Robi’a ibn Ka’b Aslamiy roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: «Men ko‘pincha Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bilan birga tunab qolar edim. Bir kuni u zotga tahorat suvi va boshqa kerakli narsalarni olib keldim. U zot menga «So‘ra», dedilar. «Jannatda siz bilan hamroh bo‘lishni so‘rayman», dedim. «Bundan boshqa narsani emasmi?» dedilar. «Yo‘q, shuning o‘zini», degan edim, «Unda ko‘p-ko‘p sajda qilib, bu ishda menga yordam bergin», dedilar» (Imom Muslim rivoyati).
Buning ma’nosi «Alloh so‘ragan narsangni ro‘yobga chiqarishi uchun menga yordam berib, farz va nafl namozlar o‘qib, ko‘p sajda qil. Ana shu sajdalar jannatga kirib, menga hamroh bo‘lishingga vasila bo‘ladi», deganidir.
Abdulloh Abdulmu’tiy, Huda Sa’id Bahlulning
“Qulog‘im senda qizim” kitobidan G‘iyosiddin Habibulloh, Abdulhamid Umaraliyev tarjimasi.
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Dunyoda bir kasallik bor. Uning nomi "ne’matga o‘rganib qolish"dir.
Bunda ne’matlarga shu qadar o‘rganib qolasizki, go‘yo ular ne’mat emasdek.
Uyingizga kirasiz. Ahlingiz sog‘-salomat. Buning uchun shukr qilmaysiz. Chunki bu ne’matga o‘rganib qolgansiz.
Istagan narsangizni sotib olasiz. Buni sizga in’om qilgan Zotga shukr qilmaysiz. Chunki sotib olishga o‘rganib qolgansiz.
Uyqudan uyg‘onasiz. Sog‘-salomatsiz. Hamd aytmaysiz. Chunki a’zolaringiz shu qadar yaxshi ishlayaptiki, ularning ichingizda borligini hatto unutib yuborgansiz.
Endi bildingiz. Hamd hamrohingiz bo‘lsin!
Alhamdulillah....
Abdulqodir Polvonov