Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Қуръоний ахлоқ соҳиби, ҳалим-мулойим, айни вақтда виқор-салобатли, исломга ёт бўлган хатти-ҳаракатларни кўрганда, арслондек ҳайбатли, муросасиз эдилар.

Одоб дастурини бузганларга муносабати сўзимизнинг далили бўла олади.

Беодоблик Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ғашига нечоғлик текканини қуйидаги мисолларда кўришимиз мумкин.

Саҳл ибн Саъд ривояти: “Бир киши тўсиқдан бўйнини ошириб, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳужраларига қаради. Шу пайт у зот қўлларида тароқ ушлаб турган эдилар, уни кўриб: Агар қараб турганингни билганимда, мана шу тароқ билан кўзингни ўйиб олган бўлар эдим. Зеро, изн сўраш қараш учун тайин қилингандир!” дедилар.

Анас ибн Молик ривояти: “Бир одам Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳужраларидан бирининг ичарисига қаради. Мен жаноб Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ўринларидан туриб, қўлларидаги шамшир учини унинг кўзига тиқмоқчи бўлгандек ҳаракат қилганларини ҳозир ҳам кўриб тургандекман”. Бошқаларга тегишли ерга ва хавфли ҳудудига берухсат кириш, девор орқасида эшик ва дераза ташқарисида туриб уйдагиларнинг гап-сўзини тинглаш каби одатлар мўминнинг феъли эмас ва одоб доирасига сиғмас.

Бекобод тумани Улуғбек жоме масжиди

имом-хатиби Ҳ. Холбоев