Cavol: Qur’oni karimning o‘n to‘rt joyida sajda oyatlari bor ekan. Ularni o‘qigan yoki eshitgan kishi tilovat sajdasi qilishi vojib bo‘ladi, deb eshitdim. Sajda oyatini o‘qisa yoki eshitsa, darhol tilovat sajdasini qilishi shartmi?
Javob: Bismillahir Rohmanir Rohiym. Sajda oyatini namozdan tashqarida o‘qigan yoki eshitgan odam darhol sajda qilishi mandub (yaxshi) bo‘ladi. Lekin darhol qilishi vojib emas. Bu haqida bunday deyilgan:
وَفِي الْغِيَاثِيَّةِ وَأَدَاؤُهَا لَيْسَ عَلَى الْفَوْرِ حَتَّى لَوْ أَدَّاهَا فِي أَيِّ وَقْتٍ كَانَ ، يَكُونُ مُؤَدِّيًا لَا قَاضِيًا ، كَذَا فِي التَّتَارْخَانِيَّة هَذَا فِي غَيْرِ الصَّلَاتِيَّةِ أَمَّا الصَّلَاتِيَّةُ إذَا أَخَّرَهَا حَتَّى طَالَتْ الْقِرَاءَةُ تَصِيرُ قَضَاءً وَيَأْثَمُ ، هَكَذَا فِي الْبَحْرِ الرَّائِقِ .
“G‘iyosiyya kitobida keltirilishicha, tilovat sajdasi darhol vojib bo‘lmaydi. Shunga ko‘ra sajdani qachon qilsa ham, o‘z vaqtida qilgan bo‘ladi. Qazo bo‘lmaydi (“Tatarxoniyya”). Ammo bu hukm namozdan tashqaridagi sajdaga tegishli bo‘lib, namozda sajda oyatini o‘qisa va qiroatni cho‘zib, sajda qilmasa, qazoga aylanadi va gunohkor bo‘ladi” (“Al-Bahr ar-Roiq” kitobi).
Lekin sajda oyatini namozda o‘qisa, ortidan tezda sajda yoki sajda niyati bilan ruku’ qilishi lozim bo‘ladi. Aks holda ya’ni sajda oyatidan keyin kamida uch oyatni o‘qib, qiroatini davom ettirgan bo‘lsa, gunohkor bo‘ladi va tilovat sajdasini qazosi vojib bo‘ladi. Ya’ni ushbu holatda sajda niyati bilan ruku’ qilsa o‘tmaydi.
وَلَوْ لَمْ يَرْكَعْ وَلَمْ يَسْجُدْ وَأَتَمَّ السُّورَةَ ثُمَّ رَكَعَ وَنَوَى السَّجْدَةَ لَا يُجْزِيهِ وَلَا يَسْقُطُ عَنْهُ بِالرُّكُوعِ وَعَلَيْهِ قَضَاؤُهَا بِالسُّجُودِ مَا دَامَ فِي الصَّلَاةِ وَذَكَرَ الشَّيْخُ الْإِمَامُ الْمَعْرُوفُ بِخُوَاهَرْ زَادَهْ أَنَّهُ إذَا قَرَأَ بَعْدَ آيَةِ السَّجْدَةِ ثَلَاثَ آيَاتٍ يَنْقَطِعُ الْفَوْرُ وَلَا يَنُوبُ الرُّكُوعُ عَنْ السَّجْدَةِ
“Agar sajda oyatini o‘qiganidan keyinoq ruku yoki sajda qilmasa va surani oxirigacha o‘qisa, ruku qilish sajda o‘rniga o‘tmaydi va ruku qilishi tufayli zimmasidan sajda qilish soqit bo‘lmaydi. Shuning uchun uning zimmasiga modomiki namozda bo‘lsa, sajdaning qazosi vojib bo‘ladi. Shayx Imom Xoharzoda rohimahulloh dedilar: “Agar sajda oyatidan keyin uch oyat o‘qigan bo‘lsa, ruku qilish sajda o‘rniga o‘tmaydi” (“Fatovoi Olamgiriyya” kitobi).
Demak, namoz asnosida o‘qilgan sajda oyatidan keyin darhol sajda qilish vojib. Namozda sajda oyatidan keyin ikki oyatgacha o‘qishga ruxsat bor, ammo uch oyatga yetsa, sajdani kechiktirgan bo‘ladi.
Namozdan tashqarida sajda oyati o‘qilsa yo eshitilsa, garchi tilovat sajdasini kechiktirishga ruxsat bo‘lsada, uni darhol ado qilish afzaldir. Vallohu a’lam.
O‘zbekiston musulmonlari idorasi
Fatvo markazi.
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Saudiyalik bir shifokor ayol hikoya qiladi: "Muhammad ismli yoshi taxminan o‘ttizlarda bo‘lgan bir yigit qabulimga keldi. Uning yonida onasi bor edi — u undan qochmoqchi bo‘lar, u esa uni bag‘riga bosardi.
Onasi ro‘molini uloqtirardi, u esa qaytadan joyiga to‘g‘irlab qo‘yardi. Uning qo‘llarini tishlar, tirnardi, yuziga tuflardi — u esa jilmayardi.
Onasi shifoxonaga kirdi-yu, ro‘molini uloqtirib, aqli yo‘q majnun odam kabi kulib, shifokorning stoli atrofida yugurib aylana boshladi.
Shunda men so‘radim:
— Bu kim?
— Onam, — dedi u.
— Unga nima bo‘lgan?
— Ular shu hollarida, aqlsiz tug‘ilganlar, — dedi u.
— Unday bo‘lsa, siz qanday tug‘ilgansiz?
— Bobom ularni otamga olib bergan ekanlar, shoyad farzandli bo‘lar deb. Otam bir yildan so‘ng uni taloq qilgan ekanlar. Onam menga homilador bo‘lgan ekanlar. So‘ng men tug‘ilganman.
— Qachondan beri ularga qaraysiz, parvarish qilasiz?
— O‘n yoshimdan beri. Ularga ovqat tayyorlayman, qarayman. Uxlamoqchi bo‘lsam, chiqib ketib qolsalar qidirib yurmayin deb oyog‘imni oyoqlariga bog‘lab uxlayman...
— Nega bugun bu yerga olib keldingiz?
— Ularning qon bosimlari yuqori, qandli diabet kasallari bor.
Onasi kulib:
— Kartoshka ber, — dedi.
U berdi. Onasi yuziga tufladi. U kulib, yuzini tozaladi.
Shunda men so‘radim:
— U sizga ona ekanini biladilarmi, sizni taniydilarmi?
— Yo‘q, vallohi, men o‘g‘lilari ekanimni bilmaydilar. Lekin Yaratgan Robbim biladiki, u zot mening onamdirlar.
Onasi qarab turib:
— Ey o‘g‘lim, sen yolg‘onchisan! Nega meni Makkaga olib bormayapsan? — dedi.
U esa:
— Payshanba kuni olib boraman deb aytmadimmi, onajon? Payshanba kuni boramiz — dedi.
Men so‘radim:
— Uning zimmasidan (aqli joyida emasligi sabab) soqit bo‘lsa, Makkaga olib borish kerakmi?
U javob berdi:
— Opa, onam bilan Robbimning huzuriga hisobda turganimizda: “Muhammad, nega meni Makkaga olib bormagan eding?” — deyishini xohlamayman.
Men Robbimga qarata: “Robbim, men onamni yelkamda opichlab ko‘tardim, tavof qildirdim, zamzam ichirdim, Ka’baga qaratib qo‘ydim”, deyishni xohlayman.
Yana: “Allohim! Garchi ularning aqllari bo‘lmagan bo‘lsada, mening onam ekanlarini albatta Sen bilguvchisan!”, deyishni istayman”, dedi.
Men jim bo‘lib qoldim, ko‘zim yoshga to‘ldi. So‘ngra unga:
— Onangga ko‘rsatgan bu ehtiroming uchun Alloh senga ajru mukofotlar ato etsin! Bugungiday ota-onaga yaxshilik qilishni ko‘rmaganman.
U esa javob berdi:
— Men bu ishimni (kuni kelib) farzandlarim ham menga shunday muomala qilishlari umidila qilapman. Chunki birrul volidayn (albatta qaytadigan) qarzdir".