Ulug‘ sahobiyya Xavla binti Sa’laba (raziyallohu anho) Islom tarixida nom qoldirgan mashxur ayollardan. U Payg‘ambar (salollohu alayhi vasallam)ga birinchilar qatori iymon keltirib, mashhur sahoba Avs ibn Somitga turmushga chiqqan edi.
Soliha ayol Xavla eriga vafodorligi, bola tarbiyasida sabri, matonati bilan mashhur qozongan edi. Xavla zukko va dono ayol bo‘lib, oilasi, farzandlaridan mehrini ayamas edi, ularga chavandozlikni, kamondan o‘q otishni o‘rgatar edi.
Tarixchilar Xavla bilan bog‘liq mashxur voqeani manbalarda bunday zikr qiladi. Johiliyat davrida Avs ibn Somit xotiniga: “sen menga onam kabi san” deb qo‘ydi va bu aytgan gapidan pushaymon bo‘ldi. Xavla bu gapni Payg‘ambar (salollohu alayhi vasallam)ga aytganda “ey Xavla endi sen eringga xarom bo‘lding” dedilar. Xavla erini oqlab “Ey Allohning rasuli, erim keksayib, aqli zaiflashib qolgan, bolalarim esa yosh, endi men nima qilaman?” deb eridan ayrilgisi kelmayotganini bildirdi. Payg‘ambarmiz yana avvalgi javobni qaytardilar. Shunda Xavla binti Sa’laba yig‘lab Alloh taologa bunday duo qildi: “Allohim senga arz qilaman, meni bu mushkulotdan o‘zing qutqar. Robbim bu ishimizni yechimini Payg‘ambaring tiliga o‘zing tushurgin” dedi.
Oisha onamiz (raziyallohu anho) rivoyat qiladilar: men ham, boshqalar ham Havlaning holiga achinib yig‘ladik. Shu payt uning iltijolari, ohu faryodi Alloh taologa yetgani ma’lum bo‘ldi. Alloh taolo o‘z habibiga vahiy tushurib, ayolni sevintirdi. Payg‘ambar (salollohu alayhi vasallam) tabassum qilib, tushgan oyatni tilovat qildilar:
قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِي تُجَادِلُكَ فِي زَوْجِهَا وَتَشْتَكِي إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ يَسْمَعُ تَحَاوُرَكُمَا إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ (1) الَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِنْكُمْ مِنْ نِسَائِهِمْ مَا هُنَّ أُمَّهَاتِهِمْ إِنْ أُمَّهَاتُهُمْ إِلَّا اللَّائِي وَلَدْنَهُمْ وَإِنَّهُمْ لَيَقُولُونَ مُنْكَرًا مِنَ الْقَوْلِ وَزُورًا وَإِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ
“Ey Muhammad Alloh o‘z jufti haqida siz bilan bahslashayotgan va Allohga arz qilayotgan ayolning so‘zini eshitdi. Alloh ikkovingizning so‘zlashuvungizni eshitur. Albatta Alloh eshituvchi va ko‘ruvchidir. Oralaringizdagi o‘z xotinlarini “zihor” qiladigan kishilarga ular (xotinlarni also) onalari emasdirlar. Ularning (chin) onalalari (ularni) tuqqan ayollardir. Ular, haqiqatan, nomaqbul va yolg‘on so‘z ayturlar. (Lekin) Alloh afv etuvchi va kechiruvchidir”.
Xavla binti Sa’laba eriga bu xabarni aytganda Avs nihoyatda sevinib ketdi.
Xavla erining vafotidan so‘ng turmush qurmadi. U eriga ko‘p achinar, doim uning haqqiga duo qilar edi. Eriga Allohdan mag‘firat tilardi. Payg‘ambar (salollohu alayhi vasallam) qachon Havlani ko‘rsalar: “Assalomu alaykum, ey duosini Alloh ijobat etgan ayol, ey so‘zini Alloh tinglagan ayol” deb salomlashar edilar.
Bir kuni Umar ibn Hattob (raziyallohu anhu) masjiddan qaytayotganda bir ayol yo‘lini to‘sib chiqib, nasihat qila boshladi: “Ey Umar sen bir vaqtlar “Umarcha” deyishardi, keyin “Umar” deb ataladigan bo‘ldining. Bugun esa “Mo‘minlar amiri” deyishmoqda. Ey Umar, ma’sulyat bobida Alloh taolodan qo‘rq, kim qiyomat kunidan qo‘rqsa, kim o‘limdan qo‘rqsa, o‘tkinchi narsalar ham uni qo‘rquvga soladigan bo‘ladi”.
Hamrohlari Hazrati Umarga: “Shu kampirning gapini quloq solib o‘tiribsizmi?” deyishdi. Shunda Hazrati Umar: “Bu ayolning kimliginni bilmaysizmi? U Avs ibn Somitning xotini Xavla binti Sa’laba bo‘ladi. Bu ayolning so‘zini Alloh taolo eshitgan-u, Umar eshitmasinmi?” dedilar.
Zihor muommosi hal etilishida sababchi bo‘lgan taqvodor, eriga vafodor bo‘lgan bu ayol sahobiyyalar ichida ko‘rkam va iforli gul misli yashab o‘tdi. Alloh taolo undan rozi bo‘lsin.
Davomi bor...
Manbalar asosida
Toshkent Islom Instituti 4-kurs talabasi
Tojiddinov Abdussomad Abdulbosit o‘g‘li tayyorladi
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Go‘zal axloq biz mo‘min-musulmonlar uchun eng muhim odoblardan biridir. Chunki u tayanch nuqtasi, doiraning markazi va uning hayotidagi faol o‘rnidir. Shuning uchun islom axloqiy tarbiyaga katta e’tibor bergan, hatto ummatning muallimi bo‘lgan Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamni Alloh taolo: “Albatta, Siz buyuk xulq uzradirsiz!” (Qalam surasi, 4-oyat) deya madh etgan.
Ramazon oyi – musulmonlar uchun nafaqat ro‘za tutish, balki axloqiy tarbiya va nafsni poklash oyidir. Bu muborak oyda go‘zal axloqni rivojlantirish, sabr-toqatli bo‘lish, halimlik, iroda kuchi, kechirimlilik, tenglik, ehson qilish, sadaqa berish, yaxshi muomala, rahm-shafqat, mehribonlik, boshqalarni sevish va ishonchlilik kabi fazilatlarni amalga oshirish muhim ahamiyatga ega. Bu fazilatlar nafaqat shaxsiy rivojlanishimizga, balki jamiyatimizda ham yaxshilik va tinchlikning qaror topishiga xizmat qiladi.
Bu hadis musulmon kishining boshqalarga nisbatan muloyim va zararsiz bo‘lishi kerakligini ta’kidlaydi. Ramazon oyida biz nafaqat o‘zimizning ibodatlarimizga, balki boshqalar bilan bo‘lgan munosabatlarimizga ham e’tibor qaratishimiz lozim.
Ro‘za tutish nafaqat ochlik va chanqoqlikni his qilish, balki nafsni tarbiyalash, sabr-toqatni oshirish, nafs istaklarini nazorat qilish va his-tuyg‘ularni boshqarishga qaratilgan ibodatdir.
Ramazon oyida nafsimizni yuqorida zikr qilingan yaxshi xislatlar bilan tarbiyalab borsak, ular doimiy odatga aylanib, qolgan oylarga ham o‘z ta’sirini o‘tkazadi va komil inson bo‘lishimizga yordam beradi.
Ramazon oyida ba’zi ro‘zadorlar o‘zlarining tez asabiylashishi va sabrsizligini ro‘za tutish bilan oqlashga harakat qiladilar. Ammo bu holat ro‘zaning asl maqsadiga ziddir. Ro‘za tutish nafaqat ochlik va chanqoqlikni his qilish, balki nafsni tarbiyalash, sabr-toqatni oshirish, nafs istaklarini nazorat qilish va his-tuyg‘ularni boshqarishga qaratilgan ibodatdir.
Bu hadis ro‘zador kishining o‘zini tutishi va boshqalar bilan muomalada qanday bo‘lishi kerakligini ko‘rsatadi.
Shuning uchun Ramazon oyida o‘z axloqimizni yaxshilashga, go‘zal xulq-atvorni so‘z va amallarimizda namoyon etishga harakat qilaylik. Bu nafaqat ro‘zamizning qabul bo‘lishiga, balki jamiyatda ham ezgulik xotirjamlikning tarqalishiga hissa qo‘shadi.
Alloh taolo barchamizni go‘zal axloqli, sabr-toqatli va bir-birimizga mehribon bo‘lishimizni nasib etsin.
Doktor Solih bin Ali Abu A’rrodning
“Ramazon maktublari” kitobidan
Ilyosxon Ahmedov tayyorladi.