilishga hech kimning haqqi yo‘q. Nega menga kam, bunga ko‘p deyish yoki hatto menga kerak emas deyish Alloh taoloning hukmiga norozi bo‘lishdir, Masalan, qizlar o‘g‘ilga tegadigan ulushning yarmini oladi. Aslida bunda katta adolat bor. Zero, Islomda qiz bolaning nafaqasi erkak kishining zimmasiga yuklatilgan. Qiz bola hali tug‘ilmasidan uning nafaqasi hal qilib qo‘yilgan bo‘ladi. Ayol kishining nafaqasi avval otasi, otasi bo‘lmasa aka-ukalari yoki amaki-tog‘alarining zimmasida bo‘ladi, nikohdan so‘ng esa erining zimmasiga yuklatiladi. Ammo shunda ham o‘g‘il bolaga tegadigan ulushning yarmi miqdorida qizlarga ham meros ajratilishi ayni hikmat, oliy himmatdir. Bugungi kunning ifodasi bilan aytganda, ijtimoiy adolatdir.
Ilmsizlik, johillik qilib, yetimlarni, haqdor vorislarni halol ulushidan mahrum qilayotganlarning hisob-kitobi nihoyatda og‘ir bo‘ladi, Alloh asrasin.
Ozgina yerga, mulkka ega bo‘lib olaman, deb xomtama bo‘layotganlar ana shu azob-uqubatlarni ham esga olib qo‘ysinlar!
Rahmatulloh SAYFUDDINOV,
Yunusobod tumani bosh imom-xatibi
Bir kuni Fath ibn Xoqon xalifa Mutavakkilning huzuriga kirdi. Xalifa jim o‘tarar va bir narsa haqida chuqur o‘ylardi. Fath bu jimlikni buzib: “Nimalar haqida o‘ylayapsiz, ey mo‘minlar amiri?” – deya so‘radi. Xalifa: “Men yer yuzida turmushi eng farovon kishi kim ekan?” deb o‘ylayotgan edim”, dedi. Fath bo‘lsa: “Dunyoda eng faravon hayot kechirayotgan kishi siz-da! Allohga qasamki, u – sizsiz!” – dedi. Xalifa: “Yo‘q! Men emas. Keng hovlisi, soliha ayoli, qobil farzandlari va yetarli rizqi bo‘lgan kishi – hayoti eng faravon odamdir”, dedi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ham: “To‘rt narsa baxtning belgisidir: soliha ayol, keng turar-joy, solih qo‘shni, yaxshi ulov. To‘rt narsa esa badbaxtlik belgisidir – yomon xotin, yomon qo‘shni, chatoq ulov, tor xonadon”, deganlar.
Ba’zilar baxtni mashhurlikda, molu davlatga ega bo‘lishda deb biladilar. Bu dunyoda Allohning muxlis bandalarigina his qiladigan saodat ta’mini totish baxtiga musharraf bo‘lmagan holda yashab o‘tadilar.
Oriflardan biri: “Podshohlar bizda qandayin baxt borligini bilganlarida edi, unga yetishish uchun bizga qarshi qilich ko‘tarib jang qilishardi”, deydi.
G‘alaba bilan saodat orasida katta farq bor. G‘alaba bu – o‘zingiz istab turganning ustidan zafar qozonish bo‘lsa, nening ustidan g‘olib bo‘lsangiz, u sizning xohishingizga mansub bo‘lmog‘i chin saodatdir.
Oskar Uayld[1]ning shunday gapi bor: “Baxt faqatgina unga bir nechta kishilar bilan birga yetishsang haqiqiy bo‘ladi. Og‘riq, azob ham faqatgina bir o‘zingning boshingga tushsa alamli bo‘ladi. Saodat – boshqa kishilarni baxtli qilishdir”.
Olmon fizigi Maks Plank: “Saodatni muhofaza qilish uchun uni boshqalar bilan bo‘lishishing kerak”, degan.
G‘arb mutafakkirlaridan yana biri: “Tajribamdan o‘tgan narsa shuki, eng buyuk baxt – yaxshilikni yashirincha qilganimdan keyin kutilmaganda bu yaxshiligim odamlar qulog‘iga yetib borishini ko‘rishim”, degan edi.
Ingliz yozuvchisi Uilyam Somerset Moem[2]: “Biz ulg‘ayib borarkanmiz saodat – olishda deb o‘ylardik, keyinchalik bildikki, baxt – berishda ekan”, deydi.
Baxt – boshqalarga tortiq qilish va yaxshi ishlarni amalga oshirishda mujassam. Baxt birovdan narsa olish va o‘zganing qo‘liga qarashda emas.
Hasson Shamsiy Poshoning
“Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar” nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.
[1] To‘liq ismi: Oskar Fingal O’Flaerti Uills Uayld. 1854 yilda Dublin shahrida tug‘ilgan. Shoir, dramaturg, ssenarist. 1900 yil 30 noyabrda 46 yoshida Parijda vafot etgan.
[2] 1874 yil 25 yanvarda Fransiyada tug‘ilgan. 1965 yil16 dekabrda Nitssa shahrida vafot etgan. 1897 yilda chop etilgan “Lambetlik Liza” romani bilan mashhur bo‘lgan.