Биз ушбу мақолада Ислом оламидаги машҳур қорилардан, мисрлик Шайх Абдулбосит Абдуссамад раҳимаҳуллоҳ ҳақларида кўпчиликка маълум бўлмаган маълумотларни тақдим этишга ҳаракат қиламиз.
Қорилар устози, довудий овоз соҳиби Шайх Абдулбосит Муҳаммад Абдуссамад 1927 йилда Миср жанубидаги Қино вилоятига қарашли Армант туманидаги Муроъаза қишлоғида дунёга келди. Бобоси Абдуссамад ҳам, отаси Муҳаммад Абдуссамад ҳам Қуръон ҳофизи ва тажвид билимдони сифатида танилишган эди. Акалари Маҳмуд билан Абдулҳамид ҳам ҳофиз бўлишган.
Шайх Абдулбоситнинг кўзга кўринган ишларидан бири ўзи туғилиб ўсган Шарқий Муроъаза қишлоғида масжид қурдирганидир. Ушбу масжид Абдулбосит Абдуссамад номи билан аталиб, 1971 йилда очилган. Очилиш маросимига Миср вақф ишлари вазири, Азҳар Шайхи, Шайх Абдулбоситнинг ўзи ва бошқа кўплаб меҳмонлар ташриф буюришган, Жумъа намози тўғридан-тўғри эфирга узатилган.
Шайх Абдулбосит қори 1972 йилда ўз қишлоғида “Қуръони Каримни ёдлатиш жамияти” ташкил этилишида ҳам катта ҳисса қўшган. Ушбу жамият бугунги кунгача ўз фаолиятини давом эттириб келмоқда. Шайхнинг фарзандлари ушбу марказга тез-тез ташриф буюриб, ўз ҳадяларини ва ёрдамларини тақдим этиб туришади.
Шайх Абдулбосит қори доим ўз қишлоғида таълимни ривожлантиришга катта эътибор берарди. Чунки ўша пайтларда у ерда мударрислар кам эди. Шунинг учун ўз ҳисобидан икки минг бир юз квадрат метр жойни сотиб олиб, ўша ерга мадраса қурдирди.
У киши масъул раҳбарлар эътиборини олдинги Қино, ҳозирги Луқсор вилоятини обод этиб, халқнинг яшаш шароитини яхшилашга қаратишга ундаган эди.
Гиза минтақасининг Доққи туманидаги Абдулазийм Рошид номли кўчада жойлашган Шайх Абдулбосит қорининг уйида ҳар хафта мажлис бўлиб, мажлисга ташриф буюрган турли вилоят мутасаддилари билан учрашувлар бўлар, мазкур вилоятлар аҳлининг манфаатларини кўзлаб фойдали келишувлар амалга ошириларди. Гизадаги кўчалардан бирига Абдулбосит Абдуссамаднинг номи берилган.
Ҳар йили 30 ноябр куни Ҳомидийя Шозалийя масжидида Абдулбосит қорини хотирлаб тадбир ўтказилади. Ушбу тадбирга Шайхнинг барча фарзандлари, ихлосмандлари ташриф буюришади. Шунингдек ушбу тадбирга мамлакатнинг кўзга кўринган шахслари, исломий давлатлардан ва бошқа мамлакатлардан меҳмонлар келишади. Азҳарнинг шайхлари, Вақф ишлари вазирлиги масъуллари ҳам бу тадбирнинг қадрли меҳмонлари бўлишади. Тадбирда турли ўлкалардан келган қорилар ўртасида Қуръон мусобақаси ҳам ташкил этилади. Шу билан бирга Шайх Абдулбосит қорининг нодир қироатлари ҳам йиғилган меҳмонларга қўйиб берилади. Бу мажлис радио ва телевидения орқали тўғридан тўғри узатилади.
Шайхнинг энг гўзал сафарларидан бири Покистонга бўлган сафардир. Ўшанда у киши учун махсус поезд қатнови йўлга қўйилиб, Қуръон тиловати учун Покистоннинг турли шаҳар ва қишлоқларига олиб бориб турган эди.
Шайх Абдулбосит Францияда ҳам Қуръон ўқидилар. Франциядаги келишилган протоколга кўра, Шайх Абдулбосит костюм кийишлари керак эди. Костюмни кийдилару бироз ўтиб, ўзларида ноқулайлик, сиқилишни ҳис қилдилар. Чидай олмай, ечиб ташладилар ва ўзларининг азҳарий тўнларини кийиб олдилар.
Шайх Абдулбосит Дамашққа бориб, Умавий жомеъ масжидида қироат қилганларидан сўнг “Сафийрул Қуръан” (“Қуръон элчиси”) лақабини олдилар. У киши шунингдек кўплаб исломий давлатларга ва Африка қитъасининг шимолидаги бир қатор мамлакатларга сафар қилдилар.
Шуларнинг орасида Жанубий Африка Республикасига қилинган сафар ўзига хос ўрин тутади. Сабаби ўша давлатда Шайх Абдулбосит қори билан бир воқеа содир бўлган. Ўша давлатнинг бир шаҳридан иккинчи шаҳрига бориш учун аэропортга борганида, меҳмонхонада паспорти қолиб кетгани эсига тушади. Аммо Шайх меҳмонхонанинг номини ҳам, манзилини ҳам эслолмади. Аллоҳ таолога ишини топширди, Ўзига таваккул қилди. Шу пайт аэропортга бир нотаниш машина келиб тўхтади. Ичидан бир йигит тушиб, Шайхнинг олдига югуриб кела бошлади. Қўлида Шайхнинг паспорти. Келиб, паспортни ўз эгасига узатар экан: “Марҳамат, олинг, эй Шайх” деди. Мана шу воқеа Жанубий Африка Республикасининг Йоханнесбург шаҳрида юз берган эди. Шайх у шаҳардан Дурбан шаҳрига кетаётган эди. Абдулбосит қори Дурбанга етиб борган илк қори ҳисобланади. Шундай қилиб у киши ўша давлатда бир ой давомида Қуръони карим тиловати билан машғул бўлди.
“Қуръони карим тиловати бўйича элчи” кўпгина подшоҳлар ва президентларнинг азиз меҳмони бўлди. Баъзи подшоҳлар эса у кишининг меҳмони бўлишди. Шайх Индонезия, Малайзия ва Ҳиндистонга уч марта, Покистонга олти марта ташриф буюрди. Шунингдек, Уганда, Сенегал, Испания, Буюк Британия ва Сингапур каби давлатларга ҳам сафар қилди. Ушбу мамлакатларнинг раҳбарлари, масъуллари ва халқи улуғ қорини катта эъзоз билан кутиб олдилар.
Шайх Абдулбосит Марокаш қироли Муҳаммад Бешинчи билан қалин дўст эди. Қирол Мисрга ташриф буюрганда, Шайх Абдулбосит билан Саййида Зайнаб жомеъ масжидида Бомдод намозидан сўнг кўришиб, унинг тиловатини ихлос билан тинглади. Тиловатдан сўнг қирол Шайхни ўз юрти – Марокашда доимий яшашга таклиф этиб, у учун барча шароитларни қилиб беришини айтди. Шайх Абдулбосит қиролнинг бу таклифини чиройли услубда, юмшоқлик билан рад этди ва имкон бўлганда Марокашни зиёрат қилишга ваъда берди.
Улуғ қорининг қўлларида кўплаб инсонлар Ислом динини қабул қилдилар. Шайх Абдулбосит қорининг сабабидан содир бўлган энг гўзал хотиралардан бири Уганда давлатида бўлган воқеадир. Мамлакат пойтахти Кампала шаҳрида Шайх Абдулбосит Қуръони каримни тиловат қилгандан сўнг, 92 киши Исломни қабул қилган.
Абдулбосит Абдуссамад катта эъзозга, икромга, подшоҳларнинг илтифотига сазовор бўлган кам сонли қорилардан бири ҳисобланади. У кўплаб орден ва медаллар билан тақдирланган. Жумладан, Сенегал, Марокаш ва кўпгина исломий ва араб давлатларининг мукофотлари билан тақдирланган.
Абдулбосит қорининг Қуръони Каримни тўлиқ ҳолда тартил билан қилган тиловати Миср, Саудия Арабистони ва Марокаш давлатлари радиоларида эфирга узатилган. Шунингдек, Мустафо Исмоил, Маҳмуд Халил Ҳусарий ва Маҳмуд Али Баннонинг тиловатлари билан биргаликда Абдулбосит қори томонидан Мусҳафнинг тажвид билан ўқилган тиловати ҳам Исломий ишлар олий мажлисида кассеталарга ёзилиши тасдиқланди.
1965 йилнинг 7 сентябрида Малайзия қироли томонидан Куала Лумпур шаҳрида Осиёдаги энг катта масжид очилди. Масжиднинг очилиш маросимида Шайх Абдулбосит қори тиловат қилдилар. Ушбу маросимда Малайзия ҳукумати раҳбарлари, аъзолари ва тўрт миллион малайзиялик аҳоли ташриф буюрди. Тиловатдан сўнг мамлакат қироли Шайх Абдулбоситга “Малайзия олтин ордени”ни топширди.
Абдулбосит Абдуссамад бундан ташқари яна кўп давлатларнинг орден ва медаллари билан ҳам тақдирланган. Жумладан, Покистонда “Уламолар” ордени билан, Марокашда “Фикрий тенглик” ордени билан, Индонезияда “Лойиқ бўлгани учун” ордени билан, Сурия ордени билан, Ироқ, Тунис, Ливан, Сомали, Сенегалнинг бир қанча медаллари билан тақдирланганлар. Шунингдек, Мисрнинг собиқ президенти Муҳаммад Ҳусний Муборак 1987 йилда “Даъватчилар куни” маносабати билан Шайх Абдулбосит қорига Қуръонга қилган хизматларини тақдирлаб мукофот топширган.
“Саъийд” маданий марказ мудири Абдулмунъим Абдулазийм Абдулбосит қорининг энг яқин дўстларидан бири эди. У дўсти ҳақидаги хотираларини бундай ҳикоя қилади: “Шайх Абдулбосит ўзининг қори дўстларини жуда ҳурмат қиларди. Бирор марта уларга нисбатан ёмонлик қилмаган. У ёқтириб тинглайдиган овозлар Шайх Мустафо Исмоил ва Шайх Муҳаммад Рифъатнинг тиловатлари эди. Ўз даврининг улуғ қорилари билан кўп давлатларга сафар қилган. Шайх Маҳмуд Халил Ҳусарийни жуда қадрлар эди. У янги овозларни тарбия қилиб, юзага олиб чиқар эди. Ана шундай овозлардан бири Шайх Аҳмад Рузайқийдир”.

Шайх Абдулбосит Абдуссамад қандли диабет хасталиги билан оғриган эди. Жигари ҳам рисоладагидай ишламас эди. Кўп йиллар бу икки жиддий хасталикка бардош беришига тўғри келди. Унинг касали зўрайганига қарамасдан тиловатни тўхтатмас эди. У шу ҳолида мухлисларнинг илтимосига кўра турли давлатларга бориб, Аллоҳнинг Каломини тиловат қилиб берарди. Касали зўрайиб, ниҳоят уни Гизадаги доктор Бадрон шифохонасига олиб боришди. У ердаги шифокорлар зудлик билан Лондонга бориб, муолажани ўша ерда давом эттириш кераклигини айтишди. Абдулбосит қорининг ўғиллари ҳам оталарини Лондонга олиб бориш тарафдори эдилар. Шайх Абдулбосит ўғли Ториқ билан бирга Лондонга етиб бориб, у ердаги шифохоналардан бирида бир хафта даволанди. Аммо умри поёнига етаётганини билгандек, ўғли Ториққа ўзини Мисрга қайтариб олиб кетишини айтди.
“Ислом оламининг булбули”, “Олтин томоқ” соҳиби, “Қуръони карим тиловати бўйича элчи” Шайх Абдулбосит Абдуссамад Мисрга қайтгандан сўнг 1988 йилнинг 30 ноябр куни 61 ёшида вафот этди. Унинг вафоти ҳақидаги хабар яшин тезлигида бутун дунёга тарқалиб, миллионлаб мусулмонларнинг қалбини ларзага келтирди. Унинг жанозаси мамлакат миқёсидаги жанозага айланиб кетди. Жанозага турли мамлакатларнинг Мисрдаги элчилари, кўплаб исломий ва араб давлатлари раҳбарлари, Миср ҳукумати вакиллари ҳамда Мисрнинг кўп сонли халқи ташриф буюрди.
Шундан бери ҳар йили 30 ноябр куни Шайх Абдулбосит қорини эслаш, хотирлаш кунига айланди.
Аллоҳ таоло бу қори бандасини раҳматига олган бўлсин! Исломга, Қуръони Каримга ва мўмин-мусулмонларга қилган хизматларини Ўзи муносиб тақдирласин! Зурриёдларимиздан у кишига ўхшаган Қуръон ходимларини кўплаб чиқарсин, омин!
Интернет маълумотлари асосида
Нозимжон Иминжонов тайёрлади
Ҳар бир давлатнинг тарихи, қадрияти ва келажакка интилиши унинг давлат рамзлари – герб, мадҳия ва байроқда мужассам бўлади. Ўзбекистон Республикасининг давлат байроғи 1991 йил 18 ноябрда қабул қилинган бўлиб, бу сана нафақат давлатчилик асосларининг мустаҳкамланганини, балки асрлар оша давом этган озодлик орзусининг амалга ошганини англатади.
Байроқ бу шунчаки тўртбурчак мато эмас, балки миллий ўзликни англашнинг энг юксак ифодаси, халқимизнинг ўтмиш ва келажак ўртасидаги ноёб кўпригидир. Бугунги кунда Ўзбекистон жаҳон ҳамжамиятида ўз ўрнини мустаҳкамлар экан, давлат байроғининг нафақат тарихий-рамзий, балки ижтимоий-сиёсий аҳамиятини чуқур таҳлил қилиш фуқароларимизда ғурур ва масъулият юкини янада оширади.
Байроқнинг ҳар бир ранги ва белгиси остида қандай фалсафа яширинганини англаш Ватанга дахлдорлик туйғусини кучайтиради. Шу боис, Ўзбекистон байроғи нафақат давлатнинг муқаддас рамзи, балки халқнинг умумий тақдири, ғурури ва буюк мақсадларининг жонли декларациясидир.
Ўтмиш, бугун ва келажак уйғунлиги
Ўзбекистон байроғидаги ранглар ва белгилар тўплами чуқур маънога эга бўлиб, улар мамлакатимизнинг тарихий, маданий ва маънавий қиёфасини акс эттиради. Байроқдаги ҳар бир чизиқ ва тимсол, Ватанимизнинг руҳий кодларидир.
Мовий ранг (кўк) – ҳаётийлик, мусаффо осмон ва сувнинг мангулигини билдиради. Тарихий жиҳатдан Амир Темур империяси байроғининг ранги сифатида тарихий давомийлик, куч-қудрат ва мардлик тимсолидир. Шу билан бирга бу ранг "Янги Ўзбекистон" ғоясининг очиқлик, ўзгаришларга тайёрлик ва глобал тараққиётга интилиш фалсафасини ифодалайди.
Оқ ранг – тинчлик, поклик, эзгулик ва ҳалолликнинг муқаддас рамзи. У ислоҳотларнинг асосий мақсади бўлган тинчлик-фаровонлик ва ҳалол меҳнат фалсафасида ўз аксини топган.
Яшил ранг – уйғониш, табиатнинг янгиланиши, умид ва ёшлик рамзидир. Ислом цивилизацияси анъаналарига ҳурматни ифодалаш билан бирга "Яшил макон" каби экологик лойиҳалар билан узвий боғлиқдир.
Қизил ҳошиялар – рангларни ажратиб турувчи бу йўллар – вужуддаги ҳаётий қудрат ирмоқлари, тириклик ва матонат тимсоли.
Янги ой қўлга киритилган мустақиллик, янгиланиш ва тараққиётнинг рамзи ҳамда Ислом анъаналарига ҳурматни билдиради.
Ўн икки юлдуз қадимий астрономик билимлар, хусусан, Мирзо Улуғбек мактабининг юлдуз илми (нужум) тараққиётига қўшган ҳиссасига ишора қилади. 12 рақами комиллик, тўкислик ва юксакликка интилиш фалсафасини англатади.
Ижтимоий-сиёсий аҳамияти ва қонунчилик
Давлат байроғининг қабул қилиниши мамлакатнинг халқаро ҳуқуқ субъекти сифатида тан олиниши учун биринчи ва энг муҳим қадам бўлган. Байроқ кўп миллатли Ўзбекистон халқини ягона Ватан ғояси атрофида бирлаштирувчи, улар орасидаги миллатлараро тотувлик ва умумий мақсадларни мустаҳкамловчи энг олий рамздир. 2023 йилда “Ўзбекистон Республикасининг давлат байроғи тўғрисида” ги қонунга киритилган ўзгартириш ва қўшимчалар байроққа бўлган ҳурматни сақлаган ҳолда, фуқароларнинг уни спорт, маданий тадбирлар ва оилавий байрамларда кенгроқ қўлланишига имкон яратди. Бу ўзгариш миллий рамзларга дахлдорлик туйғусини кучайтирди.
Спорт, тарбия ва халқаро ғурур
Ўзбекистонда давлат байроғи қабул қилинган кунни нишонлаш ёш авлод тарбиясидаги беқиёс ўрни билан ажралиб туради. Байроққа меҳрни спорт орқали тарғиб этиш ҳам муҳим аҳамиятга эга. "Янги нафас" оммавий югуриш мусобақаси каби кенг қамровли спорт тадбирлари орқали байроққа ҳурмат ҳаракат, соғломлик ва ёшлар шижоатида ифодаланади. Байроғимизнинг халқаро майдондаги энг баланд ҳилпираши бу спортчиларнинг ғалабасидадир. Спортчилар учун байроқ бутун бир халқнинг ишончи ва орзуси ҳамдир. Айниқса, Кураш миллий спортимизнинг либосларида (яктак) Ўзбекистон байроғидан жило олинганлиги, бу либослардан дунёнинг 130 дан ортиқ мамлакати фойдаланаётганлиги байроғимизнинг халқаро спорт маданиятига сингиб бораётганини кўрсатади.
Мамлакатимизда давлат байроғи қабул қилинган кун бу йил ўзгача шукуҳ ва кўтаринкиликда нишонланмоқда. Бутун республикамиз бўйлаб "Бир байроқ остида" эстафетаси тадбирлари ўтказиляпти. Бу халқни жипслаштириш, ёшларни ватанпарварлик руҳида тарбиялашнинг муҳим воситасидир. Узоқ вилоятлардан бошланадиган тадбирларнинг якуний тантанаси 18 ноябрь куни Тошкент шаҳридаги Халқлар дўстлиги майдонида катта шоу тарзида давом этиб, бутун халқнинг бирдамлик байрамига айланади.
Эҳтиром, масъулият ва келажакка ишонч
18 ноябрь – Ўзбекистон Республикаси давлат байроғи қабул қилинган кун бу нафақат тақвимдаги бир сана, балки миллий ўзлик ва мустақилликнинг устуворлигини эслатувчи тарихий чорловдир. Байроқ бугунги тинч, фаровон ва ўз келажагини ўзи қуришга бел боғлаган халқнинг ягона мақсад йўлидаги бирдамлик декларациясидир.
Ҳар бир фуқаронинг бурчи бу муқаддас рамзга нисбатан юксак эҳтиром билан қараш, унинг замиридаги чуқур фалсафани англаш ва унинг жаҳон узра мағрур ҳилпираши учун ўз масъулиятини ҳис этишдир.
Байроғимиз остида бирлашган ҳолда биз Янги Ўзбекистоннинг буюк келажагини бунёд этамиз. Зеро, ҳилпираётган байроқ бу бизнинг тинчлик, тараққиёт ва келажак авлодларга қолдирадиган энг буюк ва муқаддас меросимиздир.
Аловаддин Ғаффоров, ЎзА