O‘n to‘rt yildirki, marokkolik nasroniy Mishel Ayub musulmonlarni saharlikka uyg‘otadi. U o‘z xohishi bilan Ramazonning har tunida baraban chalib odamlarni uyg‘otishga chiqadi.
Uning aytishiga qaraganda, ilgari bunday ko‘ngilli barabanchilar ko‘p bo‘lgan. Ammo vaqt o‘tishi bilan bu an’ana o‘tmishda qolib ketdi. Hozirgi vaqtda Akka shahrida yolg‘iz uning o‘zi bu ish bilan shug‘ullanadi.
Ayub tungi soat birda ko‘chaga chiqadi va tonggi to‘rtga qadar baraban chalib aylanib yuradi. Undan mamnun bo‘lgan shahar aholisi uni saharlikka taklif etadi va uning haqqiga duolar qiladi.
1. Kunlarini bomdod namozi bilan yoki undan avvalroq boshlar edilar.
2. So‘ngra muyassar bo‘lganicha Qur’on oyatlari tilovati va zikrlarni o‘qir edilar.
3. Ilmiy mutolaa va asarlar ustida ishlashga kirishar edilar.
4. Ertalabki 8 va 9 lar orasida nonushta qilar edilar.
5. Zuho namozini o‘qir edilar.
6. Nashriyotdan kelgan (nashrga yuborilgan) kitoblarning qoralamalarini tahrirlash, ayrim o‘rinlarini ko‘zdan kechirish ishlari bilan band bo‘lardilar.
7. Peshin namozini o‘qir edilar.
8. Toliqqan jism va zo‘riqqan miyaga bir soatcha dam berardilar, orom olardilar.
9. Yana kitobot ishlariga qaytardilar. Shu bilan birga yozishmalar, savol-javoblar bilan band bo‘lardilar.
10. Keldi-ketdi, ziyoratlarni biroz kamaytirardilar.
11. Shayx doimo qog‘oz va qalam bilan olib yurardilar.
Doktor Mahmud Muhammad Najjor