Inson hayoti davomida solih amallar bilan bir qatorda o‘ziga solih do‘st orttirishi ham kerak. Zero, manbalarda solih do‘st qiyomat kuni shafoat qilish maqomiga ega bo‘lishi, aytiladi. Buyuk alloma Hasan al-Basriy shunday rivoyat qiladi. Qiyomat kuni jannat ahli jannatga, do‘zax ahli do‘zaxga kiradi. Shunda jannatga kirayotgan solih kishi: “Qani meni falon ismli do‘stim, men uni jannatga kirayotganlar orasida ko‘rmayapmanku?”- deydi. Unga “Do‘sting jahannamda”- deyishdi. Shunda, u: “Ey Robbim, falon ismli do‘stim men bilan birga jannatda bo‘lmasa jannat menga mukammal bo‘lmaydi”- deydi. Shunda Alloh taolo uning do‘stini jahannamdan ozod qilib, jannatga kirgizishga amr qiladi. Uni do‘zaxdan chiqarib, jannatga kirgizadilar. Shunda jahannam ahli: “Kim uni jahannamdan chiqardi, uning solih amallari bormidi?”- deb so‘rashadi. Ularga:“Yo‘q”,- deb javob beriladi. “Otasi yoki akasi shahidmi?”- deb so‘rashadi. “Yo‘q”-deb javob qilishadi. “Unda unga payg‘ambaru nabiylar shafoat bo‘lishdimi?”-deb so‘rashadi. “Yo‘q”. “Unda kim uni shafoat qildi?”, deyishadi. Shunga ularga:“Uning solih do‘sti shafoat qildi”, deyishadi. Shunda do‘zax ahli baqirib, shunday dedilar:
ٍ وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ فَمَا لَنَا مِنْ شَافِعِينَ
Endi bizlar uchun na oqlovchilar bor, na biror qadrdon do‘st. (Shuaro,100-101)
فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ
Bas, koshki, bizga yana bir marta (yashash) bo‘lsa-yu, bizlar ham mo‘minlardan bo‘lsak. (Shuaro,102)
Qissadan hissa, yaxshi do‘st insonga bu dunyoda ham oxiratda ham hamroh bo‘larkan.
Muhammad-Akmalxon SHOKIROV
Xalqaro aloqalar bo‘limi mudiri
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Alloh taoloning go‘zal ismlaridan biri “As-Sattor”dir. Marhamatli robbimiz ushbu sifati bilan bandalarning ayblarini bu dunyoda yashirib, kamchiliklarini yopuvchidir. Oxiratda esa o‘zining fazli va rahmati bilan kechirib yuboradi. Chin, haqiqiy musulmon ham robbimizning ushbu go‘zal sifati bilan xulqlanib, birodarlarining ayblarini qidirmasdan, balki bilgan ayblarini ham yashiradi. Zero, Alloh taolo bu dunyoda musulmonlarning ayblarini yashirgan bandasini qiyomat kuni odamlar oldida sharmandalikdan asraydi.
Bu haqda suyukli, mehribon payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam bunday marhamat qilganlar:
وَعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «لَا يَسْتُرُ عَبْدٌ عَبْدًا فِي الدُّنْيَا إِلَّا سَتَرَهُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ». رَوَاهُ مُسْلِمٌ.
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: Nabiy sollallohu alayhi vasallam: “Banda boshqa bir bandaning aybini shu dunyoda berkitar ekan, Alloh qiyomat kuni uning aybini berkitadi”, dedilar (Imom Muslim rivoyati).
Bandalarning ayblarini yashirish deganda, banda bilan Robbining o‘rtasida sodir bo‘lgan ayblar tushuniladi. Allohga nisbatan banda tomonidan gunoh, biror ayb sodir etilganda, ularni fosh etib, sharmanda qilinmaydi, balki Alloh taoloning marhamati, kechirimli ekaniga suyanib, fazlidan umid qilinadi. Shu niyatda musulmon birodarining aybini yashirish ijobiy xislat sanaladi.
Ammo, haqiqat berkitilib, odamlarning huquqlari zoye qilinganini ko‘rganda, buni yashishirish, oshkor qilmaslik fazilat sanalmaydi, aksincha razolat sanaladi. Ammo bandalarning haq-huquqlari poymol bo‘lganda aybu kamchiliklar yashirilmasdan, ro‘yirost gapiriladi. Garchi o‘zining yaqinlari tomonidan sodir etilgan bo‘lsa ham. Bu ham o‘z navbatida go‘zal fazilatdir.
Hadisdan biz o‘rgangan foydali o‘gitlar:
1. Musulmon kimsa birodarining ayblarini yashirib, odamlar oldida sharmanda qilmaydi.
2. Bu dunyoda birodarining aybini yashirsa, buning mukofoti qiyomat kunida Alloh uning ham aybini yashirishini bilgan banda albatta bu amalini oxiratiga zaxira qilib qo‘yadi.
3. Musulmon kishi odamlarning aybini yashiradi, chunki bu amalni Alloh yaxshi ko‘radi.
4. Odamlarning aybini yashirar ekan, ularning uyat narsalarini ham fosh qilmasligi undan ham muhim. Inson bu bilan o‘zi yashab turgan jamiyatda parokandalik, qo‘shnilar, qarindoshlar orasida xusumat, janjalning oldini olgan bo‘ladi.
5. Odamlarning huquqlari zoye qilinganini ko‘rib, haqiqatni yashirish, haqiqatni oshkor qilmaslik fazilat emas, aksincha razolat sanaladi.
6. Insonlarning haq-huquqlarini poymol qilayotgan kishi garchi o‘zining yaqinlari, aka-uka, qarindoshlari bo‘lsa ham uning aybu-kamchiliklari yashirilmasdan, o‘ziga ro‘yirost gapiriladi.
Beknazar Muhammad Shakur,
Hadis ilmi maktabi katta o‘qituvchisi.