(“2017 yil Xalq bilan muloqot va inson manfaatlari yili”)
بسم الله الرحمن الرحيم
Muhtaram jamoat! Islom dinida har bir ish niyatga qarab baholanadi. Bu ish tilning ishi bo‘lsin yoki boshqa bo‘lsin, bu ishlarning to‘g‘ri bo‘lishida niyatning alohida o‘rni bordir. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shunday marhamat qilganlar:
عَنْ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: إِنَّمَا الْأَعْمَالُ بِالنِّيَّاتِ ...
مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ
Umar ibn Xattob roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Men Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning “Amallar faqat niyatlarga ko‘radir”, deyotganlarini eshitganman”, dedi.
Ushbu hadisga ko‘ra, qiladigan barcha ishlarimiz Alloh taoloning huzurida maqbul bo‘lishi uchun niyatimiz to‘g‘ri bo‘lishi lozimligi ma’lum bo‘ladi. Bunda agarchi, shu ishni amalga oshira olmasak-da, lekin yaxshi niyat qilgan bo‘lsak, niyatimiz uchun ham ajr-savob olaveramiz. Shuning uchun har bir amalda niyatning o‘rni qanchalik muhim ekanini yaxshi anglab yetishimiz lozim bo‘ladi.
Masalan, ilm talab qilayotgan kishi Allohning roziligi, xalqning manfaati niyatida ilm o‘rgansa, ham ilmga, ham savobga erishadi. Agar faqat mansab va mol-dunyo uchun o‘rgansa, mansab mol-dunyoga erishishi mumkin, lekin savobdan bebahra qolib ketadi.
Demak, bizning qilayotgan amallarimizda ixlosning ahamiyati juda ham katta ekan. U xoh dunyoviy bo‘lsin, xoh uxroviy bo‘lsin ishlarimizni yaxshi niyat va ixlos bilan bajarmoqligimiz lozim.
Muhtaram namozxonlar! Demak har bir amal ixlos bilan qilinsa, o‘sha amal puxta darajada amalga oshadi. Chunki Alloh taoloning roziligini ko‘zlab amal qilgan banda doim Allohning nazoratida ekani, bir lahza ham Uning nazoratidan chetta qolib ketmasligini his qilib amal qiladi. Alloh taolo ixlosga buyurib shunday deydi:
وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاءَ وَيُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ وَذَلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ
Ya’ni: “Holbuki, ular faqat yagona Allohga, Uning uchun dinni (shirkdan) xolis qilgan, to‘g‘ri yo‘ldan og‘magan hollarida ibodat qilishga va namozni barkamol ado etishga hamda zakot berishga buyurilgan edilar. Mana shu to‘g‘ri (haqqoniy) dindir”. (Bayyina surasi, 5-oyat)
Bandalar qilayotgan ishlarida niyatlarini to‘g‘ri qilib, ixlos bilan bajarishsa, shaytonning vasvasasidan ham omonda bo‘ladi. Chunki shayton ziynatlab ko‘rsatadigan gunoh ishlardan faqat ixlosli bandalargina omon qolishadi. Qur’oni karimda shunday deyilgan:
قَالَ رَبِّ بِمَا أَغْوَيْتَنِي لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَلَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ
Ya’ni: (Iblis) aytdi: «Ey, Robbim! Qasamki, meni yo‘ldan ozdirganing sababli, albatta, ularga (Odam bolalariga) yerdagi (barcha gunoh ishlarni) chiroyli ko‘rsatib qo‘yurman va albatta, ularning hammalarini yo‘ldan ozdirurman. Illo ularning orasidagi ixlosli bandalaringgina (bundan mustasnodir) (Hijr, 39-40).
Muhtaram azizlar! Ma’lumingizkim, joriy 2017 yil yurtimiz rahbari tomonidan “Xalq bilan muloqot va inson manfaatlari yili”, deb e’lon qilindi. Yil boshidanoq ko‘pdan-ko‘p xayrli ishlar amalga oshirilib kelyapti.
O‘zbekiston Respublikasi Prezidenti Shavkat Mirziyoyev joylarda amalga oshirilayotgan bunyodkorlik ishlari, olib borilayotgan islohotlar jarayoni, yirik loyihalar bilan tanishish va xalq bilan muloqot qilish maqsadida mamlakatimizning qator viloyatlarida bo‘lib qaytdilar. Safarlar davomida ba’zi xonadonlarda bo‘lib, keksa va yoshlar bilan uchrashib, oilalarning kundalik hayoti, farzandlar kasb kori va nabiralar tarbiyasi to‘g‘risida suhbatlashdilar. Mana shunday yaxshi niyatlar va katta tashabbuslar bilan amalga oshiralayotgan xayrli va savobli amallarda biz musulmonlar birinchi safda bo‘lishimiz lozimdir. Zero, Alloh taolo bandalarini xayrli ishlarga shoshilishni buyurgan. Chunonchi, Qur’oni karimda marhamat qilib shunday degan:
فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ
Ya’ni: “Bas, xayrli (savobli) ishlarda (bir-biringizdan) o‘zishga oshiqingiz!” (Moida surasi, 48-oyat).
Ushbu oyatga ko‘ra, inson doim yaxshi amallar qilishga, yaxshi niyatda bo‘lishga shoshilishi lozimdir. Doim yaxshi ishlar va yaxshi niyatlar bilan yurgan insonning xotimasi ham go‘zal bo‘ladi. Inson hayoti davomida barcha yaxshi ishlarni amalga oshirishga imkoniyati bo‘lmasligi mumkin, lekin barcha yaxshi ishlarni niyat qilishga imkoni bordir. Alloh taolo esa unga niyatiga yarasha savob beraveradi. Chunki Alloh taolo bandalari qilgan xayrli amallarning birortasini ham zoye qilmaydi. Zero, Qur’oni karimda shunday marhamat qilgan:
إِنَّ الَّذِينَ آَمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ إِنَّا لَا نُضِيعُ أَجْرَ مَنْ أَحْسَنَ عَمَلًا
ya’ni: “Imon keltirgan va solih amallarni qilgan zotlar esa, (bilib qo‘ysinlarki) albatta, Biz yaxshi amallarni qilgan kishining mukofotini zoye qilmasmiz”. (Kahf surasi, 30-oyat).
Demak, qilgan yaxshi amallarimizda va ezgu niyatlarimizda aslo umidsiz bo‘lmasligimiz lozim. Chunki sizning qilgan yaxshi ishingizni bandalar unutib yuborsa ham, Alloh taolo aslo unutmaydi. Alloh taolo O‘z sha’niga munosib ravishda albatta, ajru mukofat beradi.
Muhtaram jamoat! Islom dini xayrli amallarga shu darajada targ‘ib qilganki, nafaqat xayrli amalni qilgan kishini, hatto xayrli amal qila olmasa-da, uni niyat qilgan kishilarni ham ulkan ajr-savoblar bilan taqdirlaydi. So‘zimizga ushbu hadisi sharif dalil bo‘ladi:
عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا عَنْ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِيمَا يَرْوِي عَنْ رَبِّهِ عَزَّ وَجَلَّ قَالَ: قَالَ إِنَّ اللَّهَ كَتَبَ الْحَسَنَاتِ وَالسَّيِّئَاتِ ثُمَّ بَيَّنَ ذَلِكَ فَمَنْ هَمَّ بِحَسَنَةٍ فَلَمْ يَعْمَلْهَا كَتَبَهَا اللَّهُ لَهُ عِنْدَهُ حَسَنَةً كَامِلَةً فَإِنْ هُوَ هَمَّ بِهَا فَعَمِلَهَا كَتَبَهَا اللَّهُ لَهُ عِنْدَهُ عَشْرَ حَسَنَاتٍ إِلَى سَبْعِ مِائَةِ ضِعْفٍ إِلَى أَضْعَافٍ كَثِيرَةٍ وَمَنْ هَمَّ بِسَيِّئَةٍ فَلَمْ يَعْمَلْهَا كَتَبَهَا اللَّهُ لَهُ عِنْدَهُ حَسَنَةً كَامِلَةً فَإِنْ هُوَ هَمَّ بِهَا فَعَمِلَهَا كَتَبَهَا اللَّهُ لَهُ سَيِّئَةً وَاحِدَةً.
رَوَاهُ البُخَارِيُّ
Ya’ni: Ibn Abbos roziyallohu anhumodan rivoyat qilinadi: “Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam o‘z Parvardigori azza va jalladan rivoyat qilib aytadi: “Alloh taolo yaxshiliklar va yomonliklarni yozib qo‘ydi va uni bayon qildi: Kimki biror yaxshilikni qasd qilsa-yu, lekin uni qilmasa, Alloh taolo uni O‘zining huzurida o‘sha banda uchun mukammal yaxshilik qilib yozib qo‘yadi. Agar banda uni qasd qilib, uni amalga ham oshirsa, Alloh taolo uni O‘zining huzurida o‘sha banda uchun o‘ntadan yetti yuz yaxshilikkacha, undan ham bir necha barobar ko‘p qilib yozib qo‘yadi. (Ya’ni, niyati va ixlosiga qarab ko‘paytirib beraveradi) Agar bir yomonlikni qasd qilsa-yu, (so‘ngra Allohdan qo‘rqib,) uni qilmasa, Alloh taolo uni O‘zining huzurida o‘sha banda uchun bitta mukammal yaxshilik qilib yozib qo‘yadi. Agar uni amalga oshirsa, Alloh taolo uni O‘zining huzurida bitta yomonlik qilib yozib qo‘yadi”. Imom Buxoriy rivoyat qilgan.
Abdulloh ibn Muborak rahmatullohi alayh aytgan: “Ayrim kichik amallarni niyat kattalashtiradi. Shuningdek, ayrim katta amallarni niyat kichraytiradi”.
Muhtaram jamoat! Shunday ekan, biz doim yaxshi niyatlar qilishimiz, yaxshi niyatda bo‘lishimiz lozimdir. Ana shunda Parvardigorimiz bizni niyatlarimizga yarasha amallarimizni ham to‘g‘irlab qo‘yaveradi. Mana joriy yil “Xalq bilan muloqot va inson manfaatlari yili”, deb e’lon qilindi. Biz ham barcha xalqimiz singari ushbu shior ostida bir jonu bir tan bo‘lib, yurtimiz ravnaqiga o‘z hissamizni qo‘shsak, “Ko‘pniki ko‘l bo‘lar” deganidek, ona Vatanimiz soat sayin taraqqiy topib boradi.
Alloh taolo barchamizni har bir amallarimizda niyatlarimizni to‘g‘ri qilishga muvaffaq qilsin! Bu yurtning ravnaqiga bizning ham hissamiz qo‘shilishiga O‘zi tavfiq ato qilsin! Omin!
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Imom Bayhaqiy, Abu Ubayd va Ibn Asokirlar Suvayd ibn G‘afla roziyallohu anhudan rivoyat qiladilar:
«Umar roziyallohu anhu Shomga kelganida ahli kitoblardan biri: «Ey mo‘minlarning amiri! Mo‘minlardan biri meni o‘zing ko‘rib turgan holga soldi», dedi. U kaltaklangan, boshi yorilgan holda edi. Umar roziyallohu anhu qattiq g‘azablandi va Suhayb roziyallohu anhuga:
«Bor, qara-chi, buning sohibi kim ekan?» dedi.
Suhayb roziyallohu anhu borib qarasa, u Avf ibn Molik roziyallohu anhu ekan.
Suhayb unga: «Mo‘minlarning amiri sendan qattiq g‘azablandi. Muoz ibn Jabal roziyallohu anhuning oldiga bor, u zot bilan gaplashsin. Umar shoshilib, seni bir narsa qilib qo‘yadimi, degan xavfdaman», dedi.
Umar roziyallohu anhu namozni o‘qib bo‘lib:
«Suhayb qani?! U odamni keltirdingmi?!» dedi.
«Ha», dedi Suhayb.
Avf Muozning oldiga borib, bo‘lgan voqeani aytib bergan edi, bas, Muoz o‘rnidan turib:
«Ey mo‘minlarning amiri! U Avf ibn Molik ekan. Uning gapini eshitib ko‘ring. Shoshilib, uni bir narsa qilib qo‘ymang», dedi. Umar unga:
«Sening bu bilan nima ishing bor?!» dedi.
«Ey mo‘minlarning amiri, qarasam, bu bir muslima ayolning eshagini yetaklab ketayotgan ekan. Eshak sakrab, ayolni yiqitib yuboray debdi. Lekin ayol yiqilmabdi. Manavi bo‘lsa, uni turtib yiqitib, o‘zini ayolning ustiga otdi», dedi Avf.
Umar unga: «Menga ayolni olib kel, aytganingni tasdiqlasin», dedi.
Avf ayolning oldiga bordi. Ayolning otasi bilan eri: «Nima qilib qo‘yding?! Bizning sohibamizni sharmanda qilding-ku!» dedilar.
Biroq ayol: «Allohga qasamki, u bilan boraman!» dedi.
Otasi bilan eri: «Biz borib, sening nomingdan gapiramiz», dedilar va Umar roziyallohu anhuning huzuriga kelib, Avf aytgan gaplarga o‘xshash gap aytdilar.
Bas, Umar amr qildi. Yahudiy osildi.
So‘ngra Umar: «Biz sizlar bilan bunga sulh qilganimiz yo‘q. Ey odamlar! Muhammadning zimmasi haqida Allohdan qo‘rqinglar! Ulardan kim bu ishni qilsa, unga zimma yo‘q!» dedi.
Suvayd: «O‘sha men ko‘rgan yahudiy Islomda birinchi osilgan odam edi», dedi».
Bu hodisada Umar ibn Xattob roziyallohu anhuning siyosat yoki tashviqot uchun emas, balki adolat uchun ish olib borishlari yaqqol namoyon bo‘lmoqda. Mazkur yahudiy qilar ishni qilib qo‘yib, makkorligini ishga solgan edi. U: «Musulmonlarning xalifasi kelib turibdi, hozir siyosat nozik paytda unga arz qilsam, siyosat uchun mening tarafimni oladi», deb o‘ylagan edi.
Darhaqiqat, ish avvaliga, sirtdan qaraganda yahudiy o‘ylaganicha boshlandi. Umar ibn Xattob roziyallohu anhu katta sahobiy Avf ibn Molik roziyallohu anhuning obro‘siga e’tibor qilmay, ishning haqiqatini surishtira boshladilar. U kishidan boshqa odam bo‘lganida bir yahudiyni deb, o‘zimizning obro‘li odamni xijolat qilmaylik, degan mulohazaga borishi mumkin edi. Ammo hazrati Umar roziyallohu anhuning tabiatlarida va u kishi ko‘rgan tarbiyada bunday mulohaza bo‘lishi mumkin emas edi.
U kishidan boshqa odam bo‘lganida siyosat uchun, nohaqdan bo‘lsa ham ularning yonini olishi mumkin edi. Ammo hazrati Umar roziyallohu anhu bunday qilishlari mumkin emas edi. U kishi aybdor kim bo‘lishidan qat’i nazar, uning aybiga yarasha jazosini berish tarbiyasini olganlar. Va shunday qildilar ham.
«Hadis va hayot» kitobining 23-juzidan olindi