Muqaddas dinimizda har-bir mo'minning o'ziga yarasha haq va majburiyatlari bor. Bularning barchasi Robbisiga qullik qilish asnosidagi vazifalardir. Ya'ni, ibodatlar va muomalotlar. Ibodatlar deganda, banda bajarishi kerak bo'lgan barcha farz va nafl amallarni o'z ichiga oladi. Namoz, ro'za, zakot, haj va hokazolar kabi. Muomalotlar deganda esa, eng avvalo ota-ona va farzand borasidagi haq-huquqlar, so'ngra qarindosh-urug', qo'ni-qo'shni va jamiyatda yashovchi har-bir inson bilan qilinadigan ijtimoiy muloqotlardir. Ushbularga amal qilish bu - Alloh taolo tomonidan ajrlarga, mukofotlarga sazovor bo'lishning boisi bo'lsa, ularga rioya qilmaslik, albatta insonni gunohkor bo'lishiga va azobga duchor bo'lishiga sabab bo'ladi. Alloh taolo Qur'oni karimda shunday marhamat qiladi: ''Men jinlar va insonlarni faqat O'zimga ibodat qilishlari uchungina yaratdim'' (Zoriyot, 56). Ya'ni, ushbu oyatdagi ibodat ma'nosi, yuqorida zikr qilingan barcha haq va majburiyatlarni banda tomonidan ijrosini ta'minlab qo'yishdir. Shuning uchun ham dinni jamiyatda ahamiyati yuksak. Qaysi bir joyda din bo'lmasa, odamlar halol, haromning farqiga bormasa, gunohni nima ekanini anglamasa, oqibatini his etmasa, hohlagan ishini qilsa, tabiiyki, usha jamiyat parokandalikka yuz tutadi. Jinoyatchilik avj oladi. Payg'ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: ''Din nasihatdir'', deb bejiz aytmaganlar. Ya'ni, agar shu nasihatchi dinimiz bo'lmasa, Alloh asrasin, holatimiz ancha ayanchli bo'lardi. Qolaversa, musulmonchilikda itoatsizlik, jinoyatlar sari etaklaydigan har-qanday holat, hoh u moddiy, hoh ma'naviy bo'lsin, qattiq qoralangan.
Alloh taolo O'zining Kalomida shunday deydi: "Yerni (Alloh xayrli ishlarga) yaroqli qilib qo'ygandan keyin (unda) buzg'unchilik qilmangiz! Unga (Allohga) ham qo'rqinch va ham umid bilan duo qilingiz! Allohning rahmati ezgu ish qiluvchilarga yaqindir." (A'rof, 56). Bir joyga borib buzg'unchilik qilish, odamlarni bir-biriga gij-gijlab, fitnalar qilishning o'zigina emas, balki ko'pincha ko'zimiz ilg'amaydigan mayda xatoliklarga yo'l qo'yishni ham aytsa bo'ladi. Chunki gohida biz e'tibor qilmaydigan ushbu kamchiliklar bora-bora ulkan gunohlarga aylanib ketishi mumkin.
Qonunchiligimizda, bir jinoyat qilgan odamga ayrim holatlarda, bir nechta moddalar qo'llaniladi. Ya'ni, falon moddaning a va b bandiga asosan aybdor, deb topilsin, degan ma'noda. Dinimizda ham shu kabi holat bor. Ya'ni, bitta gunoh ishni qilish ortidan bir nechta xatolik qilgan odam sifatida baholash. Masalan, bir mo'minning uyini o'margan odamni olaylik. O'g'rilik qilishi bir gunoh. Mo'minning moliga tajovuz qilish harom, bu ikkinchisi. Birovning uyiga so'roqsiz kirishi esa, uchinchi gunohdir. Ya'ni, birgina o'g'rilik ketidan uch xil gunohni bo'yniga yuklab olmoqda. Albatta bunday misollarni boshqa ko'rinishdagi xatolarda ham keltirish mumkin. Aytmoqchi bo'lganimiz, inson qaysi jinoyatga qo'l urmasin, o'g'irlik, zino, qatl kabi ulkan gunohlar bo'ladimi, yoki boshqa mayda bezorilikmi, toki sidqidildan pushaymon bo'lib, tavbalar qilmas ekan, oqibati alamli azob bo'ladi, o'zgasi emas. Bu tushunchalarni esa, bugungi kunda o'sib kelayotgan avlodga to'g'ri singdirishga harakat qilmas ekanmiz, kelajakda o'zimizga og'ir yuk bo'ladi.
Qodirjon Umurzakov
Pop tumani «Muhammadjon qori»jome masjidining imom-xatibi
“Ey insonlar! Allohga va Uning Payg‘ambari Muhammad alayhissalomga iymon keltiringlar hamda U Zot Sizlarni xalifa qilib qo‘ygan narsalardan, ya’ni vaqtincha qo‘llaringizda turgan, erta bir kun sizlar istasangiz-istamasangiz o‘zgalarni qo‘llariga o‘tib ketadigan Alloh bergan mol-davlatdan infoq-ehson qilinglar! Bas, sizlardan iymon keltirgan va infoq-ehson qilgan zotlar uchun katta ajr-mukofot bordir!” (Hadid surasi, 7-oyat).
Xalifa deb tarjima qilingan so‘z Qur’onda “mustaxlafiyna” deb keladi. Bu so‘z lug‘atda o‘zini o‘rniga biror kishini o‘rinbosar qilmoq ma’nosida – egasini o‘rniga bir ishni bajaradigan kishiga ishlatiladi. Masalan: Mol-mulk, siz unda mustaxlafsiz, ya’ni u sizni qo‘lingizda omonat, haqiqiy egasi siz emassiz, omonatdor qo‘lsiz xolos! Uni sizga Alloh ko‘rsatgan o‘ringa ishlatishingiz uchungina berilgan!
Bir to‘da tuyasi bor a’robiydan so‘rashdi, bu tuyalar kimniki? A’robiy go‘zal javob berdi: Mening qo‘limda turgan, Allohning mulki! Meni qo‘limda turgan, Allohning mulki! Ya’ni, bu Allohniki! Men uni tasarruf qilishga mas’ulman xolos.
“Mustaxlaf” so‘zini yana ham kengroq tushunsak, mol-mulkda siz mustaxlafsiz. Sihat-salomatlik! Siz unda mustaxlafsiz! Uni o‘zini o‘rnida ishlatishingiz lozim bo‘ladi. Jamiyatda har bir kishini o‘z vazifasi, o‘rni bor. Sizni ham o‘z o‘rningiz, vazifangiz bor. Nochorga yordam berish, kuchsizni himoya qilish ham jamiyat a’zolarini vazifalaridan biri hisoblanadi. Alloh sizga ilm bergan. Siz unda mustaxlafsiz! O‘zini o‘rnida ishlatishga, yaxshi-yomonni eslatishga, halol-haromni bildirishga mas’ulsiz! Allohni oldida javobgarsiz!
Alloh aytadi: “Men yerda Odamni xalifa qilmoqchiman” (Baqara surasi, 30-oyat).
Inson-Alloh uni qo‘liga mol-mulk berib, uni omonatdor qo‘l qilgan Allohni yerdagi xalifasi. Mol-mulk bizniki emas. Aslida bizniki bo‘lmagan narsa qandoq qilib bizniki bo‘lsin. Ya’ni, meni qo‘limdagi mulk meniki emas, uni qo‘lidagi mulk uniki emas, sizni qo‘lingizdagi mulk ham sizniki emas. Biz uni haqiqiy egasi emasmiz. Biz tanovul qilsak tugatamiz, kiysak eskirtamiz va ammo, sadaqa qilganimiznigina o‘zimizga olib qolamiz!
Bir odam Payg‘ambarimiz alayhissalomga bir qo‘yni hammasini tarqatdim faqatgina qo‘li qoldi xolos dedi. Shunda Rasululloh alayhissalom: Yo‘q unday emas, qo‘lidan boshqa hammasini olib qolibsan, dedilar. Ya’ni, sadaqa qilganing oxiratga zaxira bo‘lib o‘zingda qoladi. Olib qolganing tugab tamom bo‘ladi.
Ey birodarim! "Mustaxlaf" so‘zi juda keng ma’noda tushuniladi. Masalan seni moshinang bor, sen unda mustaxlafsan.
Haqiqatda yordamga muhtojlarni hojatlariga uni ishlatsang uni haqqini ado etgan bo‘lasan. Gunoh, ko‘ngilxushi uchun yoki shunchaki aylanib kelish uchun emas, haqiqatda shunga ehtiyoji bor, chorasiz turgan odamga yordam berishga mas’ulsan! Inson unga berilgan har bir nasibada, iqtidorda, ilmda, hunarda, shijoatda, kuch-quvvatda, g‘ayratda barcha barchasida mustaxlafdir. Mol-mulk ne’mat hisoblanmaydi. Uni qay o‘ringa ishlatilishiga qarab turadi.
Agar Alloh rozi bo‘ladigan-toatga, muhtoj-u nochorlarga xayr-saxovatga, o‘zi mas’ul bo‘lganlarni nafaqalariga ishlatilsagina ne’mat hisoblanadi. Unday bo‘lmasa-gunohu ma’siyatga, kayfu-safoga, foydasiz o‘rinlarga ishlatilsa-balo bo‘ladi, ofat bo‘ladi!
Muhammad Rotib Nobulusiy suhbatlaridan
“Qur’on ilmlari” kafedrasi o‘qituvchisi Adham YUSUPOV tarjimasi.