Tshatelnoye izucheniye usloviy xraneniya 40 000 arabskix i islamskix rukopisey v trex krupneyshix publichnix bibliotekax Germanii viyavilo nekotorie interesnie aspekti mnogogrannix i izmenchivix otnosheniy mejdu Yevropoy, Blijnim Vostokom i Severnoy Afrikoy.
Kak soobshayet IQNA so ssilkoy na veb-sayt "Al-Djazira", arabskiye, turetskiye i persidskiye rukopisi v Yevrope, kak i islamskoye iskusstvo i literatura, popali v nemetskoyazichnie strani v sredniye veka cherez diplomaticheskiye, torgovie i voyennie svyazi.
Nekotorie iz etix rukopisey postupali v sokrovishnitsi imperatorov i znati v kachestve sennix i redkix podarkov, a drugiye bili voyennoy dobichey.
Islamskiye rukopisi i proizvedeniya iskusstva, popavshiye v Yevropu, v osnovnom prinadlejali znati i serkovnim sokrovishnitsam, v to vremya kak kolleksii vostochnix i islamskix rukopisey v Yevrope formirovalis blagodarya tesnim svyazyam s Osmanskoy imperiyey s semnadsatogo po devyatnadsatiy vek. Odnako iz-za politicheskogo razvitiya i sekulyarizatsii politicheskoy sistemi, kotorie vliyali na serkovnie sokrovishnitsi, eti kolleksii chasto bili razroznennimi i ne klassifitsirovannimi.
Tshatelnoye izucheniye usloviy, v kotorix 40 000 arabskix rukopisey popali v tri krupnie obshedostupnie biblioteki Germanii, viyavilo nekotorie interesnie aspekti mnogogrannix i izmenchivix otnosheniy mejdu Yevropoy, Blijnim Vostokom i Severnoy Afrikoy.
Sentr izucheniya rukopisnix kultur v Germanii v sotrudnichestve s Gamburgskim universitetom opublikoval issledovaniye, posvyashennoye proisxojdeniyu arabskix rukopisey i tomu, kak oni popali v nemetskiye biblioteki.
Berlinskaya i Bavarskaya gosudarstvennie biblioteki, a takje Issledovatelskaya biblioteka Goti soderjat krupneyshiye kolleksii vostochnix rukopisey. Tilman Zaydenshtikker, professor islamovedeniya na fakultete vostokovedeniya Universiteta Fridrixa Shillera v Yene, Germaniya, govorit, chto rukopisi popali v eti biblioteki v rezultate peredachi iz bivshix bibliotek Vostochnoy Germanii, a takje iz monastirey i zamkov, v kotorix oni xranilis v posledniye godi Vtoroy mirovoy voyni.
Vo vremya voyni nemetskiye vlasti provodili politiku raspredeleniya kulturnix sennostey v raznix mestax, v tom chisle i v Sovetskom Soyuze, i lish ogranichennoye kolichestvo rukopisey bilo peredano v biblioteki Berlina i Goti.
Vostochnie rukopisi, xranyashiyesya v Issledovatelskoy biblioteke Goti, yavlyayutsya xoroshim primerom togo, chto peredacha rukopisey v Sovetskiy Soyuz ne obyazatelno oznachala ix poteryu. Delo v tom, chto vsya kolleksiya, naschitivayushaya boleye 3000 rukopisey, bila peredana v Sovetskiy Soyuz v 1946 godu i v 1956 godu, cherez tri goda posle smerti Stalina, bila vozvrashena bez kakix-libo povrejdeniy.
Po slovam Zaydenshtikkera, v issledovanii, opublikovannom Gamburgskim universitetom, iz-za posledstviy voyni mnogiye knigi, rukopisi i nekotorie eksponati bili ukradeni.
Krupneyshaya kolleksiya vostochnix rukopisey v Germanii xranitsya v Berlinskoy biblioteke, osnovannoy v 1661 godu Fridrixom Vilgelmom I, korolem Prussii, kotoriy izdal ukaz o priobretenii arabskix, persidskix, turetskix, efiopskix, koptskix, indiyskix i kitayskix rukopisey v kachestve dopolneniya k svoim torgovim i kolonialnim ambitsiyam.
Vtoraya biblioteka naxoditsya v Myunxene, v Bavarii, i v nastoyasheye vremya naschitivayet 4200 islamskix rukopisey.
Kolichestvo vostochnix i islamskix rukopisey vo vtoroy polovine dvadsatogo veka znachitelno uvelichilos blagodarya roli dvux myunxenskix bibliotekarey, odin iz kotorix osobenno interesovalsya ekzemplyarami Korana.
Voyennie trofei
V xode osmansko-yevropeyskix konfliktov nemetskiye biblioteki strannim obrazom priobretali sennie rukopisi. Sredi rukopisey staroy biblioteki Goti yest 74 vostochnie rukopisi, nekotorie iz kotorix soderjat pometki, ukazivayushiye na to, chto oni bili zaxvacheni Germaniyey v kachestve trofeyev.
Eti rukopisi vklyuchayut viderjki iz Korana i Sunni Proroka.
Takim obrazom, na pervom etape peredachi arabskix rukopisey v nemetskiye biblioteki, prejde chem voyni, grabeji i trofei stali osnovnim istochnikom arabskix rukopisey, kolonialnie i ekonomicheskiye interesi igrali vajnuyu rol.
Press-slujba Upravleniya musulman Uzbekistana
Islom ilmlarining taraqqiyotida hadis ilmi juda ham muhim o‘rin tutadi. Bu ilm nafaqat shariat asoslarining sahih manbalar orqali yetkazilishi, balki musulmon ummatining aqidaviy, fiqhiy va axloqiy asoslarini to‘g‘ri anglab olishda ham muhim ro‘l o‘ynaydi.
Xususan, hadis ilmidagi eng yirik va ishonchli manbalardan biri bo‘lgan Imom Buxoriy rahmatullohi alayhining “Sahih al-Buxoriy” asari bo‘lib, minglab ulamolar tarafidan bu kitob o‘rganilib, unga turli mazmun va uslublarda sharhlar yozganlar. Ana shunday sharhlovchi ulamolardan biri sifatida Abu Yusuf Muhammad Ya’qub al-Banoniy al-Lohuriyning nomlari alohida e’tiborga loyiqdir.
Abu Yusuf Muhammad Ya’qub al-Banoniy al-Lohuriy, ba’zi manbalarda esa bu zotning ismlari Muhammad ibn Ya’qub ibn Ali al-Banoniy shaklida ham uchraydi. Bu zotning qachon tug‘ulganlari borasida manbalarda aniq ma’lumolar ko‘rsatilmagan bo‘lsada, hijriy 1098 yilda vafot etganlari ochiq bayon qilingan.
Ya’qub al-Banoniy Hindistonning ilmiy markazlaridan biri bo‘lmish Lohur shahrida tavallud topganlar va butun umrlarini shu yerda ilmga xizmat qilishga bag‘ishlaganlar.
Ya’qub al-Banoniy mashhur muhaddis, faqih, mufassir va bir qancha ilmlarda yirik hanafiy olimlardan hisoblanadilar.
“Nuzhat al-Xavotir” asarining muallifi shayx Ya’qub Al-Banoniyning tarjimayi holini bayon qilib aytadilarki: “U zot olim, muhaddis Mavlono Ya’qub Al-Banoniy Al-Lohuriy, Lohur shahrida tug‘ilib, voyaga yetganlar. O‘z zamonasidagi yetuk olimlardan tahsil olganlar va ko‘plab ilmlarda, xususan hadis, fiqh va boshqa bir qancha ilmlarni puxta egallagan mashhur olimlardan biri bo‘lganlar”, deb ta’riflaydilar.
Bu zotning ustozlari haqida aniq ma’lumotlar uchramasada, eng yirik shogirdlari fazilatli shayx Muhammad G‘ovs ibn Abu al-Xoyr ibn Abu al-Mag‘far ibn Abdussalom al-Hanafiydir. U ilmli shayxlar oilasidan bo‘lib, hijriy 1056 yilda tug‘ilgan. U hadis ilmini shayx Muhammad Ya’qub al-Banoniy al-Lohuriydan o‘rgangan.
Ya’qub al-Banoniy hadis ilmda ham chuqur bilim egasi sifatida tanilgan olimlardandir. U zotning eng mashhur asari “Al-xoyr al-Joriy fi Sharhi sahih Al-Buxoriy” bo‘lib, bu asar imom Buxoriyning “Sahih al-Buxoriy” kitobiga yozilgan muhim sharhlardan biri hisoblanadi.
Abu Yusuf Muhammad Ya’qub al-Banoniy al-Lohuriy ilmiy maqom va martaba jihatidan yuksak mavqega ega bo‘lgan olimlardandir. Manbalarda u zot bir qancha asarlarning muallifi ekani qayd etilgan. Quyida ularning ba’zilarini keltirib o‘tamiz:
Abu Yusuf Muhammad Ya’qub al-Banoniy al-Lohuriy hijriy 1098 yilda vafot etganlari qayd etilgan.
Shuningdek, qo‘lyozma nusxasining ko‘chirilgani ham bu sanani tasdiqlaydi. “Nuzhat al-Xavotir” kitobi muallifi ham uning 1098 hijriy yilda vafot etganini ta’kidlab bunday yozadi: “U hijriy bir ming to‘qson sakkizinchi yilda vafot etdi. Bu sanani muftiy Valiyyulloh al-Farhobodiy o‘z ta’liqlaridan birida ochiq bayon qilgan”.
Bu zot Hindistonning Dehli shahrida vafot etganlar va o‘z uylariga dafn etilganlar.
Xulosa qilib aytadigan bo‘lsak, Abu Yusuf Muhammad Ya’qub al-Banoniy al-Lohuriy o‘z davrining yirik allomalaridan biri bo‘lib, hadis, fiqh, tafsir kabi ilmlarda chuqur bilmga ega bo‘lgan zotlardan sanaladilar. U zotning ilmiy, ma’naviy merosi Hindiston mintaqasidagi islomiy ilmiy taraqqiyotga katta ta’sir ko‘rsatgan va ko‘rsatib kelmoqda. Bugungi kunda ham u zotning qoldirga ilmiy meroslari tadqiqotchilar uchun ham bebaho manba bo‘lib xizmat qilmoqda.
Muhammad Umar Muhammadjonov,
Toshkent Islom instituti talabasi.