Sayt test holatida ishlamoqda!
17 May, 2025   |   19 Zulqa`da, 1446

Toshkent shahri
Tong
03:27
Quyosh
05:03
Peshin
12:24
Asr
17:26
Shom
19:40
Xufton
21:10
Bismillah
17 May, 2025, 19 Zulqa`da, 1446

Ona duosi

16.02.2017   10343   5 min.
Ona duosi

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَيْهَا مَلَائِكَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ

Ey, imon keltirganlar! O‘zlaringizni va oila a’zolaringizni yoqilg‘isi odamlar va toshlar bo‘lmish do‘zaxdan saqlangizki, unda dag‘al va qattiqqo‘l, Alloh buyurgan narsaga itoatsizlik qilmaydigan, faqat buyurilgan ishni qiladigan farishtalar (xizmat qilurlar). (Tahrim 6)

Hikoya qilinishicha, kunlardan bir kuni tariqat va karomat sohibi Shayx Hiraviyning huzuriga bir keksa ayol qo‘lida maktub bilan kirib keldi. Maktubda “marhamat qilib o‘g‘limni hidoyat topishi uchun Alloh taologa duo qilib bersangiz, chunki u yomon ishlarni qilib yuribdi”, deb yozilgan edi. Shunda Shayx: “ota-onasining duosi isloh qilmasdan, shayxning duosiga muhtoj bo‘ladigan bolaning holiga voy bo‘lsin. Bunday bolaga shayxning duosi faqatgina jazoni ziyoda qiladi”, dedilar. So‘ngra ey onaxon, siz borib bu kecha namoz o‘qing va ortidan o‘g‘lingizni hidoyat topishini so‘rab, Alloh taologa duo qiling, dedilar. Onaxon ketdi va shayxning aytganlarini qildi. Ammo o‘g‘lida biror o‘zgarish ko‘rmadi, u o‘sha-o‘sha ichkiligu yomon ishlarini qilishda davom etardi. Onaxon yana shayxning yoniga qaytdi va o‘zgarish bo‘lmaganini aytib yig‘lab, shunday dedi: “uni juda yaxshi ko‘raman, uni o‘ylab yuragim ezilib ketmoqda, qilmishlari tufayli qiyomat kunida do‘zaxga giriftor bo‘lishidan qo‘rqaman, men uning firoqiga chiday olmayman. Hazrat unga duo va nasihat qiling, unga bu azoblardan xalos bo‘ladigan yo‘lni ko‘rsating, men ortiq chiday olmayman”. U o‘zini yig‘idan to‘xtata olmasdan bu gaplarini qayta-qayta takrorlardi. Shayxning unga rahmi keldi va u ham yig‘lab mahzun bo‘ldi.  So‘ngra unga: “ey onajon, yana bu kecha ham joynamozni yozing, Alloh huzurida toat bilan turing, tazarru’ bilan duo qiling, men ham shunday qilaman, shoyad Alloh unga tavbani nasib qilsa”, dedi. Onaxon uyiga ketdi va ibodatda qoim bo‘ldi va yig‘lab: “Allohim, bolamga hidoyat bergin, Allohim, bolamni badbaxt qilmagin”, deya munojot qildi. Shayx ham uyida xuddi shunday duo qilib turardi. Bu paytda onaxonning o‘g‘li mast, qo‘lida qadah, aroqxo‘rlik bilan mashg‘ul edi. Shu asnoda qo‘lidagi qadahdan: agar bu kecha onangni rozi qilmasang, kofir bo‘lib o‘lgin, degan ovozni eshitdi. U buni eshitib qo‘lidagi qadahni uloqtirdi va ho‘ngrab yig‘lab yubordi. So‘ng o‘rnidan turib yig‘lagancha uyiga ketdi. U hali ham mast edi. Onaxon o‘g‘lini ko‘rib: voy o‘g‘ilginam, voy ko‘zimning oqu-qorasi deya yig‘lardi. O‘g‘il onasining yig‘isini eshitib, o‘zini onasining oyoqlari ostiga tashladi Ona yig‘lab bolasini quchog‘iga oldi. Shunda bola qalbining tub-tubidan chiqarib: Yo Alloh, dedi-yu hushdan ketib yiqildi. Shu yotishda tong otganda ham o‘ziga kelmadi. Onaxon tinmay yig‘lardi, so‘ng u o‘rnidan turib yana shayx yoniga keldi, unga o‘g‘lining holatini gapirib berdi. Shayx unga: o‘g‘lingizni bir ulovga yuklang va uni Ka’baga olib boring, shoyad, Baytullohning barakoti bilan o‘ziga kelsa,  qaytishda esa Lubnon tog‘i orqali qayting, dedi. So‘ngra onaxon o‘g‘lini bir ulovning ustiga ortib Ka’baga olib bordi. Keyin  Lubnan tog‘i orqali qaytdi. Onaxon u yerda qo‘llarida ichida mayyiti bor tobutni olib turishgan olti kishini ko‘rdi. Onaxon ulardan: “bu qanday tobut”, deb so‘radi. Ular: bu shayximizning tobuti, u zot vafot etdilar, biz esa janoza o‘qib beradigan imomni kutib o‘tiribmiz, uni o‘zimizga shayx qilib olamiz, u shayximiz o‘rinlariga o‘tiradi, deyishdi. Onaxon taajjublanib: “kim u imom?”, deb so‘radi. Ular: o‘g‘lingiz, chunki u duoingiz sababli valiylar darajasiga erishdi, deyishdi. Shu payt onaxonning o‘g‘li o‘ziga kelib, ulovdan tushdi va tahorat oldi. So‘ng janoza namozini o‘qishga kirishib: “Allohu akbar” degan edi, sanab sanog‘iga yetib bo‘lmaydigan darajadagi ko‘pchilikning “Allohu akbar” deganlarini eshitdi. Ularning ovozlarini eshitdi-yu, biroq o‘zlarini ko‘ra olmadi. Namoz o‘qib bo‘lishgach: onajon boring, endi ko‘rishish qiyomatga qoldi, dedi. Onaxonning o‘g‘li ham, uning yonidagi haligi olti kishi ham shu yerda qoldi. Onaxon aql hushidan ayrilgandek yig‘lab hayron bo‘lib qoldi.

Bolasi iymonidan  ajralib qolish xavfini qilgan kishining holati shu darajada bo‘lsa, iymondan Islomdan ajralib qolish xavfidagi kishining holati qay darajada bo‘lar ekan? Ey Allohim, O‘z rahmating bilan bizlarni o‘lim chog‘ida ham, hayotda ham Islomda, iymonda sobitqadam qilgin, ey mehribonlar mehriboni. 

O‘MI kutubxonasi

Ibratli hikoyalar
Boshqa maqolalar

Muhammad Said Ramazon al-Butiy

16.05.2025   1742   5 min.
Muhammad Said Ramazon al-Butiy

Muhammad Said ibn Ramazon ibn Umar ibn Murod al-Butiy 1929 yilda Usmoniylar imperiyasi tarkibida bo‘lgan, bugungi kunda Turkiya Respublikasi hududiga kiruvchi Jizre (arabcha: Jazirat ibn ‘Umar, kurdcha: Cizîrê Botan) viloyatiga qarashli Jalka qishlog‘ida tavallud topgan. Ushbu hudud tarixan boy ilmiy va madaniy merosga ega bo‘lib, ko‘plab yetuk shaxslar, ayniqsa islom olimlari bilan mashhur bo‘lgan. Jizre hududi o‘zining uzoq yillik ilm-fan va ma’rifat an’analari bilan ajralib turadi. Tarixiy manbalarda bu yerda yashab o‘tgan ko‘plab olimlarning ismlari tilga olinadi. Jumladan, buyuk musulmon tarixchisi va "al-Kamil fī’t-Tarix" asari muallifi Ibnul-Asir (1160–1233), mashhur qiroat olimi Abul-Xoyr Muhammad ibn Muhammad al-Jazariy, mexanika va texnika sohasida kashshof sifatida tanilgan, "al-Jami' baynaal-'ilm val-'amal an-nafi' fī ṣina'at al-ḥiyal" asari muallifi Abul-‘Izz ibn Isma‘il ar-Rozzaz al-Jazariy (vafoti 1206-yil) shular jumlasidandir.

Muhammad Said Ramazon al-Butiy ana shunday yuksak martabali olimlardan biridir. U Islom olamida asosan fiqh, da’vatchilik faoliyati, asarlari va siyosat bilan aloqasi sababli mashhur bo‘lgan. Uning ilmiy merosi, asarlari va ilgari surgan g‘oyalari ko‘pincha G‘azoliy bilan qiyoslanadi [1].

Muhammad Said Ramazon al-Butiy 1934-yilda oilasi bilan Suriyaning Damashq shahriga hijrat qilgan. Ular asosan kurdlar istiqomat qiladigan Ruknuddin mahallasiga joylashadilar. Butiy bolaligidan Qur’on ta’limini boshlaydi va atigi olti oy ichida Qur’onni to‘liq xatm qiladi. Keyinchalik otasi bosh-qoshligida turli madrasalarda diniy ilmlar bilan shug‘ullanadi. 1953-yilgacha Shayx Hasan Habanka al-Maydoniy boshchiligidagi "At-tavjih al-islomiy" kollejida nahv, mantiq, balog‘at, usul va boshqa diniy fanlarni o‘rganadi.

1953-yilda Misrning Azhar universiteti Shariat fakultetiga o‘qishga kirib, 1956-yilda tamomlaydi. 1957-yilda Humus shahrida diniy madaniyat o‘qituvchisi sifatida faoliyat boshlaydi. 1960-yilda Damashq universitetining Shariat fakultetida yordamchi lavozimiga tayinlanadi. 1965-yilda Azhar universitetida "Islom huquqida "Maslaha" mavzusida doktorlik dissertatsiyasini "Mumtaz" (juda a‘lo) bahosi bilan himoya qiladi. Shundan so‘ng u Damashq universitetida professor unvoniga erishib, islom huquqi, fiqh, aqida va siyrat fanlaridan saboq beradi.

1970-yilda dotsent, 1975-yilda professor, 1977-yilda esa Shariat fakulteti dekani lavozimiga tayinlanib, 1993-yilgacha bu lavozimda ishlaydi. U arab, kurd, turk va ingliz tillarini yaxshi bilgan. Akademik faoliyati davomida u kitoblari, televideniya, radio va internet orqali keng ommaga diniy ta’lim yetkazgan. Uning Damashqdagi yirik masjidlardagi va’zlari ko‘p sonli kishilarni jamlagan.

Yevropalik tadqiqotchi Andreas Christmann ta’kidlaganidek, diniy amallarga rioya qilmaydigan hatto musulmon bo‘lmagan kishilar ham uning ma’ruzalariga qiziqish bildirgan [2]. 2005-yilda Dubay Qur’on Xizmat Kengashi uni "Namunali Islom Olimi" deb e’tirof etgan. 2012-yilda esa Iordaniya Qirollik Akademiyasi tomonidan tuzilgan eng nufuzli 500 musulmon ro‘yxatida 22-o‘rinni egallagan.

Butiy aqidada Ash’ariy kalom maktabiga ergashgan bo‘lib, salafiylik oqimiga tanqidiy yondashuvi bilan mashhur edi. Fiqhiy yo‘nalishda esa Shofi’iy mazhabiga mansub bo‘lgan.

Butiyning ilmiy faoliyatida birinchi yirik yutug‘i sifatida "ad-Davabitu’l-Maslaha fi’sh-Shari‘ati’l-Islamiyya" nomli doktorlik dissertatsiyasi bo‘lib, bu asar Islom huquqidagi "Maslaha" masalasini chuqur tahlil qilgani sababli tadqiqotchilar tomonidan muhim manba sifatida qadrlanadi.

Uning asl shuhrati esa "Fiqhus-siyra" asari orqali keng tarqalgan. Ushbu kitobda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning hayotlari asosida shar’iy va fiqhiy xulosalar chiqarilib, yangicha ilmiy uslubda taqdim etilgan.

Tahrirchi Bot, [16.05.2025 12:30]
Butiy 70 ga yaqin kitob va ko‘plab maqolalar muallifi bo‘lib, Islom ummati muammolariga bag‘ishlangan "Abhas fi’l-Kimme" nomli o‘nta risoladan iborat to‘plami ham e’tibor qozongan. Bu risolalarda u muammolarga yechimlarning o‘zini emas, balki ularning asl sabablari, xususan, G‘arb qarshisida musulmonlarning ijtimoiy va iqtisodiy jihatdan orqada qolish omillarini ochib berishga intilgan.

U butun umri davomida islomiy fikr, axloq va ma’rifatni targ‘ib etishda fidokorona xizmat qilgan. Afsuski, bu yuksak ilm va taqvo sohibi 2013 yil 21 mart kuni Damashqdagi Imom masjidida dars berayotgan paytida shahid bo‘ldi. Uning vafoti nafaqat Suriyada, balki butun Islom olamida chuqur iztirob bilan qabul qilindi. Shu tariqa Ramazon Butiy o‘zining boy ilmiy merosi va mardonavor xizmatlari bilan musulmon ummatining qalbida chuqur iz qoldirdi.

Muhammaddiyor MO‘MINOV,
Toshkent Islom instituti 402-guruh talabasi.
 

[1] Mahsum Aslan. Muhammed Said Ramazan el-Bûtî’nin hayatı, eserleri, ilmî kişiliği ve fıkıhçılığı "Muhammad Said Ramazon al-Butiyning Hayoti, Asarlari, Ilmiy Shaxsiyati va Fiqhchilig‘i" nomli magistrlik dissertatsiyasidan. Dijla Universiteti, Sotsial fanlar instituti, Diyarbakir, qisqartirma, 2014.–  J.1. — B.1.

[2] Andreas Christmann. Islamic scholar and religious leader: A portrait of Shaykh Muhammad Sa’id Ramadan al-Būti “Musulmon Olim va Diniy Yetakchi: Shayx Muhammad Said Ramazon al-Butiy”, tarj. Muammer İskenderoğlu, Usul islomiy tadqiqotlar jurnali, Son: 2, Iyul-Dekabr, 2004. – 129-154, - B.130.