Sayt test holatida ishlamoqda!
12 Iyun, 2025   |   16 Zulhijja, 1446

Toshkent shahri
Tong
03:04
Quyosh
04:49
Peshin
12:28
Asr
17:38
Shom
20:00
Xufton
21:38
Bismillah
12 Iyun, 2025, 16 Zulhijja, 1446

Islomimiz go‘zal bo‘lsin!

15.11.2017   5508   9 min.
Islomimiz go‘zal bo‘lsin!

 عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: "مِنْ حُسْنِ إِسْلامِ الْمَرْءِ تَرْكُهُ مَا لا يَعْنِيهِ". (حديث حسن رواه الترمذي وغيره هكذا).

 Abu Hurayra roziyallohu anhu rivoyat qiladi: “Rasululloh sollallohu alayhi va sallam dedilar: “Kishi o‘zi uchun muhim bo‘lmagan narsalarni tark qilishi uning islomi go‘zal ekanidandir” (Imom Termiziy va Ibn Moja rivoyati).

Hadisdagi “narsalar” deb tarjima qilingan so‘z barcha zohiriy va botiniy ish-harakatlarni o‘z ichiga oladi. Ushbu hadisi sharifda amallar to‘rt xil bo‘lishiga ishora bor:

ahamiyatli ishlarni qilish – yaxshilik; 

ahamiyatli ishlarni tark qilish – yomonlik;

befoyda ishlarni tark qilish – yaxshilik;

befoyda ishlarni qilish – yomonlik.

Inson uchun foydali ishlar hayotiy zaruratlar va oxirat obodligi bilan bog‘liq bo‘ladi. Inson yashashi uchun yeb-ichish, kiyinish kabi hayotiy ehtiyojlari uchun harakat qiladi. Zero, bu imtihon dunyosida inson o‘z zimmasidagi vazifa va ibodatlarni ado qilish uchun hayotiy ehtiyojlarini qondirishi zarur. “Yashash uchun yeyish kerak”, deyilgani kabi dunyo hayotidan oxirat obodligi uchun vosita sifatida foydalanish kerak. Ammo dunyoga berilish, mol-dunyo hirs qo‘yish, obro‘-martaba, hoy-havas, kibr-havo va manmanlik ortidan quvish, “yeyish uchun yashash” insonga biror manfaat keltirmaydi.

Kishi o‘z dinining ko‘rsatmalariga rioya qilishi, buyurilgan ibodatlarni vaqtida ado qilib, man’ qilingan ishlardan qaytishi, amallarni ixlos bilan bajarishi musulmon uchun eng muhim ishlardan hisoblanadi.

Inson uy-joy qilish, yeb-ichish, kiyinish kabi yashashi uchun muhim bo‘lgan ehtiyojlarini isrof qilmasdan va me’yorida qondirishi kerak. Ammo mol-dunyo ketidan quvish, maishatparastlikka berilish, tama qilish, foizxo‘rlik qilish, birovlarning haqini zo‘ravonlik bilan yeyish, zulm qilish, firibgarlik, qalloblik va aldoqchilik kabi razil sifatlardan saqlanish kerak. Shuningdek, mo‘min kishi vaqtni zoye ketkazuvchi hamda dunyo va oxiratda biror nafi tegmaydigan turli o‘yinlar, hazil-huzul kabi ko‘ngilochar odatlardan yiroq bo‘lgani yaxshi. Chunki behuda o‘tkazilgan vaqtlar uchun so‘ralishimizni unutmasligimiz lozim.

Ushbu hadisi sharif Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning qisqa so‘zlarda keng ma’noni ifodalagan hadislaridan biridir. Ulamolarimiz mazkur hadisni dinning yarmini o‘zida mujassam etgan, deb baholagan. Zero, dinning ko‘rsatmalari bajarish va tark etishdan iborat bo‘lib, shu hadis tark etilishi lozim bo‘lgan barcha narsani o‘ziga qamrab olgan. Ayrim ulamolar esa ushbu hadis dinni o‘zida to‘liq mujassam etgan, deyishgan. Chunki hadisda musulmon kishi befoyda ishlardan qaytishi bilan birga oxiratda manfaat beradigan ishlarni qilish zarurligi bayon etilgan.

Hadisdan olinadigan foydalar:

Birinchidan, musulmon kishi dinini go‘zal qilishga harakat qilishi lozim. Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi va sallam dedilar: “Agar sizlardan bir kishi o‘z islomini chiroyli qilsa, qilgan har bir yaxshiligi o‘n barobardan yetti yuz barobargacha ziyodasi bilan yoziladi. Yomonliklari esa qanday bo‘lsa-shunday yozib qo‘yiladi” (Imom Buxoriy rivoyati). 

Demak, behuda ishlarni tark qilib, musulmonchiligini chiroyli qilgan kishining bu dunyoda qilgan xayrli ishlarining savoblari oxiratda o‘n barobardan yetti yuz barobargacha ko‘paytirib berilar ekan;

Ikkinchidan, ushbu hadisning mazmuni yana ko‘plab oyat va hadislarda bayon etilgan. Jumladan, Qur’oni karimda bunday marhamat qilinadi: “Ular behuda narsalardan yuz o‘girguvchilardir” (Mo‘minun surasi, 3-oyat). Ushbu oyatda najot topuvchi va Firdavs jannatiga muyassar bo‘ladigan mo‘min kishilarning sifatlaridan biri ularning behuda narsalardan tiyilishi ekani ta’kidlanmoqda. Zero, mo‘min kishi nafaqat gunoh ishlardan tiyilishi, balki barcha behuda narsalardan yuz o‘girishga harakat qilishi lozim. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Abu Zar G‘iforiy roziyallohu anhuga dedilar: “Odamning o‘z kamchiliklarini anglamasligi va behuda narsalarga aralashishi uning yomonligiga kifoya qiladi” (Ibn Hibbon rivoyati). Imom Molik o‘zining “Muvatto” kitobida keltirishicha, Luqmon hakimdan: “Sizni bu darajaga nima olib chiqdi?” deb so‘rashganida “Rostguylik, omonatni ado etish va behuda narsalarni tark etish”  deb javob bergan ekanlar;

Uchinchidan, insonga qaysi amal foydali va qaysi amal foydasiz ekani shariatda belgilangan. Hazrati Abu Bakr Siddiq roziyallohu anhu bir kuni minbarga chiqib: “Ey iymon keltirganlar! O‘zingizni biling. Agar hidoyatda bo‘lsangiz, ularning adashganlari sizga zarar qilmas” (Moida, 105) oyatini o‘qidilar va odamlarga shunday murojaat qildilar: “Sizlar  ushbu oyatni o‘qib noto‘g‘ri xulosa qilmang, zero, men Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning “Agar odamlar zolim kimsani ko‘ra turib, uning qo‘lidan tutib qaytarmasa, Alloh ularning barchasiga balo yuboradi” deganlarini eshitdim”.

To‘rtinchidan, musulmon kishiga lozim bo‘lgan eng muhim ishlardan biri tilni saqlashdir. Qof surasining 17-18-oyatlarida: “Ikki kutib oluvchi o‘ngda va chapda o‘tirgan hollarida kutib olurlar. Biror so‘z aytmas, magar huzurida hoziru nozirdir”, deyilgan. Ya’ni har bir insonning o‘ng va chap tomonidagi ikki farishta uning har bir qilgan amali va aytgan so‘zlarini yozib boradi. Hisob kunida insonga hujjat sifatida ko‘rsatiladigan amal daftari ushbu farishtalarning yozuvlari bo‘ladi. Hasan Basriy yuqoridagi oyatni o‘qib turib: “Ey odam bolasi, sening sahifang ochildi, ikki hurmatli farishta senga vakil qilindi, biri o‘ng tarafingda yaxshiliklaringni yozadi, ikkinchisi chap tarafingda yomonliklaringni yozadi, nimani xohlasang ozmi, ko‘pmi qilaver. Hayoting tugashi bilan sahifang berkitilib, qabringda bo‘yningga osib qo‘yiladi. Qiyomat kuni shunday holda qabringdan chiqasan”, degan ekanlar.

Muoz ibn Jabal roziyallohu anhu: “Ey Allohning Rasuli, biz har bitta gapirgan gapimizga ham javob beramizmi?” deb so‘raganda, Payg‘ambar alayhissalom: “Ey Muoz! Axir odamlarni do‘zaxga yuz tuban qulatadigan narsa tillarining hosili emasmi?!” deb javob berganlar (ImomTermiziy rivoyati). 

Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi va sallam): “Kim Alloh va oxirat kuniga imon keltirsa, yaxshilikni so‘zlasin yoki sukut qilsin”, dedilar” (Imom Buxoriy rivoyati).

Abdulloh ibn Amr roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Musulmon-musulmonlar uning tilidan va qo‘lidan salomat bo‘lgan odamdir” , dedilar(Beshovlon rivoyat qilgan).

Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Nabiy sollallohu alayhi vasallam: “Eshitgan narsasini gapiraverishi kishining yolg‘onchiligiga kifoya qiladi”, dedilar” (Muslim rivoyati).

Ma’ruf Karxiy aytadilar: “Bandaning behuda so‘zlarni gapirishi uni Allohning marhamatidan benasib qiladi”.

Umar roziyallohu anhu aytadi: “Kimning gapi ko‘paysa, uni toyilishi ko‘payadi. Kimning toyilishi ko‘paysa, gunohi ko‘payadi. Kimning gunohi ko‘paysa, u do‘zaxga mustahiq bo‘ladi”.

Hisob-kitob kunida kishi har bir behuda so‘zni so‘zlagani uchun beshta savolga tutiladi:

  • Falon so‘zni nega aytding, uning senga nima ahamiyati bor edi?
  • Uni so‘zlab nima foyda topding?
  • Agar aytmaganingda, senga nima ziyon bo‘lardi?
  • Jim turib yomonligidan salomat qolsang bo‘lmasmidi?
  • Uning o‘rniga “Subhanallohi valhamdu lillahi va la ilaha illallohi vallohu akbar”ni aytsang, bo‘lmasmidi?

Imom Shofiiy: “Uch narsa aqlni ziyoda qiladi: Olimlar bilan hamsuhbat bo‘lish, yaxshi kishilarga sherik bo‘lish va behuda so‘zlarni tark qilish”, degan.

Xulosa shuki, musulmon kishi zimmasida qancha mas’uliyat va vazifalar borligini his etgan holda dunyo va oxiratga foydasi tegadigan ishlarni ko‘proq qilishga harakat qilishi kerak. Ayniqsa, hozirgi globallashuv davrida inson umrini bekor ketkazuvchi turli-tuman vositalar ko‘paydi. Dunyo – oxirat ekinzori, hayot qisqa. Oxirat ozig‘ini g‘amlash uchun umrimizni g‘animat bilaylik. Qur’oni karimda Yaratganning O‘zi bizlarga shuni eslatadi: “Ey insonlar, albatta Allohning va’dasi haqdir. Shunday ekan hayoti dunyo sizni g‘ururga ketkazmasin. O‘ta g‘ururga ketkazguvchi (Shayton) ham sizni Allohdan chalg‘itmasin. Chunki Shayton sizga dushmandir. Siz ham uni dushman tuting. U o‘ziga ergashganlarni faqat o‘ta qizigan do‘zax egalaridan bo‘lishlari uchun chaqirur” (Fotir surasi, 5-6-oyatlar)

 

Mo‘minjon USMONOV,

Sirdaryo viloyati bosh imom-xatibi

 

 

Maqolalar
Boshqa maqolalar
Maqolalar

“Jonli” va “jonsiz” tarbiya

10.06.2025   11644   12 min.
“Jonli” va “jonsiz” tarbiya

«Agar ogohsan sen – shohsan sen.

Agar shohsan sen – ogohsan sen»

 

«Avliyolarning  avliyosi», «mutafakkirlarning  mutafakkiri», «shoirlarning sultoni» bobomiz Alisher Navoiy hazratlari naqadar chiroyli ta’rif berganlar o‘z asarlarida!

 

«Ogohlik» co‘zining ma’nolarini bugungi zamon sharoitidan kelib chiqib, yanada keng miqyosda tushunishimizga to‘g‘ri keladi. Ya’ni, bugungi ogohlik xalqimiz, ayniqsa yoshlar qalbini, ruhiyatini, aql-idroki va umuman ma’naviyatini jahonda yuz berayotgan mafkuraviy yo‘nalishdagi oshkora va yashirin tahdidlarning xatarlaridan va «ommaviy madaniyat»ning yemiruvchi ta’siridan muhofaza qilishni ham o‘z ichiga oladi.     

 

Albatta, xalqimiz, jumladan yosh avlod g‘arb fan-texnikasi, madaniyati, adabiyoti, san’atining ilg‘or jihatlarini inkor etmaydi.

 

Biroq G‘arbda din va odobga zid bo‘lgan qarashlarning ko‘pchilikka singdirilishi oqibatida yuzaga kelgan «ommaviy madaniyat» tushunchasini G‘arb ziyolilarining o‘zlari «G‘arbning muammosi» sifatida baholayotganini hamda «ommaviy madaniyat»ning ma’naviy-axloqiy tubanliklarini yoshlarimiz qancha tez anglasa, shuncha yaxshi.

 

«Muqaddas islom dinimizni pok saqlash, uni turli xil g‘arazli xuruj va hamlalardan, tuhmat va bo‘htonlardan himoya qilish, uning asl mohiyatini o‘nib-o‘sib kelayotgan yosh avlodimizga to‘g‘ri tushuntirish, islom madaniyatining ezgu g‘oyalarini keng targ‘ib etish vazifasi hamon dolzarb bo‘lib qolmoqda».

 

Bu vazifa nafaqat biror vazifador yoki biror sohadagi mas’ullarga belgilangan, balki har bir (!) OTA UCHUN, har bir (!) ONA UCHUN buyuk vazifa, deb bilmog‘imiz lozim!

 

Hozirgi davrda, axborot texnologiyalari o‘ta tezkorlik bilan rivojlanayotgan bir paytda, nanotexnologiya zo‘r shiddatlik bilan avjiga chiqayotgan zamonda, har xil ommaviy axborot vositalari xilma-xil ma’lumotlarni kechayu-kunduz tarqatayotgan bir onda, ayniqsa bugun farzandlarimiz o‘z-o‘zlari bilan yolg‘iz qolib 25 soat vaqtlarini telefon, kompyuter bilan mashg‘ul bo‘lib, bolalarimiz ular bilan “band” bo‘lib qolganlarida mazkur vazifalar, jannatmakon yurtimiz, muqaddas Vatanimiz, dono xalqimizning har bir fuqarosiga qushga havo,  baliqqa suv zarurligiday zarur bo‘lsa kerak...

 

Bugungi kunda tarbiya ham, ming afsuslar bo‘lsinki, ikki xil bo‘lib qoldi: 1) «jonsiz» tarbiya va 2) «jonli» tarbiya.

 

  1. «JONSIZ» tarbiya – bu internet, kompyuter, telefon, televizor... Ming afsus va nadomatlar bo‘lsinki, bu narsalar ham ko‘p yoshlarimizni, ba’zi o‘rinlarda sal kattaroqlarimizni ham to‘g‘ri yo‘ldan, o‘z ota-onalari ne-ne mashaqqatlar chekib o‘rgatgan yo‘ldan, ota-bobolarimizdan buyuk va beqiyos meros bo‘lib kelayotgan yo‘ldan ozdirib va adashtirib qo‘ymokda...

 

Natijada, dono xalqimiz maqolida «yaxshini sharofati, yomonni kasofati» deb aytilganidek, o‘zlari ham, oilasi ham, qarindoshlari ham, qo‘shnilari ham, do‘stlari ham, yaqinlari ham, atrofdagilari ham sarson bo‘lib, ularning kasofatlari yashab turgan mahallasiga ham, ishlab turgan ishxonasiga ham, butun el-yurtiga ham yetmoqda...

 

Bunday shakldagi «jonsiz» tarbiya:

  • dono xalqimiz dunyoqarashiga ham,
  • millatimiz mentalitetiga ham,
  • Qur’oni karimning muborak oyati karimalariga ham,
  • Payg‘ambarimiz alayhis salomning muborak hadisi shariflariga ham,
  • dinimiz ko‘rsatmalariga ham,
  • shariatimiz hukmlariga ham,
  • ulamolarimiz fatvolariga ham,
  • davlatimiz qonunlariga ham,
  • sharqona odoblarimizga ham,
  • mazhabimiz me’yorlariga ham,
  • jamiyatshunoslik aloqalariga ham,
  • odamgarchilik munosabatlariga ham,
  • insoniy tuyg‘ularga ham,
  • ruhshunoslik sir-asrorlariga ham,
  • yurtimiz urf-odatlariga ham,
  • o‘zbekchilik qoidalariga ham,
  • madaniyatimiz axloqlariga ham,
  • insoniy aqlga ham,
  • axloqiy normalarga ham,
  • dono maqollarimizga ham,
  • milliy an’analarimizga ham,
  • diniy qadriyatlarimizga ham,
  • xalqimiz ong-tafakkuriga ham,
  • musulmonchiligimiz asoslariga ham,
  • Islom dinimiz tushunchalariga ham

ZID  EKANLIGINI  UNUTMAYLIK !!!

 

Xorijiy telekanallarda nima namoyish etilsa yoki internetda nima targ‘ib qilinsa, barchasini qabul qilaverish aslo mumkin emas !!!

 

Biz ular orasidan imon-e’tiqodimiz, an’anayu qadriyatlarimizga mos keladiganlarinigina saralab olmog‘imiz shart!

 

Bu maqsadga esa yoshlarimizga telefon, televideniye, kompyuter va internetdan oqilona foydalanish yo‘llarini o‘rgatish, ularning mazkur axborot manbalaridan foydalanishlarini nazorat qilib borish orqaligina erishish mumkin. Toki hali suyagi qotib ulgurmagan yoshlarimizning beg‘ubor ma’naviyatiga jiddiy zarar yetmasin!

 

Mutaxassislarning tadqiqotlariga ko‘ra, AQSHda jinoyatchilarning yarmidan ko‘pi buzilgan oilalar farzandlari ekani ma’lum bo‘lgan. Ularga ota-onasining ajrashgani tufayli yetkazilgan kuchli ruhiy zarba o‘rta yosh, hatto keksalik chog‘ida ham salbiy ta’sir o‘tkazishi aniqlangan.

 

2) «JONLI» tarbiya – bu:

 

ulug‘ ajdodlarimizdan davom etib kelayotgan oltindan qimmat rivoyatlari va noyob hikmatlari;

 

buyuk ota-bobolarimizdan eshitib kelayotgan tillo bilan teng pand-nasihatlari va betakror hikoyalari;

 

mehribon ota-onalarimizdan o‘rganib kelayotgan gavhar o‘gitlari va mislsiz so‘zlari;

 

elimiz tanigan va xalqimiz tan olgan ustozlarimizdan ta’lim olib kelayotgan zar tushunchalari va bebaho ilmlari;

 

jannatmakon yurtimiz – muqaddas Vatanimiz ta’lim maskanlarida taralayotgan durdan a’lo fanlar va beqiyos bilimlar;

 

uyimizda farzandlarimizga o‘zimiz berayotgan ta’lim-tarbiyamiz.

 

Bu «jonli» tarbiyadagi ma’lumotlar esa ma’naviyat va ma’rifat yo‘nalishiga hamda tarbiya sohasiga daxldor har bir inson uchun, har bir (!) OTA UCHUN, har bir (!) ONA UCHUN beqiyos ensiklopedik manba bo‘lib xizmat qiladi. 

 

Oiladagi bosh – bobo yoki buvi, ota yoki ona har kuni, ayniqsa juma oqshomi, bozor oqshomi kunlarida oilaviy dasturxon atrofida o‘tirganlarida oilasining har bir a’zolarini ismlarini nomma-nom aytib, har bir o‘g‘il-qizlarini, har bir kelin-kuyovlarini, har bir nevara-chevaralarini haqlariga yaxshi tilaklar aytib, yaxshi duolar qilsalar – bu ham «jonli» tarbiyaning bir turi hisoblanadi. 

 

Zero, bunday shakldagi «jonli» tarbiyani hammalarimizning ota-bobolarimiz, ona-momolarimiz avval-azaldan chin ixlos bilan, sof e’tiqod bilan, go‘zal namuna va chiroyli ibrat bo‘lib, barkamol darajada berib kelishgan. Shunda «mening otam meni haqimga bunday duo qilganlar», «mening onam meni bunday bo‘lishimni Xudodan so‘rar edilar» degan ongi-shuuridagi dasturxon atrofidagi surat uni ko‘z oldida doim turadi.
 

Dasturxon atrofida, oilasi huzurida aytilgan ota-onasining umidlari, orzulari uni boshqa nojo‘ya xatti-harakatlardan tiyilishga, har kuni qo‘l ochib Yaratgandan so‘rayotgan tilaklarni eslab, mazkur tilaklarga mos kelmaydigan ishlardan saqlanishga undaydi.

 

Buyuk ota-bobolarimizdan meros bo‘lib qolib kelayotgan dono xalqimizning yuksak ma’naviyatiga davlatimiz rahbari Muhtaram Prezidentimiz ham: «Duo qilgan, duo olgan hech qachon kam bo‘lmaydi. Bunday joydan hech qachon baraka arimaydi», deb yana qo‘shimcha sifatida bizlarga  yengilmas kuch qilib berdilar.
 

Xalqimizning milliy ma’naviyati, oilalarimizda amal qilinadigan tartib-qoidalar yoshlar tarbiyasida muhim ahamiyatga egadir! Ular oila mustahkamligini ta’minlashda ulkan poydevor vazifasini o‘taydi. Diyorimizda milliy qadriyatlar va muborak dinimizning ezgu ta’limotlari asosida oilaga doir qonun-qoidalar yanada mukammal qayta ishlandi.

 

Janobi hazrat Payg‘ambarimiz Rasululloh sallallohu alayhi vasallam o‘z muborak hadisi-shariflarida marhamat qiladilar: «Bolalaringizga odob beringlar va odoblarini chiroyli qilinglar!».

 

Bu xususda shoirlarimizning ibratli so‘zlari bor:

«Birinchi g‘ishtni qiyshiq qo‘yarkan me’mor,

 Osmonga yetsa ham qiyshiqdir devor».

 

Oilada erning mavqei balandligi, xotin ham o‘z haq-huquqlariga egaligi, farzandlarning ota-onani hurmat qilishlarini olaylik. Ko‘p yillar davomida ota-bobolarimiz qalbiga singib ketgan ushbu milliy va diniy qadriyatlarni bugun yanada sayqallash kerakligini zamon talab etmoqda. Shiddat bilan o‘zgarib borayotgan hozirgi zamonda bema’ni xurujlar ko‘payib, ularning inson va jamiyat hayotiga salbiy ta’sirlari misli ko‘rilmagan darajada kuchayib bormoqda.

 

Shuning uchun barchamiz ko‘zimizni kattaroq ochib, ziyraklik va ogohlik bilan bunday hamlalarga qarshi kurashmog‘imiz lozim.

 

Ayniqsa, hozirda yurtimizdagi mavjud behisob hamda turli fursat va imkoniyatlardan serma’no, sermahsul, mazmunli va unumli foydalanib,

 

HAR BIR OTA,  HAR BIR ONA  O‘Z farzandiga:

 

odob-axloq namunalarini,

kindik qoni to‘kilgan mislsiz Vataniga – vatanparvarlik his-tuyg‘ularini,

bobo-buviga – ehtirom-hurmatni,

ota-onaga – mehr va itoatkorlikni,

oila a’zolariga – rahmdillik va mehribonlikni,

o‘z juft haloliga – haqiqiy muhabbat va sodiqlikni,

qo‘ni-qo‘shnilarga – oqibat va chiroyli munosabatni,

qavm-qarindoshlarga – saxovat-muruvvatni,

sinfdosh-kasbdoshlarga – chin do‘stlik va yordam berishni,

atrofdagi barcha odamlarga – insonparvarlik va samimiylikni,

hayvon-parranda-hasharotlarga – rahm-shafqatni uqtirib, yuqtirib, tushuntirib, singdirishimiz –

HAM  BURCHIMIZ,  HAM  QARZIMIZ,  HAM  FARZIMIZDIR!!!

 

XUDONI OLDIDA ham, BANDASINI OLDIDA ham, YURT-XALQIMIZ OLDIDA ham!

 

Bularni hammasini bolalarimizga o‘rgatish uchun bizlarga hech qanday maxsus oliy ma’lumot ham, tegishli sertifikat ham, hech kanday qizil diplom ham kerak emas! Yoshlarimizda bu jihatlarini biz uyg‘otishimiz (!) kerak xolos. Zero shu sifatlarning hammasi farzandlarimizning qonida bor, ularning xamirturushlarida bor! Zero shu fazilatlarning hammasi bolalarimizning DNK larida mavjud! Chunki bu xususiyatlarning barchasi bizlarning ota-onalarimizdan avloddan-avlodga, qon orqali o‘tib kelayapdi! “Buning qonida bor-da o‘zi!” deb yoki “olma pishsa, tagiga tushadi” deb bejizdan-bejiz aytmaydi dono xalqimiz!

Kimning ona-Vatanni sevish tuyg‘usi kuchli va imon-e’tiqodi mustahkam bo‘lsa, o‘zining o‘tmishini hurmatlab, yaxshi bilsa, «ommaviy madaniyat» tuzog‘iga tushib qolmaydi, dinu davlatimizning “xaqiqiy do‘stlari”ning qarmog‘iga ilinmaydi. Buning uchun oilada ota-onalar farzandlari bilan milliy musiqa, xalq qo‘shiq-ashulalarimizni eshitishsa, birgalikda kitob o‘qishsa, o‘qigan asarlarini birgalikda muhokama qilishsa, ularni turli sport seksiyalariga va musiqa to‘garaklariga jalb etishsa, erishilgan yutuqlari va egallayotgan tajribalariga qiziqishsa, ilm-hunar o‘rganishlarida hamnafas bo‘lishsa, yoshlarning yot g‘oyalar uchun vaqti ham, qiziqishi ham bo‘lmaydi.

Iloho o‘zlarimizni ham,

farzand-zurriyotlarimizni ham

Mehribon Parvardigorimiz O‘zi buyurgan,

Janobi Payg‘ambarimiz sallallohu alayhi vasallam tavsiya etgan,

o‘tmishda o‘tganlarimizning ruhlari shod bo‘ladigan,

xalqimiz xursand bo‘ladigan,

ota-onalarimiz rozi bo‘ladigan yo‘llardan yurishimizni nasib etsin!      

 

JIDDIY  E’TIBOR  UCHUN  JIDDIY  MASALA:

 

Ne-ne umidlar bilan o‘stirayotgan farzandlarimiz

dinimiz qoidalari ruxsat bermagan,

milliy an’analarimiz va mahalliy urf-odatlarimiz qaytargan

hamda davlatimiz qonunlari qoralagan

yeb-ichish mahsulotlaridan O‘TA va O‘TA EHTIYOT bo‘lishlari

va ayniqsa hozirgi paytda

aynan shu tomonlardan "hujum" kilayotgan dushmanlarimizga

kuchli va sof e’tiqod bilan qarshi turaolishlari –

o‘z diniga, o‘z xalqiga, o‘z yurtiga hamda

o‘z muqaddas oilasiga sadoqatli ekanini

yaqqol belgisi bo‘ladi!

Ibrohim domla Inomov

 

Ibratli hikoyalar