Кеча, 22 октябрь куни Малайзиянинг Ўзбекистондаги фавқулодда ва мухтор элчиси Хенди Ассан Ўзбекистон мусулмонлари идорасига келди. Муфтий Усмонхон Алимов ҳазратлари элчи билан мулоқот ўтказдилар. Учрашувда муфтий ҳазратлари Хенди Ассанни элчи этиб тайинлангани билан қутлаб, диний идора фаолияти, диний ибодатларни эмин-эркин ва тинчлик-осойишталикда адо этиб келинаётгани, муҳтарам Президентимиз ташаббуслари билан жуда катта ишлар қилингани ҳақида гапириб бердилар.
Мулоқот давомида муфтий ҳазратлари бир тарихий воқеани шундай ҳикоя қилиб бердилар:
– Мен Самарқанд вилоятидаги Имом Бухорий масжидида имом-хатиб бўлиб 30 йил ишладим. Кўп давлат раҳбарлари билан учрашдим. Айниқса, 1987 йилда Малайзия бош вазири Муҳаммад Мухатир жаноблари билан бўлиб ўтган учрашув ҳамон ёдимда. У кишининг олийжаноблиги, оқил ва доно сиёсатчи экани менда жуда катта таассурот қолдирган. Шундан менда Малайзия халқига меҳр уйғонган.
Малайзия элчиси Хенди Ассан шундай сўзларни баён қилди:
– Ўзбекистон билан Малайзия давлатларини бир-бирига боғлайдиган жуда кўп ришталар бор, айниқса, Имом Бухорий номини эшитганда, бутун Малайзия халқи қувонади. Муфтий ҳазрат сиз эслаб ўтган Малайзия бош вазири Муҳаммад Мухатир жаноблари эса Ўзбекистон ва Малайзия давлатлари ўртасидаги алоқаларни ўрнатган биринчи дипломат ҳисобланади.
Ўзбекистон ҳукумати томонидан Малайзияга нисбатан визасиз тартиб жорий этилганидан кейин сайёҳлар сони ортди. Бу заминнинг зиёрат туризми борасидаги салоҳияти жуда катта. Шу йил октябрь-ноябрь ойларида Малайзиянинг Салава штати муфтийси Ўзбекистонга келиши режалаштирилган. Ислом уламолари ўртасидаги мана шундай ташрифларнинг кўпайиши жуда яхши натижаларни беради.
Учрашув дўстона ва самимий руҳда ўтди.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати
Ўлим тўшагида ётган аёл эридан: “агар мен вафот этсам қанча вақт ўтганидан кейин яна уйланасиз” деб сўради. Эри: “Қабрингнинг тупроғи қуриши билан”, деб жавоб берди. Орадан бироз вақт ўтиб, аёл вафот этди. Эри ваъдасига биноан то аёлнинг қабри тупроғи қуригунча зиёратга бориб турадиган бўлди. Аммо орадан йил ўтди ҳамки, қабр тупроғи нам бўлиб турарди. Эр бу сирни билиш учун панада пойлади. Бир йигит челакда сув олиб аёлининг қабрига сепа бошлади. “Нима қиляпсан?” деб олдига келса, қайниси экан. У: “Опамнинг васиятини бажаряпман”, деди.
Бундан кўринадики, аёл ҳатто вафот этса ҳам эрини рашк қиларкан, яхши кўраркан. Масаланинг иккинчи томони шуки, биз қадри баланд эрлар ўз аёлимизни қай даражада яхши кўрамиз, қадрлаймиз?!
Улар бор экан, доим кийимимиз, уйимиз тоза. Дастурхонда таомимиз тайёр. Фарзандларимиздан кўнглимиз тўқ. Улар кеча-кундуз хизматимизга шай. Шундай экан, баъзан нимадир хато қилса, ишларига улгурмаган бўлса, уларни қаттиқ койимайлик. Зеро, улар бизга Аллоҳнинг омонатларидир. Биз уларга масъулмиз. Қуйидаги оятни доим эсда тутайлик:
“Эркаклар хотинлар устидан (оила бошлиғи сифатида доимий) қоим турувчилардир. Сабаб – Аллоҳ уларнинг айримлари (эркаклар)ни айримлари (аёллар)дан (баъзи хусусиятларда) ортиқ қилгани ва (эркаклар ўз оиласига) ўз мол-мулкларидан сарф қилиб туришларидир” (Нисо сураси, 34-оят).
Акбаршоҳ Расулов