Sayt test holatida ishlamoqda!
05 Yanvar, 2025   |   5 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:49
Peshin
12:33
Asr
15:27
Shom
17:11
Xufton
18:30
Bismillah
05 Yanvar, 2025, 5 Rajab, 1446

G'iybat qanday muolaja qilinadi?

26.05.2022   2125   6 min.
G'iybat qanday muolaja qilinadi?

Jamiyatu oilalarni ich-ichidan emiradigan, insonlar o'rtasida fisqu fasod, adovat urug'ini sochadigan illatlardan eng jirkanchi g'iybatdir. U tufayli oilalar parokanda, odamlar bir-birlari bilan yuzko'rmas bo'lib ketadi. Buning oqibatida jamiyatda ko'plab noxushliklar yuzaga keladi.

Ayniqsa, bugungi ijtimoiy tarmoqlar tobora rivojlanayotgan bir paytda g'iybat ham zamonga mos tarzda virtual ko'rinishga ko'chmoqda. Buni biror axborot yoki turli video chiqishlar tagiga qoldirilayotgan izohlardan bilish mumkin. U erda ochiq-oydin g'iybat qilishlar kuzatiladi. Agar biror taniqli, mashhur shaxs haqidagi xabar bo'lsa, unga bildirilgan so'zlarni o'qishga ham kishi xijolat bo'ladi. Eng yomoni, bu insonlar bilib-bilmay gunohga, g'iybatga sherik bo'layotganidadir.

Hamma ulamolar bir ovozdan g'iybatni gunohi kabira ekanini e'tirof etishgan.

 Rasululloh sollallohu alayhi va sallam sahobalardan: “G'iybat nima ekanini bilasizmi?” deb so'radilar. Ular: “Alloh va Rasuli biluvchiroq”, deyishdi. Nabiy alayhissalom: Birodaringiz u haqida gapirgan so'zingizni eshitib, xafa bo'lsa, siz uni g'iybat qilibsiz”dedilar. Sahobalar: “Yo Rasululloh, biz aytgan sifat unda bo'lsa-chi?” deb so'rashdi. Payg'ambarimiz sollallohu alayhi va sallam: Agar siz aytgan sifat unda bo'lsa – g'iybat, bo'lmasa – bo'hton qilibsiz”, dedilar» (Imom Muslim rivoyati).

Boshqa bir hadisda Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: «Merojga chiqqanimda misdan bo'lgan tirnoqlar bilan yuzlariyu ko'ksilarini tirnayotgan bir qavmning oldidan o'tdim. Men: “Ey Jabroil, ular kimlar?” deb so'radim. “Bular u dunyoda odamlarning go'shtini eb, obro'larini to'kkanlar”, deb javob berdi»(ImomAbu Dovud va Imom Ahmad rivoyati).

Hujurot surasida g'iybat naqadar yomon ish ekani bunday bayon qilinadi: «Ba'zilaringiz ba'zilaringizni g'iybat qilmasin. Birortangiz o'zining o'lgan birodarining go'shtini eyishni yaxshi ko'rurmi? Ha, yomon ko'rasizlar. Allohdan qo'rqinglar! Albatta, Alloh tavbani ko'plab qabul qiluvchidir, o'ta rahmlidir»(12-oyat).

Har dard uni keltirib chiqargan sabablarni yo'q qilish bilan davolanadi. Bizni ko'pgina gunohlarga etaklagan til, ko'pdan-ko'p savoblarga ham olib borishi mumkin.

Qur'oni karimda zikrga targ'ib qilinishi barobarida uning samarasi ham aytib o'tilgan. Jumladan, Alloh taolo hidoyat topgan bandalarini vasf etib, bunday marhamat qiladi: «Ular imon keltirgan va qalblari Allohning zikri bilan orom oladigan zotlardir. Ogoh bo'lingizki, Allohni zikr etish bilan qalblar orom olur (va taskin topur)» (Ra'd surasi, 28-oyat).

Ruhiy tarbiya ulamolari bunday deydilar: «Alloh taoloni zikr qilishning tarbiyaviy ahamiyati ajoyib va go'zaldir. Birinchidan, Allohning zikri qalbingizda U zotga bo'lgan muhabbatni uyg'otadi. Allohning muhabbati esa uning zikrini ko'paytirishga undaydi. Bu ikkisi o'rtasida o'zaro mutanosiblik bor ekani shundan ma'lum bo'ladi».

Zikr rizqning mo'l va barakotli bo'lishiga sababdir. Qalbni g'aflatdan uyg'otadi. Gunoh va ma'siyatlarni o'chiradi. Zikr kishini turli til ofatlaridan va bekorchi so'zlardan uzoqlashtiradi. Bandani dunyo va oxirat saodatiga erishtiradi.

Mus'ab ibn Sa'd roziyallohu anhudan, u kishi otasidan bunday rivoyat qiladi: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning huzurlarida edik. U zot: Sizlardan biringiz har kuni mingta savobni qo'lga kirita olmaydimi? dedilar. Shunda u zotning hamsuhbatlaridan bir kishi: “Qanday qilib birortamiz mingta savobga ega bo'lishi mumkin?” deb so'radi. U zot: “Yuz marta tasbeh aytadi. Shunda unga mingta savob yoziladi va undan mingta xato o'chiriladi”, dedilar» (Imom Tabaroniy rivoyati).

Ham engil, ham buyuk ibodatdan g'aflatda qolmasligimiz, doimo Allohning zikri ila tilimiz band bo'lib turishiga e'tibor berishimiz shart. Ayniqsa, tilimizni tasbeh (Subhonalloh), hamd (Alhamdulillah), tahlil (Laa ilaha illalloh) va takbir (Allohu Akbar) ko'p aytishga odatlantirib olsak, u bizni til ofatlaridan yiroqlashib, gunohlardan tiyilamiz.

Vasliddin RIZAYeV,

O'zbekiston musulmonlari idorasi

Toshkent shahar vakilligi Matbuot kotibi

Maqolalar
Boshqa maqolalar

Har kim o‘z istagi bilan nikohlanadi

4.01.2025   1983   5 min.
Har kim o‘z istagi bilan nikohlanadi

Bismillahir Rohmanir Rohiym

Sovchilik ota-onalar yoki ishboshilar tomonidan amalga oshirilishi va ularga javob berish ham shu tariqa bo‘lishi musulmon xalqlarning ommaviy odatlaridan bo‘lib qolgan, desak, mubolag‘a qilmagan bo‘lamiz. Hattoki, musulmon bo‘lmagan qavmlar yoki dinimiz haqida tuzukroq ma’lumotga ega bo‘lmagan, «musulmonman», deb yurgan ba’zi kimsalar: «Musulmonchilikda umr yo‘ldoshini tanlashda yoshlarning o‘zlarining xohishi e’tiborga olinmasa ham, bo‘laveradi», degan tushunchada bo‘lishlari ham mumkin. Ammo shariatda unday emas. Islomda har bir shaxs o‘z erki, hurriyati va istak-xohishi bilan oila qurishi kerakligi alohida ta’kidlanadi.

Bu borada Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning bir qancha hadisi shariflari kelgan.

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ، عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ: لَا تُنْكَحُ الْأَيِّمُ حَتَّى تُسْتَأْمَرَ وَلَا تُنْكَحُ الْبِكْرُ حَتَّى تُسْتَأْذَنَ، قَالُوا: يَا رَسُولَ اللهِ، وَكَيْفَ إِذْنُهَا؟ قَالَ: أَنْ تَسْكُتَ. رَوَاهُ الْخَمْسَةُ. وَفِي رِوَايَةٍ: الثَّيِّبُ أَحَقُّ بِنَفْسِهَا مِنْ وَلِيِّهَا، وَالْبِكْرُ تُسْتَأْمَرُ وَإِذْنُهَا سُكُوتُهَا.

Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:

«Nabiy sollallohu alayhi vasallam:

«Maslahat so‘ralmaguncha, juvon nikohlanmas. Izn olinmaguncha, bokira nikohlanmas», dedilar.

«Ey Allohning Rasuli, uning izni qanday bo‘ladi?» deyishdi.

«Sukut saqlamog‘i», dedilar».

Beshovlari rivoyat qilganlar.

Boshqa bir rivoyatda:

«Juvon o‘z nafsiga valiysidan haqliroqdir. Bokiradan esa izn so‘raladi. Uning izni – sukutidir», deyilgan.

Bu hadisi sharifda nikoh masalasida qiz va ayollarning roziligi shart ekani, sovchi kelganida, erkaklar, ya’ni otalar, akalar va boshqalar o‘zlaricha javob berib yubormasdan, ular bilan maslahat qilib, roziliklarini olishlari kerakligi bayon qilinmoqda.

Zamon buzilib, ishlar teskarisiga aylanmay turib, nafaqat musulmonlarda, balki dunyoning barcha xalqlarida ham bir qizga sovchilik qilish oila boshlig‘i bo‘lmish otaga gap ochish, undan rozilik so‘rash bilan bo‘lgan. Oddiy insoniy odob-axloq, xalqlarning urf-odatlari shuni taqozo qilgan va qiladi ham.

Islom otalarga yoki ularning o‘rniga qolgan valiylarga qizning o‘zidan rozilik so‘rashni tavsiya qiladi. Chunki holatning o‘zi shuni taqozo qiladi. Bir odamni o‘zining iznisiz, xabarisiz, roziligisiz erga berib yuborish to‘g‘ri emas.

Agar erga tegishi haqida so‘z ketayotgan kimsa erdan ajragan juvon bo‘lsa, u o‘z roziligini ochiq-oydin aytishi shart. Chunki u oila ko‘rgan, erkak kishi bilan munosabatda bo‘lgan, nikoh masalalarida tajribaga ega, bunday gaplarni gaplashib yurgan. Endi ochiq maslahatlashishdan uyalmaydi.

Maslahat qiz bolaning turmushga chiqishi haqida bo‘layotgan bo‘lsa, bir oz boshqacha yo‘l tutiladi. Agar u ochiq javob bersa, o‘zining ishi. Uning o‘sha javobiga qarab ish qilinadi. Ammo indamasa, sukuti rozilik alomati bo‘ladi.

Muslima qizlar odob-axloq, hayo, ehtirom doirasida tarbiya topganliklari tufayli uyalib, otasi yoki boshqa yaqinlari bilan o‘z nikohi to‘g‘risida gapla-shishga uyalib, indamaydilar. Shuning uchun qiz bolaning uyalib, indamagani uning bu nikohga roziligi hisoblanadi.

Lekin indamasligiga norozilik alomatlari qo‘shilsa, bunday sukutni rozilik deb bo‘lmaydi. Bunday hollarda onalarni ishga solish yaxshiroq bo‘ladi. Zotan, joriy odatlar ham shunga aylanib qolgan.

Imom Abu Dovud rivoyat qilgan hadisda Nabiy sollallohu alayhi va-sallam:

«Ayollarni qizlari haqidagi ishga taklif qilinglar», – deganlar.

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ: تُسْتَأْمَرُ الْيَتِيمَةُ فِي نَفْسِهَا، فَإِنْ سَكَتَتْ فَهُوَ إِذْنُهَا، وَإِنْ أَبَتْ فَلَا جَوَازَ عَلَيْهَا. رَوَاهُ أَصْحَابُ السُّنَنِ.

Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:

«Nabiy sollallohu alayhi vasallam:

«Yetim qizdan o‘zi haqida izn so‘raladi. Agar sukut saqlasa, o‘sha uning iznidir. Agar bosh tortsa, uni majburlash yo‘q», – dedilar».

«Sunan» egalari rivoyat qilganlar.

Yetim qizlar deganda otasi va valiy bo‘ladigan qarindoshlari yo‘qligi tufayli boshqa bir odamning tarbiyasida o‘sgan qizlar tushuniladi. Odatda, bunday qizlarni o‘zlaridan so‘rab-so‘ramay erga berib yuborish hech gap bo‘lmay qolgan. Ammo xoh yetim bo‘lsin, xoh yetim bo‘lmasin, qizlarni majbur qilib erga berish shariatga mutlaqo xilof ekanini mana shu rivoyatdan ko‘rib turibmiz. Bunday qilish katta zulm hisoblanadi.

Islom hukmlaridan bexabar kishilar Alloh taolo tomonidan qizlarga berilgan bu haqni poymol qilib kelganlar. Ular qizlarning roziligini so‘ramay, norozi bo‘lsalar, urib-so‘kib erga berganlar. Bu esa, doimo Islom dushmanlari tomonidan dinimizga ta’na toshlari otilishiga sabab bo‘lib kelgan. «Musulmonman» deb yurganlarning noshar’iy ishlari o‘zlariga gunoh bo‘lishi bilan birga, dinimiz dushmanlari tegirmoniga suv quyishini shundan bilib olsak ham bo‘ladi.

"Baxtiyor oila" kitobidan