Bismillahir Rohmanir Rohiym
حدثنا أبو بكر أحمد بن زهير نا محمد بن عمران بن أبي ليلى نا أبي ابن أبي ليلى عن فضيل بن عمرو عن إبراهيم عن علقمة عن عبد الله بن مسعود عن النبي صلى الله عليه وعلى آله وسلم أنه كان إذا استخار الله في الأمر يريد أن يصنعه قال: ”اللهم إني أستخيرك بعلمك وأستقدرك بقدرتك“ - ثم ذكر نحو حديث الحسن بن عبيد الله الذي هو موقوف - ”وأسألك من فضلك فإنك تعلم ولا أعلم وتقدر ولا أقدر وأنت علام الغيوب اللهم إن كان هذا الأمر الذي أريد خيرا لي في أمر ديني وخيرا لي في عاقبة أمري وخيرا لي فيما نبتغي (أبتغتي) فيه الخير فيسره لي ثم بارك لي فيه وإن كنت تعلم أن غير ذلك خير فيسر لي الخير حيث كان ثم ارضني بما قضيت.“
Abdulloh ibn Mas’uddan rivoyat qilinadi: “Nabiy sollallohu alayhi va ’alaa olihi vasallam biror ishda Allohga istixora qilsalar bunday duo qilardilar: “Allohim! Albatta, men Sening ilming bilan istixora [1]qilaman – yaxshilikni so‘rayman. Sening qudrating bilan qudrat so‘rayman”.
So‘ng Hasan ibn Ubaydullohning mavquf[2] bo‘lgan hadisini aytdi: “Buyuk fazlingdan (ato etishingni) so‘rayman. Chunki Sen (hamma narsani) bilasan, men bilmayman. Sen (har narsaga) qodirsan, men qodir emasman. Sen g‘ayblarni nihoyatda biluvchi Zotsan. Allohim, agar men xohlagan mana shu ish dinim masalasida men uchun yaxshilik bo‘lsa, ishimning oqibatida (oxiratimda) men uchun yaxshilik bo‘lsa, yaxshilik bor deb xohlayotgan narsamizda (narsamda) men uchun yaxshilik bo‘lsa, uni menga oson qilgin, so‘ngra uni menga barakotli etgin. Agar shundan boshqasida yaxshilik borligini bilsang, menga qayerda bo‘lsa ham yaxshilikni nasib et. So‘ngra nimani hukm qilsang, meni shunga rozi qil”.
Abu Said Haysam ibn Kulayb Shoshiyning
“Musnadi Shoshiy” asaridan
Davron NURMUHAMMAD tarjimasi
[1] Istixora – “xayrni talab qilish” degan ma’noni anglatadi. Musulmon kishi ikki ishdan qaysi birini qilishni bilmay qolganida istixora namozini o‘qiydi. Bu namozni har bir ishdan oldin o‘qish mustahabdir. Namozni o‘qib bo‘lgach, hadisda kelgan duoni o‘qiydi.
[2] Mavquf hadis: sahobiyga izofa berilgan so‘z yoki fe’l, yoki taqrirga aytiladi.