Жонажон Ватанимизнинг Мустақиллик байрами муносабати билан қилинаётган сарҳисоб барчамизни қувонтирмоқда. Айниқса, сўнгги йилларда янги Ўзбекистонда иқтисодиётни эркинлаштириш ва тадбиркорликни қўллаб-қувватлаш, сиёсий ҳуқуқ ва эркинликларни таъминлаш, демократия ва қонунийликни қарор топтириш, ижтимоий муҳофаза ва аҳолининг саломатлигини асраш, илм-фан ва таълим-тарбия, маданият ва диний-маърифат, шаҳарсозлик ва қурилиш, санъат ва спорт каби соҳаларда эришилган улкан ютуқлар нафақат аҳолимиз, балки халқаро ҳамжамият, дунёдаги таниқли олим ва экспертлар, нуфузли ташкилотларнинг эътирофлари ҳар бир ватандошимизнинг қалбини фахр ва ғурур ила тўлдирмоқда.

Хусусан, Давлатимиз Раҳбарининг шахсан ташаббуслари билан турли динларга мансуб қадриятларни авайлаб-асрашга, барча фуқароларга виждон эркинлиги ва ўз эътиқодини амалга ошириш учун зарур шароитларни яратиб беришга, динлар ва миллатлараро ҳамжиҳатликни янада мустаҳкамлашга алоҳида эътибор қаратилиб, ушбу йўналишда бошқа давлатларга намуна бўладиган бой тажриба орттирилди. Мазкур йўналишларда кўплаб ҳукумат қарорлари қабул қилиниб, ҳаётга жорий қилинди.

Ҳеч шубҳасиз, юртимизда турли соҳаларда эришилаётган барча улкан ютуқларимизнинг замирида жамиятимизда ҳукм сураётган тинчлик ва осойишталик ҳисобланади. Тарихий ҳақиқат шундан иборатки, ижтимоий тарқаққиётнинг барча даврларида давлат ва жамиятнинг ривожланиши барқарорлик ва тинч-осойишта ҳаёт кечиришга узвий боғлиқ бўлган.

Маълумки, Ислом динида тинчлик Аллоҳ таоло томонидан бутун инсониятга инъом этилган улуғ неъмат сифатида қадрланади. Уламолар Қуръони каримнинг 50 дан зиёд сурасидаги оятлар мўминлик, тинчлик ва бағрикенглик мавзуларига бағишланганини эътироф этадилар. Жумладан, Қуръони каримда баён қилинадики: “Эй, имон келтирганлар! Ёппасига итоатга киришингиз ва шайтоннинг изидан эргашмангиз! Албатта, у сизларга аниқ душмандир” (Бақара сураси, 208-оят).

Тинчликнинг илоҳий неъмат экани Муҳаммад алайҳиссаломнинг қуйидаги ҳадисларида қайд этилган: “Аллоҳдан афв ва тинчлик-омонликни сўранглар. Чунки бирор кишига имондан кейин тинчлик-омонликдандан афзалроқ неъмат берилгани йўқ” (“Сунани Термизий”, 3558-ҳадис).

Ўзбекистон азалдан турли миллатга мансуб, турли динларга эътиқод қилувчи халқлар тинч-тотув яшаган ўлка бўлиб келгани тарихий ҳақиқатдир. Аждодларимиз турли миллат ва дин вакилларига доимо ҳурмат билан муносабатда бўлгани, Ватан тараққиёти йўлида елкадош бўлиб меҳнат қилгани тарихий манбаларда кўп қайд этилган. Бугунги кунда жонажон Ватанимизда 130 дан зиёд миллат, 16 конфессияга мансуб фуқароларимиз ягона аҳил оила бўлиб, тинчлик-хотиржамликда яшаб, юртимиз мустақиллиги ва халқимиз фаровонлиги йўлида биргаликда фаолият олиб бормоқдалар.

Таассуфки, бугун жаҳон ҳамжамияти, хусусан, мусулмон оламида мураккаб ижтимоий-сиёсий жараёнлар кечмоқда. Инсоният муайян сиёсий доиралар томонидан ўз таъсир доираларини кенгайтириш мақсадида, амалга ошираётган ғоявий курашлар ва мафкуравий таҳдидлар авж олган бир вазиятда яшамоқда. Қатор давлатлар, хусусан мусулмон юртлари ўткир сиёсий танглик, ижтимоий ва иқтисодий беқарорлик ва қуролли низоларни бошидан кечирмоқда. Мазкур мамлакатларда одамлар оғир иқтисодий муаммолар гирдобида, ночорлик, озиқ-овқат танқислиги, очиқдан-очиқ зўравонликлар ва хавфсизликнинг йўқлиги шароитида кун кечирмоқда. Оқибатда бундай ҳудудлардан қочқинлар ҳажми ортиб, кенг миқёсда гуманитар тангликлар юзага келмоқда.

Дарҳақиқат, Пайғабар алайҳиссаломнинг “Тинчлик ва хотиржамлик икки улуғ неъматдурки, бундан кўп одамлар маҳрумдирлар” (Имом Бухорий, 6412-ҳадис) деган ҳадисларини эслаган ҳолда, бугунги кунда юртимиздаги тинч-осойишта ҳаёт қатор мамлакатларнинг халқлари учун орзу бўлиб қолаётгани гувоҳи бўлмоқдамиз.

Ушбу ҳолат дунёдаги давлатларнинг катта ёки кичиклиги, дини ва миллатидан қатъий назар, тинчлик ва барқарорлик нақадар азиз неъмат эканини яна бир бор исботлаб бермоқда. Шу ўринда Имом Термизий ривоят қилган ҳадисни эслаш ўринлидир: “Ким оиласи тинч, танаси саломат ва ҳузурида бир кунлик таоми бор ҳолатда тонг орттирса, унга дунё тўлиғича берилибди” (“Сунани Термизий”, 2346-ҳадис).

Таъкидлаш жоизки, ижтимоий барқарорлик жамият ҳаётининг осойишталиги билан тавсифланади. Барқарорликка тинч-тотувлик ва уни мустаҳкамлаш учун шарт-шароитлар яратиш, турли ижтимоий қатламга мансуб фуқаролар ва сиёсий партиялар ўртасидаги ҳамжиҳатликни, давлат, жамоат ва диний ташкилотлар, фуқаролар ўртасидаги ижтимоий келишув ва шерикчилик бардавомлигини таъминлаш орқали эришилади.

Аксинча, халқ орасида бузғунчилик ғояларини тарқатиш орқали беқарорлик келтириб чиқариш эса тинчлик ва хотиржамликни издан чиқаради. Ислом таълимотида аҳоли осуда ҳаёт кечириб турган жамиятда ҳаловат ва тинчликка рахна соладиган ҳар қандай фитна ҳаракатлари одамларнинг қонини тўкишдан ҳам оғир гуноҳ саналади: “Сизлардан фақат золимларгагина хос бўлмаган (балки ҳаммаларингизга оммавий бўладиган) фитна (азоб)дан сақланингиз ва билиб қўйингизки, Аллоҳ жазоси қаттиқ (зот)дир” (“Анфол” сураси, 25-оят).

Ислом уламолари Қуръони каримда тинчликка, одамларнинг осойишталиги ва хавфсизлигига рахна солувчи амалларни қилмасликни буюрилганини таъкидлайдилар: “... Аллоҳ эса, фасодни (бузғунчиликни) ёқтирмайди” (Бақара сураси, 205-оят). Мазкур суранинг 60-оятида:“... Аллоҳнинг ризқидан еб-ичингиз, Ер юзида бузғунчилик қилмангиз! ...” деб марҳамат қилинган.

Шунингдек, ислом таълимоти одамларни миллати, дини, жинси ёки қарашларидан қатъий назар ҳуқуқ ва эркинликларини ҳимоя қилади ҳамда уларга зулм қилишдан қайтаради. Қуръони каримда: “...бирор қавм (кишилари)ни ёқтирмаслик сизларни уларга нисбатан адолатсизлик қилишга ундамасин!...” (“Моида” сураси, 8-оят) дейилган.

Тинчликни сақлаш ҳушёрлик ва огоҳликни талаб қилади. Бугунги таҳликали замон тинчликни таъминлаш фақат давлатнинг ваколатли идоралари вазифаси деган нотўғри тушунчалардан воз кечиш, Ватан тақдири учун астойдил қайғуриб яшашни тақозо этаётганига барчамиз гувоҳмиз.

Алоҳида қайд этиш лозимки, тинчликнинг шукронаси амалий бўлиши лозим. Яъни, инсонлар нафақат мавжуд тинчликнинг қадрига етиб, шукрини адо этиши, балки унга ношукрлик қилиб путур етказишдан ҳам сақланиши, келиб чиқиши мумкин бўлган нотинчликнинг олдини олишда ҳам фаол иштирок этишлари лозим.

Айниқса ахборот манбалари, хусусан ижтимоий тармоқлар орқали тарихимизни, миллий қадриятларимиз ва Ислом дини моҳиятини сохталаштиришга, маънавият ва маърифатдан йироқлаштиришга қаратилган ғаразли уринишларга қатъий қарши туришимиз лозим. Мазкур йўналишда жамиятнинг зиёли қатламлари, олим ва уламолар олдинги сафда бўлишлари лозим.

Ватанпарварлик ота-боболардан мерос қолган заминни севиш, халқ урф-одатларини, қадриятларини асраш ва ривожлантириш, ўз она-Ватанини душманлардан, ёт ва бегона ғоялардан ҳимоя килиш, унинг озодлиги ва мустақиллиги учун жонини ҳам аямасликни назарда тутади. Уламолармиз ватанпарварлик оддий шиор ёки ҳис-туйғу эмаслиги, балки уни қуйидаги хайрли амал ва ибратли ишларда ифода этиш лозим эканини таъкидлайдилар:

- Ватан ҳаққига бор яхшиликларни тилаб дуо қилиш;

- жамиятда аҳилликни кучайтириш йўлида ҳаракат қилиш (силаи раҳм, қўшниларга яхшилик, ўзаро ёрдам, бир-бирларга яхшиликни соғиниш, салбий ахлоқ ва ижтимоий иллатлардан сақланиш ва ҳ.к.);

- Ватан салоҳиятини ошириш ва уни муҳофазаси учун жонкуярлик қилиш (Ватан мулкини авайлаб-асраш, унинг юксалиши учун ҳалол меҳнат қилиш, ўзини бағишлаш, бу йўлда тамаъни яқинлаштирмаслик ва ҳ.к.);

- Ватан эрки, ҳудуди ёки обрўсига қарши ғоявий ёки ҳарбий ҳужумга қарши мудофаада туриш.

Таъкидлаш жоизки, Ватан оиладан бошланади. Оилада тинчлик бўлса, маҳалла, қишлоқ, шаҳар, вилоят ва ниҳоят мамлакатда осойишталик бўлади, юрт равнақ топади. Масаланинг эътиборли жиҳатларидан бири шуки, тинчликни улуғ неъмат деб эълон қилган динимизда бу йўлда нафақат амал билан, балки сўз билан ҳам зарар келтиришдан қайтарилган.

Шу нуқтаи-назардан, фуқароларимиз юртимизда тинчлик-хотиржамликни авайлаб-асраш йўлида давлатимиз томонидан амалга оширилаётган саъй-ҳаракатларни нафақат тўғри қабул қилишлари, балки эътиқодан қўллаб-қувватлашлари ҳамда бор имкониятлари билан ёрдам беришлари лозим. Таҳдидларнинг олдини олишга қаратилган айнан мана шундай чора-тадбирлар ҳисобига юртимиз тинч, халқимиз фаровон яшаб, диндорларимиз ибодатларини хотиржамлик ва эмин-эркинликда адо этмоқдалар.

Қайд этилганлардан бугунги таҳликали замоннинг ўзи воқеликка ҳушёрлик, теран ва чуқур мушоҳада юритган ҳолда назар ташлашни, жаҳонда кучайиб бораётган хатарларни тўғри баҳолаб, улардан тегишли сабоқ олиб яшашни талаб этмоқда. Шу нуқтаи-назардан, ватандошларимиз, айниқса ёшларимизнинг онги ва шуурида мураккаб ва таҳликали дунё ва минтақада рўй бераётган турли воқеа-ҳодисалар, ижтимоий-сиёсий жараёнлар ҳақида бирёқлама ва нохолис тасаввурлар шаклланишига йўл қўймаслик зарур саналади.

Юртимизда ҳукм сураётган тинч ва осуда ҳаётни асраш, қадриятларимиз, миллий-диний анъаналаримиз, менталитетимизга зид тушунча ва ғоялар кириб келишининг олдини олиш азиз юртимизнинг барча фуқароларининг бурчи ҳисобланади. Айниқса, ҳар бир фуқароларимиз ёшларимиз онгига, биринчи навбатда, она-Ватани ва оиласи олдидаги маъсулиятни сингдиришга, уларни инсонпарварлик, ватанпарварлик ва мамлакатимизга садоқат руҳида тарбиялашга устувор вазифа сифатида қараш керак.

Зеро, муҳтарам Президентимиз Шавкат Мирзиёев Ўзбекистон Республикаси Давлат Мустақиллигининг 30 йиллик байрамига бағишланган тантанали маросимдаги нутқида таъкидлаганларидек: “Маънавий уйғоқ жамиятни, ўз олдига улкан вазифалар қўйиб, келажак сари ишонч билан бораётган халқни ҳеч ким ўз йўлидан тўхтата олмайди. Бундай халқни Яратганимиз ҳам қўллаб-қувватлайди, доимо йўлини очиб беради”.

Ўткир ҲАСАНБАЕВ,

Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси ўринбосари

Туркистон жадид намоёндаларининг нашр эттирган газеталари ва журналлари ўз даврининг вақтли нашри бўлиш билан бирга, ватанимиз тарихини холисона ўрганиш учун муҳим манба сифатида ҳам аҳамият касб этади. Туркистон жадид матбуоти  нашрларини ўқиб, шунга амин бўламизки, улар маърифатпарварлик ғоялари билан бир вақтнинг ўзида сиёсий-ижтимоий масалаларни кўтариб чиқишган. Жумладан бу кўриниш илк ўзбек жадид нашри “Тараққий” газетасининг биринчи сонидаги биринчи мақолада ўз аксини топади: “Ватандош ва халқларимизнинг ғоюр баҳодурлари майдонда кўкариб, арслондек олишиб, тортишиб ҳама халқ учун азиз вужудларидин кечуб, дини, илми, сиёсий ишларимизни  харит йўлиға солиб, насф (ярим - О.Т.) асрдан бери осилиб, суйилиб, туқғон (туғилган-О.Т.), ўсган ерларидан айрилиб, Сибирдек совуқ ерларга юборилиб, тоғдек оғир машаққатлар юклатсалар ҳам охир шу икки йил ичиндаги чеккан машаққатлари бекорга кетмай, учлик найзаларға, ўткир қиличларга  кўкракларини беруб, мамлакатимизнинг жойларини қонлари билан тўлдириб, ватан учун жонларини қурбон қилган муборак зотлар учун юрак бағирларимизни фидо қилсак ҳам жойига еткурмоғимиз йўқ” (“Тараққий”, 1906, № 1, 1-бет). Мазкур фиклар гўё 1904-1905 йилларда Япония билан бўлган урушдаги довюракликлар ҳақида бўлгандек туюлади. Аслида эса мақолада ярим асрдан яъни, Туркистон Россия мустамлакачилари томонидан босиб олиниб генерал губернаторлик ўрнатилгандан буён аждодларимизнинг туғилиб ўсган юртларидан Сибирга бадарға қилинганлари, динидан, маърифатидан, маданиятидан, сиёсий кўринишидан айиришга қаратилган бўлишига қарамай, Россия учун жанг қилди дейишдан иборат. Шунингдек “бу муборак зотлар учун жонидан кечиб, эркинлик, озодлик сари интилган ҳурриятпарвар “муборак зотлар” назарда тутилганлигини англаш қийин эмас. Фикримизни яна шу мақоланинг давомидаги мана бу жумлалар тасдиқлайди: “Ҳозирда ижтимоий, калом, матбуот учун берилғон хариталар, тўшак устида оғзига сув томизилиб оғир хастадек эканини тилсиз ва кўр табиблар (яъни мустамлака ҳукуматнинг Туркистондаги амалдорлари-Т.О.) ҳам тасдиқ этурлар. Бу каби заиф ва ланж ҳурриятларға халқимиз ҳамонда рози бўлмай курашиб тортишиб, охир вақт курашчиларимиз оёқ остиға босиб ҳуррият яъни озодлик ва шодлик байрамларини умри боқе одамларға кўрсатурлар” (“Тараққий”, 1906, № 1, 1-бет).

Мана шу фикрлар билдирилган вақтдан 85 йил ўтиб ҳақиқатдан ҳам “озодлик ва шодлик байрамлари” яъни 1991 йил мустақиллигимиз эълон қилинди. Бу буюк маърифатпарвар аждодларимизнинг истиқлолга бўлган ишончининг исботидир. Шунинг билан бирга мустамлака зулмига қарши халқ ва миллатни оёққа туришга, ўзлигини англашга чақириғи ҳамдир.

Мақола “Тошкентда 14-июнь” рукни остида “Биз мусулмонларни ҳурриятда ҳақлари борму? “Йўқ! Қариндошлар юз мартаба йўқ!” деб номланади (янги ҳисобда бу сана 1906 йил 27-июнга тўғри келади). Мақоланинг номидан “агар озодлик учун ҳар жиҳатдан курашилмаса, истиқлолга эришиб бўлмайди” деган хитобни англаш мумкин. Бу биринчидан “Тараққий” газетасини ижтимоий-сиёсий, ҳурриятпарвар газета эканлигини намоён қилса, иккинчидан, Туркистон марифатпарварларининг дастлабки миллий газетаси бўлсада, унинг биринчи саҳифасида истиқлол масалани, яъни эркин давлат қуриш ғоясини кўтариб чиққанлигини кўриш мумкин. Бу кун мустақиллик йилларида “Матбуот ва оммавий ахборот воситалари ходимлари куни” сифатида кенг нишонланиб келинмоқда. Чунки айнан шу кундан маърифатпарвар зиёли аждодларимизнинг илғор ғояларини матбуот юзини кўра бошлаган. Шу мақоланинг ўзида мусулмон - маҳаллий халқлар ичида бир газета чиқаришга мустамлакачи тузум (империя ҳукумати) рози бўлмай келганини, бунга кўнмасак “бошимиз танимиздин жонимизни айируб, болаларимизни етим қилурлар эрди” (“Тараққий”, 1906, № 1, 1-бет) - дейилади. Аммо шундай бўлсада, жадид зиёлилари дадил қадам ташлаб газета нашр этишга муваффақ бўлдилар.

Мақола сўнгида подшонинг 27-октябрь манифестидан кейинги ҳолатни “бу кўринган боқтилиқлар қоронғу уйда ёқулғон кўкрад (чироғ- О.Т.) нинг андак шўъласидек,” (“Тараққий”, 1906, № 1, 1-бет) - деб ифодалайди. Шу вақтда ўз ҳақ-хуқуқини эркинлигини талаб қилиб турган бир пайтда, японларнинг ҳужуми ҳам ҳукуматни оёқдан қолдириб мустамлака халқларига эркинликлар беришга мажбур бўлганлиги айтилади. Аммо бу “эркинлик”ка маълум соҳалардагина йўл қўйилди. Бу орада “оёқдан қолган” ҳукумат ўзини тиклаб олишга эришди.

Ҳурриятпарвар ғоялар “Тараққий” газетасининг кейинги сонларида давом этиб борган. Жумладан газетанинг 17- сонида ҳам мустамлакачилик ва эркинлик ғоялари билан суғорилган мақола эълон қилинган. Унда XIX асрдаги ижтимоий-сиёсий воқеаларга тўхталиб: “жаҳолат сабабидан шавқатсиз ва қувватсиз қолган миллатлар ул асрда кўрган жабр ва золимлар на қадар қўрқинчлик ва нақадар фожеа эди,” (“Тараққий”, 1906, № 17, 1-бет). - дейилади. 

Мақола давомида миллий халқларимиз тарихида содир бўлган ижтимоий сатрларда ифода этилади. Бунда иқтисодий оғир ҳаёт кўрсатиб ўтилгач “мазкур фанолиқлар сабабидан фақаро инқироз даражасиға етдувкаллари (етканлари- О.Т.) ҳолда ХХ аср кирганларидан сўнгра ҳаддидан ошиш оғирликларининг осонлашмоғини кўнгиллари орзу этмоққа бошлади ... Ҳуррият, адолат талаб қилиб оёқландилар” (“Тараққий”, 1906, № 17, 1-бет). - деб ҳалқларимизнинг мустақилликка интилишлари рўй рост очиб берилади. Бу ўша давр учун катта бир жасорат эди. Мақола давомида маҳаллий аҳолининг эзилиши, уларнинг ҳибсхоналарда қийналиши кўрсатилади. Шунингдек мусулмонларнинг мустақиллик ва ҳуррият учун курашганлигидан бутун “жумла-и илм” ҳайратда қолганлиги айтиб ўтилади. Мақола ниҳоясида истибдод даври ҳақида қуйидагилар келтирилади: “Мусулмонларға келган фанолиқларға истибдод сабаб бўлғондир. Кўз олдимизни қоронғилатиб турғон истибдод ҳамон майдондадур. Қувватсиз миллатларни жабрламак Бюракратнинг одати бўлғонлиқдан жаҳолат сабабидан қувватсиз қолғон бир миллат исломия илми фанун таҳсил қилмай истибдод остинда то озирилмизму? Амалий ва фаний мадрасалар таъсисиға ҳозир киришмасак бюрократиянинг қисмоқи сабали у ила мадрасалар таъсис қилмоқ қуввати биздан кетуб ўзларимз истибдод остида эзулиб, ботиб кетмоқ шубҳасиздир”[1]. Юқорида келтирилган фикрлар шуни кўрсатадики, жадид тараққийпарварларимизнинг маърифат, маънавият йўлидаги ҳаракатлари тагида миллий мустақиллик, келажакда истибдоддан озод бўлган ҳур диёрни кўриш истаги қанчалар кучли бўлганлигини англаш мумкин.

Тошкент ислом институти

“Ижтимоий фанлар” кафедраси

мудири О. Тангиров

[1]“Тараққий” газетаси,1906, 17-сон, 1-бет.

Юртбошимизнинг “Ўзбекистон Республикаси мустақиллигининг 30 йиллиги» эсдалик нишони билан мукофотлаш тўғрисида”ги фармони билан Қорақалпоғистондаги бир гуруҳ таниқли уламолар, исломшунос олимлар, тажрибали имом-хатиблар, моҳир мударрислар, фаол отинойилар ва диний соҳа ходимларини “Ўзбекистон Республикаси мустақиллигининг 30 йиллиги” эсдалик нишони билан тақдирланди.

Шунингдек, Қорақалпоғистон Республикаси Вазирлар Кенгаши ва Қорақалпоғистон мусулмонлари қозиёти томонидан ушбу мукофотланган диний соҳа ходимларига “Диний соҳадаги фидакорона меҳнатлари учун” ташаккурнома ва эсдалик совғалари берилди.

Тақдирлаш маросимида Қорақалпоғистон Республикаси Вазирлар Кенгаши раиси ўринбосари Э.Дурдиев ва Ўзбекистон мусулмонлари идорасининг Қорақалпоғистондаги вакили Ш.Бауатдиновлар иштирок этди.

Аллоҳ таолодан мукофат эгаларига мустаҳкам соғлик, дин ва ватан йўлидаги хизматларида муваффақиятлар тилаб қоламиз.

Қорақалпоғистон мусулмонлари қозиёти

بسم الله الرحمن الرحيم

الحمد لله رب العالمين، والصلاة والسلام على خاتم النبيين، وعلى آله وصحبه أجمعين، أَمَّا بَعْدُ

ТИНЧЛИК  ВА ХОТИРЖАМЛИК – УЛУҒ НЕЪМАТ!

Муҳтарам азизлар! Юртимизда истиқлол байрами тантаналари давом этмоқда. Алҳамдулиллоҳ, байрамни оилаларимиз даврасида, ёр-дўстлар билан тинчлик ва хотиржамликда нишонлаяпмиз. Тарихга назар ташланса, ҳамма даврда ҳам давлатнинг ривожланиши, тараққий топиши жамиятнинг фаровон ва осойишта ҳаёт кечиришига боғлиқлиги аён бўлади. Шунинг учун ҳам Пайғамбаримиз алайҳиссалом ҳадисларининг бирида тинчлик-хотиржамлик энг улуғ неъмат эканини таъкидлаб шундай деганлар: “Икки неъмат борки, кўпчилик инсонлар унинг қадрига етмайдилар. У – хотиржамлик ва сиҳат-саломатлик” (Имом Бухорий ривоятлари).

Қуръоннинг 50 дан зиёд сурасидаги юзлаб оятларда мусулмонлар сулҳ-муроса, тинчлик ва бағрикенгликка чақирилган. Мусулмонлар учун энг афзал амал ҳақида келган ҳадисда шундай дейилади: “Расулуллоҳ алайҳиссаломдан сўрадилар: “Эй, Аллоҳнинг Расули! Мусулмонларнинг афзали қайси киши?”. У зот алайҳиссалом: “Қўлидан ва тилидан бошқа мусулмонлар озор топмаган кишидир”, – деб жавоб бердилар” (Имом Бухорий ривоятлари).

Демак, тинчлик ва хотиржамлик Аллоҳ таолонинг катта неъматларидан биридир. Қолаверса, барча эзгу ишлар рўёбга чиқишининг боиси ҳам осойишталикдир. Шундай экан, инсонлар нафақат мавжуд тинчликни қадрига етиб, шукрини адо этишлари, балки унга ношукрлик қилиб путур етказишдан ҳам сақланишлари лозим.

Халқимизда “Қўшнинг тинч – сен тинч” деган мақол бор. Халқимизнинг орзуси, мақсади битта – жаҳондаги барча мамлакатларда, элларда тинчлик ва барқарорлик ҳукм сурсин, одамлар бахтли ва фаровон ҳаёт кечирсин. Шунинг учун ҳам халқимиз Юртбошимиз бошчилигида доимо қўшни юртларда тинчлик бўлишини истаб келади. Бу айни динимизнинг ҳам ғоясидир. Аллоҳ таоло инсонни ер юзини обод қилиш учун яратди ва Ўзига ердаги ўринбосар қилди. Ерни куфру исён билан, бузғунчилик билан вайрон қилиш, мавжудотларнинг насл-уруғини қуритишдан қаттиқ қайтарди. Бу ҳақда Қуръони каримда шундай дейилади: “Ерни (Аллоҳ хайрли ишларга) яроқли қилиб қўйгандан кейин (унда) бузғунчилик қилмангиз! Унга (Аллоҳга) ҳам қўрқинч ва ҳам умид билан дуо қилингиз! Аллоҳнинг раҳмати эзгу иш қилувчиларга яқиндир” (Аъроф сураси 56-оят).

Муҳтарам жамоат! Мана юртимиз истиқлолига 30 йил бўлди. Албатта юртимизнинг истиқлоли ва тараққиётининг негизида тинчлик-тотувлик ҳамда ўзаро ҳамжиҳатлик ётади. Ушбу ютуқларга эришиш ўзига яраша машаққат, қийинчилик, сабр ва матонат талаб этади. Умид қиламизки, халқимиз фаровонлиги янада зиёда бўлиб бораверади. Чунки,  Аллоҳ таоло Қуръони каримда бандаларига бир қийинчилик ортидан албатта, енгиллик келишини баён қилиб, шундай деган:

فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا. إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا

яъни: “Бас, албатта, ҳар бир қийинчилик билан бирга енгиллик бордир. Албатта, ҳар бир қийинчилик билан бирга енгиллик бордир” (Шарҳ сураси, 5-6-оятлар).

Бу оятни тафсир қилган уламоларимиз албатта, бир қийинчиликдан кейин икки енгиллик бор, дейдилар. Тафсири Табарийда шундай дейилади: “Бу ояти карима нозил бўлганда Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи васаллам шундай деганлар:

أبْشِرُوا أتاكُمُ اليُسْرُ، لَنْ يَغْلِبَ عُسْرٌ يُسْرَيْنِ

яъни: “Хурсанд бўлинглар! Сизларга енгиллик келади. Ҳаргиз бир қийинчилик икки енгилликдан устун келмайди” (“Тафсири Табарий”).

Хулоса ўрнида шуни таъкидлаш лозимки, динимизнинг тинчликка бўлган эътибори нечоғлик катта ҳамда бағри кенглик унинг негизидир. Инсон ўзидаги неъматнинг қадрини унинг устида мулоҳаза юритиш, шу неъматдан ўзгалар ҳам баҳраманд ёки бебаҳра эканлигини ўйлаб кўриш билан билади. Бу эса янада кўпроқ Аллоҳга шукр қилишга ундайди. Неъматнинг бардавом бўлиши, унинг шукри адо этилишига боғлиқдир. Неъматнинг салмоғига қараб шукр ҳам ҳар хил бўлади. Баъзи неъматларнинг шукри тилда “алҳамду лиллаҳ” дейиш билан адо бўлса, бошқа хил неъматлар ҳам борки, уларнинг шукрини амалий тарздагина адо этиш мумкин.

Тинчлик ана шундай амалий шукр талаб қиладиган неъматдир. Бу неъматнинг шукрини адо этиш барчанинг зиммасидаги фарздир. Кексалар тинчликнинг мустаҳкамлигини сўраб дуо қилишлари, ўрта ёшлилар ўзларининг ҳалол меҳнатлари, ёшлар эса уни асраш ва қадрига етиш борасида астойдил илм олишга ҳаракат қилмоқликлари билан бу неъматнинг шукрини адо этган бўладилар.

Ҳақ таоло барчамизни Ватанимиз тараққиёти ва фаровонлиги йўлида олиб бораётган хайрли ишларимизга ривож берсин, фарзандларимиз улуғ аждодларга лойиқ фарзандлар бўлишини насиб айласин, дунё ва охиратимиз саодатига етаклайдиган амаллар қилишимизни насибу рўзи айласин! Омин! 

Илова: Муҳтарам имом-домла! Раҳбариятнинг топшириғига кўра, “Ёшларни ижтимоий иллатлардан сақлайлик!” жума тезиси кейинга қолдирилди ва унинг ўрнига “Тинчлик  ва хотиржамлик – улуғ неъмат!” мавзуси тасдиқланди. Ушбу мавзуни янада бойитиб, атрофлича ўрганиб, жамоатга тасирчан услубда етказишингизни сўраймиз!

2021 йилда мамлакатимизнинг кўп асрлик тарихида мутлақо янги саҳифа очган, эл-юртимизни мустабид тузум кишанларидан озод қилиб, эркин ва фаровон ҳаёт қуриш йўлини очиб берган Ўзбекистон давлат мустақиллигига ўттиз йил тўлади. Аввало ушбу улуғ байрам билан барчангизни чин қалбимдан табриклайман.

Бугунги кунда халқимиз мустақилликнинг моҳияти ва аҳамиятини аввало ўзлигимизни англаш, биз кимларнинг, қандай буюк зотларнинг авлоди эканимизни чуқур идрок этиш, миллий ва умуминсоний қадриятлар уйғунлиги руҳида яшаш, истиқлол ғояларини юртдошларимиз, хусусан, ёш авлод қалби ва онгига янада теран сингдириш, жаҳон ҳамжамиятидан муносиб ўрин эгаллаш, демократик давлат, фуқаролик жамияти барпо этишнинг энг асосий ва муҳим шарти, миллий тараққиётимиз кафолати сифатида қабул қилаётгани алоҳида эътиборга сазовор.

Охирги йилларда янгиланаётган Ўзбекистонда турли динларга мансуб қадриятларни авайлаб-асрашга, барча фуқароларга ўз эътиқодини амалга ошириш учун зарур шароитларни яратиб беришга, динлар ва миллатлараро ҳамжиҳатликни янада мустаҳкамлашга алоҳида эътибор қаратилиб, ушбу йўналишда бошқа давлатларга намуна бўладиган бой тажриба орттирилди. Диний қадриятларни тиклаш ва авайлаб-асрашга қаратилган кўплаб ҳукумат қарорлари қабул қилиниб, ҳаётга жорий қилинди.

Буюк алломаларимизнинг зиёратгоҳлари тикланиб, уларнинг илмий мерослари ўрганишга кенг эътибор қаратилмоқда. Сўнгги йилларда Имом Бухорий, Имом Термизий, Имом Мотуридий, Абу Муин Насафий, Ҳаким Термизий, Абдухолиқ Ғиждувоний, Бурҳониддин Марғиноний, Баҳоуддин Нақшбанд, Сузук ота каби алломаларимиз номлари билан боғлиқ қадамжолар ободонлаштирилди.

Ҳукуматмиз томонидан диний эркинликларни таъминлаш борасида ижобий қадамлар ташланмоқда. Хусусан, Ўзбекистонда аста-секинлик билан аввал ёпилиб кетган масжидлар қайта очилмоқда, юртимизда илк бор Мусҳафи шариф чоп этилди ва Қуръон мусобақалари ўтказиб келинмоқда.

Ўзбекистон мусулмонлари идорасининг матбуот хизмати хабарига кўра охирги вақтларда диёримиздаги масжидларда етарли шарт-шароитлар ҳозирлаш, ибодат қилиш учун қулайликлар қилиб бериш ва ваъз-насиҳатлар тинглаш учун кенг имкониятлар муҳайё этилмоқда.

Жумладан, 2021 йилнинг 8 ойи давомида мамлакатимиз мўмин-мусулмонларининг диний-маърифий эҳтиёжларини таъминлаш, масжидларни давлат рўйхатидан ўтказиш, янгидан қуриш, таъмирлаш борасида 14 та масжидлар Адлия вазирилигидан рўйхатдан ўтказилди. 42 та масжид янгидан қурилди. 88 та масжид эса таъмирдан чиқарилди.

Шунингдек, ҳозирда 180 дан зиёд масжидда қурилиш ишлари жадал давом этмоқда. 41 та масжиднинг лойиҳа смета ҳужжатлари тайёрланмоқда. Маълумот учун, айни пайтда юртимизда фаолият юритаётган масжидлар сони 2093 тани ташкил этмоқда.

Тошкент шаҳрида президент ташаббуси билан Ислом цивилизация маркази қурилмоқда. Ислом илмларининг ривожланиши ва бой тарихий меросимизни ўрганишга мўлжалланган ушбу маскан қурилишини шахсан Шавкат Мирзиёевнинг ўзлари бир неча марта бориб кўздан кечирдилар.

2017 йил 15 июнда Тошкент шаҳрида бўлиб ўтган «Ижтимоий барқарорликни таъминлаш, муқаддас динимизнинг софлигини асраш – давр талаби» мавзусидаги видеоселекторда Ўзбекистон Республикаси Президенти Шавкат Мирзиёев бир қатор таклифларни берганди. Жумладан, «Самарқандда – Имом Бухорий илмий марказида ҳадисшунослик, Имом Мотуридий маркази қошида калом илми, Фарғонада – Марғиноний илмий марказида ислом ҳуқуқи мактаби, Бухорода – Баҳоуддин Нақшбанд марказида тасаввуф, Қашқадарёда – Абу Муин Насафий марказида ақида илми мактабини ташкил этсак, ўйлайманки, бу жуда фойдали бўлади. Келгусида чуқур билимли имом-хатиблар, исломшунос мутахассислар, уламолар тайёрлашда, энг муҳими, фарзандларимизни буюк аждодларимизнинг бебаҳо мероси руҳида, соғлом эътиқод руҳида тарбиялашда бу мактаблар таянч бўлиб хизмат қилади», – деганди эдилар. Юртбошимизнинг мазкур таклифлари ва саъй – ҳаракатлари билан Самарқанд вилоятидаги «Ҳадис» ва «Калом» илмий мактаблари 2017 йил 8 ноябрь куни, Қашқадарё вилоятидаги «Ақида» илми мактаби 10 ноябрь куни, Мир Араб олий мадрасаси ҳузурида Баҳоуддин Нақшбанд тасаввуф илмий мактаби ва Ўзбекистон мусулмонлари идораси Фарғона вилояти вакиллиги қошида Ислом ҳуқуқи мактаби 13 ноябрь куни расман иш бошлади.

Давлатимиз раҳбарининг 2017 йил 14 февралдаги қарорига мувофиқ  2019 йилда Термиз шаҳрида Имом Термизий халқаро илмий-тадқиқот маркази ташкил этилди. 2020 йилда эса Шунингдек,  «Имом Термизий» ўрта махсус ислом таълим муассасаси ташкил этилиб, ўз фаолиятини бошлади.

Шунингдек, Бухорода Ўзбекистон мусулмонлари идораси томонидан “Мир Араб” олий мадрасаси ҳамда Самарқандда “Ҳадис илми мактаби”ташкил қилиниб, ўз фаолиятини бошлади.

2018 йилда президент қарори асосида Вақф фонди ташкил қилинди.

Умра зиёратига борувчилар сони дастлаб 2018 йилда 6 минг кишидан 10 минг кишига оширилди, 2019 йилга келиб умрага борувчилар сонига қўйилган чеклов бутунлай бекор қилинди ва ушбу муқаддас сафарга чекланмаган миқдорда зиёратчилар бориши мумкинлиги белгиланди.

Ҳаж зиёратига борувчилар сони ҳам 2017 йилда 5200 нафардан 7200 нафарга оширилди. 2020 йил февралдан Тошкент-Мадина йўналишида авиақатновлар йўлга қўйилди.

2018 йилда президент ташаббуси билан туман, вилоят ва республика босқичлари асносида Қуръон мусобақаси ўтказилди. Унда Аллоҳнинг каломини ёд олган, уни қалб тубида жойлаган минглаб қори ва қориялар самимий беллашди. Мусобақанинг олий ўрнига муносиб кўрилган Йўлдошбек қори Нуриддиновга «Жентра» русумли автомобил ютуқ тариқасида тақдим этилди.

Президентимиз томонларидан замондош уламо шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад ҳазратларининг меҳнатларини эътироф этди. Тошкент шаҳридаги катта масжидга у кишининг номлари берилди.

Шунингдек, шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад ҳазратлари асос солган «Ҳилол нашр» нашриётида Ўзбекистонда тарихида илк бор Мусҳафларни чоп қилиш бошланди.

Шуни ҳам мамнуният билан айтиш жоизки, мамлакатимизни ҳар томонлама тараққий эттириш, унинг жаҳон миқёсидаги шон-шуҳратини оширишга катта ҳисса қўшаётган, давлатимиз иқтисодиёти ва аҳоли фаровонлигини юксалтиришда ибрат ва намуна бўлиб келаётган, жамиятимизда тинчлик ва барқарорликни, миллатлараро тотувлик ва бағрикенгликни таъминлаш, ёш авлодни соғлом ва баркамол инсонлар этиб вояга етказиш, уларни ватанпарварлик, миллий ва умуминсоний қадриятларга ҳурмат руҳида тарбиялашда алоҳида фидойилик кўрсатаётган юртдошларимизни жумладан диний соҳа ходимларини «Ўзбекистон Республикаси мустақиллигининг 30 йиллиги» эсдалик нишони билан мукофотланиши нур устуга аъло нур бўлди.

Шундай экан, биз бу улуғ неъматнинг шукрини адо қилишимиз, уни авайлаб-асрашимиз, мустақил она диёримиз халқига, унинг тинч турмуши ва фаровонлигига бўлаётган таҳдидлардан огоҳ бўлишимиз, бу йўлда ўзимизнинг холис хиссамизни қўшишимиз лозим. Шундагина барчаларимиз Аллоҳ ато этган истиқлол неъматига чинакам шукр қилгувчи шокир бандалардан бўламиз, Роббимизнинг розилигини топиб, динига мадад бериб, унга амал қилгувчилардан бўламиз.

Истиқлол нашидаси, байрам сурури ҳар бирингизни яхши ниятлар, эзгуликлар сари ундайверсин. Хонадонингиздан қут-барака, қалбингиздан қувонч, юзингиздан табассум ҳеч қачон аримасин. Халқимиз фаровонлиги, Ватанимиз равнақи йўлида олиб бораётган ишларингизга ижодий баркамоллик тилаймиз. 

Ўткир Ғузаров, 

“Хожа Бухорий” ўрта махсус

ислом билим юрти мудири