Sayt test holatida ishlamoqda!
25 May, 2025   |   27 Zulqa`da, 1446

Toshkent shahri
Tong
03:17
Quyosh
04:56
Peshin
12:25
Asr
17:30
Shom
19:47
Xufton
21:20
Bismillah
25 May, 2025, 27 Zulqa`da, 1446
Maqolalar

Qabristonga qo‘shni masjidda namoz o‘qish mumkinmi?

18.11.2024   3358   2 min.
Qabristonga qo‘shni masjidda namoz o‘qish mumkinmi?

Cavol: Masjidimiz uch tomonidan qabriston bilan o‘ralgan. Ba’zi tanishlarim qabriston ichida joylashgan masjidda namoz o‘qib bo‘lmaydi, deb jamoat namoziga, masjidga chiqishmaydi. Ularni shu ishlari to‘g‘rimi? Qabristonga qo‘shni masjidda namoz o‘qib bo‘lmaydimi?

 

Javob: Bismillahir Rohmanir Rohiym. Agar masjid devorlar bilan o‘ralgan yoki boshqa biror to‘siq bo‘lib qabriston tashqarida qolgan bo‘lsa, namoz o‘qish makruh bo‘lmaydi. Bu holatda bemalol namoz o‘qish mumkin. Ammo o‘rtada biror to‘siq bo‘lmasa namoz o‘qish makruh bo‘ladi. Bu haqida mo‘tabar fiqh kitoblarimizda Bunday deyiladi:

“Agar qabristonda namoz uchun joy tayyorlangan bo‘lib u joyda qabr ham najosat ham bo‘lmasa, namoz o‘qishning biror zarari yo‘qdir” (“Raddul muhtor” kitobi).

“Ulamolar qabrga qarab namoz o‘qish makruhligi to‘g‘risida so‘z yuritib, ayrimlari: “Makruhlik sababi bu ishda ahli kitoblarga o‘xshashlik bor”, ba’zilari “Qabristonda mayyitlar suyagi bor bo‘lib, ular nopok va najosatdir”, deganlar.

Ulamolar aytgan bu makruhlik – namoz o‘qiyotgan bilan qabriston o‘rtasida devor yoki biror to‘siq bo‘lmagan holatda bo‘ladi. Agar devor yoki to‘siq bo‘lsa, namoz o‘qish makruh emas.

Devor ajratuvchi bo‘ladi. Agar namoz o‘quvchi bilan qabrlar o‘rtasida biror to‘siq bo‘lmasa, jamoat masjidlarida qabr tarafga yuzlanish makruh bo‘ladi” (“Al-Muhiyt al-Burhoniy” kitobi).

Zamondosh olimlarimiz tomonidan yozilgan mo‘tabar manbalarda ham ushbu masalaga quyidagicha xulosa qilingan:

Hanafiylar: “Qabristonda agar qabr namoz o‘qiyotgan kishi oldida bo‘lib, namozxon xushu bilan namoz o‘qiyotganida (ya’ni, ko‘zi sajda joyiga qaraganda ham) ko‘zi qabrga tushadigan darajada bo‘lsa (ya’ni biror to‘siq bo‘lmasa), namoz o‘qish makruh hisoblanadi”.

Agar qabr namozxonning tepasi, usti yoki ostida bo‘lsa, bu holda karohiyat yo‘qdir. Bu xuddi najosat va nopok narsalardan xoli, namoz uchun tayyorlab qo‘yilgan joyda namoz o‘qish makruh bo‘lmagani kabidir”, deganlar (“Al-fiqhul islamiy va adillatuhu” va “Al-fiqhu alal mazahibil arba’a” kitoblari).

Xulosa qilib aytadigan bo‘lsak, qabristonga qo‘shni masjidlarda namoz o‘qish joiz. Rasululloh sallallohu alayhi vasallamning masjidlari bunga eng katta dalildir. Chunki ushbu masjid ham qadimdan “Baqi’” qabristoni bilan yonma-yon joylashgan. Rasuli akram alayhissalomning muborak qabrlari ham masjid bilan tutash. Shunga qaramay hozirga qadar birorta ulamo “Masjidi Nabaviy”da namoz o‘qib bo‘lmaydi, degan da’voni qilgani yo‘q. Qolaversa, shariatimizda qabriston atrofiga masjid qurishdan qaytarilmagan. Vallohu a’lam.

 

O‘zbekiston musulmonlari idorasi
Fatvo markazi

Maqolalar
Boshqa maqolalar

Mening onam ekanliklarini Robbim biladi... (hayotiy voqea)

23.05.2025   3677   3 min.
Mening onam ekanliklarini Robbim biladi... (hayotiy voqea)

Saudiyalik bir shifokor ayol hikoya qiladi: "Muhammad ismli yoshi taxminan o‘ttizlarda bo‘lgan bir yigit qabulimga keldi. Uning yonida onasi bor edi — u undan qochmoqchi bo‘lar, u esa uni bag‘riga bosardi. 
Onasi ro‘molini uloqtirardi, u esa qaytadan joyiga to‘g‘irlab qo‘yardi. Uning qo‘llarini tishlar, tirnardi, yuziga tuflardi — u esa jilmayardi.

Onasi shifoxonaga kirdi-yu, ro‘molini uloqtirib, aqli yo‘q majnun odam kabi kulib, shifokorning stoli atrofida yugurib aylana boshladi.

Shunda men so‘radim:
— Bu kim?
— Onam, — dedi u.
— Unga nima bo‘lgan?
— Ular shu hollarida, aqlsiz tug‘ilganlar, — dedi u.
— Unday bo‘lsa, siz qanday tug‘ilgansiz?
— Bobom ularni otamga olib bergan ekanlar, shoyad farzandli bo‘lar deb. Otam bir yildan so‘ng uni taloq qilgan ekanlar. Onam menga homilador bo‘lgan ekanlar. So‘ng men tug‘ilganman.

— Qachondan beri ularga qaraysiz, parvarish qilasiz?
— O‘n yoshimdan beri. Ularga ovqat tayyorlayman, qarayman. Uxlamoqchi bo‘lsam, chiqib ketib qolsalar qidirib yurmayin deb oyog‘imni oyoqlariga bog‘lab uxlayman...
— Nega bugun bu yerga olib keldingiz?
— Ularning qon bosimlari yuqori, qandli diabet kasallari bor.

Onasi kulib:
— Kartoshka ber, — dedi.
U berdi. Onasi yuziga tufladi. U kulib, yuzini tozaladi.
Shunda men so‘radim:
— U sizga ona ekanini biladilarmi, sizni taniydilarmi?
— Yo‘q, vallohi, men o‘g‘lilari ekanimni bilmaydilar. Lekin Yaratgan Robbim biladiki, u zot mening onamdirlar.

Onasi qarab turib:
— Ey o‘g‘lim, sen yolg‘onchisan! Nega meni Makkaga olib bormayapsan? — dedi.
U esa:
— Payshanba kuni olib boraman deb aytmadimmi, onajon? Payshanba kuni boramiz — dedi.
Men so‘radim:
— Uning zimmasidan (aqli joyida emasligi sabab) soqit bo‘lsa, Makkaga olib borish kerakmi?
U javob berdi:
— Opa, onam bilan Robbimning huzuriga hisobda turganimizda: “Muhammad, nega meni Makkaga olib bormagan eding?” — deyishini xohlamayman.
 Men Robbimga qarata: “Robbim, men onamni yelkamda opichlab ko‘tardim, tavof qildirdim, zamzam ichirdim, Ka’baga qaratib qo‘ydim”, deyishni xohlayman. 
   Yana: “Allohim! Garchi ularning aqllari bo‘lmagan bo‘lsada, mening onam ekanlarini albatta Sen bilguvchisan!”, deyishni istayman”, dedi. 

Men jim bo‘lib qoldim, ko‘zim yoshga to‘ldi. So‘ngra unga:
— Onangga ko‘rsatgan bu ehtiroming uchun Alloh senga ajru mukofotlar ato etsin! Bugungiday ota-onaga yaxshilik qilishni ko‘rmaganman.
U esa javob berdi:
— Men bu ishimni (kuni kelib) farzandlarim ham menga shunday muomala qilishlari umidila qilapman. Chunki birrul volidayn (albatta qaytadigan) qarzdir".