Duo – buyuk va qudrat egasi bo‘lgan Alloh taologa munojat qilishidir. Banda doim Robbisiga yuzlanib duo qilishini Qur’oni karimda o‘rgatib bunday marhamat qiladi: “Robbingizga tazarru ila va maxfiy duo qiling. Zotan, U haddan oshuvchilarni sevmas” (A’rof surasi, 55-oyat). Boshqa oyatda esa: «Robbingiz: “Menga duo qiling, sizga ijobat qilurman”, dedi» (G‘ofir surasi, 60-oyat).
Yuqoridagi oyatlardan ko‘rinib turibdiki, biz bandalar Haq taoloning amriga binoan duo qilamiz, Alloh taolo o‘zining va’dasiga muvofiq ijobat etadi.
Duo qilish bandani Alloh taolo huzurida xojandmand ekanini, nochorligiyu ojizligini tan olishidir. Uni qabul qiluvchi Zotning jaloliga munosib odob-axloq bilan so‘rash bandaning ishi. Qolgani esa Alloh taoloning O‘ziga havola.
Hazrati Umar roziyallohu anhu: “Men ijobat tashvishini chekmayman, men duo tashvishini qilaman. Menga duo qilish ilhom etilsa, ijobat ham qilinadi”, – der ekanlar. Ha, Alloh O‘ziga iymon bilan duo qilganlarning duosini ijobat etadi, ibodatlarini qabul qiladi.
Abu Hurayra roziyallohu anhu Nabiy sollallohu alayhi vasallamdan rivoyat qilib aytadilar: “Duodan boshqa hech narsa Allohga qadrli emasdir” (Imom Termiziy rivoyati).
Alloh taolo duolarni qabul qilishining shakllari:
1. Alloh duoni darhol qabul qiladi. Ya’ni, inson Allohdan nima so‘ragan bo‘lsa, o‘sha narsani beradi.
2. Alloh “Kut” deydi. Ya’ni, duoni kechiktiradi, lekin bandasi uchun undan ham yaxshirog‘ini taqdim etadi.
3. Alloh duoni boshqacha qabul qiladi. Ya’ni, so‘ralgan narsani emas, balki bandasi uchun ko‘proq manfaati bo‘lgan narsani beradi yoki unga zarar yetishidan saqlaydi.
Bu javoblar Allohning hikmati bilan amalga oshadi va U doimo banda uchun yaxshilikni istaydi.Alloh taolo bandaga bir narsani bermoqchi bo‘lsa, avval uni tayyorlab, so‘ng o‘sha narsaga loyiq qiladi." Ya’ni, Alloh bir bandaga ne’mat yoki qiyinchilik yuborishni iroda qilganida, avval bandani unga munosib qilib, sabr-toqat va shukr qobiliyatini rivojlantirish orqali o‘sha narsaga tayyorlaydi. Bu fikr musulmonlar orasida Allohning hikmatiga bo‘lgan ishonchni kuchaytiradi.Duoda to‘g‘ridan to‘g‘ri Allohdan so‘rash muhim sanaladi.
Alloh bandalari uchun eng yaqin va hamma narsani yaratishga qodir Zotdir. Alloh taologa duo qilayotganingizda men qilayotgan duo ijobat bo‘larmikan, bir duo qilib qo‘yaychi, demang. Balki Alloh taologa duoni ijobat bo‘lishiga aniq ishonch bilan qilavering.
Payg‘ambar sollallohu alayhi va sallam o‘z hadislarida duo haqida: “Duo ibodatlarning mag‘zidir”, dedilar. Demak, ikki dunyo saodatidan umidvor har bir inson Allohga duoni kanda qilmay, O‘zidan so‘rashi lozim. Musulmon odam duo qilar ekan, ijobat bo‘lishiga shubha qilmasin.
Yuqorida sanalgan duo qabul bo‘lishining uch xil shakli Allohning rahmati va inoyati kengligini ko‘rsatadi. Shu bois insonlar har doim duo qilishda davom etishlari va uning ijobatini esa Haq taologa havola etishlari kerak ekan.
Qurbonov AHLIDDIN,
Imom Termiziy o‘rta maxsus
islom ta’lim muassasasi o‘qituvchisi
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Zaynab binti Xuzayma onamiz roziyallohu anho Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam bilan birga juda ham oz vaqt yashaganlari va erta vafot etib ketganlari tufayli u kishi haqidagi ma’lumotlar oz va bori ham har xilligini barcha tarixchilarimiz ta’kidlaydilar. Biz ham mazkur ma’lumotlardan xulosa chiqarib olishga harakat qilamiz.
Zaynab binti Xuzayma onamiz Makkai Mukarramada Muhammad sollallohu alayhi vasallamning payg‘ambar bo‘lishlaridan taxminan o‘n uch yil avval tavallud topganlar.
U kishining otalari Xuzayma ibn Horim ibn Abdulloh al-Hiloliy degan odam bo‘lgan, onalari Hind binti Avf ibn Horis ibn Hamota al-Humayriya bo‘lgan.
Zaynab binti Xuzayma onamiz voyaga yetgach, Abdulloh ibn Jahsh roziyallohu anhuga turmushga chiqqanlar.
Hijratga amr bo‘lganda Zaynab binti Xuzayma onamiz ham hijrat etib kelib, o‘z oilasi bilan Madinai Munavvarada istiqomat qila boshlaganlar.
Badr urushida Zaynab binti Xuzayma onamiz ham yaradorlarga qarashib, fidokorlik ko‘rsatganlar.
Hijriy uchinchi sanadagi Uhud urushida u kishining erlari vafot etdi. Shundan keyin Zaynab binti Xuzayma yolg‘iz qoldilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning bu ayolga rahmlari kelib, u kishining iddasi chiqqach, o‘zlariga xotin qilib oldilar. U zot Zaynab onamizning mahrlariga to‘rt yuz dirham berib, Oisha onamizning hujralari yoniga u kishi uchun hujra qurdilar. Shunday qilib, Zaynab onamiz mo‘minlarning onasi degan sharafga noil bo‘ldilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Zaynab onamizning sabrlari, jasoratlari, Allohning dini yo‘lidagi fidokorliklarini ana shunday taqdirladilar.
Zaynab onamizning laqablari Ummul Masokin (Miskinlarning onasi) edi. U kishi miskinlarga ko‘p yaxshilik qilganlari sababli mana shu laqabni olgan edilar.
Zaynab binti Xuzayma onamiz nubuvvat xonadonida bir necha oy yashaganlaridan keyin dorulbaqoga rihlat qildilar. Bu alamli hodisa hijriy to‘rtinchi sananing oxirgi choragida bo‘ldi. O‘shanda u kishining yoshlari o‘ttizda edi.
Zaynab binti Xuzayma onamiz roziyallohu anhoning janozalarini Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning o‘zlari o‘qidilar va Baqiy’ qabristoniga dafn qildilar.
Alloh taolo Zaynab binti Xuzayma onamiz roziyallohu anhodan rozi bo‘lsin!
«Hadis va hayot» kitobidan