Bismillahir Rohmanir Rohiym
Sabablari ko‘p...
Nega erkaklar o‘z joniga qasd qilishmoqda? Oila boshlig‘ining hayotdan to‘yishiga sabab nima? Ba’zilar uni oilaviy mojarolar bilan bog‘laydi. Afsuski sabab faqat shu emas, uning omillari juda ko‘p.
Butun dunyodagi holat shu...
Dunyodagi barcha o‘z joniga qasd qilishlarning to‘rtdan uch qismi erkaklar o‘rtasida sodir bo‘lmoqda. Afsuski, yurtimizda ham o‘z joniga qasd qilish holatlari ko‘proq erkaklar bilan yuz bermoqda, ya’ni ayollarga nisbatan erkaklar ko‘proq suitsidga qo‘l urmoqda.
Muammoning ildizi qayerda?
Asosiy sabab – oiladagi noto‘g‘ri tarbiyaga borib taqaladi. Farzand tarbiyasiga befarq, har kuni urush-janjal, ichkilikbozlik bo‘ladigan oilalarda ulg‘ayganlar orasida o‘z joniga qasd qilish holatlari ko‘proq kuzatiladi.
Bola tarbiyasi uchun faqat Ona mas’ul(mi?)...
Afsuski aksar oilalarda farzand tarbiyasi bilan faqat onalar shug‘ullanadi va shunga mas’ul sanaladilar. Barcha mashaqqatlar ojizalar zimmasiga yuklanadi. Otaning vazifasi esa pul topish, ro‘zg‘orni bus-butun qilish, xullas oilani faqat moddiy tarafdan ta’minlashi kerak degan noto‘g‘ri tushuncha keng tarqalgan.
Agar farzand ota mehri va e’tiborisiz ulg‘aysa....
O‘g‘il bolaning erkaklik fazilatlarining shakllanishida otaning o‘rni beqiyos. Chunki har bir o‘g‘il bola o‘z otasini qahramon deb biladi. Farzand uchun hayotidagi eng mukammal inson bu uning otasidir.
Hayotidagi qahramonidan namuna olmagan farzand jamiyatda o‘z o‘rnini topishga, maqsad sari intilishga, mashaqqatlarni yengib o‘tishga, sinovlarda sabrli va irodali bo‘lishga qiynaladi. Bunday vaziyatlardan qanday qutilishni, musibatlani yengishni, kimdan maslahat olishni yoki kimga ergashishni bilmay qoladi.
Og‘ir kunlarda yaqinlarining, xususan, otasining qo‘llab-quvvatlashini, dalda bo‘lishini, tasalli berishini, ishonchini kutadi. Afsuski bu bo‘shliq ayrim otalar tomonidan to‘ldirilmaydi.
“Kuchli portlash”ga olib keladi
Aksincha juda ko‘p otalar farzandiga beradigan yagona tasallisi: “sen o‘g‘il bolasan”, “o‘g‘il bola yig‘lamaydi”, bo‘ladi. Nahotki, o‘g‘il bola yig‘lamasa yoki unga yig‘lash mumkinmas bo‘lsa?
Yo‘q, aslo. Aslida o‘g‘il bola ham o‘z muammolari yoki hissiyotlari sababli yig‘lashi mumkin. Aksincha kechinmalarni ichga yutish bir kun kelib “kuchli portlash”larga sabab bo‘ladi. Shu tariqa muammolar bartaraf etilishining o‘rniga, farzand o‘z yog‘iga yanada battar qovuriladi.
“Jonimga tegdi”
Erkak kishi bir kunda o‘z joniga qasd qilish qaroriga kelmaydi. U yoshlikdan muammolar girdobidan chiqa olmagan, o‘zini hatto ota-onasiga ham kerakli deb his qilmagan bo‘ladi. Hayotda o‘z o‘rnini topishga, muammolarini yechishga harakat qiladi. Ammo hech kimdan dalda topa olmaganidan keyin shu qarorga keladi. Ungacha ancha bosqichlarni bosib o‘tgan, lekin hech kim unga e’tibor bermagan bo‘ladi. “Hammasi jonimga tegdi”, “Yashagim kelmayapti”, “Eplolmayapman” degan gaplarini esa afsuski yaqinlari “eshitmagan” bo‘lishadi.
Tushkunlik – tashvish keltiradi
Shu tariqa erkak kishi muammolar, musibatlar yoki qiyinchiliklarining yechimini topa olmay ichini kemiradi. Birov uni eshitmaydi yoki tasalli bermaydi. Natijada yana bir tashvish – kasallikka chalinadi.
O‘lim – so‘nggi chora emas
Og‘ir vaziyatlarda muammolar yechimsiz tuyuladi. Bunday holatda ba’zilar muammoning yechimini topishga harakat qilmaydi, balki muammoni og‘irlashtirni o‘ylaydi. Masalan, qarzga botgan yoki ishi yurishmay turgan bo‘lishi mumkin. Ayrimlar ushbu muammolarning “yechimi”ni – o‘lim deb bilishadi.
Musibatlar hech kimni chetlab o‘tmaydi, ayab o‘tirmaydi ham...
Hamma gap unga munosabatda, uni qanday qabul qilishda. Siz uchun dunyo zimziyo, qorong‘imi? Sabrli bo‘ling, tong otishiga oz qoldi, quyosh ham hademay charaqlab chiqadi!
Qarzga yoki g‘amga botgan bo‘lsangiz
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam sahobalaridan biriga: “Alloh g‘amlaringni ketkazadigan va qarzlaringni uzadigan kalimalarni o‘rgatib qo‘yaymi?” dedilar. “Ha, yo Allohning Rasuli!” dedi u. Nabiy alayhissalom: “Tong otganda va kech kirganda: Allohim! Sendan g‘am bosishidan, mahzunlikdan, ojizlikdan, dangasalikdan, qo‘rqoqlikdan, baxillikdan, qarzga botishdan va odamlarning g‘olib kelishidan panoh so‘rayman, degin”, dedilar.
Barcha muammolar yechimi, baraka kaliti
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Kim istig‘for aytishni o‘ziga lozim tutsa, Alloh uning mushkulini kushoyish qiladi, og‘irini yengil qiladi va o‘zi o‘ylamagan tomondan rizq beradi”, deganlar.
Hali hammasi yaxshi bo‘ladi...
Agar solihlarning amal qilishida bellasha olmasangiz, gunohkorlarning istig‘for aytishida musobaqalashing! Shunda hammasi yaxshi bo‘ladi, insha Alloh.
Davron NURMUHAMMAD
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Islom dinida musulmonlarni or-nomusini yerga urish (toptash), ularni kamsitish, haqorat qilish va xo‘rlash taqiqlanganligi bilan bir qatorda musulmon bo‘lmaganlarni ham haqoratlash va ularga hurmatsizlik qilish taqiqlanadi.
Musulmon bo‘lmagan boshqa bir nomusulmonni haqoratlashi, unga tuhmat, bo‘hton qilishi yoki yolg‘on so‘zlashi mumkin. Biroq Islom dini o‘z e’tiqodidagilarni musulmon bo‘lmaganlarni, hatto ularning oilasi va nasli, avlodini ham haqoratlashdan qaytaradi.
Rivoyat qilinishicha, Misr voliysi Amr ibn Oss roziyallohu anhuning o‘g‘li bir musulmon bo‘lmagan fuqaroni nohaq jazolaydi. Shunda bu adolatsizlik Halifa Umar ibn Hattob roziyallohu anhuga yetib boradi va Umar roziyallohu anhu musulmon bo‘lmaganni voliyning o‘g‘li qanday jazolagan bo‘lsa, uni ham huddi shunday jazolashga buyuradi hamda “Qachondan beri siz onasidan ozod holda dunyo kelgan insonlarni o‘zlaringizning qulingiz qilib oldingiz?” deb aytadi[1].
Qo‘li va tili bilan musulmonlarga ozor berish hamda ularni haqoratlash qay darajada taqiqlangan bo‘lsa, bu jinoyatlarni musulmon bo‘lmaganlarga nisbatan sodir etish ham taqiqlanadi. Bu haqda “Durr al-muxtor”da quyidagilar bayon etiladi: “Musulmon bo‘lmaganlarga nisbatan ziyon yetkazishning barcha turlari taqiqlangan hamda musulmonni g‘iybat qilish taqiqlangani singari musulmon bo‘lmaganlarni ham g‘iybat qilish taqiqlanadi[2].
Molikiy mazhabining atoqli faqihlaridan Imom Shihobiddin al-Qarofiy o‘zining “Al-Furuq” nomli asarida quyidagilarni keltirib o‘tadi:
“Musulmon bo‘lmaganlarni musulmonlar bilan bitimni imzolashlari (kelishuvga kelishlari) ular uchun bir qator haq-xuquqlarining mustahkamlanishiga sabab bo‘ladi. Jumladan:
ular bizning zimmamizda hisoblanishadi,
ular bizning himoyamiz va g‘amho‘rligimiz ostida bo‘ladilar,
ular biz kabi hayot kechiradilar, shuningdek ular Allohning, Uning Rasuli akram sollallohu alayhi vasallamning hamda Islom dinining himoyasida bo‘ladilar.
Bas, kim endi shu chegarani buzsa va musulmon bo‘lmaganlarga tili yoki qo‘li bilan ozor bersa Allohning, Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning va Islom dinining kafilligiga beparvolik qilgan bo‘ladi”[3].
Ibn Obidin al-Shomiy esa musulmon bo‘lmaganlarning quyidagi haq-huquqlarini keltiradi:
“Musulmon bo‘lmaganlarni musulmonlar bilan kelishuvga kelishlari natijasida ular musulmonlar ega bo‘lgan haq-huquqlarning barchasiga musulmonlar kabi teng ega bo‘ladilar. Hatto agar musulmonni g‘iybat qilish taqiqlangan bo‘lsa nomusulmonni ham g‘iybat qilish taqiqlanadi. Biroq ulamolar: “Musulmon bo‘lmaganlarga jabr-zulm qilish yanada ulkan gunohlardan hisoblanadi[4]”.
Imom Kosoniy o‘zining “Badoius-sanoi” nomli asarida musulmon va musulmon bo‘lmaganlarning haq-huquqlari teng ekani to‘g‘risida quyidagilarni aytib o‘tadi:
“Musulmon bo‘lmaganlar huddi musulmonlar kabi birdek haq-huquqlarga hamda burch va ma’suliyatlarga egadirlar”[5].
Darhaqiqat, yuqoridagi faqih ulamolarning fikrlari musulmonlarni musulmon bo‘lmaganlarning qadr-qimmatini yuksak darajada muhofaza etishlarining hamda ularning huquq va erkinliklarini hurmat qilishlarining yaqqol isbotidir.
Zero, Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning o‘zlari doimo musulmon bo‘lmagan aholiga nisbatan yahshi muomalada bo‘lishga buyurganlar va bu borada ham bizga o‘zlari namuna bo‘lganlar.
Shu sababdan, musulmon bo‘lmagan fuqarolarni jabr-zulmlardan, turli yomonliklardan muhofaza etishni kafilligini olish – Islom davlatining vazifalaridan hisoblanadi.
Agar davlat o‘zining musulmon bo‘lmagan fuqarolarining havfsizligini, ularning haq-huquqlarini to‘g‘ri ta’minlay olmasa, Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: “Jabr chekkan, zulm ko‘rgan odamlarning himoyachisi men bo‘laman va qiyomat kunida ularning haq-huquqlarini o‘zlariga qaytarib olib beraman” deganlar.
Yana Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam bunday deganlar:
“Ogoh bo‘ling! Kimda-kim musulmon bo‘lmagan aholiga zulm qilsa, uning haq-huquqlarini kamsitsa, toqati yetmaydigan biror ishga majbur qilsa yoki uning ruhsatisiz biror narsasini olsa jonlar qayta tiriladigan kun (qiyomat)da men uning himoyasida bo‘laman”[6].
Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning bu kabi aytgan so‘zlari musulmonlarni doimo musulmon bo‘lmagan fuqarolarning huquqlarini himoya qilishlarida javobgarlikni, ma’suliyatni anglab yetishlariga hizmat qiladi.
“The Fatwa on Terrorism and Suicide Bombings” kitobidan
Davron NURMUHAMMAD tarjimasi
[1] Al-Hindiy, Kanz al-ummal, 2:455.
[2] Al-Haskafiy, al-Durr al-muxtar, 2:223; Ibn Obidin al-Shomiy, Radd al-muhtar.
[3] Al-Qarofiy, al-Furuq, 3:14
[4] Ibn Obidin al-Shomiy, Radd al-muhtar, 3:273, 274.
[5] Al-Kosoniy, Badoius-sanoi, 7:111.
[6] Abu Dovud, al-Sunan: Kitab al-haraj va al-imara va al-fay, 3:170 §3052, Bayhaqiy, al-Sunan al-kubra, 9:205 §18511, Munziriy, al-Targ‘ib va al-tarhib, 4:7 §4558, Al-Ajluniy, Kashf al-hafa, 2:342.