Islomiy va milliy qadriyatlardan biri o‘zgalarga yordam qo‘lini cho‘zishdir. Ushbu ko‘mak moddiy yoki ma’naviy bo‘lishi mumkin. Ramazon oyida beriladigan zakot va fitr ana shunday iadriyatlar sirasiga kiradi.
“Zakot” so‘zi tilimizda “poklik” va “o‘sish” ma’nolarini bildiradi. Shar’iy istilohda esa “Zakot maxsus moldan, maxsus juzni maxsus shaxsga Allohning roziligi uchun shariatda tayin qilinganidek mulk qilib berishdir”.
Zakot tufayli ijtimoiy barqarorlik yuzaga keladi. Shuningdek, zakotning faqat moddiy emas, balki ma’naviy, ruhiy, axloqiy ma’nolari ham bor. Zakotda beruvchiga ham, oluvchiga ham, ular yashab turgan jamiyatga ham katta foyda bor. Zakot berishdan asosiy maqsad kam ta’milangan faqir-fuqaro, beva-bechoralarga moliyaviy yordam berish barobarida insonni molu dunyodan ustun qilish, inson mol-duyoning, mol-dunyo insonning quli ekanini ta’minlashdir.
Imom G‘azzoliy rahmatullohi alayh:
“Alloh taolo O‘z bandasiga jon ne’mati va mol ne’matini bergan. Badan ibodatlari jon ne’matining shukridir. Moliyaviy ibodatlar mol ne’matining shukridir”, deganlar.
Zakot musulmonlarning ma’lum sanoqqa yetgan va bir yil aylangan chorva mollaridan beriladi. Uning sharti yilning ko‘p qismini yaylovda o‘tkazgan bo‘lishi kerak. Ulamolarimiz buning hikmatini quyidagicha aytgan. Odatda, chorva hayvonlar yaylovdagi o‘t-o‘simliklar bilan oziqlanadi. Vaholanki, o‘sha yaylovada ungan o‘t-o‘lanlar aholining umumiy mulki hisoblanadi. Demak, unda xalqning haqqi bor. Chorvador hamma molini xalqqa bera olmasligi tabiiy. Shu boisdan unga molidan 2,5 foizni ajratish kifoya. Ana o‘sha ajratilgan mulk, tabiiyki, o‘zi kabi mulkdor boyga emas, muhtoj odamga beriladi.
Muayyan miqdorga yetgan, yil to‘lgan tijorat mollaridan ham zakot beriladi. Tijoratchining mulkiga shubhali mollar aralashib qolishi ehtimoli bor. Molini poklab olish uchun muhtojlarga shariat belgilagan qismini ajratishi kerak bo‘ladi. Yana uyida zakot miqdorida puli borlar, yo sotish niyatida mashina, uy-joy, qimmat baho narsalar olib qo‘ygan hamda 85 gr tillo-kumushi borlar ham zakot beradi. Tasavvur qiling, bir odamning uyida 15 milliondan ortiq puli bor. Buni asrab qo‘yganiga bir yil bo‘ldi. Shundan u zakot berishi kerak bo‘ladi. Chunki pulni uyida saqlagani bois davlat va jamiyat zarar ko‘radi.
Zeb-ziynat va tillo taqinchoqlar hech qachon qadr-qiymatini yo‘qotmaydi va tabiiy ravishda narxi o‘suvchi mol hisoblanadi. Shuning uchun ham undan ulush beriladi. Zero, ba’zi uddaburon odamlar pulni jamg‘arish maqsadida tilloga aylantirib qo‘yishi hech kimga sir emas. Davlatga to‘lanadigan soliq sadaqa va zakot hisobiga o‘tmaydi.
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam: “Bandalar tong ottirgan har bir kunda, albatta, ikki farishta nozil bo‘ladi-tushadi. Ulardan biri: “Allohim! Infoq qiluvchiga o‘rinbosar bergin”-, deydi. Ikkinchisi esa: “Allohim! Mumsik (Ziqna baxil)ga yo‘qotish bergin”, deydi”, dedilar.
Tasavvur qiling, agar har bir musulmon inson jamiyatdagi va dinidagi vazifasini sidqidildan bajarsa, muhtojlarga yordam qo‘lini cho‘zsa, jamiyatda faqir va miskin qolmaydi.
Shu o‘rinda bir mulohaza zakotni kimlarga berishni Yaratganning o‘zi Kalomida bitib qo‘ygan. Uni kimlarga berib bo‘lmaslik ham hadislarda bayon qilingan. Yana ulamolarimiz nomaqbul yo‘llarga sarf qiladiganlarga ham zakot berib bo‘lmasligini ta’kidlaganlar.
Albatta, zakotning savobi yanada mukammal bo‘lishi uchun uni munosib o‘ringa berilishi muhim. Chunki nomunosib shaxsga berilgan mablag‘ noshar’iy ishlarga yo‘naltirilib, zakot beruvchi ham gunohkor bandalar qatoriga tushib qolishi mumkin. Shuning uchun halol topgan boylikdan ajratilgan zakot beva-bechora, yetim-yesir, kambag‘al, muhtoj oilalarga, tolibi ilmlarga berilsa, ham ulkan savoblarga erishiladi.
Meva-cheva va yerdan chiqqan narsalardan, agar uni oqin(oqar) suv yoki yomg‘ir sug‘organ bo‘lsa, ushr-1/10 (o‘ndan bir) beriladi. Xalqimizda buni qo‘ni-qo‘shnichilik va muhtojlar haqqi deb yuritiladi. Agar hosil olishda sug‘orish asboblaridan foydalangan bo‘lsa, xarajati va qo‘l mehnati ko‘proq singgani uchun 1/20 (yigirmadan bir) beriladi.
Fitr sadaqasi
Fitr sadaqasi bug‘doydan, undan olinadigan narsalardan va mayizdan 2 kg. beriladi. Xurmo va arpadan 4 kg. beriladi.
Bizning diyorda keng tarqalgani fitr sadaqasini bug‘doydan berishdir. O‘rta hisobda bozordagi sotilayotgan bug‘doy narxi olinadi. Ba’zi olimlar kambag‘allarning foydasi uchun bozordagi eng qimmatini hisoblash yaxshi deydilar. Hanafiy mazhabimizda sadaqai fitr vojib hisoblanadi. “Fitr”ning ma’nosi “og‘iz ochish” degani. Zakot va boshqa sadaqalar moldan qilinsa, fitr sadaqasi jon boshidan qilinadi. Uning hikmati hadislarda bayon qilinganidek, ro‘zadagi kamchiliklarni bartaraf qilish, qolaversa, ro‘za tugashi va Ramazon hayiti kirishi bilan barcha musulmonlar bayram qilishidir. Tabiiyki, bayramni munosib o‘tkazish uchun dastmoya kerak. Buning uchun esa qurbi yetganlar muhtojlarga fitr sadaqasini xuddi sovg‘adek ulashadi va bayram barchaga tatiydi. Natijada jamiyat vakillari va tabaqalari o‘rtasida inoqlik, mehr-muruvvat rishtalari shakllanadi.
Ahrorbek MADAIPOV,
Ohangaron tumanidagi “Xonobod” jome masjidi imom noibi
Bir savdogar boy odam oshqozon-ichak kasalligidan azob chekib, ko‘p muolaja olgan, bir necha marta jarrohlik amaliyotini ham o‘tkazgan edi. Turli xil muolajalardan so‘ng ham ahvoli o‘nglanmadi. Bir kuni bu tashvishlardan juda zerikib ketdi va mashinasiga o‘tirib boshi oqqan tomonga qarab ketdi. Yo‘l-yo‘lakay, Nil daryosi bo‘yida joylashgan kichik bir qishloqcha yonida to‘xtadi. Uzoqdan bir dehqonni ko‘rib qoldi. Dehqon esa yerga to‘shalgan tuproqda o‘tirib, bir nima yeyish bilan band edi. Boy odam mashinasidan tushib, dehqonning ovqat yeyayotganini kuzata boshladi.
Dehqon uni ko‘rib qolib: "Mehmon bo‘ling, ovqatdan yeng, choy iching!" deb chaqirdi. Boy odam o‘zining ovqat yeya olmasligini tushuntirmoqchi bo‘ldi, ammo dehqon uning bahonasiga qaramay, uni taklif qilishda davom etdi. Axiri boy odam yerga to‘shalgan joyga o‘tirdi. Uning oldiga ovqat to‘la patnis qo‘yildi. Unda butun pomidorlar, bodring, ko‘katlar, salat bargi, pishirilgan bedana tuxumlari, non va ko‘mirda qaynatilgan choy bor edi.
Boy odam dehqonni xafa qilmaslik uchun bir dona pomidorni olib og‘ziga solmoqchi bo‘ldi. Dehqon unga: "Bismilloh" deb yegin, dedi. Boy "bismilloh"ni aytib pomidorni og‘ziga soldi. Biroq zum o‘tmay qornida qattiq og‘riq paydo bo‘lib, yerga yiqildi. Dehqon qo‘rqqanidan oilasi bilan uni uyiga olib kirib, yotoqxonaga yotqizishdi. Boy odam o‘zining dori-darmonlarini olib, og‘riqni bosishga urinish bilan ovora bo‘ldi.
Shu kecha dehqon uyidagi namozxonada qoim bo‘lib, boy odam uchun Allohdan shifo so‘rab, tinmay duo qildi. Saharga yaqin, boy odam dehqonning “Allohim, echkining haqqi bilan!” deb qo‘llarini duoga ochganini ko‘rib qoldi. Hayratda qolgan boy, dehqondan so‘radi: "Bu "echkining haqqi" nima degani?".
Dehqon shunday javob berdi: "Bu Alloh bilan mening oramdagi bir sir".
Boy odam dehqondan bu sirni ochishni so‘radi va holi joniga qo‘ymaganidan keyin dehqon hikoya qila boshladi: "Yoshligimda ishchi bo‘lib ishlardim, olgan maoshimni to‘plab, uylanish uchun saqlardim. Uylanishim uchun menga 100 junayh miqdorida mablag‘ zarur edi. Bir kuni qo‘shnimning qizi ikki egizak bola tug‘ib, onasi vafot etib qoldi. Qo‘shnimning boshi qotgan, bolalarni emizadigan ona kerak. Ammo qishloqda esa, o‘zini bolasiga qo‘shib yana ikki bolani emizadigan ayol yo‘q. Bolalarning ochlikdan yig‘lashlari menga eshitilgan sari yurak-bag‘rim ezilib ketadi. Shundan keyin men to‘yim uchun yig‘ib yurgan 35 junayh pulni olib, bozorga bordim. Bolalar uchun kiyim-kechak va uy uchun kerakli buyumlar sotib oldim va qo‘shnimga sezdirmay narsalarni uning hovlisiga kiritib qo‘ydim. Qo‘shnim narsalarni ko‘rib xursand bo‘ldi, ammo yana bu bilan qo‘shnimning muammosi hal bo‘lmasligini bilar edim.
Bir kecha tushimda bir shayx kelib: "Qo‘shningning hovlisiga echki bog‘la", dedi.
Ertalab turib, qolgan pulimga yangi bolalagan echki sotib oldim. Qo‘shnimning hovlisiga olib kirib bog‘ladim. Shundan keyin qo‘shnimning uyida bolalarning chinqirab yig‘lagan ovozi tindi. Qo‘shnim esa har kuni “Echkini olib kelgan odamga Allohning rahmati bo‘lsin!” deb duo qilar edi. Men uchun bu echki Alloh bilan oramdagi bir sir bo‘lib qoldi. Har qachon shu duo bilan Allohdan so‘rasam, Alloh qabul qiladi. Bu kecha echkining haqqi bilan senga shifo so‘rab Allohga duo qildim. Inshaalloh, Alloh senga shifo beradi, dedi. Boy odam dehqonning hakoyasini eshitdiyu, ammo unga unchalik e’tibor qilmadi.
Lekin shu voqeadan keyin yana bir marta shifokorning huzuriga tahlil uchun borganida shifokorning xulosasini eshitib hayratdan qotib qoldi. Chunki unga bir necha yillardan beri og‘riq azobini berib kelayotgan oshqozon va ichaklaridagi dardidan asar ham qolmagan edi.
Boy odam bu gapni eshitgach, shoshilgancha dehqonning huzuriga bordi va uning qo‘llarini o‘pib minnatdorchilik bildirdi va unga ham shunday savobli ishlar qilishni o‘rgatishini so‘radi. Dehqon esa uni qishloq bo‘ylab olib yurib, faqir va muhtojlarning uylarini ko‘rsatdi va har bir faqirning uyini oldida bir to‘xtab, unga: "Alloh bilan savdo qil!" dedi. Boy odam: - Qanday qilib Alloh bilan savdo qilish mumkin? deb so‘radi. Shunda dehqon: "Alloh bilan savdo qilishning yo‘llari ko‘p. Eng muhimi ixlos bo‘lsin. Shunda bir og‘iz shirin so‘zing ham sadaqa hisobida bo‘ladi".
Homidjon domla ISHMATBЕKOV