Bir namozdan keyingi namozgacha, jumadan jumagacha gunohlardan poklanish fursati bo‘lsa, Ramazondan kelgusi ramazongacha – yillik gunohlardan qutilish uchun eng qulay mavsumdir.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bu oyga alohida e’tibor berardilar. Hatto Rajab oyi kirganda: “Allohumma barik lana fi rajabin va sha’bana va ballig‘na ramazona”
“Allohim, rajab va sha’bon oylarida bizlarga baraka ato qilgin va bizlarni ramazon oyiga yetkazgin” deb duo qilardilar.
Ramazon juda ko‘plab yaxshiliklar hamda imkoniyatlar oyidir. Ularning eng avvali – bu Qur’ondir. Alloh taolo bunday marhamat qilgan: “Ramazon oyiki, unda odamlarga hidoyat hamda hidoyatu furqondan iborat ochiq bayonotlar bo‘lib Qur’on tushirilgandir”.
Alloh taolo boshqa oyatda bunday marhamat qiladi: “Alif. Laam. Miym. Bu kitobda shak-shubha yo‘q, u taqvodorlarga hidoyatdir”.
Alloh taolo birinchi oyatda ramazon oyida Qur’oni karimni barcha odamlar uchun nozil qilganini, ikkinchi oyatda esa, Qur’on faqat taqvodorlarga hidoyat manbai ekanini ta’kidlamoqda. Shu bois, ramazonda ko‘pchilik odamlarning qo‘liga Qur’on olganini ko‘rasiz.
Qolaversa, ramazonda ko‘p Qur’on o‘qish Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning sunnatlaridir. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bu oyda Jabroil alayhissalom bilan Qur’onni dars qilishardi. Shuning uchun biz ham, bu oyda ko‘proq Qur’on o‘qib, o‘rgansak Alloh taoloning rahmatiga erishamiz, Rasulullohning sunnatlariga amal qilgan bo‘lamiz.
Ramazon – xayr-saxovat oyidir. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam odamlarning eng saxiyi edilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bu oyda yaxshilikda erkin shamoldan ham saxiy bo‘lib ketardilar.
Demak, ramazon oyida imkon qadar har kuni xayr-ehson, sadaqa berishga harakat qilish kerak. Masalan, “Bir odam ramazonda 1000 (ming) riyol sadaqa qila olishg imkoniyatim yetadi” desa, shu ming riyolni har kuni bo‘lib-bo‘lib berib borsin.
Bu bilan siz agar har kuni bir yoki bir nechta ro‘zadorning iftorlik qilishiga sabab bo‘lishingiz mumkin. Muhimi har bir inson qo‘lidan kelgan yaxshilik qilishi kerak.
Ramazondagi eng muhim jihatlardan biri – bomdod va xufton namozlarini jamoat bo‘lib o‘qishga e’tibor berishdir. Ayrimlar taroveh namozini qoldirmasdan o‘qishadi-yu, lekin farz namozlarga unchalik e’tiborli bo‘lishmaydi. Shuni bilingki, bir farz namozni (o‘z vaqtida) ado etish, butun Ramazon oyida qoim bo‘lishdan afzal turadi. Chunki avvalgisi farz amal bo‘lsa, keyingisi nafldir. Shuning uchun, avvalo farz namozlarni o‘z vaqtida jamoat bilan o‘qib, keyin nafl ibodatlarni ado etish lozim. Albatta, Ramazon oyining kechalarini bedor o‘tkazish amallarning eng afzali sanaladi.
Ramazon oyi yaxshiliklarga to‘la oy. Rivoyatlarga ko‘ra, bu oyning har kechasida Alloh taolo 600 mingta do‘zaxga mahkum bo‘lganlarni do‘zaxdan ozod qilinadi. Lekin Ramazonning birinchi kechasining ham bir qancha fazilatlari bor, ammo aksariyat odamlar bundan g‘aflatda qoladilar.
Ramazon oyining birinchi kechasida Alloh taolo bandalariga rahmat nazari bilan boqadi, kimga Alloh rahmat nazari bilan boqsa, uni hech qachon azoblamaydi.
Demak, banda ramazonning ilk kunlaridan boshlab uni g‘animat bilmog‘i lozim ekan.
Alloh taolo ramazonning oxirgi kechasida ro‘zadorlarning gunohlarini kechirib yuboradi. Ammo aksar odamlar bu kechaning fazilatlaridan ham g‘aflatda qoladilar. Ayniqsa, ramazonning oxirgi toq kechasini “Laylatul qadr” kechasi sifatida bedor bo‘lib o‘tkazadilar-u, lekin ramazonning so‘nggi kechasiga bee’tibor bo‘ladilar.
Qadr kechasi har bir ro‘zador alohida e’tibor berishi kerak bo‘lgan muhim kechadir. Lekin Alloh taolo bu kechaning qachonligini yashirib qo‘ygan. Nima uchun? Chunki shunda biz bu kechani ramazon oyining ilk kunidan boshlab kutamiz va butun ramazon kechasini ibodatda o‘tkazishga harakat qilamiz. Agar qadr kechasining kunini aniq bilganimizda, ehtimol ramazonning boshqa kunlarini dangasalik bilan o‘tkazib yuborgan bo‘lardik. Alloh taolo O‘z fazli bilan ramazondan to‘liq foydalanishimizni istaydi.
Oisha onamiz roziyallohu anho Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan: “Yo Rasululloh agar Qadr kechasini topishga muvaffaq bo‘lsam nima deb duo qilay?” deb so‘radilar.
Shunda Nabiy alayhissalom ushbu duoni aytishga buyurdilar: “Allohumma innaka afuvvun, tuhibbul afva, fa’fu ’anniy” (Allohim, albatta, Sen kechiruvchisan, kechirishni yaxshi ko‘rasan. Gunohlarimni kechirgin).
Jabroil alayhissalom Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga: “Ey Muhammad, Ramazon oyini topib, mag‘firat qilingmagan kishining burni yerga ishqalsin”, dedi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Omiyn”, dedilar.
Faraz qiling, imtihon topishirayotgan talabalarga barcha imkoniyat va vositalar muhayyo qilib qo‘yilgan bo‘lsa, ya’ni imtihon mavzulari soddalashtirilgan, imtihon qaysi fandan bo‘lishi oldindan aytilgan, alohida muallim biriktirilgan, savollar o‘rgatilgan, ruchka-qog‘oz ham berilgan. Faqatgina javoblarni yozish qolgan. Lekin shunda ham talaba imtihondan yiqilsa “Nega topshira olmading?” deysiz-mi?!
Xuddi shunday, ramazon biz uchun ko‘plab yaxshiliklarga erishimiz uchun juda katta imkoniyatdir.
Shuningdek, “nasalukal jannata va na’uzu bika minannar” duosini ham ko‘p qilish kerak. O‘tgan solihlar bu zikr va duolarni ko‘p aytardilar. Shunday ekan, ramazonning har kuni “Ashhadu allaa ilaha illalloh, astag‘firulloh, nasalukal jannata va na’uzu bika minannar”ni ko‘p aytishga odatlaning.
Albatta, ramazon – toat-ibodatlar oyi. Bu oyda ko‘proq namoz o‘qish, tahajjudlarda bedor bo‘lish, tilovat, xayr-ehson, sadaqalar qilish ko‘paytiriladi.
Ammo, bu oy – ehtiyojlarni, jamiyatdagi ishlarni to‘xtatib turish oyi emas. Zero, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bu oyda yanada faol bo‘lardilar. Shu sabab, ko‘plab g‘azotlar, fathlar ham aynan ramazon oyida bo‘lgan.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Kim Ramazonda iymon bilan, savob umidida qoim bo‘lsa, o‘tgan gunohlari mag‘firat qilinadi”, deganlar.
Alloh taolo tutayotgan ro‘zangizni, qilayotgan duo va ibodatlaringizni O‘z dargohida qabul aylasin!
Davron NURMUHAMMAD
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Avvallari bu savol o‘rtaga tashlanmagan, chunki nikoh to‘yi kimning zimmasida ekanini hamma yaxshi bilgan va unga amal qilgan. Hozir ham ko‘pchilik jamiyatlarda, hatto musulmon bo‘lmagan xalqlarda ham to‘yni er taraf qiladi. Agar «Nikoh to‘yini kelin taraf qilishi kerak» degan gap aytilsa, ularning hushi boshidan uchib ketishi turgan gap. Ayniqsa, «Osh qiz tarafda bo‘ladi. Kuyov taraf, holiga qarab, kelin taraf qilgan to‘y oshiga ikki yuz elliktagacha, ba’zida undan ham ko‘proq odam olib keladi. Agar kelin taraf ularni yaxshiroq kutib olmasa, baloga qoladi», deyilsa, mutlaqo ishonishmaydi. Ha, shariat ko‘rsatmasiga amal qilmaslik oqibatda inson tabiatiga to‘g‘ri kelmaydigan ana shunday narsalarni qilishgacha olib boradi.
Aslida, nikoh to‘yini qilish er tarafning vazifasi. Bunga hujjat ham bor, dalil ham bor:
1. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam onalarimizga uylanganlarida barcha holatlarda, o‘sha vaqtning imkoniyatidan kelib chiqib, o‘zlari nikoh to‘yi qilganlar. Birorta onamizga: «Otangga ayt, to‘y qilib bersin», demaganlar. Zotan, o‘zini er bilgan odamga bu gapni aytish ordir.
2. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam uylangan erkak sahobalarga nikoh to‘yi qilishni buyurganlar. Bunga yuqorida o‘tgan Abdurrohman ibn Avf roziyallohu anhu xususidagi hadis misol bo‘ladi.
3. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam nikoh to‘yi qilishni, kambag‘al bo‘lsa ham, o‘z kuyovlari Ali ibn Abu Tolib roziyallohu anhuga topshirganlar.
«Ertasiga Ali ibn Abu Tolib kelib, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga yaqinroq joyga turdi va u zot eshitadigan qilib:
«Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning qizlariga sovchilik qilmoqchi bo‘lgan edim. O‘zimning biror narsam ham yo‘q edi. Ammo yaqinlik va mehrlaridan umidvor bo‘lib so‘ragan edim», – dedi.
Nabiy sollallohu alayhi vasallam darhol buni mulohaza qildilar va u kishiga og‘ir botmaydigan qilib:
«(Mahrga) biror narsang bormi?» – dedilar.
«Yo‘q, yo Rasulalloh», – deb javob berdi Ali.
«Hutamiyya sovuting qani?» – dedilar.
«O‘zimda, yo Rasulalloh», – dedi.
«Bo‘lmasa o‘shani ber», – dedilar.
Ali ibn Abu Tolib sovutni olib keldi.
To‘y kechasi bo‘lganida Rasululloh sollallohu alayhi vasallam kuyov bo‘lmish Ali ibn Abu Tolibga:
«Ey Ali, kelinga bir to‘y ham qilmoq kerak», – dedilar.
Shunda Sa’d ibn Mu’oz roziyallohu anhu:
«Menda bir qo‘chqor bor!» – dedi.
Ansoriylardan bir guruhi bir necha so’ jo‘xori jamlab kelishdi. Ana o‘sha narsalardan to‘y ziyofati uyushtirildi...»
4. Islom ummati va ulamolar jumhurining ijmo’i.
Nima uchun nikoh to‘yi qilish erkakka yuklatilgan?
Avvalo, erkakka erkak bo‘lganligi uchun nikoh to‘yi qilish yuklatilgan. Zotan, yangi qurilgan oila uning nomidagi oila bo‘ladi. Mazkur oilaning boshlig‘i aynan erkak bo‘ladi. Xotini qilib bergan to‘y erkakka sharaf emas, or-nomus bo‘ladi.
Ikkinchidan, bir qiz ota-onadan tug‘ilib, ularning tarbiyasini ko‘rib, endi voyaga yetganda ularni va boshqa oila a’zolarini tashlab, boshqa tarafga yolg‘iz o‘zi borib, yangi oilaga a’zo bo‘lishga rozi bo‘lishining o‘zi kuyov va uning oilasi uchun sharafdir. Bu bilan, kuyov va uning oilasining jamiyatdagi obro‘si oshadi. Bunga esa, aynan kelin sababchi bo‘ladi. Shuning uchun ham kuyov taraf kelinning sharafiga to‘y beradi.
"Baxtiyor oila" kitobidan