Sayt test holatida ishlamoqda!
22 Iyul, 2025   |   27 Muharram, 1447

Toshkent shahri
Tong
03:31
Quyosh
05:09
Peshin
12:35
Asr
17:37
Shom
19:54
Xufton
21:24
Bismillah
22 Iyul, 2025, 27 Muharram, 1447

Har ko'ngil bir ka'badir

12.01.2022   6256   5 min.
Har ko'ngil bir ka'badir

Qalb inson ko'kragidagi bir parcha go'sht bo'lib, xatari ulkan, ta'siri esa kattadir. Uning salohiyati butun tana va jamiyki a'zolar salohiyatidir. Uning fasodga yuz tutishi esa jasadning bari va jamiyki a'zolarning fasodga yuz tutishidir. No''mon ibn Bashir roziyallohu anhudan rivoyat, Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning shunday deyayotganlarini eshitdim: «Ogoh bo'ling! Tanada bir parcha go'sht bor. Agar u salohiyatli bo'lsa, jasadning bari salohiyatli bo'ladi. Agar u fasodga yuz tutsa, jasadning bari fasodga yuz tutadi. Ogoh bo'ling!

Pokiza qalb bu – insonning qalbini iymon hamda Alloh azza va jallaga bo'lgan bandalik tozalab qo'ygan bo'lishini ifoda etadi. Bas, shunda ushbu qalb insonlardan etishi mumkin bo'lgan ozorlarni, u er-bu erlardan tegishi mumkin bo'lgan haqorat tomchilarini ko'tara oladi va toza, oppoq bo'lib qoladi. Har qachonki unga qora nuqta suqulib kirmoqchi bo'lsa, uning Alloh taologa bo'lgan bandaligi uni eritib yo'q qiladi va yana toza, oppoq bo'lib qolaveradi. Mana shu toza qalbdir.

Mavlono Jaloliddin Rumiy yozadilar:

 «Ka'ba Ozarning o'g'li Ibrohim Halilulloh qurgan imorat. ko'ngil esa Aziz va Jalil bo'lgan Alloh taoloning nazargohidir, (boqadigan eridir)...»

Rumiy hazratlari Ka'bani kamsitayotganlari yo'q aslo... Demoqchi bo'layaptiki Ka'ba muqaddas bo'lishiga qaramay, moddiy ashyolardan bino bo'lgan... Zarar ko'rsa, nurasa, yiqilsa uni ta'mirlash yoki yanada mukammal shaklda tiklash mumkin...

Ammo uning ham mavjudligiga sabab bo'lgan Insonning Alloh nazargohi va iymon jilvagohi Ko'ngli bir sinsa, ta'mirlash imkonsiz...

Ko'ngil haqida so'zlar ekanmiz, yuraklarimizni bir sog'inch to'ldiradi. Bu eng hassos va eng toza qalb sohibi janobi Payg'ambarimizning sog'inchlaridir...

Sarvari koinot sollallohu alayhi va sallam hamisha bolalar, xasta, keksa, kimsasiz, faqir, beva, bechora kishilarning ko'nglini olib, barchaga birdek shavqat bilan munosabatda bo'lganlar...

Bir bayramda hamma shodu-xurram turgan chog'ida, ota-onasi yo'qligidan ezilib, bir chetda turgan etim bolaga:

- «Men sening otangman, o'ksinma» – deb hadyalar berganlar...

Ko'ngilini olish, etimligini bildirmaslik uchun ko'chada o'sha bola aytganidek tuya bo'lganlar...

To'rt oyoqlab, bolani elkalariga mindirib, sallalari peshini jilov qilib, «suvoriy»lariga tutqazgan cheksiz shafqatu rahmatning timsoli Rasululloh sollallohu alayhi va sallamdir...

Oqko'ngillilik va qalb pokizaligi...  Bular odamlarda topilishi qiyin bo'lgan og'ir ibodat.

Go'zallikni ko'rish uchun go'zal qalbli bo'lish kerak.  Gina va nafratni o'zida jamlagan qalb yaxshilikni qanday ko'radi, bag'rikenglik yo'lini qanday tutadi?!

Hasaddan yonayotgan qalb qanday qilib o'zi yaxshi ko'rgan narsani boshqaga ilina oladi?!

Birovlar aybini, qabohatni qidirgan qalb go'zal xislatlarni qayerdan ko'ra olsin?!

Atrof olam go'zalligini ko'rish uchun pokiza qalb ko'zi bilan qarash lozim. Bo'lmasa  qalbda bino qilganing qora devordan o'zga narsa ko'rinmaydi ko'zga...

Bilasizmi, biz qalbimiz orqali ulashgan mehr, bir insonni xursand qiladi,  shu insondagi xursandchilik tugagunicha, bizni hayot boshqa tarafdan xursand qiladi. Aksincha bizdan berilgan yomonlik, nafrat ham bir insonni qalbini og'rishiga sabab bo'lib,  toki u insonni qalb og'rig'i bitmagunicha, og'riq bergan insonda salbiy o'zgarishlar kuzatilar ekan...

Bir kun Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Oisha roziyallohu anhodan xursand bo'lib, “Ey Oisha, mendan xohlagan narsangni so'ra” dedilar. Oisha roziyallohu anho juda ham ziyrak ayol edilar, bu fursatni qo'ldan boy bermaslik uchun eng yaxshi narsani so'rashni qasd qildilar va “Bu borada otam bilan maslahatlashsam” dedilar. Chunonchi Abu Bakr roziyallohu anhuning huzurlariga borib voqe'ani bayon qildilar. Abu Bakr roziyallohu anhu : “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam me'rojga chiqqanlarida Alloh taolo u zotga sirlarni aytgan. O'shalardan birini aytib berishlarini so'ra” dedilar. Oisha onamiz roziyallohu anho o'sha narsani so'radilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam : “Robbim menga me'roj kechasida “Mening nazdimda mo'minning darajasi shu darajada yuqoriki, qaysi bir mo'min boshqa bir mo'minning qalbiga xursandchilik solsa, albatta jannatiy bo'ladi” dedi”, dedilar. Oisha roziyallohu anho xursand bo'lib Abu Bakr Siddiq roziyallohu anhuga bu gapni etkazgan edilar Abu Bakr qattiq yig'ladilar. Oisha roziyallohu anho “Nega yig'laysiz, axir bu xursandchilik xabar emasmi” deganlarida, “Bu, mo'minning qalbi Alloh taoloning nazdida shu darajada qadrliki, kim unga ozor etkazsa, do'zaxiydir” degani bo'ladi – dedilar.

Vaqtinchalik omonatga berilgan qalblarimiz pokiza, amallarimiz solix xamda Alloxning roziligini topadigan savobli ishlarda bardavom bo'lib, atrofdagi insonlarning ko'nglini xursand qilish barchamizga nasib qilsin.

Yangiyo'l tumani

Imom sulton jome masjidi Imom xatibi O.Narzullayev

Maqolalar
Boshqa maqolalar
Yangiliklar

Hazrati inson bo‘ling!..

22.07.2025   1613   2 min.
Hazrati inson bo‘ling!..

Mashina yo‘liga chiqib ketgan odamni ko‘rib haydovchi zo‘rg‘a to‘xtatib qoldi. Undan ham oldin yonidagi do‘sti tushasolib yo‘lovchining yoqasidan oldi. Uzr so‘rab dovdirayotgan odamni ko‘rib, haydovchi tez tushdi-da, do‘stidan uning yoqasini qo‘yib yuborishini so‘radi.


– Bu nima deganing?! Sal bo‘lmasa qamalib ketarding-ku buni deb, – yanada jahli chiqdi do‘stining.


– Sen uni qo‘yib yuboraver, gap bor... Bo‘ldi, aka, hushyor bo‘lib yetib oling... Yo‘q, shoshmang...


Haydovchi hatto u odamning qo‘liga pul ham berdi. Do‘stini hayron qoldirib, mashinaga qaytdi.


Do‘stining savol nazari bilan qarab turganini ko‘rib, izoh bera boshladi:

– Bir soatcha oldin dorixonaga kirgandim. Shu odamga ko‘zim tushgandi. Qo‘lida dorilar ro‘yxati yozilgan qog‘oz, puli yetmaganidan mung‘ayib turgan edi. Dorilar narxini eshitib, og‘ir qadamlar bilan chiqib ketgandi. Ortidan chiqib yordam bergim keldi. Lekin pulimni qizg‘ondim. Tashqariga chiqqanimda u onasi bilan gaplashib turgan ekan. Haligi odam onasi bilan gaplashib bo‘lgach: “Shuncha pulni qayerdan topaman? Yo Alloh! O‘zing yo‘l ko‘rsat, deganini eshitib ham indamay ketaverdim. Go‘yo unga pul bersam o‘zim och qoladiganday... Holbuki, Alloh taolo O‘z Kalomida: “Shayton sizlarni (xayr-ehson qilishda) kambag‘al bo‘lib qolishdan qo‘rqitadi(Baqara surasi, 268-oyat) deya ogohlantirganini bilardim. Yana “Kimki (bir) hasana (savobli ish) qilsa, unga o‘n barobar (ko‘paytirib yozilur)” (An’om surasi, 160-oyat) degan va’dasini ham o‘qigandim. Baribir xomlik qildim. Sal bo‘lmasa o‘sha xasislik qilgan pulimdan o‘n, yuz hissasi chiqib ketadigan bir musibatga duchor bo‘lardim. Mayli, hechdan ko‘ra kech bo‘lsa ham, Alloh imkon berdi. Shuning uchun ayb u odamdamas, o‘zimda, deb bildim...


Ha, azizlar! Hayotimizda bunday holatlarga duch kelib turamiz. Avvalo, birov bilan tushunmovchilik bo‘lib qolsa u odamning ahvolini so‘raylik. Balki biror musibat yo tashvishda yurgandir. Darhol tilimizga kelgan so‘zlar bilan xaqorat qilib, urishib ketmaylik. Bunaqa vaziyatlarda shayton vasvasa qilishini unutmaylik. Xulosa qilishga shoshilmaylik. Hazrati inson degan nomga munosib ish tutaylik.


Akbarshoh Rasulov

O'zbekiston yangiliklari