Bismillahir Rohmanir Rohiym
﴿الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَى عَبْدِهِ الْكِتَابَ﴾
“(O‘z) bandasi (Muhammad)ga Kitob (Qur’on)ni nozil qilgan zot (Alloh)ga – hamd!” (Kahf surasi, 1-oyat).
Ushbu Kitobni ummatlariga omonat ila yetkazib, unga amal qilishda go‘zal namuna, “Xulqi Qur’on” bo‘lgan zot – sevikli Payg‘ambarimiz Muhammad Mustafo sollallohu alayhi vasallamga salom va salavotu durudlar bo‘lsin!
Payg‘ambarimizdan Qur’oni karimning biror harfini o‘zgartirmay o‘ta aniqlik bilan qabul qilib, unga ixlos ila amal qilgan sahobai kiromlardan Alloh rozi bo‘lsin!
Qur’oni karimga iymon keltirgan, uni o‘rgatgan, o‘rgangan va unga amal qilgan har bir musulmonga Allohning rahmati yog‘ilsin.
Qur’oni karim – Alloh taoloning kalomi. Uning har bir harfi va oyatini o‘qib o‘rangan kishilarga katta ajr-savoblar va’da qilingan.
Abdulloh ibn Mas’ud roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam:
من قرأ حرفًا من كتابِ اللهِ فله به حسنةٌ. والحسنةُ بعشرِ أمثالِها لا أقولُ ﴿الـم﴾ حرفٌ ولكنْ ﴿ألفٌ﴾ حرفٌ و﴿لامٌ﴾ حرفٌ و﴿ميمٌ﴾ حرفٌ.
“Kim Alloh taoloning Kitobidan bir harf o‘qisa, buning barobariga u kishi uchun bir yaxshilik berilur. Alif, lam, mimni bir harf deb aytmayman . Balki alif bir harf, lom bir harf va mim bir harfdir”, dedilar (Imom Termiziy rivoyati).
Qur’oni karimni o‘qib o‘rgangan va boshqalarga yetkazgan kishilar ulug‘ fazl-martaba sohibi bo‘ladilar. Bu haqda Usmon roziyallohu anhu rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam:
خَيرُكُم من تعلَّمَ القرآنَ وعلَّمَهُ.
“Sizlarning yaxshilaringiz Qur’onni o‘rganganlaringiz va o‘rgatganlaringizdir”, dedilar (Imom Buxoriy, Imom Termiziy rivoyati).
Ushbu hadisdan insonlarning eng yaxshilari avvalo Qur’onni o‘rganuvchilar, keyin esa uni o‘rgatuvchilar ekani ma’lum bo‘lmoqda.
Alloh taolo shunday fazl-martabani barchamizga muyassar aylasin.
Davron NURMUHAMMAD
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Mushkuli borning duosi budir: "Allohumma, rohmataka arju va laa takilniy ila nafsiy torfata ’ayn va aslih liy shaniy kullah. Laa ilaha illa anta", dedilar» (Imom Abu Dovud rivoyati).
Ma’nosi: "Allohim, rahmatingdan umidvorman. Meni ko‘z ochib-yumguncha ham o‘z holimga tashlab qo‘yma. Barcha ishlarimni O‘zing o‘ngla. Sendan o‘zga iloh yo‘q".