Cavol: Masjidga bemalol yurib keladiyu lekin erga o'tirib namoz o'qishga biroz qiynaladigan kishi stulda o'tirib namoz o'qishi mukinmi?
Javob: Bismillahir rohmanir rohiym.
Bunday odamlar o'tirgan holda ruku qilish va erga sajda qilishga qodir bo'lsalar, kursiga o'tirib namoz o'qishlari joiz emas. Chunki bu kishilar erga sajda qilishlari farz. Agar kursiga o'tirib namoz o'qisalar, bitta farzni, ya'ni erga sajda qilishni tark qilgan bo'ladilar.
O'tirgan holda erga sajda qila olmasa, unday kishilar kursida o'tirib namoz o'qishi joiz.
«Fatovoi Tatarxoniya» kitobida bunday deyiladi:
وَإِنْ عَجَزَ عَنِ الْقِيَامِ وَقَدَرَ عَلَى الْقُعُودِ، فَإِنَّهُ يُصَلِّي الْمَكْتُوبَةَ قَاعِداً بِرُكُوعٍ وَسُجُودٍ، وَلاَ يُجْزِئُهُ غَيْرُ ذَلِكَ
«Tik tura olmaydigan, lekin o'tira oladigan odam farz namozlarni o'tirgan holda ruku va sajda qilib o'qiydi. Bundan boshqacha o'qish unga joiz emas».
Bir kishi tik turishga ham, sajda va rukuga ham qodir bo'lmasa, o'tirgan holatda, imo-ishora bilan namoz o'qiydi. Sajdaga qilgan imo-ishorasi rukuga qilgan ishorasidan ko'proq bo'ladi, ya'ni pastroq egiladi.
وَإِنْ تَعَذَّرَا مَعَ الْقِيَامِ أَوْمَأَ بِرَأْسِهِ قَاعِدًا إِنْ قَدَرَ، وَجَعَلَ سُجُودَهُ أَخْفَضَ مِنْ رُكُوعِهِ
«Ruku-sajda qilish ham, tik turish uzrli bo'lsa, namozni o'tirgan holatda, boshi bilan imo-ishora qilib o'qiydi, sajdasini rukusidan pastroq qiladi» («Muxtasarul viqoya»).
Mana shunday bemorlar, ya'ni tik turishga ham, ruku-sajdaga ham qodir bo'lmagan kishilar kursiga o'tirib namoz o'qishlari durust bo'ladi, chunki ular tik tura olmagani va erga sajda qila olmagani uchun kursiga o'tirib, imo-ishora qilib o'qisa, imkon darajasidagi ishni qilgan bo'ladilar. Lekin afzali – erga o'tirib imo-ishora qilishdir, chunki ruku-sajda qila olmaydigan odam tik turib imo-ishora qilganidan ko'ra erga o'tirib, imo-ishora qilgani afzaldir.
Shu erda eslatib o'tamizki, tik tura olmaydigan odam deganda tik tursa qattiq og'riq sezadigan, kasalligi kuchayib ketadigan yoki tuzalishi kechikib ketadigan kishilar ham tushuniladi («Muhitul-Burhoniy»). Vallohu a'lam.
O'zbekiston musulmonlari idorasi Fatvo markazi.
Hanafiy mazhabimizda «ishorai sabboba» sunnat amal xisoblanadi. U to‘g‘risida bir necha hadisu shariflar vorid bo‘lib, quyidagi manbalarda u to‘g‘risida va qanday qilinishi borasida to‘xtalib o‘tilgan. Abu Lays Samarqandiy “Navozil”, Kamoliddin Ibnu Humom “Fathul qodir”, Alloma Alouddiyn Kosoniy “Badoi’us Sanoiy”, Ibn Obidiyn “Raddul muxtor”, Abdulhay Laknaviy “Umdatur ri'oya”, “E’lo’us sunan” kabi mo‘tabar manbalarda ham sunnat ekanligi zikr qilingan. Bu haqida Aliy Qoriy ikkita “Tazyinul ibora tahsinul ishora” va “At-tadhiynu lit tazayyun”, Hofiz Ibn Hajar “Talhisul hobir”, Ibn Obidiyn “Raf’ ul taraddud” nomli bir qator risolalarda ham yozib o‘tganlar.
Imom Termiziy Abu Humayddan rivoyat qiladilar: “O‘ng kaftlarini o‘ng tizzalariga, chap kaftlarini chap tizzalarini ustiga qo‘yib barmoqlari bilan ishora qilar edilar”.
Ibn Umar roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Nabiy sallolohu alayhi vasallam namozda, ya’ni tashahhudga o‘tirsalar o‘ng qo‘llarini o‘ng tizzalarini ustiga chap qo‘llarini chap tizzalarini ustiga qo‘yib ko‘rsatkich barmoqlarini ko‘tarib ishora qilardilar. Chap qo‘llari tizzalarini ustida turar edi”. Ushbu hadisga sahobalar, tobe’inlar amal qilib, tashahhudda ishorani ixtiyor qildilar. Ahmad Nofi’dan rivoyat qiladilar: “Abdulloh ibn Umar roziyallohu anhumo namozda tashahhudga o‘ltirsalar ikki qo‘llarini ikki tizzalariga qo‘yib barmoqlari bilan ishora qilib, ishora qilgan barmoqlariga qarab turar edilar, so‘ng Rasululloh sallalohualayhi vasallam: “Barmoq bilan ishora qilish shaytonga temirdan ham shiddatliroq”, derdilar.
Aliy Qoriy “Tazyinul ibora tahsinul ishora” kitoblarida ushbu hadisni sharhlab aytadilarki, “Barmoq bilan ishora qilish urushda temir qurolni ishlatishdan ham qiyinroqdir, go‘yo tavhidga ishora qilish bilan shayton mo‘min bandani adashtirishi, shirkka olib borishdan bo‘lgan umidini kesadi”.
Imom Suyutiy “Jome’ul kabir” kitoblarida Uqba ibn Omirdan rivoyat qiladilar: “Kishi namozida ishora qiladigan har bir ishorasiga o‘nta hasanot yoziladi”, dedilar.
Ibn Obidiyn “Raf’ul taraddud” nomli kitoblaridagi «ishorai sabboba» haqida vorid bo‘lgan hadislar, olti sahih kitoblarning hammasida zikr qilingan. U hadislarni hattoki, ma’naviy mutovotir deyish durust bo‘ladi deganlar.
«Ishorai sabboba» qilish borasida sahobalar, ularga ergashgan tobe’inlar ixtilof qilmadilar. Imom Abu Hanifa va u zotning ikki shogirdlari Imom Abu Yusuf va Imom Muhammmad, Imom Molik, Imom Shofeiy, Imom Ahmad ibn Hanbal hamda mutaqaddim ulamolar «ishorai sabboba» sunnat ekanligiga ittifoq qilishgan.
Xulosa qilib aytadigan bo‘lsak, «ishorai sabboba»ni tashahhudga o‘tirganda, duoni o‘qib “Ashhadu anna...” deganda namozxon o‘ng qo‘lni ko‘rsatgich barmog‘ini ko‘taradi, “illalloh” deganda tushiradi. Tashahhud duosini avvalidan qo‘lni qimirlatib turish durust emas. Shuni takidlash lozimki, «ishorai sabboba» rivoyatlaridan bexabar bo‘lib, bu amalni qilmagan namozxonni aslo malomat qilinmaydi.
Namangan shahar "Mulla Bozor Oxund" jome masjidi
imom noibi Anvarxon Akramov
Manba: @Softalimotlar