“Payg’ambar sizga nimani bersa, o’shani olinglar! Va nimadan qaytarsa, o’shandan qaytinglar!” (Hashr surasi, 7-oyat).
Abu Nazra rahimahulloh shunday rivoyat qiladi: “Biz Imron ibn Husoyn roziyallohu anhu huzurida edik. Ilm haqida bahs-munozara qilayotgan edik.
Shunda bir kishi: “Faqat Qur’onda bor narsalarni gapiringlar!” dedi (ya’ni hadisning xuddi Qur’on kabi shariat manbasi ekanini inkor qildi).
Imron roziyallohu anhu unga shunday dedi: “Sen ahmoq ekansan! Qur’ondan quyidagini topdingmi (quyidagilar Qur’onda yo’qku):
“Peshin namozini to‘rt rakat o’qinglar!”,
“Asr namozini to‘rt rakat o’qinglar!”,
Lekin (peshin va asrning) har birida jahriy (ovoz chiqarib) qiroat qilmang!”
Shom namozini uch rakat o’qinglar!”,
Shomning ikki rakatida jahriy (ovoz chiqarib) o‘qi, bir rakatida esa maxfiy (ovoz chiqarmay) qiroat qiling!”
Xufton namozini to‘rt rakat o’qinglar!”
Xuftonning ikki rakatida jahriy (ovoz chiqarib), qolgan ikki rakatida esa maxfiy (ovoz chiqarmay) qiroat qiling!”
Bomdod namozini ikki rakat o’qinglar!”
Bomdodning farzida jahriy (ovoz chiqarib) o‘qing!”.
Imom Bayhaqiy rahimahullohning “As-Sunan al-kubro” asari asosida
Abdulloh Abdulmajid tayyorladi.
O‘qilishi: Shahidallohu annahu laa ilaha illa huva val malaaikatu va ulul ilmi qooiman bilqisti laa ilaha illa huval ’aziyzul hakiym.
Ma’nosi: "Alloh adolat ila turib, albatta, Undan o‘zga iloh yo‘qligiga shohidlik berdi. Farishtalar va ilm egalari ham guvohlik berdilar. Undan o‘zga iloh yo‘q. U aziz va hakim Zotdir" (Oli Imron surasi, 18-oyat).
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam dedilar: "Kim ushbu oyatni o‘qib, oxirida "Allohdan boshqa iloh yo‘q ekanligiga men ham guvohman" desa, Alloh taolo ushbu oyatning harflari adadicha farishtalarni qiyomat kunigacha o‘sha kishining haqqiga istig‘for ayttirib qo‘yadi".
U zot alayhissalom boshqa hadisda bunday deganlar: "Kim uyquga yotishidan oldin ushbu oyatni o‘qisa, Alloh taolo yetmish mingta farishtani yaratadi va ular qiyomat kunigacha o‘sha kishining haqqiga istig‘for aytib turadilar".
Abu G‘olib aytadilar: "Men Kufaga tijorat qilish uchun borganimda A’mashga qo‘shni bo‘lib turdim. Shunda u kishini har kecha ushbu oyatni takror va takror o‘qigani va undan keyin: "Men ham Alloh guvohlik bergan narsaga guvohman, men ushbu guvohligimni Allohga omonat qilib topshiraman. Qiyomat kunida Alloh taolo menga omonatimni qaytargay" deganlarini eshitar edim.
Shunda u kishidan buning sababini so‘raganimda, aytgan edilar: "Abu Voil menga Ibn Mas’uddan rivoyat qilib aytgan, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bunday deganlar: "Kim ushbu oyatni o‘qib, oxirida ushbu kalimalarni aytsa, qiyomat kunida Alloh taolo unga xitob qilib bunday deydi: "Bandam menga bergan va’dangda turding, ya’ni tavhidda, Men ham O‘z va’damda turaman. Ey, maloikalarim! Jannatning hamma eshiklarini ochinglar, bu bandam xohlagan eshigidan kirsin", deydi".