Sayt test holatida ishlamoqda!
31 Yanvar, 2025   |   1 Sha`bon, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:14
Quyosh
07:35
Peshin
12:41
Asr
15:56
Shom
17:41
Xufton
18:57
Bismillah
31 Yanvar, 2025, 1 Sha`bon, 1446

Namoz uyqudan afzal!

15.11.2017   10333   15 min.
Namoz uyqudan afzal!

Mo‘minlar ado etadigan farz amallar ichida eng ustuni namozdir. Ba’zi insonlar boshqa amallarni bajarib yursalar ham, ular uchun bir kunda besh vaqt namoz o‘qish     qiyindek tuyuladi. Lekin, aslida unday emas. Avvalo, Alloh taolo bandalarini ularning toqati yetadigan narsaga buyurgan, undan ortig‘ini yuklamagan. Zero, Alloh taolo aytadi: «Alloh hech bir jonni toqatidan tashqari narsaga taklif qilmas» (Baqara surasi, 286-oyat).

Ulug‘ amal bo‘lgan namoz o‘qishni orqaga surish katta gunoh. Shuni yodda tutishimiz lozimki, Qiyomat kuni banda birinchi bo‘lib namozidan so‘raladi. Bu haqda Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam aytadilar: «Bandaning qiyomat kunida birinchi hisob-kitob qilinadigan narsasi namozdir. Agar (namozi) durust bo‘lsa, boshqa amallari ham durust bo‘ladi. Bordi-yu, (namozi) yaroqsiz bo‘lsa, qolgan amallari ham yaroqsiz bo‘ladi» (Tabaroniy rivoyati).

Bu hadisi sharifdan namozni shunchaki o‘qib qo‘yish tushunilmaydi, balki uni tugal barpo qilish, ya’ni uning shartlarini, ruknlarini, vojiblarini o‘rniga keltirib, so‘ng mustahab amallarni ham mukammal bajarib, to‘la-to‘kis ado etish zarur. Shuningdek, tahoratni chiroyli qilish, ruku’, sujud, qiyom, qa’dalarni o‘rniga qo‘yish, namoz vaqtlariga, jamoat bo‘lib namoz o‘qishga amal qilish, xushu’ga – ya’ni namoz paytida qalb hozirligi va a’zolarning xotirjamligiga e’tibor qaratish lozim bo‘ladi. Chunki xushu’ namozning ruhi va mag‘zidir. Xushu’siz namoz jonsiz jasaddek gap.

Endi farz namozlari ichida aynan bomdod namozi ustida bir oz to‘xtalib o‘tsak. Chunki tun qisqarib kun uzayib borayotgan hozirgi paytda bomdod namoziga turish qiyinchilik tug‘dirishi tabiiy. Biroq, shuni bahona qilib bomdod namoziga uxlab qolavergan inson sekin-asta bunga ko‘nikib qolishi mumkin.

Ey aziz dindoshim! Siz masjidlarda hozirgi kundagi holatni ko‘rib, boshqa to‘rt vaqt namozdan ko‘ra bomdod namoziga yig‘ilgan jamoatning son jihatdan ozligiga amin bo‘lasiz. Albatta, buning ko‘p sabablari bor. Shubhasiz, bomdod namoziga uxlab qolish xatarli ishdir. Shuning uchun quyida biz bu muammoning ilmiy va amaliy tomonlarini yoritishga harakat qilamiz.

Bomdod namozini jamoat bilan o‘qishning fazilatlari oyat va hadislar bilan  ilmiy jihatdan asoslangan. Zero, mo‘min kishi masjid sari bosgan har bir qadamiga ajr-mukofot oladi. Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytdilar: «Kishining jamoat bilan o‘qigan namozi(ning savobi), xonadoni va do‘konida o‘qigan namozidan yigirma besh daraja ortiqdir. Sababi, u tahorat qiladi, tahorat qilganida ham chiroyli tahorat qiladi. So‘ngra masjidga otlanadi. U (masjidga) namoz (o‘qish) uchungina chiqadi. Uning bosgan har bir qadami bilan (bitta) darajasi ko‘tarilsa, (bitta) xatosi o‘chiriladi. Agar namoz o‘qisa va modomiki namozgohida tursa, farishtalar unga: «Allohim, uning gunohlarini mag‘firat qil va uni rahmat qil!» – deb istig‘for aytishadi. Birovingiz modomiki namozni kutar ekan, u, namozda (turgan hisoblanadi)!» (Imom Buxoriy va Imom Muslim rivoyati).

Jamoat bilan o‘qilgan namoz uchun yolg‘iz o‘qilgan namozdan ko‘ra yigirma yetti daraja ustun savob yozilishiga Abdulloh ibn Umar roziyallohu anhudan rivoyat qilingan quyidagi hadis ham dalolat beradi: "Nabiy alayhissalom shunday dedilar:  "Jamoat namozi yakka holda o‘qilgan namozdan yigirma yetti daraja afzaldir(Buxoriy va Muslim rivoyati).

Boshqa bir hadisda Nabiy alayhissalom: "Kim erta va kech masjidga borsa, har bir borib qaytishiga Alloh jannatda unga ziyofat tayyorlab qo‘yadi", dedilar (Buxoriy va Muslim rivoyati).

Alloh taolo subh vaqtini o‘zining Kitobida ulug‘ladi va u bilan qasam ichdi. Bilingki, agar Alloh taolo bir ishda qasam ichsa, u ish ulug‘ligidan va muhimligidan dalolatdir. "Fajr" surasida Alloh taolo: "Qasamyod etaman tongga (vaqti)ga", dedi.

Abu Hurayra roziyallohu anhudan shunday rivoyat qilinadi: "Nabiy alayhissalom: "Agar odamlar azon va avvalgi safning fazilatini bilganda edi,  uni qo‘lga kiritish uchun qur’a tashlashga majbur bo‘lib qolishsa, qur’ani tashlab bo‘lsa ham uni olishga harakat  qilishgan bo‘lardi", dedilar”   (Buxoriy va Muslim rivoyati).

Yana u kishidan rivoyat qilinadi: “Nabiy alayhissalom: "Agar odamlar xufton va bomdod namozini jamoat bilan o‘qishning savobini bilganida edi, unga emaklab bo‘lsa ham kelar edi" , dedilar”  (Buxoriy va Muslim rivoyati).

Quyidagi xushxabarlar namoz uchun uyqudan kechgan kishilargadir. Imom Termiziy va Ibn Moja rivoyat qilgan ushbu hadisda:  "Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: "Qorong‘uda masjidlarga yurib boruvchi kishilarga Qiyomat kuni mukammal nur bo‘lishligini bashorat qilinglar", deganlar. Yana bir xushxabar shuki, bomdod namozining ikki rakat sunnati dunyo va undagi bor narsadan yaxshiligi haqida quyidagi hadisda Nabiy alayhissalom: "Bomdod namozining ikki rakat sunnati dunyo va undagi narsadan yaxshidir",  dedilar   (Imom Muslim rivoyati).

Ya’ni, bomdod namozining sunnati dunyodagi xazinalar, mollar, ko‘ngilochar narsalardan yaxshiroqdir, deyilmoqda.

Xufton va bomdodni jamoat bilan o‘qiganlar uchun yana bir xushxabar.  Ularga, garchi kechasi o‘rinda uxlab yotgan bo‘lsalar ham, tuni bilan namoz o‘qish, ya’ni tahajjud namozi savobi beriladi. Bu so‘zimizga Imom Muslim Usmon roziyallohu anhudan rivoyat qilgan ushbu hadis dalil bo‘ladi: Nabiy alayhissalom: "Kim xufton namozini jamoat bilan o‘qisa, kechaning yarmini ibodat bilan bedor o‘tkazgandek bo‘ladi. Kimki bomdod namozini jamoat bilan o‘qisa, butun kechani ibodat bilan o‘tkazgandek bo‘ladi", dedilar. Bu hadisi sharifda xufton va bomdod namozlarini jamoat bilan o‘qishga alohida targ‘ib qilinmoqda. Chunki bu ikki namoz kishilar dam oladigan, uxlaydigan vaqtlarga to‘g‘ri keladi. Ana o‘sha paytda havoyi nafsning xohishlarini yengib, jamoat bilan xufton namozini o‘qish kechaning yarmini ibodatda o‘tkazish, bomdod namozini jamoat bilan o‘qish esa tunni butunlay namoz o‘qib o‘tkazish savobiga tenglashtirilmoqda.

Yana bir xushxabar shundan iboratki, bomdod namozida farishtalar jam bo‘ladi va uni o‘qiganlarga duo qiladi. Bu fikrni ushbu oyat ham tasdiqlaydi: "Quyosh og‘ishidan to tun qorong‘usigacha namozni mukammal ado qiling va tonggi o‘qishni (bomdod namozini) ham (ado qiling). Zero, tonggi o‘qish (farishtalar) hozir bo‘ladigan (namoz)dir" (Isro surasi, 78-oyat).

Shu yerda bir muhim narsani eslatib o‘tmoqchimiz. Bizning yurtimizda ayollarning masjidga borib namoz o‘qishlari urf bo‘lmagani uchun ular: "yuqoridagi oyat-hadislardagi xushxabarlar ko‘proq erkaklarga taalluqli ekan", deb tushunmasinlar. Ayollar oiladagi vazifa va yumushlari sabab barcha namozlarni jamoat bilan o‘qimasalar ham biroq, farz qilingan namozlarning har birini o‘z vaqtida o‘qishlari shart.

Abdurrahmon ibn Avf roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Nabiy alayhissalom aytdilar: «Agar ayol kishi besh vaqt namozini o‘qisa, bir oy (ramazon) ro‘zasini tutsa, farjini (iffatini) saqlasa va eriga itoat qilsa, unga: «jannatning qaysi eshigidan xohlasang – kiraver», deyiladi» (Imom Ahmad va Imom Ibn Xibbon rivoyati).

Yana Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinishicha, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: "Sizlarning huzuringizga kechqurun bir jamoa va kunduzi bir jamoa farishtalar orqama-orqa kelib bomdod va asr namozlarida jam bo‘ladi. Kechqurun turgan farishtalar Alloh taolo huzuriga chiqishganida, Alloh o‘zi bilgan holda: "Bandalarimni qay holda tark qildinglar?" deb so‘raydi. Farishtalar: "Ularni tark qilganimizda ham, borganimizda ham namoz o‘qayotgan edi, deyishadi", dedilar (Buxoriy va Muslim rivoyati).

Azizlar, diqqat qiling! Demak, farishtalar: «Ey Alloh, falonchini bomdod namozini o‘qiyotganda topdik, deyishsa, uni o‘qimasdan uxlab qolgan odam haqida: «Falonchini esa uxlab yotgan paytda topdik»  deyishlari haqiqatdan yiroq emas.

Quyidagi xushxabar bomdod namozini o‘z vaqtida ado qilganlar Allohning hifzi-himoyasida bo‘lishiga dalildir. Imom Muslim Jundub ibn Sufyondan rivoyat qilgan ushbu hadisda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: "Kim bomdod namozini o‘qisa, u kishi Allohning ahdi va omonatidadir",  dedilar.

Yana bir ajoyib xushxabarda Nabiy alayhissalom: "Kim bomdod va asr namozini ado etsa jannatga kiradi", dedilar  (Buxoriy va Muslim rivoyati).

Shuningdek, bomdod namozidan so‘ng tong otayotgan paytda yer yuziga Alloh taoloning barakasi yog‘iladi. Imom Ahmad Suxrul G‘omidiydan rivoyat qilgan hadisda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: "Allohim! Ummatimning erta tongdagi ishlarini barakotli qilgin", deb duo qilganlari aytilmoqda. Ushbu hadisni rivoyat qilgan sahoba shu hadisga amal qilib, erta tongdan tijorat ishlari bilan mashg‘ul bo‘lib, shunchalik boyib ketgan ekanki, hatto pulini qo‘yishga joy topa olmagan ekan.

So‘nggi xushxabar Imom Muslimning sahih hadislaridan birida keltirilgan  bo‘lib, Nabiy alayhissalom: "Qaysi bir kishi quyosh chiqishi va quyosh botishidan oldin (ya’ni) bomdod va asr namozini o‘qisa, hargiz do‘zaxga kirmaydi", dedilar. Bu amal bir qarashda oson tuyulgani bilan, lekin uni  mo‘min inson bir umr ado etib yurishi lozim.

Endi bomdod namoziga beparvo bo‘lib, uni tark qilib yurgan insonlarga taalluqli  oyat va hadislarga murojaat qilamiz. Alloh taolo Baqara surasida: "Sabr va Namoz o‘qish bilan madad so‘ranglar. Albatta u (namoz) og‘ir ishdir, illo qo‘rquvchilarga (og‘ir emasdir)”, deb marhamat qiladi (45-oyat).

Nabiy alayhissalom agar bir kishining iymoni yuzasidan shak-shubhaga tushib qolsalar, uning amallari orasidan bomdod namozini qidirar ekanlar. Bir kuni Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam bomdod namozini o‘qib bo‘lib: "Falonchi namozga hozir bo‘ldimi?" deb so‘rabdilar, sahobalar: "Yo‘q", deyishibdi, u Zot: "Falonchi-chi?" debdilar, ular yana: "Yo‘q", deyishibdi, shunda u Zot: "Munofiqlarga bomdod va xufton namozidan og‘irroq namoz yo‘qdir, agar ular ikkovidagi savobni bilishganida edi, emaklab bo‘lsa ham kelishar edi",  debdilar   (Buxoriy va Muslim rivoyati).

Abdulloh ibn Umar roziyallohu anhu: "Biz bir kishini bomdod va xufton namozida yo‘qotib qo‘ysak, u haqida yomon gumonga borib qolardik", deb aytgan ekanlar. Yana bir uzun hadisda keltirilishicha, Nabiy alayhissalomga do‘zaxda azoblanayotgan kishi ko‘rsatiladi. U o‘z boshini urib yorayotgan edi. «U qanday kishi», deb so‘raganlarida, Jabroil alayhissalom: «U shundoq kishiki, Qur’onni olib, (ya’ni) o‘qib uni inkor etgan, tashlab qo‘ygan va farz namozlarida uxlab yotgan kishi» deb aytgan (Buxoriy rivoyati).

Maryam surasining 59-oyatida: "So‘ngra ular (hassos zotlar)ning ortidan namozni zoye qilgan va shahvatlarga ergashgan kimsalar o‘rin oldilar. Endi ular, albatta yomonlikka (ya’ni yomon jazoga) yo‘liqurlar" deb aytilgan. Ulamolardan bir toifasining aytishicha, zoye qilingan namozdan murod, uni tark qilish emas, balki uni vaqtidan kechiktirib o‘qishdir.

Ey, aziz birodar! Rabbimiz namozga shoshilinglar, najotga shoshilinglar deb turganda siz qanday uxlaysiz? Xuddi shuningdek, muazzin subhda: «As-solatu xoyrum minan-navm» «Namoz uyqudan yaxshiroqdir», deb nido qilib turganda-chi! Demak, har qancha shirin uyqudan ham namoz yaxshiroq ekan, g‘aflatda qolmaylik.

Ey, bomdod namozini zoye qilgan do‘stim! Siz biror marta bomdod namozini zoye qilib qo‘yganingizda yig‘laganmisiz yoki nadomat chekkanmisiz yoki istig‘for aytganmisiz? Siz bu borada Anas ibn Molik roziyallohu anhudan o‘rnak oling.  Ular Tustar fathida bo‘lgan paytlarini eslab, doim yig‘lar ekanlar. Chunki ular forslar bilan bo‘lgan jangda bomdod namozidan salgina oldin Tustar shahrini fath qilganlar, shu sababdan hayotlarida atigi bir marotaba bomdod vaqtini o‘tkazib yuborgan ekanlar. Bu holat ming uzrli bo‘lgani bilan, zoye qilgan narsalari, ya’ni bomdod namozi undan buyukroq ekanini tan olganlar. Umar roziyallohu anhu o‘lim to‘shagida yotganlarida bomdod namozi vaqti kirdi. Shunda ular: "Ha, Islomda kimki namozni tark qilsa, nasibasi yo‘qdir", deb namozni o‘qidilar. O‘sha paytda jarohat yetgan joylaridan qon oqib turardi.

Endi, bomdod namoziga o‘z vaqtida turish uchun zarur bo‘lgan ba’zi bir amaliy vositalarni bayon qilib o‘tamiz:

yuqorida aytib o‘tilgan ilmiy asoslarni yodga olib yurish;

kechki uyqudan oldin niyatni qat’iy qilish; 

gunohlardan chetlanib yurish ham bomdod namoziga o‘z vaqtida turishga sabab bo‘ladi. Bir kishi Hasan Basriyga: "Ey Abu Sayid, menga nima bo‘ldiki, tahorat bilan yotsam ham tahajjudga (tungi namozga) tura olmayapman" deganida, u zot: "Gunohlaring seni bog‘lab qo‘yibdi. Sen kunduzingni to‘g‘irlasang tuning sen uchun to‘g‘rilanadi", deb javob beribdilar.

Qarang, azizlar! sahoba va tobe’inlarning qayg‘ulari tahajjud (tungi) namozini o‘qish bo‘lgan, ming afsuslar bo‘lsinki, bizning tashvishimiz esa bomdod namoziga turishdir;

g‘aflatga olib boradigan ishlardan yiroq bo‘lish, masalan yarim kechagacha televizor ko‘rish, keraksiz gaplarni gaplashib o‘tirish va hokazo.

uyqudan oldin to‘yib ovqat yemaslik;

tahoratli bo‘lib Payg‘ambarimiz alayhissalom o‘rgatgan uyqu oldidagi zikrlarni aytib yotish;

uyg‘otgichni qo‘yib yotish;

peshin bilan asr o‘rtasida imkon qadar qaylula qilish, ya’ni bir oz mizg‘ib olish sunnatga muvofiq bo‘lib, bu tahajjud va bomdod namoziga o‘z vaqtida turishga sabab bo‘ladi.

Azizlar! Yuqoridagi muhim va dolzarb eslatmalarga o‘z ahli oilalarimiz bilan birgalikda amal qilishimizni Alloh taolo barchamizga nasib aylasin!

Doniyor FAYZ

 

 

Maqolalar
Boshqa maqolalar
Maqolalar

Duo qilish odoblari bayoni

31.01.2025   243   12 min.
Duo qilish odoblari bayoni

Bismillahir Rohmanir Rohiym

  65 - وَكُونُوا عَوْنَ هَذَا الْعَبْدِ دَهْرًا بِذِكْرِ الْخَيْرِ فِي حَالِ ابْتِهَالِ

Ma’nolar tarjimasi: (Ey ushbu nazmni yodlab uning ma’nolariga e’tiqod qilganlar) tazarru qilgan holatda (Allohga duo qilgan paytlaringda) doimo bu bandaga (ham) yaxshi duo qilish bilan yordamchi bo‘linglar.
 

Nazmiy bayoni:

Bu bandaga ko‘makda bo‘linglar mudom,
Ezgu duolar-la, yolvorgan har dam.


Lug‘atlar izohi:

كُونُوا – oldingi baytdagi خُوضُوا fe’liga atf. Oxiridagi واو ismi.

عَوْنَ – ismi foil ma’nosida kelgan masdar. كُونُوا ning xabari ekaniga ko‘ra nasb bo‘lib turibdi.

هَذَا – muzofun ilayh. Tanbeh harfi bo‘lgan هَ va ismi ishora ذَا dan tarkib topgan lafz. Ushbu ismi ishora bilan yaqinga va yaqinning hukmida bo‘lgan zotga ishora qilinadi. Manzumani o‘qiyotganlarga Nozim yaqinning hukmidadir.

الْعَبْدِ – ismi ishora ذَا dan badal. Bu kalimaning ma’nosi عَبْدُ اللهِ ekani va undan Nozim rahmatullohi alayh o‘zini iroda qilgani birinchi baytning izohida bayon qilingan edi.

دَهْرًا – zarflikka ko‘ra nasb bo‘lib turibdi. دَهْرٌ istilohda “ketma-ket keluvchi vaqtlarning yig‘indisi” ma’nosini anglatadi.

بِذِكْرِ – jor majrur عَوْنَ ga mutaalliq. Zikr kalimasining ko‘plab ma’nolari bo‘lib bu yerda “duo qilish” ma’nosida kelgan.

الْخَيْرِ – muzofun ilayh. Bu kalima, aslida, اَخْيَرُ ismi tafzilning hamzasi hazf qilingan shaklidir.

فِي – “zarfiyat” ma’nosida kelgan jor harfi.

حَالِ – jor majrur ذِكْرِ ga mutaalliqdir. Hol kalimasi lug‘atda bir narsaning sifati, tashqi ko‘rinishi va umumiy holatiga nisbatan ishlatiladi.

ابْتِهَالِ – muzofun ilayh. Bu kalima lug‘atda qattiq yalinib so‘rashga nisbatan ishlatiladi. Shuning uchun ham o‘zbek tiliga “yolvorish”, “o‘tinish”, “tazarru qilish” kabi ma’nolarda tarjima qilinadi.

Matn sharhi:

O‘shiy rahmatullohi alayh ushbu asarini yakunlash arafasida o‘quvchilarning xayrli duolaridan umidvor ekanini bayon qilgan. “Yolvorgan har dam” degan so‘zlari bilan duoning eng muhim odoblaridan biriga ishora qilgan. Zero ibodatlarning mag‘zi bo‘lgan duo qilishning ko‘plab odoblari bo‘lib, ularning asosiylari quyidagilardir:


Birinchi odob – ezgu niyat qilish.

Duo qilishda avvalo Alloh taolo yaxshi ko‘radigan va rozi bo‘ladigan ishni ado etish niyat qilinadi. Shu bilan birgalikda barcha hojatlari ravo bo‘lishi Robbisining irodasiga bog‘liq ekanini qalban e’tirof etib duo qiladi. Mazkur sifatga ega bo‘lgan duo, albatta, manfaatli bo‘ladi.

Zero, duo qilishning o‘zi banda uchun so‘ragan narsasi ato etilishidan ko‘ra yaxshiroq bo‘ladi. Chunki Alloh iroda qilgan bandagina duo qila oladi.


Ikkinchi odob – ko‘p duo qilish.

Duo eng ulug‘ ibodatlardan bo‘lgani uchun imkon qadar ko‘p duo qilishga harakat qilinadi. Zero, bandalarni duo qilishga Alloh taoloning O‘zi buyurgan:

“Robbingiz: “Menga duo qiling, sizga ijobat qilurman. Albatta, Mening ibodatimdan kibr qilganlar jahannamga xoru zor hollarida kirurlar”, – dedi”[1].

Ushbu oyatda duo qilishga buyurish bilan birgalikda uni O‘z fazlu marhamati bilan ijobat etishini ham bayon qilgan. Oyatning davomida esa Allohga duo qilishdan kibrlanganlarga qattiq tahdid qilingan. Shuning uchun bandalar hayotlari davomida doimo dunyolariga taalluqli ishlarida ham, dinlariga taalluqli ishlarida ham Alloh taoloning rahmatiga muhtoj ekanlarini izhor qilib borishlari lozim bo‘ladi.

Kattoniy rahmatullohi alayh: “Alloh taolo mo‘minning tilini uzr so‘rashga yo‘naltirgan bo‘lsa, albatta unga mag‘firat eshigini ochgan bo‘ladi”, degan.


Uchinchi odob – tahoratli holatda duo qilish.

Duo ijobati uchun tahoratli holatda bo‘lish shart bo‘lmasa-da, tahoratli holatda duo qilish afzal hisoblanadi.


To‘rtinchi odob – kaftlarning ichki tarafi bilan duo qilish.

Duo ibodat bo‘lganidan unda qilinadigan amallarda shariat ko‘rsatmalariga rioya qilish lozim bo‘ladi. Bu haqida Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shunday ko‘rsatma berganlar:

 عَنْ مَالِكِ بْنِ يَسَارٍ السَّكُونِىِّ ثُمَّ الْعَوْفِىِّ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ قَالَ إِذَا سَأَلْتُمُ اللَّهَ فَاسْأَلُوهُ بِبُطُونِ أَكُفِّكُمْ وَلاَ تَسْأَلُوهُ بِظُهُورِهَا. رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ

Molik ibn Yasor Sakuniy Avfiydan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Agar Allohdan so‘rasangiz, kaftlaringning ichlari bilan so‘ranglar, Undan kaftlaringizning orqalari bilan so‘ramanglar”, – dedilar”. Abu Dovud rivoyat qilgan.

Ushbu hadisda kaftning ichi bilan so‘rash ya’ni kaftning ichini yuqoriga qilib duo qilish ta’lim berilgan. Bu hadisning sharhida ulamolar shunday deganlar: qo‘lning ichi bilan duo qilish kishining ehtiyojmandligiga dalolat qiluvchiroq bo‘ladi. Chunki bunday duo qilish go‘yoki qo‘llarini cho‘zib, unga beriladigan narsaga intizor bo‘lib, so‘rab turgan ko‘rinishda bo‘ladi.
 

Beshinchi odob – qo‘llarini baland ko‘tarib duo qilish.

Duo qilishda e’tibor berish lozim bo‘lgan odoblardan yana biri qo‘llarni ko‘tarib duo qilishdir. Bu haqida hadisi sharifda shunday xabar berilgan:

عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ مَا مِنْ عَبْدٍ يَرْفَعُ يَدَيْهِ حَتَّى يَبْدُوَ إِبْطُهُ يَسْأَلُ اللَّهَ مَسْأَلَةً إِلاَّ آتَاهَا إِيَّاهُ مَا لَمْ يَعْجَلْ قَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ وَكَيْفَ عَجَلَتُهُ قَالَ يَقُولُ قَدْ سَأَلْتُ وَسَأَلْتُ وَلَمْ أُعْطَ شَيْئًا. رَوَاهُ التِّرْمِذِيُّ

Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam dedilar: “Biror-bir banda to qo‘ltig‘i ko‘rinadigan darajada qo‘llarini ko‘tarib, Alloh taolodan biror narsani so‘rar ekan, agar shoshqaloqlik qilmasa, albatta, Alloh unga o‘sha narsani ato etadi”, dedilar. Shunda (sahobalar): “Ey Allohning Rasuli, uning shoshqaloqlik qilishi qanday bo‘ladi”, – deyishdi. U zot: “So‘radim, so‘radim, menga biror narsa ato qilinmadi”, deydi”, – dedilar”. Termiziy rivoyat qilgan.

Ushbu ko‘rinish ham ehtiyojmandlikka dalolat qiluvchiroqdir.


Oltinchi odob – Allohga hamdu sano bilan boshlash.

Barcha ishlarida Robbisini yodga olib, Unga hamdu sanolar aytib boshlash musulmon kishining odoblaridan hisoblanadi. Shu ma’noda hamdu sano bilan boshlangan duo ijobat qilinishga yaqinroq bo‘ladi.
 

Yettinchi odob – Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga salavot aytish.

Duodagi muhim odoblardan biri Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamga salavot aytishdir. Bu haqida Ali roziyallohu anhudan shunday rivoyat qilingan:

عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ قَالَ كُلُّ دُعَاءٍ مَحْجُوبٌ حَتَّى يُصَلَّى عَلَى مُحَمَّدٍ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَّ وَآلِ مُحَمَّدٍ. أَخْرَجَ الطَّبَرَانِيُّ فِي الأَوْسَطِ

Ali ibn Abu Tolib roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Toki Muhammad sollallohu alayhi vasallamga va Muhammad alayhissalomning oilalariga salavot aytilmas ekan, barcha duo to‘silgandir”. Tabaroniy “Avsat”da rivoyat qilgan.
 

Sakkizinchi odob – azmu qaror bilan so‘rash.

Duo qilishda taraddudlanmasdan, “agar xohlasang” deb istisno qilmasdan azmu qaror bilan so‘rash lozim. Bu haqida Nabiy sollallohu alayhi vasallam shunday deganlar:

عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ النَّبِىُّ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ لَا يَقُولَنَّ أَحَدُكُمُ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِى إِنْ شِئْتَ اللَّهُمَّ ارْحَمْنِى إِنْ شِئْتَ لِيَعْزِمْ فِى الدُّعَاءِ فَإِنَّ اللَّهَ صَانِعٌ مَا شَاءَ لاَ مُكْرِهَ لَهُ. رَوَاهُ مُسْلِمُ

Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Nabiy sollallohu alayhi vasallam: “Sizlardan biringiz hargiz ey Allohim, agar xohlasang meni mag‘firat qilgin, xohlasang menga rahm qilgin demasin. Duoda azmu qarorli bo‘lsin. Albatta, Alloh O‘zi xohlaganini yaratuvchidir, uni majbur qiluvchi yo‘qdir”, – dedilar”. Muslim rivoyat qilgan.

Shunga ko‘ra duo qiluvchi kechirarmikin deb ikkilanmasdan duo qilishi lozim. Solih Murriy rahmatullohi alayh: “(Duo ijobatiga ishora qilib) Kimki ishtiyoq bilan eshikni taqillatsa, albatta, unga ochiladi, – deb ko‘p aytar ekan. Bu gapni eshitgan Robiatul Adaviya unga: “Bu eshik qachon yopiq bo‘lganki, uning ochilishi so‘ralsa”, – deb e’tiroz bildiribdi. Shunda Solih Murriy: “Shayx bilmadi, xotin bildi”, – degan ekan.


To‘qqizinchi odob – qalbi boshqa narsa bilan band bo‘lmasdan duo qilish.

Duo qiluvchining tilida talaffuz qilayotgan so‘zlari bilan qalbi bir xil bo‘lishi, qalbi boshqa narsalar bilan “band” bo‘lmasligi ijobat qilinadigan duoning shartlaridan hisoblanadi. Bu haqida Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shunday deganlar:

عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ ادْعُوا اللَّهَ وَأَنْتُمْ مُوقِنُونَ بِالإِجَابَةِ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ لاَ يَسْتَجِيبُ دُعَاءً مِنْ قَلْبٍ غَافِلٍ لاَهٍ. رَوَاهُ التِّرْمِذِيُّ

Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Ijobat qilishiga aniq ishongan holda Allohga duo qilinglar, bilinglarki, g‘ofil (tili talaffuz qilayotgan narsadan boshqa narsa bilan) band bo‘lgan qalbdan Alloh duo qabul qilmaydi”, – dedilar”. Termiziy rivoyat qilgan.

“Risalatul Qushayriya” kitobida quyidagi rivoyat keltirilgan: “Muso alayhissalom tazarru’ bilan yolvorib duo qilayotgan kishining yonidan o‘tdilar va: “Ey Allohim, agar uning hojatini ravo qilish mening qo‘limda bo‘lganida albatta ravo qilar edim”, – dedilar. Shunda Alloh taolo u zotga: “Men unga sendan ko‘ra mehribonman. Lekin u menga duo qilmoqdayu, biroq qalbi qo‘yida turibdi, Menga duo qilayotgan bandaning qalbi Mendan o‘zgada bo‘lsa duosini qabul qilmayman”, – deb vahiy yubordi. Muso alayhissalom haligi kishiga bu xabarni yetkazdi. Shunda u butun qalbi bilan Alloh taologa astoydil duo qilgan edi, Alloh uning hojatini ravo qildi”.

Shuning uchun duo qiluvchi so‘rovini qalbidan chiqarib duo qilishi lozim.
 

O‘ninchi odob – ijobatiga aniq ishonib duo qilish.

Duoning muhim odoblaridan biri qilayotgan duosi albatta ijobat bo‘lishiga aniq ishonib duo qilishdir. Chunki va’dasiga xilof qilmaydigan Zot ijobat qilishini va’da bergan:

“Agar bandalarim sendan Meni so‘rasalar, Men, albatta, yaqinman. Duo qiluvchi duo qilganda, ijobat qilurman”[2].

Shunga ko‘ra, doimo duo qilishga harakat qilib borish lozim.
 

Davomi bor...

 


[1] G‘ofir surasi, 60-oyat.
[2] Baqara surasi, 186-oyat.

Maqolalar