Alloh taolo Qur’oni karimda bunday marhamat qiladi: “Bas, namoz tugagandan so‘ng yer yuzi bo‘ylab tarqaling va Allohning fazlidan talab qiling va Allohni ko‘p eslang, shoyadki, yutuqqa erishsangiz” (Juma surasi, 10-oyat).
1. Kahf surasi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Kim juma kuni Kahf surasini o‘qisa, qiyomat kuni uning qadami ostidan nur chiqib, osmonu falakni yoritadi va uning ikki juma orasidagi gunohlari kechiriladi”, dedilar (Abu Bakr ibn Marduyah rivoyat qilgan).
2. Duxon surasi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Kim juma kechasi “Ha mim” (Duxon surasi)ni qiroat qilsa, mag‘firat qilinadi”, dedilar.
Nabiy alayhissalom: “Kim juma kechasi “Ha mim”ni o‘qisa, yetmish ming farishta tonggacha uning haqqiga istig‘for aytib chiqadi”, deganlar.
3. Yosin surasi.
4. Hud surasi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Hud surasini juma kuni o‘qinglar”, deganlar.
5. Oli Imron surasi.
Hazrati Usmon ibn Affon roziyallohu anhu aytadilar: “Kimki kechasi “Oli Imron” surasini o‘qisa, unga kechani bedor o‘tkazganlik savobi yoziladi”.
Boshqa rivoyatda: “Kim juma kuni Oli Imron surasini o‘qisa, 70 ming farishta kechgacha istig‘for aytadi”.
6. Ixlos, falaq va naas surasi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Kim juma namozidan keyin “Qul huvallohu ahad”, “Qul a’uzu birobbil falaq” va “Qul a’uzu birobbin nas” suralarini yetti marta o‘qisa, Alloh taolo uni keyingi jumagacha yomonlikdan saqlaydi», dedilar (Ibn Sunniy rivoyati).
Davron NURMUHAMMAD
Bir kuni Umar roziyallohu anhu masjidga chiqdilar, u yerda Muoz ibn Jabal roziyallohu anhuni Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning qabrlari yonida yig‘lab turgan holda ko‘rdilar.
Umar raziyallohu anhu undan: "Ey Muoz, nima uchun yig‘layapsan?" deb so‘radilar.
Shunda Muoz roziyallohu anhu javob berdilar: "Men Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan eshitgan bir hadis tufayli yig‘layapman. U zot alayhissalom aytgan edilar: "Riyoning ozginasi ham shirkdir. Kimki Allohning do‘stlariga dushmanlik qilsa, bilib qo‘ysinki, u Allohga qarshi urush ochibdi. Albatta, Alloh taolo abror, taqvodor, o‘zini pinhon tutadigan bandalarni yaxshi ko‘radi. Ular shunday kishilarki, yo‘qliklarida, hech kim ularni axtarmaydi, hozir bo‘lganlarida ham hech kim ularni tanimaydi. Ularning qalblari hidoyat chirog‘laridir. Ular har qanday qorong‘u va g‘uborlik holatdan yo‘l topib chiqa oladilar".
Homidjon qori ISHMATBЕKOV