Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
– Mendan hazratning virdlari haqida ko‘p so‘rashadi. Hazratning asosiy virdlari ilm edi. U kishi: «Oddiy mo‘minning virdi zikr, qorining virdi Qur’on, tolibi ilmning virdi talabi ilm, olimning virdi ilm tarqatish», deb qo‘yardilar.
Kun tartiblariga kelsak, hazrat qishin-yozin saharlab turardilar. Biroz tahajjud o‘qib, so‘ngra ishga o‘tirardilar. Bomdod vaqti kirganda namozni o‘qib, virdlariga o‘tirardilar. Virdlari sunnatda kelgan tonggi zikrlar, Yosin tilovati va o‘zlari ixtiyor qilgan muayyan zikrlardan iborat edi. Voqea surasini ham har kuni o‘qirdilar.
Ko‘pincha ertalab soat 7 larda marosimga borishlari kerak bo‘lardi. Hazratni olib ketgani kelgan kishining kelganini xabar qilishi yoki darvoza qo‘ng‘irog‘ini chalishi hazratning nazdlarida katta beodoblik hisoblanardi. Ular aytilgan vaqtga kelib turar, hazrat ham kelishilgan vaqtga tashqariga chiqardilar. Marosimga olib ketadigan mashina 6:30 ga yaqin kelardi. Hazrat 3 daqiqada kiyimlarini almashtirib, roppa-rosa 6:30 ga tashqariga chiqardilar. Vaqtni tejaganlaridan kiyimning tugmasini ham yo‘l-yo‘lakay taqib borardilar.
Marosimdan keliboq, yana ishga kirishardilar. So‘nggi bir yildan beri parhezda bo‘lganlari uchun ko‘pincha marosimdan kelib, uyda choy ichardilar. Choy ichishlari uzog‘i bilan 15 daqiqaga borardi. Keyin tushgacha ishlardilar. O‘zlari uchun kunda 10 sahifa kitob ta’lif qilishni vazifa qilib olgandilar. Vazifalari tugamaguncha to‘xtamasdilar, ne bo‘lmasin, uni bajarardilar. Hatto safarda ham imkon topdi deguncha ishlarini davom ettirardilar.
Odatda, peshindan keyin haftaning ba’zi kunlari dars halqalari bo‘lar, ba’zi kunlari esa suzishga borar edilar. Shuningdek, yana ba’zi kunlari shomdan keyin dars bersalar, boshqa kunlari shomdan keyin basketbolga borardilar. Haftada ikki marta suzish, ikki marta basketbol, beshta dars va bir nechta majlis bo‘lardi. Bu bardavom va bir maromdagi tadbirlar bo‘lsa, undan tashqari, turli yig‘inlar, safarlar ham ketma-ket bo‘lib turardi.
Hazratning vaqtiga Alloh taolo baraka berib qo‘ygan edi. Buni u kishi bilan hamnafas bo‘lgan inson ham o‘z vaqtidagi o‘zgarishdan seza olardi. U kishining vaqtga bo‘lgan e’tiborlaridan Alloh taolo u kishini bu karomat bilan siylagan bo‘lsa, ajab emas. Hazratning virdlaridan yana biri – har doim tahoratli yurardilar va har bir tahorat ketidan ikki rak’at nafl o‘qirdilar.
Kechqurun soat o‘nda, kechikib ketsa, o‘n yarim-o‘n birlarda uyquga yotardilar. Ba’zan xuftonni ertaroq o‘qib, keyin yotish oldidan tahoratni yangilab, vitrni o‘qirdilar. Hazrat biror lahzani ham zoye qilmas edilar. Vazifalarni o‘tab bo‘lgan paytlari Qur’on tinglar edilar. Qur’oni karimni ko‘p o‘qir va eshitar edilar. Ozgina fursat bo‘sh bo‘lib qolsalar, zikr qilib o‘tirar edilar. U kishi badiiy adabiyotga ham qiziqardilar. Ilmiy ishlardan bo‘shagan paytlari turli badiiy asarlar bilan ham tanishib turar, hikmatli she’rlarni o‘qishni, tinglashni yaxshi ko‘rar edilar.
Ismoil maxdum qizi Fotima hoji ona
Shayx hazratlarining umr yo‘ldoshlari
Albatta, Qur’on tilovati eng afzal ibodatlardan bo‘lib, u bilan musulmon banda Robbiga yaqin bo‘ladi. Qur’on qiroati insonga manfaatli bo‘lib, xoh vafotidan keyin bo‘lsin, xoh manzilida yoki uyida bo‘lsin, xoh janozadan keyin yoki oldin bo‘lsin yoki qabr oldida bo‘lsin, bu narsa shar’iy hukmda joiz hisoblanadi va Allohning fazli bilan mayyitning qabrida azobdan yengillashishiga sabab bo‘ladi. Bu haqda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam xabar berib, vafot etgan kishilarga Qur’on qiroat qilishga undaganlar. Ul zot: «Biror mayyitga Yosin surasi o‘qilsa, yengillik bo‘ladi», deb aytganlar. Albatta, ushbu qiroatda tilovat odoblariga amal qilib, harflarni o‘z maxrajidan chiqarish kerak.
Hanafiy mazhabi ulamolari mayyitga ham, tiriklarga ham Qur’on qiroatining savobi yetib borishi joizligini aytishgan. «Hidoya», «Badoi’», «Bahr» va boshqa kitoblarda bu haqda aytilgan.
Shuningdek, shofe’iy mazhabi ulamolari ham agar o‘quvchi Allohdan so‘rasa, qiroatning savobi mayyitga yetib borishini aytishgan.
Ibn Abu Zayd «Risola» kitobida Ibn Farhundan rivoyat qilib aytishlaricha, molikiy mazhabi imomlari ham mayyitga qiroatning savobi yetishini naql qilishgan.
Hanbaliy mazhabi faqihlaridan Ibn Qudoma «Mug‘niy» kitobida: «Mayyit barcha qurbat bo‘luvchi narsalardan manfaat olganidek, Qur’on qiroatidan ham manfaat oladi. Demak, inson qanday qurbat qilsa ham, savobini mayyitga bag‘ishlasa, Allohning izni bilan manfaat oladi», degan.
Ibn Qudoma Ma’qal ibn Yasordan qilgan rivoyatida Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “O‘liklaringizga Yosin surasini o‘qinglar”, deganlar.
Xulosa qilib aytadigan bo‘lsak, Qur’on tilovati mayyitga, xoh u mayyit qabrda bo‘lsin yoki undan uzoqda bo‘lsin, joizdir. Allohning izni bilan savobi mayyitga yetib boradi. Xususan, qori qiroatining savobini mayyitga bag‘ishlasa».
Ammo buning yagona sharti bor: qori (qiroat qiluvchi) xolisan lillah tilovat qilishi va har qanday tamadan xoli bo‘lishi kerak. Haq yoki boshqa bir manfaatlar evaziga xatmi Qur’on buyurishning va buyurtma asosida tilovat qilishning na o‘likka, na tirikka savobi bor.
Mavlid va bid’at haqidagi ixtilof
Ushbu sarlavhada zikr qilingan ikki mavzu – mavlid va bid’at hozirgacha tarqalgan ixtiloflarning eng ko‘zga ko‘ringanlaridan desak, mubolag‘a qilmagan bo‘lamiz. Ahli sunna val jamoa aqiydaviy mazhabi va to‘rt mo‘taraf fiqhiy mazhablarga ergashuvchi musulmonlar ommasi qadimdan mavlid marosimini o‘tkazishga odatlanganlar. Ularning ichidagi tasavvuf ahllari bu ishga alohida ahamiyat bilan qaraydilar. Ammo ularning muxoliflariga bu ish yoqmaydi. Muxoliflar orasida mavlid marosimi va uni o‘ziga ep ko‘rgan mo‘min-musulmonlar haqida tanqid darajasidan o‘tib, takfir – kofir deb e’lon qilish darajasiga yetib qolganlar ham bor.
Muxoliflar mavlidni zalolatga eltuvchi bid’at sifatida baholashni juda ham yoqtiradilar. Ularning fikricha, Islomning avvalgi davrida bo‘lmagan narsaning barchasi bid’at, har bir bid’at zalolat va har bir zalolat do‘zahdadir.
Shu o‘rinda bu ikki masalani birga qo‘shib yuborishimizning sababi ham shu omilning e’tiboridan ekanini aytib qo‘yishimiz lozim. Musulmonlar orasida paydo bo‘layotgan savollarga tezroq javob berish maqsadida, hamma ham internetdan foydalana olmasligini hisobga olib, «Zikr ahlidan so‘rang» nomli nashrni tashkil qildik. Kichik hajmdagi, qirq sakkiz betdan iborat bu nashr ko‘pchilik qiziqib turgan savollarga zudlik bilan javob berib, kishilarga kerakli ma’lumotni yetkazish va ixtiloflarning oldini olishga xizmat qiladi, degan fikrda edik. Ittifoqo, ushbu nashrning ikkinchi soni rabi’ul avval – mavlid oyiga to‘g‘ri kelib qoldi. O‘shanda mavlid va unga oid ixtiloflarni bayon qilish jarayonida bid’at to‘g‘risida ham so‘z yuritishga to‘g‘ri kelib qoldi. Shuning uchun ham mazkur ikki mavzuni o‘z ichiga olgan maqolani yozishga to‘g‘ri keldi.
Alloh subhanahu va taolo «Zikr ahlidan so‘rang» silsilasiga ham, sizga taqdim qilinayotgan ushbu maqolaga ham katta muvaffaqiyat ato etdi. Musulmonlar ommasi bu kamtarona sa’y-harakatlarimizni juda yaxshi qabul qildi. Hozir ushbu satrlarni qoralayotgan paytimizda «Zikr ahlidan so‘rang» silsilasining yuzinchi soniga yaqinlashib kelmoqdamiz. Mavlid va bid’at haqidagi maqolani esa siz muhtaram o‘quvchilarimizga qaytadan taqdim etmoqdamiz. Alloh taoloning O‘zi yordamchimiz bo‘lsin va siroti mustaqimda sobitqadam qilsin! Omin!
Keyingi mavzular:
Mavlid haqidagi xiloq;
Mavlidga qarshi fikrlardan namuna.