Bismillahir rohmanir rohim. “Ahli sunna val jamoa” arabcha ibora bo'lib, “Sunnatga amal qiluvchi va jamoatga ergashuvchi kishilar”, degan ma'noni anglatadi. Ahli sunna val jamoa – islom tarixining barcha davrlarida musulmonlarning katta qismini tashkil qilgan. Ular Payg'ambarimiz sallallohu alayhi vasallam va xulafoi roshidin: Abu Bakr, Umar, Usmon, Ali raziyallohu anhumning sunnatlarini mahkam ushlaganlar. Ular – din peshvolari bo'lmish sahobalar, tobe'inlar va to'rt mo''tabar fiqhiy mazhab imomlari yo'llariga ergashgan jamoadir. Ahli sunnat val jamoa mazkur ulug'larning yo'lini naql va muttasil isnod (og'izma-og'iz eshitish) bilan qabul qilib olganlar.
Manbalarga qaraganda Ahli sunnat val jamoa atamasini dastlab Ibn Abbos raziyallohu anhu Oli Imron surasi 106-oyatini tafsir qilganda ishlatgan bo'lsalarda, bu atama islomning dastlabki davrlarida mashhur bo'lmagan. Balki o'zlarini turli nomlar bilan atagan firqalar ko'paya boshlagach, Ahli sunna val jamoa atamasi yuzaga chiqdi. Sunna va jamoa ahli kim deyilsa, ilmda peshvo sahobalar va ularning yo'lini tutgan zotlar, deyiladi. Imom Muslim Ibni Sirin rahimahullohdan rivoyat qiladilar:
لم يكونوا يسألون عن الإسناد فلما وقعت الفتنة قالوا سموا لنا رجالكم فينظر إلى أهل السنة فيؤخذ حديثهم وينظر إلى أهل البدع فلا يؤخذ حديثهم
ya'ni: “Odamlar fitna (hazrati Usmon raziyallohu anhuning shahid qilinishi) ro'y bergunicha bir-biridan isnod (hadislarni kimdan eshitganini) so'ramas edilar. Fitnadan keyin esa (hadis eshitgan) kishilaringizni nomlarini aytinglarchi, deyishardi. Qaralardi, agar ahli sunnatdan bo'lsa hadisi olinardi, agar ahli bid'atdan bo'lsa hadisi olinmasdi”.
Ahli sunna val jamoani tashkil qilgan sahobalardan tobe'inlar ilm o'rgandilar, ulardan esa mujtahid olimlar din ilmini qabul qilib oldilar.
Ikkinchi hijriy asrda ba'zi ilm ahli mutashobih oyatlarning zohiriga “yopishib”, Alloh taoloning ismi sifatlarini isbotlashda mubolag'a qilib, “tajsim” (Alloh taologa jism nisbat berish)ga o'tdilar. Buning muqobilida mo''tazila firqasi chiqib, Alloh taoloni noloyiq sifatlardan poklaymiz, deb mubolag'a qildilar va oyat-hadislarda sobit bo'lgan sifatlarni yo'qqa chiqardilar. O'sha paytda bo'lgan Ahmad ibn Hanbal va boshqa ahli sunnat vakillari (rahimahumulloh) ularga raddiya bildirganlar. O'zlaridan avvalgi sahobiylar, tobe'inlar va mujtahid ulamolarning yo'lini tutib, mutashobih oyatlar haqida: “Alloh taoloning sifatlari oyati karimalarda qanday bo'lsa shunday imon keltiramiz, ta'viliga kirishmaymiz”, – dedilar. Mo''tazila va mushabbihalarning bid'atlari yuzaga chiqib, ularning so'zlari tarqalgandan keyin bir qancha ulamolar chiqib Ahli sunna val jamoaning e'tiqodini kalomiy hujjatlar va usuliy dalillar bilan quvvatladilar. Bu sharafli vazifani Imom Abu Mansur Moturidiy va Imom Abul Hasan Ash'ariy kabi zotlar Ahli sunnaning e'tiqodini bayon qilish, shubhalarni daf qilish, naqliy va aqliy dalillar keltirish bilan chiroyli ado etdilar.
Imom Abu Mansur Moturidiy va Imom Abul Hasan Ash'ariy Ahli sunnatning aqoid bobida imomi ekanlari haqida ko'p ulamolar ta'kidlashgan. Jumladan, Imom Ibn Hajar Haytamiy shunday deydilar:
“المراد بالسنة ما عليه إماما أهل السنة والجماعة الشيخ أبو الحسن الأشعري وأبو منصور الماتريدي
ya'ni: “(Ahli sunna so'zidagi) Sunnatdan maqsad – ahli sunna val jamoa imomlari Abul Hasan Ash'ariy va Abu Mansur Moturidiy tutgan yo'ldir” (“Az zavojir an iqtirofil kaboir” kitobi).
Mashhur muhaddis olim Murtazo Zubaydiy rahmatullohi alayh aytadilar:
“إذا أطلق أهل السنة والجماعة فالمراد بهم الأشاعرة والماتريدية”
ya'ni: “Agar hech qanday qaydlarsiz “Ahli sunna val jamoa” deyilsa Ash'ariylar va Moturidiylar tushiniladi” (“Ithafu saadatil muttaqin sharhu ihyoi ulumid din” kitobi).
Alloma Toshkubrozoda aytadilar:
“ثم اعلم أن رئيس أهل السنة والجماعة في علم الكلام – يعني العقائد – رجلان، أحدهما حنفي والآخر شافعي، أما الحنفي فهو أبو منصور محمد بن محمود الماتريدي، إمام الهدى… وأما الآخر الشافعي فهو شيخ السنة ورئيس الجماعة إمام المتكلمين وناصر سنة سيد المرسلين والذاب عن الدين والساعي في حفظ عقائد المسلمين، أبو الحسن الأشعري البصري
ya'ni: “Ma'lum bo'lsinki, Ahli sunna val jamoaning kalom ilmi (ya'ni, aqoid)dagi raislari ikki kishidir: Birlari hanafiy, boshqalari shofe'iy mazhabida. Hanafiylari Abu Mansur Muhammad ibn Mahmud Moturidiy bo'lib, u zot “Imomul Huda” – “Hidoyat imomi” degan nom qozongan. Shofe'iylari “Sunnat shayxi”, “Jamoat raisi”, “Mutakallimlar imomi”, “Payg'ambarlar sayyidi sunnatlariga yordam beruvchi”, “Din himoyachisi”, “Musulmonlar aqidasini saqlashga harakat qiluvchi” Abul Hasan Ash'ariy Basriydir” (“Miftahus saoda” kitobi).
Imom Muhammad Zohid Kavsariy aytadilar:
“فالأشعري والماتريدي هما إماما أهل السنة والجماعة في مشارق الأرض ومغاربها، لهم كتب لا تحصى، وغالب ما وقع بين هذين الإمامين من الخلاف من قبيل الخلاف اللفظي
ya'ni: “Imom Ash'ariy va Imom Moturidiy — mashriqu va mag'ribda Ahli sunna val jamoa imomlaridir. Ularning ko'p sonli kitoblari bor. Ular o'rtasidagi aksariyat ixtiloflar lafziydir”.
Payg'ambarimiz sallallohu alayhi vasallam bizga turli firqalar ko'paygan paytda musulmonlarning katta jamoasini lozim tutishni ta'kidlab, shunday deydilar:
“فَإِذَا رَأَيْتُمُ اخْتِلَافًا فَعَلَيْكُمْ بِالسَّوَادِ الْأَعْظَمِ”
ya'ni: “Agar ixtilofni ko'rsangiz, katta qora (jamoa)ni lozim tuting” (Imom Ibn Moja rivoyatlari).
Demak, hozirgi kungacha ham va hozirgi kunda ham katta jamoat – Imom Moturidiy va Imom Ash'ariylarning aqidada tutgan yo'llari hamda fiqhda to'rt mo''tabar mazhab (Hanafiy, Molikiy, Shofe'iy va Hanbaliy)larga muvofiq keladi. Mana shular Ahli sunna val jamoani tashkil etadi. Ahli sunna val jamoa ichida bulardan boshqa e'tiqodiy va fiqhiy mazhablar mavjud emas. Tavfiq Allohdandir.
O'zbekiston musulmonlari idorasi
fatvo hay'ati.
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
U Hijru Ismoil deb ham nomlanadi. U yarim doira shaklidagi ochiq binodir. Xatim deb nomlanishiga sabab, u Ka’badan sindirib olingandir. Quraysh Ka’ba binosini yangilaganda o‘sha yerni qoldirgan. Ismoil hijri deyilishiga sabab, Ibrohim alayhissalom Ka’baning yoniga arok daraxtidan Ismoil hamda onalariga kapa qurib berganlar. Demak, hijr Ka’baning qismidan bo‘lmagan. Lekin Quraysh Ka’badan qoldirib, Hijrga kiritgan joyi shak-shubhasiz Ka’badir. Hajmi olti gazu bir qarich, ya’ni uch metrdir.
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:
«Men Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan xatim haqida so‘rab: «U Ka’badanmi?» desam, u zot: «Ha», dedilar. Men: «Unda nima uchun Ka’baga qo‘shib yuborishmagan?» desam, u zot: «Qavmingning, ya’ni Qurayshning mablag‘i yetmay qolgan...» dedilar (Imom Buxoriy rivoyati).
Boshqa bir rivoyatda keltirilishicha, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Ey Oisha, agar qavming johiliyatdan endi qutulganini hisobga olmaganimda, Ka’bani buzishga buyurib, uning chiqib ketgan joyini kirgizib, yerga yopishtirib, ikki eshik, ya’ni sharq va g‘arb tomondan eshik ochib, Ibrohim alayhissalom bunyod etgan poydevorga yetkazar edim», dedilar.
Ibn Zubayrni Ka’bani buzishga undagan narsa mana shu edi. Yazid: «Ibn Zubayr buzib, qayta qurayotganlarida guvoh bo‘ldim. Hijrni Ka’baga kiritdilar. Ibrohim alayhissalom qurgan poydevordagi toshlarni ko‘rdim. U xuddi tuyaning o‘rkachiga o‘xshar edi», deganlarida, Jarir: «Uning o‘rni qayerda edi?» dedilar. U kishi: «Hozir senga ko‘rsataman», dedilar. Jarir u kishi bilan Hijrga kirdilar. Yazid o‘sha makonga ishora qilib: «Mana bu yerda», dedilar. Jarir: «Hijrni taxminiy o‘lchab ko‘rsam, 6 gaz yoki shunga yaqin edi», dedilar.
Bu narsa Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning so‘zlarida ham ochiq-oydin kelgan. Imom Muslimning rivoyatlarida esa: «Hijrdan olti gaz qo‘shdim», deb aytilgan.
Bu rivoyatlardan bilinadiki, Hijr Ka’baning bir qismidir. U Ka’ba atrofidagi taxminan 3 metrlar chamasi joydir. Boshqa yer esa Ka’badan emas. Shunga binoan hijrning orqa tomonidan tavof qilish durustdir. Kim Ka’ba ichida namoz o‘qishga imkon topa olmasa, Ka’baning chamasi 3 metr yonidagi xatim qismida o‘qisa, go‘yoki Ka’ba ichida namoz o‘qigandek bo‘ladi.
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:
«Men Ka’ba ichiga kirib namoz o‘qishni yaxshi ko‘rar edim. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam qo‘limdan ushlab, hijrga kirgizdilar, «Ka’baga kirishni xohlasang, mana shu yerda ham o‘qiyvergin. Chunki u Ka’badan bir bo‘lakdir», dedilar».
Boshqa rivoyatda Oisha roziyallohu anho: «Hijrdami, Ka’badami namozni qaysi birida o‘qishga ahamiyat bermayman», deganlar.
Salaflardan qilingan rivoyatda: «Xatimda, mezob ostida duolar mustajobdir», deyilgan.
Shayboniy: «Sa’id ibn Jubayrning Ka’bani hijrda kuchib turganlarini ko‘rdim», dedilar.
Zolim Hajjoj ibn Yusuf xalifa Abdulmalik ibn Marvonga maktub yozib, unda Ibn Zubayr Ka’bani o‘zgartirib, uning o‘rni bo‘lmagan joylarni qo‘shib, boshqa eshik ochganini aytgan va endi Ka’bani qaytadan bino qilishini so‘ragan edi. Hajjoj Ka’bani o‘zi aytganidek o‘zgartirib bo‘lganidan keyin Abdulmalik bildiki, Ibn Zubayr Ka’ba qurilishini Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam aytganlaridek amalga oshirgan edilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Ey Oisha, agar qavming johiliyat zamonidan endigina qutulganini hisobga olmaganimda, Ka’bani buzib, chiqib ketgan joylarini qo‘shib olgan bo‘lar edim...» deganlar.
Xalifa Abdumalik Hajjojga ruxsat bergani uchun pushaymon chekib: «Agar Hajjoj buzishidan oldin ushbu hadisni eshitganimda, Ibn Zubayr qurganlarini qoldirar edim», degan Muslim rivoyati.
Rivoyat qilinishicha, ba’zi abbosiy xalifalar Imom Molik ibn Anasdan Ka’bani buzib, hadisda zikr qilinganidek, Ibn Zubayr qurganlari kabi yana qayta qurish uchun fatvo so‘rashganida, Imom Molik roziyallohu anhu: «Ey mo‘minlar amiri, o‘tinib so‘rayman, Baytullohni podshohlarga o‘yinchoq qilib qo‘ymang, xohlagan kishi uni buzib o‘ynayvermasin. Shu holat bo‘laversa, odamlar qalbida Ka’baning haybati ketib qoladi», dedilar. Imom Molikning ushbu gaplaridan keyin Ka’ba mana shu holatda qoldi.
Xatim devorining balandligi 1 metr 32 sm. Devorning eni 1 metr 55 sm.
Ikki kirish orasidagi masofa 8 metr 77 sm. Ka’ba devoridan Xatim devorigacha 8 metr 46 sm.
Ka’badan Xatimgacha mavjud bo‘lak 3 metr.
Multazam tomondagi ochiqlik o‘lchami 2 metr 29 sm.
Muqobil ochiqlikdagi o‘lcham 2 metr 23 sm. Tashqaridan devor aylanasining uzunligi 21 metr 57 sm.
"Makka, Ka’ba, Zamzam tarixi, haj va umra manosiklari" kitobidan