Har bir inson orzu bilan yashaydi. Shu orzusiga yetishish uchun tinmay harakat qiladi.
Ba’zan duch kelayotgan muammolarni yechishda o‘zining imkoni bo‘lmasa, tegishli tashkilotlar eshigini qoqadi.
Har chorshanba O‘zbekiston musulmonlari idorasi tizimidagi vakilliklarda fuqarolar qabul kuni deb e’lon qilingan.
Bugun, 16 aprel kuni ham O‘zbekiston musulmonlari idorasi Toshkent viloyati vakilligiga turli masalalar yuzasidan bir necha kishilar murojaat qilib keldilar.
Murojaatlar orasida oilaviy, masjidlarga oid masalalar, diniy savollar, moddiy yordam so‘ralganlari ham bor.
Toshkent viloyati bosh imom-xatibi Doniyor domla Ikromov fuqarolarni iliq kutib olib, ularga zarur tavsiya va ko‘maklar berdi.
Fuqarolar qabuldan mamnun bo‘lib, iliq kutib olinganidan, o‘zlarini qiynagan masalalar yechim topganidan shod bo‘lishdi. Bu xayrli ishlarning boshida turgan barcha aziz insonlarning haqlariga xayrli duolar qildilar.
Shunday qabullarni viloyatning barcha tuman va shaharlari bosh imom-xatiblari ham amalga oshirdilar.
* * *
Buyuk bobomiz Abu Rayhon Beruniy «Javohirot» kitobida insoniylik fazilatini quyidagicha ta’riflaydi: «Insoniylik, ya’ni muruvvat kishining o‘zi, urug‘ aymog‘i va o‘z ahvoliga ta’sir etish bilan chegaralanadi.
Mardlik, muruvvat esa undan ham ustun turib, o‘zidan tashqariga ham o‘tadi. Muruvvatli mard kishi o‘zidagi va o‘ziniki ekanligiga hech kim tortishib o‘tirmaydigan narsadan boshqasiga egalik qilmaydi.
Agar u odamlarning osoyishtaligi deb mashaqqatlarga chidasa, ziqnalik qilmasdan, boshqalarga nasib etmay, unga ato qilingan narsalarni birovlarga bersa, bunday odam o‘shanday qudrat bilan shuhrat topgan mard kishi sanaladi; u o‘zining halimligi, muloyimligi, irodasi mustahkamligi, chidamliligi, kamtarinligi tufayli, ulug‘vorligi bilan tanilib, garchi u shu martaba ahlidan bo‘lmasa ham, oliy darajaga ko‘tariladi. U nasl nasab jihatidan emas, balki haqli ravishda (o‘sha sifatlari bilan) ehtirom qilinadi».
Toshkent viloyati vakilligi
Matbuot xizmati
Ayoli vafot etganidan keyin eri juda mayus bo‘lib qoldi. Bir kuni uning yaqin do‘sti uni koyidi:
– Haliyam uylanmadingmi?
– Yo‘q, – dedi u.
– Nega, nahotki boshqa ayollar ichida senga yoqadigani bo‘lmasa?
– Rahmatli ayolimga o‘xshagani topilmasa kerak...
– Qo‘ysang-chi, ayollarning bari bir-biriga o‘xshaydi-ku!..
– Men zohirini aytmayapman. Ichki olamini, botinini aytyapman.
Yigit hayron bo‘lib qarab turgan do‘stiga hayotida bo‘lgan birgina voqeani gapirib berdi:
“Bir kuni ayolim jahlimni chiqardi. Qattiq urishdim va uni ota uyiga haydadim. Jimgina ketdi. Oradan bir necha kun o‘tgach, qilgan ishimdan pushaymon bo‘ldim. Aslida ayb o‘zimdan o‘tganini angladim. Ming andisha bilan qaynotamnikiga bordim. Eshik oldida biroz turib qoldim. So‘ng eshikni taqillatdim. Ayolim ochdi va meni hayratda qoldirib, xuddi oramizda hech gap o‘tmaganday, baland ovozda:
– Assalomu alaykum dadajonisi, safaringiz yaxshi o‘tdimi? – deya tabassum bilan ko‘zini qisib qo‘ydi. Unga bir nimalar demoqchi bo‘lgan edim, u meni qattiq bag‘riga bosib, bunday dedi:
– Gapirmang, ota-onamga sizni “safarga ketdilar”, dedim...
Ana shunday fahmli, oqila edi ayolim. Shuning uchun ham unga hech birini o‘xshatolmay, uylanolmay yuribman, do‘stim”.
Ha, azizlar! Alloh taolo erkakni ayol uchun, ayolni erkak uchun ne’mat qilib bergan. To‘g‘ri, ba’zilar bir-birlarining kamchiliklaridan shikoyat qilib qolishadi. Ammo hech kim benuqson emas. Mukammal ayolni ham, erkakni ham axtarmang bu dunyoda. Hikoyada kelganidek, ba’zida er uchun bir jufti halol butun dunyodagi ayollardan afzal bo‘lishi mumkin. Shunday ekan, ahli ayolimizni qadrlaylik. Zero, u ham kimningdir farzandi, bolalarimizning onasi. Eng muhimi, Allohning bizga bergan omonatidir.
Akbarshoh RASULOV